Game of the World Tree – ตอนที่ 7 ไอเดียระห่ำ

เบื้องหน้าของอีฟคือลูกบอลแสงอันเป็นทางเชื่อมระหว่างสองโลก อีฟปล่อยตัวเองเข้าโหมดครุ่นคิดอีกครั้ง

“ปัญหาตอนนี้คือเราขาดดวงวิญญาณ …”

ทั่วมิติของอีฟสะเทือนเบา ๆ ราวกับหัวใจที่ตอบรับความตื่นเต้นของตน

“ถ้างั้น … สติสัมปชัญญะของมนุษย์จะใช้แทนวิญญาณได้ไหม?”

ไอเดียหนึ่งพลันผุดขึ้นมากลางใจ เทคโนโลยีโลกเสมือน (Virtual Reality) ในดาวสีฟ้าได้รับการพัฒนาจนถึงจุดที่เชื่อมสัญญาณดิจิทัลเข้ากับความเป็นอนาล็อกของสมองได้ และกลายมาเป็นหนึ่งในปัจจัยหลักของเกมออนไลน์ในยุคนี้ …

ถ้างั้นเค้าดึงเอาสติของผู้เล่นมาใช้ผ่านบอลแสงนี้ได้ปะ?

ใช่มะ! พวกผู้เล่นเชื่อมต่อเข้ามาผ่านบอลสีฟ้า แล้วต้นไม้โลกแบบเค้าก็แค่สร้างร่างกายเอลฟ์เป็นอวาตาร์ไว้รองรับพวกผู้เล่น!

เทพองค์อื่นน่าจะไม่สามารถลอกเลียนแบบการกระทำนี้ แต่อีฟสามารถทำได้ด้วยอัตลักษณ์ของความเป็นเทพีแห่งชีวิต กับความสามารถลึกลับในการเข้าถึงโลกอินเตอร์เน็ตของดาวเคราะห์สีฟ้า!

แน่นอนว่าอีฟสามารถ “พัฒนา” เกมขึ้นมาให้มนุษย์บนดาวสีฟ้าล็อกอินเข้ามาในฐานะ “ผู้เล่น”!

นอกเหนือจากนั้น อีฟยังไม่ต้องกังวลว่าผู้เล่นจะตายจากกันไป เพราะสิ่งที่เชื่อมต่อผ่านบอลแสงเป็นเพียงสติสัมปชัญญะ ถ่ายทอดลงในร่างกายเอลฟ์ที่เป็นอวาตาร์ด้วยความช่วยเหลือของต้นไม้โลก … วิญญาณที่แท้จริงของพวกเขายังคงอยู่บนดาวสีฟ้าเหมือนเดิม และถ้าร่างกายในโลกซากัสเกิดตายลง การเชื่อมต่อก็แค่ขาดช่วง พวกผู้เล่นย่อมปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวง!

อีฟสามารถสร้างสุดยอดทหารที่ไม่หวั่นเกรงต่อภยันตรายใด ๆ ! และสามารถใช้พวกเขาเป็นกำลังหลักในการฟื้นฟูอารยธรรมเอลฟ์!

พวกผู้เล่นสามารถออกค้นหาและรวบรวมเอลฟ์ที่กระจัดกระจาย หรือแม้แต่การจาริกไปเผยแผ่คำสอน เพิ่มผู้ศรัทธาให้กับอีฟ! เพียงแค่ไอเดียเหล่านี้ก็ทำให้อีฟรู้สึกตื่นเต้นสุด ๆ แล้ว แต่ยังไม่จบแค่นั้น!

อีฟสามารถบรรจุทักษะ พลียุทธ เป็นหนึ่งในพื้นฐานของอวาตาร์ได้อย่างง่ายได้ ทำให้พวกผู้เล่นสามารถเป็นกำลังรบไปพร้อม ๆ กับการฟื้นพลังให้อีฟได้โดยตรง

กล่าวคือเค้าดูด EXP มาเป็นพลังศักดิ์สิทธิ์นั่นเอง!

อีฟหวนรำลึกถึงเกมเมอร์บ้าพลังในชาติที่แล้ว นึกถึงความจริงจังเกมมิ่งของพวกเขา … ความรู้สึกว่าเป้าหมายของตนเป็นไปได้อย่างแน่นอน พวกผู้เล่นจะทำทุกอย่างให้ตัวเองแข็งแกร่ง

งานนี้ วิน-วิน ค่ะ!

ดังนั้นบทบาทของอีฟจะเป็นผู้ให้บริการเกมออนไลน์ และหน้าที่ส่วนอื่น ๆ จะเป็นของผู้เล่น สิ่งที่อีฟต้องทำคือการนั่งรับพลังไปเรื่อย ๆ

“เรานี่อัจฉริยะจริง ๆ !”

