ตอนที่ 117 : ฉันฆ่าเขาเอง
ด้วยความแข็งแกร่งที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกลอุบายและแผนการเล็กๆน้อยๆนั้นต่างไร้ประ โยชน์
เหตุผลหลักคือคลาอัสนั้นยังอ่อนแอเกินไป เขานั้นไม่สามารถต่อต้านวงแหวนเยือกแข็งได้ ถ้า หากเป็นฮอร์กหรือลิงค์มันจะส่งผลแค่กับพื้นที่โดยรอบเท่านั้น มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จะตรึงพวกเขา
อย่างมากก็ทําให้แค่พวกเขาเคลื่อนไหวได้ช้าลงก็เท่านั้น
เขายืนมองร่างที่ถูกยึดไว้กับพื้น ก่อนจะเรียกแขนเวทย์ทั้งสองออกมาเพื่อยกรูปปั้นน้ําแข็งพร้อมเดินกลบไป
เขานั้นเดินออกจากป่าลึก ผ่านไปยังประตูเมือง และในที่สุดเขาก็มาถึงจตุรัสของหอคอยเวทย์
ตามทางนั้น ทุกคนต่างที่เห็นรูปปั้นน้ําแข็งนี้ต่างตะเกียกตะกายออกไปรอบข้างด้วยความตกใจ ผู้หญิงบางคนถึงขนาดปิดตาและไม่กล้าที่จะมองมันอีกเป็นครั้งที่สอง
ไม่มีใครกล้าที่จะมีปัญหากับโรแลนด์ กระทั่งทหารที่อยู่หน้าประตูเมืองยังไม่กล้าจะหยุดเขา เมื่อพวกเขาเห็นศพ พวกเขานั้นแค่แกล้งทําเป็นตาบอดและเดินถอยหลังกลับไปเท่านั้น
คลาอัสนั้นค่อนข้างมีชื่อเสียงในหอคอยเวทย์ เพราะถึงอย่างไรก็ตามเขานั้นได้ทําหน้าที่มากมายที่เกี่ยวข้องกับหอคอยเวทย์
เมื่อเห็นศพที่ถูกแช่แข็งของเขาถูกแบกมาโดยโรแลนด์หลายคนก็ต่างประหลาดใจและข่าวก็เริ่มกระจายไปเรื่อยๆ
เมื่อโรแลนด์กลับมายังจตุรัส พวกกลุ่มหรือองค์กรณ์ต่างๆก็ได้รับรู้กันจนหมดแล้วว่านักเวทย์ฝึกหัดคลาอัสนั้นตายแล้ว โดยพวกเขาสงสัยกันว่ามันน่าจะเป็นฝีมือของโรแลนด์
เมื่อเขาเข้ามายังหอคอยเวทย์ ยามทั้งคู่ก็มองไปยังร่างของคลาอัสที่ลอยอยู่ พวกเขานั้นต่างตกใจเมื่อได้รู้ว่าเขานั้นตายไปจริงๆ จากนั้นพวกเขาก็ก้มหัวของพวกเขาลงต่ํา
พวกเขานั้นแกล้งเป็นไม่สนใจและไม่กล้าที่จะถามมันออกมา
โรแลนด์เข้าไปยังหอคอยเวทย์พร้อมพูดว่า “ปิดประตูซะ ห้ามใครเข้ามาเด็ดขาดยกเว้นเพียง แต่สมาชิกของหอคอยเวทย์”
ทหารยามทั้งคู่รีบปิดประตูด้วยหินขนาดยักษ์ทันที พร้อมยืนเฝ้าระวังอยู่ที่ด้านนอก
พวกเขานั้นไม่กล้าที่จะอยู่ด้านในหอคอย
โรแลนด์นั้นยังคงแบกศพของคลาอัสต่อไปยังชั้นสองและพบเข้ากับวิเวียนและสองสมาชิ กใหม่
ใบหน้าของวิเวียนนั้นเต็มไปด้วยความสุขเมื่อพบกับโรแลนด์ ทว่าเมื่อเธอเห็นคลาอัส เธอก็สงสัยทันที่ว่าทําไมเขานั้นถึงลอยอยู่กลางอากาศ จากนั้นใบหน้าของเธอก็เริ่มถอดสี เธอปิดปาดของเธอด้วยมือทั้งสองข้าง
เธอนั้นไม่สามารถสัมผัสได้ถึงพลังจิตของคลาอัสอีกต่อไป นั่นหมายความชัดเจนแล้วว่าเขานั้นตายแล้ว
