ไทวาแนสยอมตายดีกว่ายอมจํานนต่อมนุษย์ เห็นได้ชัดว่าเธอจะปฏิเสธคําแนะนําของหลี่เฉิง เธอมีความภาคภูมิใจและยังเป็นลูกของราชาปีศาจ
หลี่เฉิงไม่แปลกใจที่ได้ยินว่าไทวาแนสปฏิเสธเขา มันอยู่ในความคาดหมายของเขาอย่างสมบูรณ์ หลี่เฉิงถอนหายใจและกล่าวว่า “น่าเสียดาย คุณต้องตายที่นี่วันนี้ ฉันแน่ใจว่าพี่ชายของคุณจะมีความสุขมากใช่ไหม”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ร่างกายของไทวาแนสก็สั่นเทาอย่างรุนแรง ดวงตาทั้งสองของเธอเปิดกว้าง ขณะที่เธอจ้องไปที่หลี่เฉิง
เมื่อเห็นการแสดงออกของ ไทวาแนส ดวงตาของหลี่เฉิงก็เปล่งประกาย ดูเหมือนว่าไม่มีข้อผิดพลาดในความทรงจําของเขา พี่ชายของเธอเป็นจุดอ่อนของไทวาแนสอย่างแน่นอน
เมื่อถึงจุดนี้ หลี่เฉิงยังคงเติมเชื้อไฟลงในกองไฟ “ฉันได้ยินมาว่าเมื่อแวมไพร์ตาย ศพของคุณจะคงอยู่ได้เป็นเวลานาน ฉันกําลังคิดว่าจะส่งศพของคุณไปให้พี่ชายของคุณเมื่อถึงเวลา…”
“คุณคิดว่า… เขาเป็นอัศวินอมตะ ร่างกายของเขาเป็นโครงกระดูก เขาจะเป็นอย่างไรเมื่อเขายิ้ม? ฉันรอคอยที่จะเห็นมัน”
“ฉันคิดว่าเขาจะยิ้มอย่างมีความสุขอย่างแน่นอนเมื่อถึงเวลา คุณคิดว่าไง ไทวาแนส?”
เมื่อคําพูดของหลี่เฉิงจบลง อากาศโดยรอบก็สงบเงียบอีกครั้ง เมื่อเทียบกับครั้งก่อน การจ้องมองของไทวาแนสครั้งนี้แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ดวงตาสีแดงทั้งสองของเธอเต็มไปด้วยความกลัว…
แค่เธอคิดว่าเธอจะลงเอยอย่างไรในมือพี่ชายของเธอ แค่คิดเธอก็ใจสั่นแล้ว
“ยอมจํานนต่อฉัน แล้วคุณจะเป็นลอร์ดเมืองใต้ดินต่อไปได้ แม้ว่าจะต้องเริ่มต้นใหม่ทั้งหมดอีกครั้ง แต่ก็ไม่ต้องกังวล ฉันจะช่วยคุณเอาชนะลูกชายทั้งหมดของราชาปีศาจ และทําให้คุณขึ้นครองบัลลังก์ของคุณ!”
“เป็นลูกสาวของราชาปีศาจต่อไป และหลังจากที่คุณชนะการการแข่งขัน คุณยังสามารถเป็นราชาปีศาจได้…”
“กะพริบตาถ้าคุณตกลง”
เสียงของหลี่เฉิงดูเหมือนจะมีพลังวิเศษ บางครั้งก็ต่า บางครั้งก็ดุร้าย บางครั้งก็อ่อนโยนทีละขั้น ๆ ไทวาแนส คิดตามคําพูดของเขา
เมื่อหลี่เฉิงพูดจบ ไทวาแนสก็อยู่ในการต่อสู้อันเจ็บปวด ความคิดทุกรูปแบบปะปนอยู่ในดวงตาของเธออย่างบ้าคลั่ง
ห้านาที่ผ่านไป หลี่เฉิงกําลังจะหมดความอดทน ในที่สุดขนตายาวของไทวาแนสก็สั่นสะท้าน เธอกระพริบตาสองสามครั้ง
เมื่อเห็นดังนี้ มุมปากของหลี่เฉิงก็ขดขึ้นโดยไม่รู้ตัว เขาทําสําเร็จ!
