ตอนที่ 218 ลีน่า: “คุณจะอนุญาตให้ฉันแต่งงานกับคนอื่นได้ไหม”
เป็นหลี่เฉิงที่น่ากองกําลังมากกว่าล้านคนและยึดครองเมืองหลวงที่ได้รับการคุ้มกันอย่างแน่นหนาภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมง
โดยธรรมชาติแล้วพวกเขารู้สึกถึงความหวาดกลัวศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาได้กลายเป็นดยุคคนแรกของอาณาจักรในทันใด?
ผลก็คือ ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นก็รู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อยหลี่เฉิงไม่มากพิธีและนั่งลงทางด้านซ้ายของราชินีลีน่าทันที
ดวงตาของราชินีลีน่ากวาดไปทั่วฝูงชนและกล่าวว่า “เอาล่ะนายพลและขุนนางทั้งหมดมาถึงแล้ว ฉันมีอะไรจะบอก”
ทันใดนั้น ห้องประชุมทั้งห้องก็เงียบลง ทุกคนต่างมองหน้ากัน ไม่มีใครอยากเป็นคนแรกที่ก้าวออกมา
แม่ทัพที่ปกป้องเมืองยืนขึ้นและกล่าวว่า“ฝ่าบาทการสูญเสียของเราในการต่อสู้ครั้งนี้หนักหนาสาหัสมากกําแพงเมืองทางตอนใต้เกือบจะถูกทําลายจนหมดสิ้นและไม่สามารถใช้งานได้อีกต่อไป
“90% ของอาคารป้องกันถูกทําลาย 60% ของอาคารการผลิตได้ถูกทําลายและจํานวนประชากรลดลงครึ่งหนึ่ง!”
เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนก็สูดอากาศเย็นเยียบนี่เป็นเพียงผลจากการต่อสู้หนึ่งชั่วโมงเท่านั้นหากพวกเขาต่อสู้กันอีกชั่วโมงประชากรของเมืองฮินด์ลีย์จะถูกกําจัดจนหมดสิ้นหลี่เฉิงเกาใบหน้าของเขา เขาได้พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อควบคุมมันแล้วมิฉะนั้นด้วยกองกําลังสามล้านล้านคนและทักษะอันน่าสะพรึงกลัวของหลี่เฉิงพวกเขาอาจจะสามารถฆ่าทุกคนได้ภายในครึ่งชั่วโมงหากพวกเขาตั้งเป้าที่จะกวาดล้างประชากรจริง ๆ
นายพลสองสามคนลุกขึ้นทันทีและกล่าวอย่างกังวลว่า “ฝ่าบาท โครงสร้างการป้องกันและกําแพงเมืองของเราล้วนเป็นมรดกตกทอดจากราชาผู้ล่วงลับไปแล้วปัจจุบันมันยังเหลืออยู่เพียง
30 ยูนิตเท่านั้น”
“และโครงสร้างการป้องกันเหล่านั้นล้วนเป็นระดับอีปิค!”
“แล้วการป้องกันเมืองของเราล่ะ? หากเมืองจอมเวทย์โจมตีในเวลานี้ เราจะไม่สามารถป้องกันตัวเองได้เลย!”