นักเวทย์ฝึกหัดคนใหม่ทั้งสองนั้นมาจากแก๊ง ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ใช่พวกที่ไม่คุ้นชินกับความตาย พวกเขามองไปยังคลาอัสอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหลบไปอยู่ด้านหลังของวิเวียน
โรแลนด์นั้นวางศพคลาอัสลงอย่างระมัดระวัง
เวทย์น้ําแข็งยังไม่หมดฤทธิ์โดยง่าย นั่นทําให้คลาอัสยังคงท่าทางก่อนตายของเขาไว้ได้ ทําให้เขานั้น “ยืน” อยู่บนพื้นได้อย่างง่ายดาย
“สั่งระฆังทองซะเรียกทุกคนให้มารวมตัว”
เสียงของโรแลนด์นั้นต่ําพร้อมเต็มไปด้วยความเสียใจเล็กน้อย
วิเวียนปล่อยมือของเธอลงพร้อมเดินไปยังโต๊ะเพื่อสั่นระฆัง
เมื่อเสียงดังขึ้น วิเวียนก็มองไปยังศพของคลาอัส เธอเห็นท่าทางหวาดกลัวบนใบหน้าของเขา เธอนั้นก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีกับคลาอัสนัก ทว่าเธอก็ยังคงเสียใจอยู่ดีที่เห็นเพื่อนที่ใกล้ชิดกับเธอต้องตาย
หลังจากนั้นนักเวทย์ฝึกหัดต่างออกมาจากห้องของพวกเขาหรือบางส่วนก็ออกมาจากห้องทดลองเวทย์
พวกเขานั้นต่างตกใจเมื่อเห็นศพของคลาอัส บางคนถึงก่นด่าออกมา โดยมีความเห็นกันว่าคนที่เป็นคนสร้างรูปปั้นนี้น่าจะต้องการโจมตีหอคอยเวทย์
โรแลนด์นั้นไม่สนใจพวกเขา ทําเพียงแค่ยืนอย่างสงบเท่านั้น
หลักจากที่นักเวทย์ฝึกหัดทั้งหมดรวมตัวกันแล้ว พวกเขาก็มีท่าทีที่โกรธแค้นและต้องการจะแก้แค้นเป็นอย่างมาก ทว่าเมื่อพวกเขาเห็นโรแลนด์ที่ยืนเงียบสงบราวกับน้ําอยู่ ความวุ่นวายก็เริ่มเงียบลง
วิเวียนนั้นพานักเวทย์ฝึกหัดคนใหม่ทั้งสองไปรวมกลุ่มกับพวกนักเวทย์ฝึกหัดคนอื่นๆ
โรแลนด์กวาดสายตาไปยังนักเวทย์ฝึกหัด ทุกคนนั้นมาครบกันหมดแล้ว รวมถึงเจอรรี่ ที่ไปเยี่ยมหลานก็กลับมาแล้วเช่นกัน
“อย่างที่ทุกคนเห็น คลาอัสนั้นตายแล้ว”
ทุกคนต่างไม่มีท่าทีอะไรมากนัก
โรแลนด์พูดเสริมไปอีกว่า “ฉันฆ่าเขาเอง”
เสียงหอบหายใจดังขึ้นราวกับจะระเบิดออก ลมหายใจของกลุ่มคนต่างขาดช่วง พวกเขาทุกคนต่างเริ่มกระซิบกระซาบกันออกมา
ทว่าพวกเขาก็เงียบลงทันทีเมื่อมองไปที่โรแลนด์ พวกเขานั้นต้องการคําอธิบาย
ในสายตาของเหล่านักเวทย์ฝึกหัดนั้น โรแลนด์นั้นเป็นคนใจดีและใส่ใจเหล่าลูกศิษย์ หากเขาจะฆ่าใครสักคนทิ้ง นั่นหมายความว่าเขาน่าจะมีเหตุผลเพียงพอ
“พวกเธอน่าจะรู้ดีว่าฉันนั้นกําลังสืบสวนเกี่ยวกับคดีเด็กสาวที่หายตัวไปอยู่” โรแลนด์มองไปยังทุกคนและหยุดพูด
วิเวียนมองไปยังรูปปั้นน้ําแข็งของคลาอัสก่อนถามว่า “เขาเป็นฆาตกรอย่างงั้นเหรอ?”