ตอนนี้เขาจะมีทาสอมตะเพิ่มอีกคนหนึ่ง แม้ว่าไทวาแนสจะเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตระดับต่านาน แต่ก็เป็นเพียงเรื่องของเวลาก่อนที่เธอจะไปถึงระดับอมตะด้วยความช่วยเหลือของเขา
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หลี่เฉิงก็พูดในใจว่า เทรลาฟานี มาเริ่มกันเลย
“ตกลง” เสียงของเทรลาฟานี้ดังขึ้นในใจของหลี่เฉิง ทันใดนั้นแสงจันทร์เย็นฉ่าก็ไหลลงมา รัศมีลึกลับและทรงพลังก็ปรากฏขึ้นบนร่างของหลี่เฉิงอย่างแผ่วเบา
หลี่เฉิงไม่มีความสามารถในการทําสัญญาทาสกับบอสระดับตํานาน พระเจ้าเท่านั้นที่สามารถทําได้
ไม่กี่วินาทีผ่านไป ออร่าของเทรลาฟานี้ก็ค่อย ๆ บรรจบกัน เสียงอ่อนโยนของเธอตั้งขึ้นในใจของเขาว่าเสร็จแล้ว
ในเวลาเดียวกัน เสียงของระบบก็ดังขึ้นในหูของหลี่เฉิง
“ตั้ง ตง! คุณได้เซ็นสัญญาทาสกับไทวาแนสระดับตํานาน วิญญาณของเธออยู่ภายใต้การควบคุมของคุณ!
“ติ้ง ตง! ค่าความภักดีของทาสต่ําเกินไป โปรดระวัง!”
“ตั้ง ตง การกระทําของคุณละเมิดคําสอนของโบสถ์แห่งแสงอย่างร้ายแรง เมื่อการกระทําของคุณถูกเปิดเผย ชื่อของคุณจะถูกลบออกและคุณจะถูกลงโทษ โปรดระวังตัวด้วย!”
เมื่อเสียงของระบบดังขึ้น หลี่เฉิงก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย เขาไม่ได้คาดหวังว่าเทรลาฟานีจะทําสัญญาทาสให้เขาได้จริง ๆ เธอเปลี่ยนไทวาแนสให้เป็นทาสของเขาโดยสมบูรณ์
ในขณะนี้ หลี่เฉิงไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขากลับรู้สึกถึงเศษวิญญาณที่มีกลิ่นเลือด เข้มข้นในส่วนลึกของจิตวิญญาณของเขา นี่เป็นส่วนหนึ่งของจิตวิญญาณของไทวาแนส เพียงแค่ความคิดจากหลี่เฉิง เขาสามารถทําให้วิญญาณของเธอแตกสลายและกระจัดกระจายไปได้
ท้ายที่สุด สัญญาทาสเป็นสัญญาที่ไม่มีความเท่าเทียมแม้แต่น้อย
เนื่องจากพวกเขาได้เซ็นสัญญากันแล้ว ไทวาแนสจึงเป็นหนึ่งในผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา หลี่เฉิงมองไปที่ใบหน้าซีดขาวของเธอและหยิบขวดโพชั่นขวดหนึ่งออกมาจากกระเป๋าเป้สะพาย หลังของเขา
“ติ้ง ตง! คุณใช้โพชั่นแห่งชีวิตขั้นสูงสุด ทุกยูนิตภายในระยะสองพันหลาจะฟื้นคืน HP 2 ล้าน!”
“ตั้ง ตง! คุณได้กระตุ้นระบบขยายหมื่นเท่า ทุกยูนิตในระยะสองพันหลาจะฟื้นคืน HP 20 ล้าน!”
