หลี่มู่สูดลมหายใจเข้าเฮือกหนึ่งก่อนจะก้าวไปในวิหาร
ในเวลานี้ ไม่มีใครอยู่ในบริเวณลานเบื้องหน้าแท่นบูชาแล้ว
เขาอ่านวิธีการเปลี่ยนอาชีพจากหน้าต่างของระบบ แล้วจึงก้าวเข้าไปใกล้รูปปั้นเทพธิดา
หลี่มู่ยืนสงบจิตสงบใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อย ๆ คุกเข่าลงหนึ่งข้าง และกล่าวข้อความที่ระบุไว้ในระบบสอนเล่นอย่างระมัดระวัง
“ขอสรรเสริญพระมารดาแห่งธรรมชาติ เทพธิดาแห่งชีวิต ผู้ปกครองปวงเอลฟ์ – อีฟ อึกก์ดราซิลล์!”
สิ้นเสียงดังกล่าว รูปปั้นเบื้องหน้าพลันเปล่งประกายเรืองรอง แสงอันเจิดจ้าค่อย ๆ ปกคลุมทั่วทั้งบริเวณ
หลี่มู่รู้สึกราวกับต้องมนตร์ และเมื่อประสาทสัมผัสทั้งห้ากลับมาปกติ เขาก็พบว่าตัวเองได้กลับมาสู่พื้นที่พิเศษทื่ตนเคยใช้สร้างตัวละครอีกครั้ง
ปุ่กิ๊ง–
[เริ่มกระบวนการเปลี่ยนอาชีพ ปัจจุบันของท่านคือ “ผู้ใช้เวทมนตร์” กรุณาเลือกสายอาชีพที่ต้องการเปลี่ยน]
[การเปลี่ยนอาชีพจะใช้ค่าประสบการณ์ 10,000 หน่วย และแต้มผลงาน 200 หน่วย]
[นี่คือการการเปลี่ยนอาชีพครั้งแรก ท่านสามารถเลือกอาชีพข้ามสายความชำนาญได้หนึ่งครั้ง และจะอัพเป็นเลเวล 11 (ระดับเหล็กขั้นต้น) เมื่อการเปลี่ยนอาชีพเสร็จสมบูรณ์]
[หลังจากการเปลี่ยนอาชีพครั้งแรก สายอาชีพของท่านจะถูกจำกัดไว้ในสายความชำนาญ ไม่สามารถเลือกอาชีพในสายอื่นได้อีก กรุณาตัดสินใจอย่างละเอียดถี่ถ้วน]
หลี่มู่ได้รับข้อมูลเกี่ยวกับกฏเกณฑ์ในการเลือกอาชีพจากเสียงของระบบสุดน่ารัก
“เลือกอาชีพข้ามสายความชำนาญ?”
สีหน้าของหลี่มู่พลันเคร่งขรึม
เขาอ่านทวนอีกครั้ง พบว่าระบบนี้มีไว้สำหรับเหล่าผู้เล่นที่ไม่ถูกใจในสายความชำนาญของตน การเปลี่ยนอาชีพครั้งแรก เปิดโอกาสให้ผู้เล่นสามารถสลับความชำนาญระหว่างสายกายภาพและสายเวทมนตร์
“หึหึ … คนออกแบบเกมนี้ใจดีจริง ๆ”
หลี่มู่ประทับใจ
เขาข่มความคาดหวังของตนไว้ พลางกวาดสายตามองเหล่าตัวเลือกที่ปรากฏขึ้นมา
เมนูอาชีพที่ปรากฏในปัจจุบัน มีทั้งหมด 6 อาชีพ
อาชีพในสายภายภาพได้แก่นักธนู นักรบ และนักล่า โดยแนวทางการพัฒนาของทั้งสามอาชีพจะมุ่งเน้นการจู่โจมระยะไกลและการลอบยิงสำหรับนักธนู การสร้างความเสียหายระยะประชิดและการปะทะสำหรับนักดาบ การค้นหาเป้าหมายและการลอบสังหารสำหรับนักล่า
อาชีพในสายเวทมนตร์ได้แก่ดรูอิด จอมเวท และนักบวช แนวทางการพัฒนาของอาชีพทั้งสามได้แก่การควบคุมสนามรบและเวทมนตร์สายสนับสนุนสำหรับดรูอิด การสร้างความเสียหายระยะไกลและการผลิตอุปกรณ์เวทมนตร์สำหรับจอมเวท การรักษาอาการบาดเจ็บและเวทมนตร์เพื่อการป้องกันสำหรับนักบวช
หลี่มู่พึงพอใจในสายความชำนาญของตน เขาไม่ต้องการโอนย้ายไปสายกายภาพ จึงกวาดตาลงมาที่อีก 3 อาชีพในสายเวทมนตร์
เขาไม่สนใจเวทมนตร์ทำลายล้าง ไม่ได้อยากสร้างอุปกรณ์เวทมนตร์ ไม่สนใจในการผนึกพลังเวทลงในอุปกรณ์ จึงตัดจอมเวทออกจากตัวเลือกของตน