“เป็นเขา” โรแลนด์พยักหน้าด้วยท่าทีที่ไม่สบายใจ “ถ้าเป็นไปได้ ฉันไม่อยากจะให้เป็นคนที่ฉันรู้จักเลย”
ทุกคนนั้นต่างเงียบลง ถึงแม้ว่าคลาอัสจะไม่ได้โดดเด่นหรือมีพรสวรรค์มากนัก ทว่ามันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่ายินดีนักที่จะมีใครสักคนตาย
“ท่านมั่นใจจริงๆเหรอว่าเป็นเขา?” วิเวียนถามอย่างกลัวๆ
ในความเป็นจริง เธอนั้นไม่ได้สงสัยโรแลนด์ แต่เธอนั้นใช้วิธีนี้เพื่อสร้างบรรยากาศและเหตุผลให้โรแลนด์ได้พูดต่อ
จากนั้นโรแลนด์ก็บอกพวกเขาทุกอย่างที่เขาพบ รวมถึงหลักฐานที่คลาอัสวางไว้เพื่อสร้างแพะรับบาปขึ้นมา เขานั้นกล่าวถึงเรื่องที่น่าอายที่เขาเกือบจะตกหลุมพราง
“เขานั้นเป็นคนที่ฉลาดมาก ทว่าเขานั้นไม่ได้ใช้ความฉลาดนั้นให้ถูกทาง ถ้าหากเขาหยุดมัน ฉันก็คงจะทําได้เพียงแค่สงสัยและไม่แตะต้องเขาโดยไม่มีหลักฐาน” โรแลนด์ถอนหายใจออกมา “ฉันนําศพคลาอัสกลับมาเพื่อบอกพวกนายว่าฉันนั้นไม่ได้หวังว่าพวกนายจะเป็นคนดี แต่อย่าเป็นคนเลวเป็นอันขาด พวกเราบุตรทองคําซึ่งรวมถึงฉันด้วย พวกเรานั้นมักชอบทําอะไรโดยไม่สนใจผลลัพธ์ที่ตามมา พวกเราสามารถฆ่าได้หากมีเหตุผลเพียงพอ เพราะนั่นจะไม่ทิ้งรอยเปื้อนไว้ในจิตใจของพวกเรา
นักเวทย์ฝึกหัดต่างหลั่งเหงื่อเย็นออกมา
โดยเฉพาะนักเวทย์ที่มาใหม่ทั้งสองต่างมองไปที่โรแลนด์ด้วยความหวาดกลัวและความหวั่นเกรง
“เจอรี่แจ้งไปทางครอบครัวคลาอัสให้มารับศพไปซะ ถ้าเป็นไปได้บอกให้หัวหน้าตระกูลของเขามาคุยกับฉันด้วย”
เจอร์รีบตอบไปในทันที “ข้าเข้าใจแล้วข้าจะรีบทํามันในทันที”
ในขณะเดียวกันในภูเขาที่ห่างออกไปกว่าร้อยกิโลเมตร
เบทต้านั้นพบเข้ากับบ่อน้ําและหยุดพักอยู่ใกล้ๆแถวนั้น จากนั้นเขาก็นําช้อนและส้อมออกมาจากกระเป๋ามิติและนําเนื้อหมาปาดําออกมาย่าง
ในขณะเดียวกันแม่บ้านของเขาลิซ่าก็ทําสิ่งอื่นอยู่
เบทต้านั้นถูสมุนไพรลงไปในเนื้ออย่างมีความสุขจากนั้นท่าทางของเขาก็แข็งค้างไปในทันที หลังจากนั้นสิบวินาที เขานั้นก็หันหน้าไปหาแม่บ้านที่อยู่ด้านหลังเขาพร้อมกล่าวว่า “ลิซ่า ฆาตกรที่ทําร้ายเธอถูกพบตัวแล้วนะ”
ใบหน้าของลิซ่าซีดเผือก มีร่องรอยของความกลัวปรากฏอยู่บนใบหน้าของเธอ เรื่องที่เกิดขึ้นวันนั้นยังคอยตามหลอกหลอนเธอเรื่อยมา เธอเงียบลงครู่หนึ่งก่อนถามด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความโกรธว่า “ใครอย่างนั้นเหรอค่ะ?”
เธอรู้ดีว่าเจ้านายของเธอนั้นมีความสามารถในการสื่อสารกับคนบุตรทองคําคนอื่นในระยะไกล
“นักเวทย์ฝึกหัดของหอคอยเวทย์คลาอัส”
ทันทีที่พูดจบ ลิซ่าก็นั่งลงกับพื้นอย่างสิ้นหวัง โรแลนด์นั้นเป็นรองประธานของหอคอยเวทย์ในเมื่อฆาตกรนั้นมาจากหอคอยเวทย์ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่โรแลนด์จะฆ่าเขา อย่างน้อยลิซ่าก็คิดว่ามันน่าจะเป็นแบบนั้น”
ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่ต้องการบังคับให้โรแลนด์ฆ่าเขา เพราะถึงอย่างไรเธอก็เป็นแค่แม่บ้านตัวน้อยที่รู้จักการตอบแทนความบุญคุณ
ทว่าเบทต้าก็พูดต่อว่า “โรแลนด์แช่แข็งคลาอัสเป็นรูปปั้นน้ําแข็งเรียบร้อยแล้ว ในตอนนี้นั้นเขาตายเรียบร้อยแล้ว ดังนั้นเธอสบายใจได้แล้วในอนาคต”
เธอเบิกตากว้างขึ้นด้วยอาการตกตะลึง
ใบหน้าของเธอดูเปล่งประกายราวกับมันจะสามารถเปล่งแสงออกมาได้
