บทที่ 563 ลงมือเถอะ
แม้ว่าในใจบอดี้การ์ดลับทีมย่อย 3 จะไม่หวั่นไหว แต่ปากก็ไม่พูดสิ่งใดมากมาย
“กล้าหาญมาก” หัวหน้าทีมย่อย 3 พยักหน้า แล้วกระดิกนิ้วเรียกเจ้าติดอ่าง “ลงมือเถอะ”
“นะ…นะ…นาย…นายเข้ามาก่อนเลย…” เจ้าติดอ่างเอ่ย
เจ้าติดอ่างคำนับเยี่ยหวันหวั่นเป็นอาจารย์ เรื่องนี้บรรดาบอดี้การ์ดยังไม่ทราบ ไหนเลยจะรู้ว่าเจ้าติดอ่างเรียนมาได้แค่เทคนิคโต้กลับ ส่วนเรื่องลงมือก่อนเขาไม่เชี่ยวชาญ
“เฮอะๆ” หัวหน้าทีมย่อย 3 แค่นหัวเราะ “ฉันเป็นหัวหน้าทีมย่อย 3 ย่อมต้องให้นายลงมือก่อนอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นคนอื่นจะว่าฉันเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กเอาได้”
“ยะ…อย่า…อย่า” เจ้าติดอ่างชี้หัวหน้าทีมย่อย 3 “อย่า…พูดมาก…ให้นาย…ลง…มือ…นาย…ก็…เข้า…มา…โจมตีฉัน…สิ!”
น้ำเสียงของเจ้าติดอ่างยั่วยุอย่างมาก เหมือนกับน้ำเสียงของเยี่ยหวันหวั่น
หลังจากเสียงของเจ้าติดอ่างจบลง บอดี้การ์ดด้านล่างสังเวียนต่างตกตะลึง
ผู้ชายที่พูดจาเหิมเกริมคนนี้ เป็นใครมาจากไหนกัน ถึงได้กล้าพูดแบบนี้กับหัวหน้าทีมย่อย 3 ถ้าหากท้าประลองแล้วแพ้ขึ้นมา ต่อไปไม่อยากจะเป็นบอดี้การ์ดแล้วเหรอไง?
“รนหาที่ตาย!”
หัวหน้าทีมย่อย 3 โมโห
บอดี้การ์ดตระกูลซือมีเป็นพันคน ต่อให้เป็นพวกหัวหน้าทีมย่อย ก็ไม่เคยมีใครกล้าพูดกับเขาแบบนี้มาก่อน
แต่ไอ้บอดี้การ์ดเล็กๆ ในทีมย่อย 1 ที่ไร้ชื่อเสียงคนหนึ่ง กลับกล้ามาดูถูกเขาขนาดนี้!
“ยาห์!”
ภายในครู่เดียว หัวหน้าทีมย่อย 3 เคลื่อนไหวราวหุบเหวที่คดเคี้ยว พุ่งไปทางเจ้าติดอ่าง เพียงไม่กี่ก้าวก็ทะยานถึงข้างกายเจ้าติดอ่าง
“ไสหัวลงไปซะ!” ฝ่ามือใหญ่เหมือนใบลานของหัวหน้าทีมย่อย 3 คว้าคอเสื้อของเจ้าติดอ่าง ทำท่าจะโยนเขาลงจากสังเวียน
จากนั้นพริบตาต่อมา สีหน้าของหัวหน้าทีมย่อย 3 กลับเปลี่ยนไป
ไหล่ขวาของเจ้าติดอ่างยกขึ้นเล็กน้อย เปลี่ยนกำหมัดเป็นฝ่ามือ แขนเคลื่อนไหวอิสระราวกับงู ฝ่ามือเปรียบดั่งลิ้นงู ด้วยมุมอันแสนประหลาด เขาง้างมือใหญ่ของหัวหน้าทีมย่อย 3 ออกได้ในพริบตา จากนั้นใช้ฝ่ามือซัดเข้าไปอย่างแรงด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาด
หนึ่งฝ่ามือของเจ้าติดอ่าง ไม่ได้ผ่านการไตร่ตรองใดๆ ราวกับเป็นการโต้ตอบโดยสัญชาตญาณ ทว่ายิ่งเป็นเพราะเช่นนี้ ความเร็วจึงยิ่งสูง ทำให้คนอื่นไม่อาจรู้สึกตัวได้ทันท่วงที ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าจะรับมืออย่างไรเลย
แรงฝ่ามือราวกับคลื่น ซัดเข้าไปครั้งแล้วครั้งเล่า แรงกลางฝ่ามือนั้นราวกับคลื่นถาโถมต่อเนื่องไม่หยุด
หัวหน้าทีมย่อย 3 ไม่แน่ใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ ถึงได้ถูกเจ้าติดอ่างซัดที่คางเข้าได้
ท่ามกลางสายตาประหลาดใจของทุกคน ร่างกายใหญ่โตราวปืนใหญ่ของหัวหน้าทีมย่อย 3 ลอยละลิ่วร่วงลงสู่ฝูงชนด้านล่างเวทีในชั่วพริบตา
ความเงียบงันผ่านไปครู่หนึ่ง ด้านล่างเวทีถึงเกิดเสียงอุทานอย่างตื่นเต้น
“สุดยอด…เจ้านั่นโผล่มาจากไหนเนี่ย!?”