ทุกคนต่างจ้องมองไปที่ราชินีลีน่าขณะที่พวกเขายังคงนิ่งเงียบ นี่เป็นการทดสอบราชินีองค์ใหม่ด้วย
หากเธอไม่สามารถแก้ไขเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ได้ มันก็เลี่ยงไม่ได้สําหรับพวกเขาที่จะเกิดความไม่จงรักภักดีบางอย่าง
ๆ
แม้ว่าลีน่าจะแสร้งทําเป็นว่าจริงจังและสงบแต่เธอก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงอายุ 18 ปีเท่านั้นเธอดูสงบบนพื้นผิวแต่หลี่เฉิงเห็นว่ามือเล็ก ๆ ของเธอใต้โต๊ะกําแน่น เห็นได้ชัดว่าเธอกําลังประหม่าเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้หลี่เฉิงก็กลอกตาทําไมเอลล่าไม่มาเพื่อช่วยกอบกู้สถานการณ์?อย่างไรก็ตามเนื่องจากเขาอยู่ที่นี่เขาจึงไม่ยอมให้ลีน่าถูกพวกขุนนางรังแกไหม
หลี่เฉิงเยาะเย้ยทันทีก็แค่กําแพงเมืองระดับตํานานและอาคารป้องกันระดับอีปิคเท่านั้นใช่
เมื่อพิจารณาจากน้ำเสียงของพวกเขาแล้วสิ่งเหล่านี้ดูแข็งแกร่งและมีค่ามากพวกเขายังอ้างว่าเป็นมรดกที่ราชาผู้ล่วงลับทิ้งไว้ทําให้ดูเหมือนเป็นมรดกตกทอดของครอบครัวพวกเขาไม่ละอายใจในความอ่อนแอของตนเลยเหรอ?
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลี่เฉิงก็พูดง่าย ๆ ว่า “ให้ฉันซ่อมพวกมันเอง” “ฉันจะเปลี่ยนกําแพงเมืองให้เป็นกําแพงระดับอมตะอุปกรณ์ป้องกันจะมีระดับต่านานเป็นอย่างน้อยเริ่มต้นด้วยอาคารป้องแสนแห่ง
คําพูดเบา ๆ ของหลี่เฉิงไปถึงหูของทุกคนเขาจะต้องใช้วัสดุจากอาณาจักรเคนท์อยู่แล้วดังนั้นเขาจึงไม่รู้สึกปวดใจใด ๆ เลย
เมื่อได้ยินคําพูดของหลี่เฉิงทุกคนที่อยู่ที่นั่นก็ตกตะลึง ทุกคนสูดอากาศเย็น ๆ เข้าไปกําแพงเมืองระดับอมตะ?สิ่งอํานวยความสะดวกการป้องกันระดับตํานาน? 100,000
แห่ง? เขาพูดเรื่องตลกกับพวกเขาอยู่หรือป่าว?
สิ่งเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อความเข้าใจของพวกเขาอย่างสมบูรณ์ ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าทําไมหลี่เฉิงจึงสามารถป้องกันตัวเองจากการปิดล้อมของกองกําลังชั่วร้ายได้อย่างสมบูรณ์
เมื่อฟังหลี่เฉิงพูดขึ้นลีน่าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเธอถามว่า “มีใครจะพูดอะไรอีกไหม”ในเวลานี้ขุนนางและนายพลต่างนิ่งเงียบ
หลี่เฉิงกล่าวว่า “ฝ่าบาทเกี่ยวกับสงครามต่อต้านเซิร์กฉันจะรายงานไปยังคริสตจักรใหญ่เก้าแห่งและเปิดสงครามศักดิ์สิทธิ์
“อย่างไรก็ตามฉันเกรงว่าเรื่องของเจ้าชายทั้งสองที่สมรู้ร่วมคิดกับพวกเซิร์กจะไม่สามารถซ่อนได้อีกต่อไป…”
เมื่อได้ยินคําพูดของหลี่เฉิงเปลือกตาของทุกคนก็กระตุกเขาโยนความผิดให้เจ้าชายทั้งสอง!สําหรับหลี่เฉิงเขาสามารถจัดการกับความรู้สึกของพวกเขาได้โดยบอกว่าเขาส่งกองทหารมาขับไล่พวกเซิร์ก
เกี่ยวกับคําพูดของหลี่เฉิงทุกคนที่อยู่ที่นั่นไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด ๆ เพื่อที่จะได้นั่งที่นี่พวกเขาล้วนแต่เป็นคนฉลาดใครจะกล้ายั่วยุแกรนด์ดยุคผู้ทรงพลังอย่างหาที่เปรียบไม่ได้เพราะเห็นแก่คนตายสองคน?