แสงศักดิ์สิทธิ์ส่องประกายไปทั่วบริเวณและแถบ HP ของไทวาแนสซึ่งเดิมมีค่าต่ําสุดก็ฟื้นขึ้นมาเป็นจํานวนมากในทันที การหายใจของเธอซึ่งเร็วมากเนื่องจากอาการบาดเจ็บของเธอหายไปในทันที
เธอกระพริบตาอย่างสับสน เธอสนใจในโพชั่นที่สามารถฟื้นฟู HP ของเธอได้มากในทันที มนุษย์ที่อยู่ตรงหน้าเธอครอบครองมันได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตาม ไทวาแนสไม่ลังเลอะไรมาก เธอหายใจเข้าลึก ๆ สองสามครั้งแล้วจ้องไปที่หลีเฉิงด้วยดวงตาสีแดงของเธอ เธอพูดว่า “มนุษย์ คุณสามารถจัดการกับดาห์ลได้หรือไม่”
“เรียกฉันว่านายท่าน โลลิน้อย!” หลี่เฉิงแก้ไขเธออย่างทันท่วงที น้ําเสียงของเขาไม่ค่อยดีนัก
เมื่อได้ยินคําพูดของหลี่เฉิง ไทวาแนสก็เยาะเย้ย เห็นได้ชัดว่าเธอจะไม่เปลี่ยนคําพูดของเธอ
สถานการณ์นี้คล้ายกับที่หลี่เฉิงประสบกับซิลเวีย ดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกแปลกใจ ผู้หญิงที่มีความสามารถทุกคนจะหยิ่งโดยธรรมชาติ โลลิตัวน้อยนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น ตรงกันข้าม เธอหยิ่งทะนงกว่า คนอื่น ๆ ดังนั้นการปราบเธอจึงไม่ใช่เรื่องง่าย
หลี่เฉิงก็ไม่โกรธเช่นกัน เขากลับพูดช้า ๆ ว่า “บอกฉันที ถ้าฉันขายสัญญาทาสให้พี่ชายของคุณ เขาจะจ่ายเท่าไหร่? เขาจะจ่ายเท่าไหร่จนกว่าฉันจะขายคุณออกไป”
“คุณ!!!” เมื่อได้ยินเช่นนี้ ไทวาแนสแทบจะกระอักเลือดออกมาอีกคําหนึ่ง ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอแดง และเธอโกรธมากจนตัวสั่นไปทั้งตัว
เธอเริ่มรู้สึกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับเธอ ผู้ชายคนนี้ที่อยู่ข้างหน้าเธอเป็นปีศาจตัวจริง และเธอเป็นเพียงลูกแกะที่ไร้เดียงสา
ไทวาแนสนึกถึงชะตากรรมของเธอหากเธอต้องตกไปอยู่ในมือพี่ชายของเธอและอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน ในท้ายที่สุด ริมฝีปากของนางขยับสองสามครั้ง และนางพูดอย่างยากลําบากว่า “นาย… นายท่าน
หลี่เฉิงยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ แต่เขาไม่ได้บังคับเธอ ถ้าเขาบังคับโลลิตัวน้อยที่ขี้หงุดหงิดคนนี้ให้จนถึงทางตันและทําให้เธอคิดจะพินาศไปพร้อมกับเขา มันคงไม่ใช่เรื่องสนุก
หลี่เฉิงคิดครู่หนึ่งและกล่าวว่า “อย่าอยู่ในโลกแห่งเงาอีกต่อไป ไปที่อันเดอร์ดาร์กและพัฒนาดันเจี้ยนของคุณ ฉันจะโจมตีดาห์ลในไม่ช้านี้”
ดาห์ลที่เขาพูดถึงคือพี่ชายของไทวาแนส ผู้ซึ่งเป็นผู้บงการเบื้องหลังกองทัพอันเดตทางตะวันออก
ไทวาแนสเริ่มกังวลทันทีเมื่อเขาพูดถึงดันเจี้ยน เธอพูดกับหลี่เฉิงด้วยความโกรธว่า “ดันเจี้ยนของฉันอยู่ที่ระดับ 11 และเจ้าทําลายมัน!!!”