“ซัดหัวหน้าทีมย่อย 3 ทีเดียวจอดเลยเนี่ยนะ?”
“ยอดฝีมือที่ไหนเนี่ย? ทำไมไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย!”
“เจ้านั่นชื่ออะไรนะ…”
เวลานี้ หัวหน้าทีมย่อย 3 มองเจ้าติดอ่างด้วยความตกตะลึง
เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะแพ้ ทั้งยังแพ้อย่างน่าอดสูและน่าประหลาดใจขนาดนี้…
กระทั่งว่าหัวหน้าทีมย่อย 3 ไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น ความเร็วของปฏิกิริยาตอบสนองของเจ้านั่นประหลาดเกินไป ความว่องไวในการลงมือยิ่งน่ากลัว…
“ปะ…เป็นไงล่ะ…หะ…ให้นาย…พูด…นะ…น้อยๆ…หน่อย…ตะ…ตอนนี้…ระ…รู้แล้วสินะ…วะ…ว่า…ฉันปะ…เป็นยอดฝีมือ…” เจ้าติดอ่างมองพูดกับหัวหน้าทีมย่อย 3 ที่อยู่ด้านล่างเวที
“น้องติดอ่าง สุดยอดไปเลย!”
บอดี้การ์ดลับกลุ่มหนึ่งอุทานอย่างตะลึง
“ยะ…อย่า…อย่าเรียกฉันว่า…ติดอ่าง…จะ..จำไว้นะ…ฉันชื่อ…เฟิงเสวียนอี้!” เจ้าติดอ่างเอ่ยเสริม
………………………………………………………
บทที่ 564 ฉันท้าประลองเขา
เจ้าติดอ่างท้าประลองหัวหน้าทีมย่อย 3 สำเร็จ ทำให้ทุกคนรู้สึกเหนือความคาดหมาย
“เจ้าติดอ่าง สุดยอดไปเลยเว้ย!”
“เจ้าติดอ่างอะไร เฟิงเสวียนอี้ หัวหน้าเฟิง!” เจ้าติดอ่างทำหน้าเคร่งขรึม
“ใช่ๆๆ…หัวหน้าเฟิงเสวียนอี้!”
เวลานี้ ทีมย่อย 1 ทุกคนต่างพูดคล้อยตามกันอย่างพร้อมเพรียง
ตอนแรกเจ้าติดอ่างอยู่ในทีมย่อย 1 ถึงแม้ฝีมือจะถือว่าไม่แย่ แต่พอเทียบกับบอดี้การ์ดลับแล้วถือว่าธรรมดาได้เท่านั้น เพราะเจ้าติดอ่างชอบโดนกลั่นแกล้งหัวเราะเยาะ แต่การต่อสู้วันนี้ หัวหน้าย่อยทีม 3 โดนเจ้าติดอ่างเอาชนะไป นับเป็นการกู้ชื่อเสียงตัวเอง
“เฟิงเสวียนอี้ท้าประลองสำเร็จ ได้เป็นหัวหน้าทีมย่อย 3 ชั่วคราว หัวหน้าทีมย่อย 3 ถูกลดขั้นลงมาเป็นบอดี้การ์ดลับ ธรรมดาสามารถแข่งขันต่อได้ ถ้าชนะเฟิงเสวียนอี้ก็จะได้กลับมาแทนที่”
สวี่อี้เดินขึ้นไปบนสังเวียน แล้วประกาศผลการต่อสู้รอบนี้
ถึงแม้บอกว่าเจ้าติดอ่างท้าประลองชนะ ได้แทนตำแหน่งหัวหน้าทีมย่อย 3 แต่ก็แค่ชั่วคราวเท่านั้น นอกจากว่าการประลองมือครั้งนี้สิ้นสุดลงจริงๆ แล้ว เจ้าติดอ่างก็ยังนั่งตำแหน่งนี้ได้อยู่ ไม่อย่างนั้นหัวหน้าทีมย่อย 3 ก็จะเปลี่ยนคนอีก
“ฉันท้าประลองเขา!”