คิดได้ดังกล่าว อีฟแทบจะลงมือทันทีด้วยความตื่นเต้น

แต่อีฟพลันหยุดการกระทำอันฉุกละหุกนี้ไว้ชั่วคราว …

“งั้นเราต้องเตรียมหลาย ๆ อย่างในโลกฝั่งนี้ก่อน”

อีฟผละออกจากมิติในห้วงจิตของตนพลางสำรวจวิหารแห่งธรรมชาติ พบว่าเอลฟ์ทั้งสองยังคงนั่งคุกเข่าภาวนาอยู่ที่เดิม

อลิซค้อมหัวของตนเล็กน้อยระหว่างภาวนาอย่างใจจดใจจ่อ

“อลิซช่างเขลาเหลือเกิน …”

“พระมารดาจะทิ้งอลิซไปได้อย่างไร … อลิซต่างหากที่ไม่ศรัทธามากพอ”

“พระมารดา … บาปของการดูหมิ่นพระมารดาใหญ่หลวงนัก”

“พระมารดา … หากอลิซไม่ได้ยินวิวรณ์ คงเพราะอลิซยังขาดศรัทธา”

“พระมารดา … ถึงแม้อลิซจะทอดทิ้งท่าน … แต่ท่านไม่ทอดทิ้งอลิซ”

“หากทั้งหมดนี้คือการทดสอบของท่าน … อลิซคือผู้ที่ไม่ผ่านบททดสอบ”

“อลิซไม่สมควรเป็นนักบุญ …”

“อลิซช่างเขลา … เขลาเหลือเกิน …”

ที่อีกฝั่งหนึ่งปรากฏร่างของเอลฟ์ชราหมอบต่ำอยู่กับพื้นวิหาร ซามีร์ภาวนาด้วยเสียงสั่นเครือ

“พระมารดา … บาปของข้าใหญ่หลวงนัก”

“พระมารดา … ข้าต้องถูกล่อลวงโดยปีศาจแน่ ข้าจะสงสัยในการหวนคืนของท่านได้อย่างไร บาปของข้าใหญ่หลวงนัก …”

ความละอายกัดกินหัวใจของอีฟเมื่อได้ยินเสียงภาวนาของเอลฟ์ทั้งสอง ความสำนึกผิดและเจ็บปวดสะท้อนออกมาในน้ำเสียง

ซ้ำร้ายผู้ที่หลอกลวงทุกคนก็คืออีฟ จะไม่ให้อีฟละอายได้อย่างไร …

แค่ก

อีฟกระแอมในใจพลางเร่งกระแสพลังศักดิ์สิทธิ์เล็กน้อย …

“อนิจจา ..”

สุรเสียงอันนิ่งสงบของพระมารดาดังขึ้นทั่ววิหาร เป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความเมตตาและน่ายำเกรงไปในเวลาเดียวกัน

ประกายแสงสีเขียวระยิบระยับพลันบังเกิดทั่วห้องโถง เอลฟ์ทั้งสองเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจ รูปปั้นเบื้องหน้าเปล่งประกายขึ้นอย่างงดงาม …

โอ๊คการ์ดยังคงยืนอารักขาอยู่ที่เดิม แววตาของมันที่ฉายแสงของความตื่นเต้นอย่างเต็มเปี่ยม …

เสียงมนตร์นุ่มลึกดังขึ้นราวกับผ่านห้วงกาลเวลาอันแสนนานมาสู่ปัจจุบัน รูปปั้นที่เคยแตกหักค่อย ๆ ฟื้นฟูตนเองช้า ๆ … จนในที่สุดรูปปั้นเทพธิดาก็คืนสภาพสู่รูปร่างอันงดงามและศักดิ์สิทธิ์

หากเอลฟ์ที่เคยใช้ชีวิตในยุคก่อนพบกับรูปปั้นนี้ พวกเขาจะตระหนักได้ทันทีว่านี่คือพระมารดา เทพธิดาประจำเผ่าพันธุ์ของพวกตน

ชุดเดรสอันงดงามสะท้อนถึงมรดกทางวัฒนธรรมอันทรงคุณค่าของเผ่าเอลฟ์ มีความคล้ายคลึงสไตล์งานศิลป์ของมนุษย์บนดาวสีฟ้า ใบหน้าดูอ่อนเยาว์ราวกับเด็กสาว แต่เปี่ยมไปด้วยความสูงศักดิ์และงดงามในเวลาเดียวกัน

อีฟมองรูปปั้นที่ถูกสร้างขึ้นใหม่ด้วยความฉงนเล็กน้อย

อีฟไม่ได้ตั้งใจให้รูปปั้นมีหน้าตาแบบปัจจุบัน แต่เป็นตัวรูปปั้นเองที่คืนสภาพสู่ความสมบูรณ์นี้เมื่อได้สัมผัสถึงเจตจำนงของอีฟ

นี่คือรูปปั้นของเราเหรอ? คือหน้าตาร่างจุติของเราเหรอ?