“ท่าตามที่แกรนด์ดยุคบอก”ลีน่ามองไปที่หลี่เฉิงและหยุดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “นอกจากนี้แกรนด์ดยุคเนเธอร์เวิร์ลสามารถเรียกชื่อฉันได้ตรง ๆ ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นก็ได้”
ทันทีที่พูดค่าเหล่านี้ออกมาทุกคนก็รู้สึกตกใจพวกเขาทั้งหมดสงสัยในสิ่งเดียวกันความสัมพันธ์ระหว่างเนเธอร์เวิร์ลและราชินีลูน่าคืออะไร?
หลังจากพูดแบบนี้การประชุมที่เหลือก็ค่อนข้างน่าเบื่อประเด็นที่อภิปรายโดยทั่วไปคือการฟื้นฟูหลังภัยพิบัติและทรัพยากรที่จําเป็น อย่างไรก็ตามอาณาจักรเคนท์เป็นหนึ่งในเจ็ดอาณาจักร
ที่ยิ่งใหญ่ของมนุษยชาติดังนั้นพวกเขาจึงมีทรัพยากรสํารองอยู่
นอกจากหลี่เฉิงจะปรากฏตัวแล้วเหล่าขุนนางยังแสดงออกว่าพวกเขาสามารถมอบทรัพยากร
บางส่วนของตนเองได้หลังจากนั้นหลี่เฉิงก็ไม่มีอะไรให้ทํามากนัก
ในที่สุดเอิร์ลคนหนึ่งก็พูดขึ้นว่า “ฝ่าบาทอาณาจักรของเราต้องมีทายาทโดยชอบธรรมคุณถึงวัยแต่งงานแล้ว ดังนั้นการแต่งงานของคุณสามารถอยู่ในวาระได้เช่นกัน”
ๆ
คิ้วเรียวของราชินีลูน่าหย่นทันทีเธอหายใจเข้าลึก ๆ และมองไปที่หลี่เฉิง แล้วเธอก็พูดว่า“อย่ากังวลกับมันฉันมีการเตรียมการสําหรับการแต่งงานของฉันเอง”
เมื่อได้ยินเช่นนี้หัวใจของขุนนางทุกคนก็เต้นแรงขึ้นอีกครั้ง แม้แต่คนโง่ก็ยังเห็นสิ่งที่ลีน่าสื่อเมื่อได้ยินคําพูดของลีน่าหลี่เฉิงก็ตกตะลึงเล็กน้อย
ตัดสินใจเมื่อไหร่? ทําไมเขาถึงไม่รู้เรื่องนี้?
เนื่องจากนี่เป็นการประชุมครั้งแรกอย่างเป็นทางการของลีน่าหลี่เฉิงจึงไม่สามารถอธิบายสิ่งที่
เขาคิดในใจได้โดยตรงดังนั้นเขาจึงทําได้เพียงนิ่งเงียบ
เนื้อหาของการประชุมครั้งต่อ ๆ มานั้นแตกต่างกันแต่เป้าหมายหลักคือการสร้างอาณาจักรขึ้นใหม่ดังนั้นการประชุมจึงจบลงอย่างรวดเร็ว
เมื่อเห็นว่าการประชุมจบลง ลีน่าก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเธอก็ลุกขึ้นและพูดว่า“แกรนด์ดยุคเนเธอร์เวิร์ลไปกันเถอะ กลับวังกับข้า
ในเวลานี้ หลี่เฉิงก็ถามคําถามในใจ“เราคบกันตอนไหน”
เมื่อเห็นปฏิกิริยาของหลี่เฉิงลีน่าก็ไม่ได้อธิบายอะไรเธอมองมาที่เขาอย่างเย็นชาและถามว่า“แกรนด์ดยุคเนเธอร์เวิร์ลคุณจะอนุญาตให้ฉันแต่งงานกับคนอื่นหรือป่าว”
หลี่เฉิงพูดไม่ออก