ตอนนี้เอง หญิงสาวคนหนึ่งจากทีมย่อย 2 ขึ้นสังเวียนมา
หญิงสาวใส่ชุดรัดรูปสีดำ มัดผมหางม้ายาว ท่าทางองอาจกล้าหาญ เต็มไปด้วยพลัง
“ฉัน…ฉัน…ฉันไม่สู้…ไม่สู้…กับผู้…ผู้…ผู้หญิง!”
เจ้าติดอ่างจ้องไปที่หญิงสาวบนสังเวียนที่อยู่ไม่ไกลพลางพูด
“นี่เจ้าติดอ่าง ดูท่าทางมีของอยู่ ฉันอยากจะขอเรียนรู้สักตั้ง” บอดี้การ์ดหญิงพูด
พอได้ยิน เจ้าติดอ่างกลับขมวดคิ้วเล็กน้อย “บอก… บอก… บอกไป…หลาย… ครั้งแล้ว… เรียกฉัน…เฟิงเสวียนอี้!”
“เอาชนะฉันให้ได้ แล้วฉันจะไม่เรียกว่าเจ้าติดอ่าง” หญิงสาวหัวเราะ
“ฉันไม่สู้… ไม่สู้กับผู้หญิง…” เจ้าติดอ่างคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดซ้ำอีกรอบ
“หึ ฉันว่านายดูถูกฉันอยู่ ฉันจะทำให้นายเสียใจทีหลังเอง!” สีหน้าหญิงสาวโกรธเล็กน้อย กริชประกายแวววาวเล่มหนึ่งโผล่ออกมาจากฝ่ามือขวา ตอนที่ก้าวเท้าออกไป กริชก็พุ่งไปทางเจ้าติดอ่าง
ภายในพริบตา ขาขวาของเจ้าติดอ่างวาดออกไปเหมือนมังกร เรี่ยวแรงมหาศาล
‘พลั่ก’!
ขานี้ถีบไปโดนง่ามนิ้วของบอดี้การ์ดสาวที่ถือกริชไว้พอดี
หญิงสาวเจ็บ กริชร่วงหล่น ต้องถอยหลังไปหลายก้าว
“เธอ… เธอ… ยอมแพ้เถอะ…” เจ้าติดอ่างบอก
“หึ ฝันหวานไปเถอะ! นี่แค่เริ่มต้นเอง!” หญิงสาวพุ่งตรงเข้าหาเจ้าติดอ่างอีกครั้ง
ทว่าเพิ่งมาถึงข้างตัวเจ้าติดอ่าง เธอก็โดนเจ้าติดอ่างยกตัวขึ้นมา
“นาย… นายทำอะไร!” เห็นสภาพแล้ว ใบหน้าหญิงสาวแดงเล็กน้อย ตะคอกด้วยความโกรธ
เจ้าติดอ่างกลับไม่สนใจเธอ อุ้มเธอเดินไปที่ขอบสังเวียน
“ปล่อยฉันลงนะ!” หญิงสาวพูดอย่างฉุนเฉียว
“เดี๋ยว…เดี๋ยวนี้แหละ…” เจ้าติดอ่างว่า
วินาทีต่อมา เจ้าติดอ่างเดินมาถึงขอบสังเวียนแล้วปล่อยสองมือ โยนบอดี้การ์ดสาวออกไปจากสังเวียน
“ออกนอกเขต เฟิงเสวียนอี้ชนะ” สวี่อี้ประกาศผล
เวลานี้ บอดี้การ์ดทุกคนต่างหัวเราะกันยกใหญ่ การแข่งขันแบบนี้พบเห็นได้น้อย
“ฮ่าๆ บอกว่าไม่ต่อสู้กับผู้หญิงก็ไม่สู้จริง หัวหน้าเฟิงมีสปิริตจริงๆ ด้วย ส่งเธอลงไปด้านล่างสังเวียนเลย เป็นครั้งแรกที่ฉันเห็น…”
“ฉันก็ได้เปิดโลกเหมือนกัน…”
หัวหน้าบอดี้การ์ดลับส่วนหนึ่งขำเจ้าติดอ่างด้วยเจตนาดี
ต่อมา คนเก่งหลายคนในทีมย่อย 3 ไม่ยอม ขึ้นสังเวียนมาท้าประลองด้วย แต่ไม่มีใครชนะได้สักคน ทุกคนโดนเจ้าติดอ่างโยนลงสังเวียนหมด
ถึงตอนนี้ ไม่มีใครดีแต่พูดอีกต่อไป ขึ้นสังเวียนมาท้าประลองเจ้าติดอ่าง ส่วนพวกบอดี้การ์ดลับที่มีความสามารถดีเยี่ยมกว่า สายตาจับจ้องอยู่ที่ตำแหน่งหัวหน้าใหญ่แล้ว จึงไม่มีใจจะไปแข่งอะไรกับเจ้าติดอ่าง
………………………………………………………………