มัน … สวยมาก

อีฟคิด ในเวลานั้นพลันรู้สึกถึงการเชื่อมต่อบางอย่างกับรูปปั้น และในขณะเดียวกับก็เกิดความเข้าใจบางอย่างผุดขึ้นมาในใจ

รูปปั้นนี้เป็นสัญลักษณ์ของอีฟ สิ่งมีชีวิตทรงปัญญาใด ๆ สามารถติดต่ออีฟผ่านการภาวนา ณ บริเวณเบื้องหน้ารูปปั้น และมันยังเป็นช่องทางในการดูดซับพลังศรัทธาจากเหล่าสาวกพร้อมถ่ายทอดมาสู่อีฟได้ทันที …

เยี่ยมมาก!

แต่เค้าจ่ายไปหนักพอตัวเลย …

อีฟคิดอย่างเจ็บปวดแม้จะพึงพอใจ สิ่งนี้ต้องใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ถึงสองแต้ม ตอนนี้อีฟมีพลังเหลืออยู่เพียง 18 แต้มเท่านั้น

สายตาของสาวกทั้งสามล้วนจ้องมองที่รูปปั้น หยาดน้ำตาเล็ก ๆ ผุดขึ้นที่หางตาของพวกเขา … ปาฏิหาริย์เบื้องหน้าคือหลักฐานที่ชัดเจนที่สุดของการคืนอำนาจแห่งองค์เทพี!

ในเวลานี้ แม้แต่เบอร์เซิร์กเกอร์ก็คุกเข่าลงอย่างนอบน้อม เสียงอันตื้นตันของสาวกทั้งสามดังก้องทั่ววิหาร

“ขอสรรเสริญองค์เทพี!”

“ขอสรรเสริญพระมารดา!”

“ขอสรรเสริญท่านเทพธิดาแห่งสรรพชีวิต!”

“สาวกอันซื่อสัตย์ของท่าน … เฝ้าทูลละอองพระบาทรับเสด็จ”

น่าละอายค่ะ … อายจนหน้าชาแล้วค่ะ แค่ก …

อีฟตัวสั่นพลางไอแห้ง ๆ ในระดับจิตใจ แล้วจึงกล่าว

“ลุกขึ้นเถิด”

สุรเสียงอันนิ่งสงบดังขึ้นอีกครั้ง สาวกทั้งสามตัวสั่นเล็กน้อย พลันพร้อมใจแสดงสีหน้าอิ่มเอมระคนคลั่งไคล้ พวกเขาโค้งคำนับอย่างงดงามและลุกขึ้นช้า ๆ

ความเงียบปกคลุมอยู่เพียงชั่วขณะ และเสียงอันเป็นเอกลักษณ์ก็ดังกึกก้องทั่วอาณาบริเวณ

“เรารับรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับเอลฟ์ทั้งปวง บัดนี้เราได้กลับมาแล้ว และเราจะฟื้นฟูอารยธรรมให้กลับมารุ่งโรจน์อีกครั้งหนึ่ง”

สิ้นเสียงดังกล่าว ร่างกายของอลิซและซามีร์สั่นช้า ๆ อีกหนพร้อมหยดน้ำตาที่ไหลริน ทั้งคู่เงยขึ้นมองรูปปั้น

“ขอสรรเสริญองค์เทพี!”

เสียงของทั้งสองราวกับกำลังร่ำไห้

ผ่านมานานเหลือเกิน …

พวกเราเหล่าเอลฟ์ล้วนเฝ้ารอมานานเหลือเกิน

ในที่สุด พระมารดาก็หวนคืน … เทพธิดาของพวกเรากลับมาแล้ว!

“กำลังของทุกคน คือสิ่งสำคัญในการฟื้นฟูอารยธรรมและศรัทธา”

เสียงของอีฟดังขึ้น เป็นอีกครั้งหนึ่งที่เหล่าสาวกล้วนตัวสั่นระริก สีหน้าของทุกคนยิ่งดูคลั่งไคล้ ทุกคนค่อย ๆ ยืนขึ้นอย่างงามสง่า

“ขอสรรเสริญพระมารดา!”

“พวกเราพร้อมพลีทุกสิ่งเพื่อเป้าหมายของพระองค์!”

…

ในปี 1066 แห่ง นิรันดร์ศก มหาพฤกศาโลกาอันเป็นอมตะ อีฟ อึกก์ดราซิลล์ หวนคืนสู่ดินแดนซากัสอีกครั้ง วินาทีนี้คือจุดเริ่มต้นแห่งหน้าประวัติศาสตร์ใหม่ของเหล่าเอลฟ์

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

T/N: อีฟจะกลายเป็นคายาบะ

ว่าไปนั่น~

…

ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทค่ะ ที่ต้นทางนะคะ

Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _