ตอนที่ 236 อาวุธอมตะระดับเก้าอีกชิ้นหนึ่ง!
พรทุกประเภทจะเพิ่มภูมิคุ้มกันต่อความเสียหายที่ได้รับในการต่อสู้อย่างมากแต่โอกาส 90%
ที่จะได้รับภูมิคุ้มกันอย่างสมบูรณ์นั้นไร้สาระเกินไป
ภูมิคุ้มกันเป็นคุณสมบัติที่แข็งแกร่งกว่าการหลบหลีกและเอฟเฟกต์นี้ไม่มีขีดจํากัดกล่าวอีกนัยหนึ่งแม้ว่าร่างที่แท้จริงของเทพธิดาแห่งความมืดจะปรากฏตัวขึ้นเขาก็จะมีภูมิคุ้มกันต่อการ
โจมตี 9 ใน 10 ของเธอ
เมื่อพิจารณาจากคุณสมบัตินี้ยิ่งศัตรูแข็งแกร่งมากเท่าไรก็ยิ่งน่าหัวเราะมากขึ้นเท่านั้น
ต่อไปคือการได้รับอํานาจสูงสุดของอุปกรณ์เคลื่อนย้ายมวลสารทั้งหมดเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้หลี่เฉิงก็แทบหยุดหายใจนี่มันไร้สาระจริง ๆ
ไม่ว่าจะเป็นพอร์ทัลเคลื่อนย้ายหรืออาร์เรย์เทเลพอร์ต พวกมันทั้งหมดใช้ความรู้เชิงพื้นที่จํานวนหนึ่ง
อย่างไรก็ตามหลี่เฉิงได้เข้าใจกฎของอวกาศโดยตรง เพียงแค่คิด เขาก็สามารถรับอํานาจสูงสุดของอุปกรณ์เทเลพอร์ตเหล่านั้นในทันที
เช่นเดียวกับการทําสงครามกับอาณาจักรเคนท์ถ้ามันเกิดขึ้นตอนนี้ เขาสามารถปิดพอร์ทัลเคลื่อนย้ายในเมืองฮินด์ลีย์ได้อย่างง่ายดาย และกําลังเสริมจากเมืองอื่น ๆ ก็จะสามารถทําได้ เพียงใช้สองขาของพวกเขาเพื่อวิ่งมาอย่างช้า ๆ เท่านั้นๆ
มีม้วนคัมภีร์เทเลพอร์ตอยู่ในมือของนักเวทย์ด้วย แค่ความคิดของหลี่เฉิง ม้วนคัมภีร์ของอีกฝ่ายก็กลายเป็นกระดาษชําระ
นอกจากนี้ยังมีเวทย์แฟลชและเทเลพอร์ตอีกด้วย หากพวกเขาต้องการหลบหนีหลี่เฉิงก็สามารถปิดกั้นมันได้ด้วยความคิดเดียว เมื่อถึงจุดนั้นพวกเขาก็ทําได้เพียงรอความตายเท่านั้น
สําหรับคุณสมบัติที่ห้า มันคือทักษะการช่วยชีวิตทุกที่ทุกเวลาเขาสามารถเคลื่อนย้ายกองกําลังของเขาไปยังโบสถ์แห่งอวกาศได้โดยตรงตัวอย่างเช่นถ้าเขาต่อสู้กับผู้อื่นและพบว่าเขาไม่สามารถเอาชนะพวกเขาได้ในครึ่งทางของการต่อสู้เขาสามารถใช้ทักษะนี้เพื่อหลบหนีโดยสิ้นเชิง
น่าเสียดายที่โบสถ์แห่งอวกาศหายไปนับพันปีแล้วจํานวนคริสตจักรที่พวกเขามีนั้นมากกว่าโบสถ์เงาของเอลล่าเพียงไม่กี่ร้อยเท่านั้น…
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ดวงตาของหลี่เฉิงก็เป็นประกายโบสถ์อวกาศกระจายไปทั่วทวีปที่สาบสูญทั้งหมดถ้าเป็นเช่นนั้นเขาก็สามารถไปยังดินแดนของพันธมิตรอื่นได้ใช่ไหม?
หลี่เฉิงเพียงแค่คิดเท่านั้นเขาจะทําหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับว่าพันธมิตรอื่นๆจะปรากฏตัวต่อหน้าเขาหรือไม่หากพวกเขายั่วยุเขาเขาสามารถใช้โอกาสนั้นเพื่อทดสอบคุณสมบัติใหม่ของเขาได้หลังจากดูคุณสมบัติของพรแล้วหลี่เฉิงก็มองไปที่สิ่งสุดท้ายที่เทพธิดาแห่งอวกาศมอบให้เขา
[กุญแจเทพอวกาศ]
[รายละเอียด: อาวุธอมตะจากเทพธิดาแห่งอวกาศ มันเชื่อมต่อกับพลังศักดิ์สิทธิ์ของเธอและสามารถรวบรวมพลังงานเชิงพื้นที่ของทั้งจักรวาลได้]
[เลเวล 1]
[ประเภท: อุปกรณ์พิเศษ]
[ระดับ: อมตะ (ระดับ 9)]
[ผลกระทบ 1: ย้ายจุดทรัพยากรไปยังพิกัดที่กําหนดไม่มีการบริโภคไม่มีคูลดาวน์]
[ผลกระทบ 2: ย้ายพื้นที่ที่กําหนดหรืออาคาร
ที่ไม่มีเจ้าของไปยังตําแหน่งใดก็ได้ไม่มีการ บริโภคไม่มีคูลดาวน์]
อาวุธอมตะระดับเก้าอีกชิ้น!
มันเป็นอุปกรณ์พิเศษเช่นกัน และมันหายากมากอย่างไม่ต้องสงสัย เมื่อเขาเห็นคุณสมบัติของอุปกรณ์หลี่เฉิงเริ่มสงสัยว่าเขาเห็นผิดหรือเปล่า
เขาสามารถอธิบายทักษะเพียงเล็กน้อยของอุปกรณ์นี้ว่าผิดปกติ
ประการแรก ทําให้เขาสามารถย้ายจุดทรัพยากรได้นี่เป็นครั้งแรกที่หลี่เฉิงได้เห็นอุปกรณ์ที่มีเอฟเฟกต์ดังกล่าว
ต้องรู้ว่าจุดทรัพยากรสําหรับคนอื่นต่างจากหลี่เฉิงตรงที่เป็นแหล่งทรัพยากรหลักของพวกเขามันยังเป็นข้อโต้เถียงสําหรับกิลด์ใหญ่ต่าง ๆอีกด้วย
ในอนาคตการต่อสู้อาจเกิดขึ้นที่จุดทรัพยากรระดับทองและหลี่เฉิงก็สามารถย้ายจุดทรัพยากรดังกล่าวไปยังดินแดนของเขาเองได้ นี่มันอุกอาจเกินไปจริง ๆ
การตัดเส้นทางการล่าถอยของอีกฝ่ายเป็นตัดขาอีกฝ่ายและการทําให้พวกเขาไม่มีทรัพยากรใด ๆ เหมือนกับการตัดเส้นเลือดของอีกฝ่ายโดยตรง
จุดทรัพยากรถูกใช้หมดไปทีละเล็กทีละน้อยหรือใคร ๆ ก็สามารถใช้เงินเพื่อซื้อจากห้องแลกเปลี่ยนได้หากเป็นกรณีหลังจะดีกว่าที่จะไม่เล่นเกมส์นี้เพราะไม่มีใครสามารถจ่ายได้ทักษะที่สองก็แข็งแกร่งมากเช่นกันใน Tribe เมื่อวางอาคารลงแล้วจะไม่สามารถเคลื่อนย้ายได้คําสั่งเคลื่อนย้ายสามารถย้ายสิ่งปลูกสร้างโดยการย้ายอาณาเขตทั้งหมดเท่านั้นแต่ไม่สามารถย้ายเพียงอาคารเดียว
เช่นเดียวกับกําแพงเมืองของเมืองแห่งแสงเมื่อเขาจะสร้างกําแพงเมืองระดับอมตะมาแทนที่เขาต้องรื้อกําแพงเมืองเก่าออกไปก่อน
ด้วยทักษะนี้จะไม่มีปัญหาดังกล่าวไม่ว่ามันจะเป็นอาคารแบบไหน เขาก็สามารถแพ็คมันและย้ายออกไปได้เลย
หลี่เฉิงได้เคลื่อนย้ายออกจากดินแดนลับโดยเทพธิดาแห่งอวกาศ เธอส่ายหัวและไม่ได้คิดมากเกินไปในขณะนี้เธอแข็งแกร่งดังนั้นเธอจึงไม่กลัวไม่ว่าสิ่งใดจะเกิดอะไรขึ้นจากนี้
ในขั้นตอนนี้ เป็นการดีกว่าที่จะไม่เข้าร่วมในกิจการระหว่างเหล่าทวยเทพการใช้กองกําลังของโลกแห่งเงาเพียงครั้งเดียวก็เพียงพอแล้วหากพวกเขาเข้ามาในโลกหลักอีกครั้งพวกเฒ่าพวกนั้นคงลงมือจริง ๆ
ลิตเติ้ลเรนส่งข้อความถึงหลี่เฉิง“พี่ชายเนเธอร์เวิร์ล,วิญญาณสงครามและภาคภูมิได้ก่อตั้งกิลด์ของพวกเขาแล้ว!”
“โอ้จริงเหรอ?”
หลี่เฉิงมองดูเวลา เขาอยู่ในดินแดนลับมานานกว่า 10 ชั่วโมงภาคภูมิและวิญญาณสงครามเป็นกิลด์ที่ใหญ่ที่สุดในพันธมิตรมังกรศักดิ์สิทธิ์เขาต้องยอมรับว่ากิลด์ของพวกเขาก่อตั้งขึ้นค่อนข้างเร็ว
แน่นอน เนื่องจากหลี่เฉิงและโรสครอบครองช่องกิลด์ 10 อันดับแรกครบแล้วการก่อตั้งกิลด์ของพวกเขาจึงไม่ได้ทําให้เกิดการประกาศทั่วโลกอย่างไรก็ตามหลี่เฉิงยังคงรู้สึกว่ามันแปลกที่พวกเขาสามารถหาโทเค็นได้ตั้งแต่เนิ่น ๆ
พวกเขาใช้วิธีพิเศษบางอย่างหรือป่าว?
ในเวลานี้ ลิตเติ้ลเรนพูดอย่างตื่นเต้นว่า “เราจะสู้กันไหม?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลี่เฉิงก็กลอกตา เศรษฐีสาวคนนี้คิดว่ามันสนุก เธอคงเชื่อมั่นในความแข็งแกร่งในกิลด์ของเธอ
อย่างไรก็ตาม… หลี่เฉิงมองดูอาวุธอมตะที่ได้มาใหม่ด้วยแววตาที่อันตรายหลังจากนั้นรอย
ยิ้มอันเย็นชาก็ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเขา
“แน่นอน ให้ทุกคนเตรียมพร้อมสําหรับการต่อสู้ แจ้งโรสและถามพวกเขาด้วยว่าพวกเขามีความคิดอย่างไร”
อาวุธอมตะนี้มาได้ทันเวลาที่เขาจะเผชิญกับวิญญาณสงครามและภาคภูมิตอนนี้เขาทําได้
เพียงสวดอ้อนวอนว่าพวกเขามีทรัพยากรเพียงพอมิฉะนั้นเขาไม่รังเกียจที่จะปล่อยให้พวกเขาอดตาย
สงครามกิลด์สามารถอนุมัติได้โดยหัวหน้ากิลด์เท่านั้นอย่างไรก็ตามกิลด์ที่สร้างขึ้นใหม่มีระยะ
เวลาคุ้มครองสามวันดังนั้นหลี่เฉิงจึงไม่สามารถประกาศสงครามกับทั้งสองได้ในขณะนี้ถึงกระนั้นมันก็เพียงสามวัน.. หลี่เฉิงสามารถรอได้แม้ว่าเขาจะปล่อยให้อีกฝ่ายพัฒนาอีกเป็นเวลา 30 ปีหลี่เฉิงก็ยังสามารถบดขยี้พวกเขาได้อย่างสมบูรณ์ด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา!