นักบวชเป็นหนึ่งในอาชีพที่หลี่มู่สนใจ ทว่าเมื่อเขาพิจารณามันอย่างใกล้ชิด กลับพบว่าอาชีพนี้ยังไม่สามารถเข้าถึงได้ในปัจจุบัน จึงมีเพียงทางเลือกเดียวในตอนนี้–
“เปลี่ยนอาชีพเป็นดรูอิด”
หลี่มู่ยืนยัน
เขาเลือกรับหน้าที่ผู้นำทีมมาเสมอ ทักษะสายสนับสนุนและการควบคุมจึงเป็นสิ่งที่เหมาะที่สุด ดรูอิดเป็นสายอาชีพที่มีความสามารถหลากหลาย ถือได้ว่าอยู่เหนืออีกอาชีพเป็นอย่างยิ่งเมื่อพิจารณาจากเกณฑ์นี้ ดรูอิดจึงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดของหลี่มู่
[ยืนยัน: เปลี่ยนอาชีพเป็นดรูอิด]
[เริ่มต้นกระบวนการเปลี่ยนอาชีพ]
พลังศักดิ์สิทธิ์แสนอบอุ่นไหลบ่าเข้าปกคลุมทั่วร่างของหลี่มู่ทันทีที่เขายืนยัน พร้อม ๆ กับค่าประสบการณ์และแต้มผลงานที่ถูกหักออกไปจากหน้าต่างระบบ
หลี่มู่สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่คุ้นเคยของการแข็งแกร่งขึ้น เขารู้สึกว่าประสาทสัมผัสทั้งห้าได้พัฒนาขึ้น และประสาทสัมผัสทางด้านเวทมนตร์ก็ถูกยกระดับขึ้นเช่นกัน โดยเฉพาะสัมผัสแห่งธรรมชาติที่ดูจะเฉียบคมขึ้นเป็นพิเศษ
การเปลี่ยนอาชีพจบลงในไม่กี่วินาที หลี่มู่รีบตรวจสอบการ์ดตัวละครของตนโดยไม่รีรอ
[ชื่อ: หลี่มู่]
[เผ่า: เอลฟ์]
[อาชีพ: ดรูอิด]
[เลเวล: 11 (ระดับเหล็ก ขั้นต้น)]
[ค่าประสบการณ์ 0/30,000]
[พลังชีวิต: 1,500/1,500]
[พลังเวท: 2,000/2,000]
[คุณสมบัติ: ความกำยำ (150), ความแข็งแกร่ง (100), ความว่องไว (100), เวทมนตร์ (200)]
[ทักษะ: ฟื้นฟูระดับต่ำ (หนึ่งวง), ควบคุมเถาวัลย์ (หนึ่งวง), เสียงกระซิบแห่งพงไพร (หนึ่งวง)]
[ฉายา: ก็อบลินสเลเยอร์]
…
ทุกค่าสถานะเพิ่มขึ้นเท่านึง! แถมได้ความกำยำเพิ่มมาด้วย!
หลี่มู่คิดด้วยความพึงพอใจ
นอกจากนี้ทักษะฟื้นฟูระดับต่ำและควบคุมเถาวัลย์ล้วนได้รับการยกระดับให้เป็นทักษะขั้นสูงขึ้น และยังได้รับ เสียงกระซิบแห่งพงไพร ซึ่งเป็นทักษะใหม่
เมื่อตรวจสอบรายละเอียดทักษะ พบว่ามันเป็นสกิลที่ไว้ใช้สื่อสารกับพืชพรรณและสรรพสัตว์เพื่อสอบถามข้อมูลต่าง ๆ จากพวกมัน
“นี่คือเส้นทางสู่การเป็นสุดยอดนักซัพพอร์ท!”
หลี่มู่ยิ้มแป้น
นอกจากเวทมนตร์ทั้งสามบท เขาพบว่าตนยังมีเมนูทักษะว่างอยู่อีกสองช่อง
ยอดฝีมือระดับเหล็กสามารถเรียนรู้ทักษะได้ถึงห้าอย่าง
[การเปลี่ยนอาชีพเสร็จสมบูรณ์]
เสียงของระบบดังขึ้นอีกครั้ง แสงนวลค่อย ๆ ห่อหุ้มร่างหลี่มู่ เขาพลันพบว่าตนได้กลับออกมาจากพื้นที่สร้างตัวละคร …
ทัศนวิสัยของหลี่มู่กลับมาเป็นปกติอีกครั้ง เขาพบว่าตนยืนอยู่ ณ เบื้องหน้ารูปปั้นของเทพธิดา
ปุ่กิ๊ง–
[ผู้เล่นบรรลุเลเวล 11 ระบบต่อไปนี้พร้อมให้บริการ–]
[ระบบแลกเปลี่ยน พร้อมใช้งาน]
[ระบบเพื่อน พร้อมใช้งาน]
[ระบบกิลด์ พร้อมใช้งาน]
ทั้งสามอย่างนี้ต่างเป็นระบบพื้นฐานในเกมออนไลน์ ซึ่งอีฟได้ใส่พวกมันไว้ในระบบตั้งแต่เปิดให้บริการ
หลี่มู่ข้ามสองระบบล่างไปอย่างรวดเร็ว และรีบตรวจสอบระบบแลกเปลี่ยน[ระบบแลกเปลี่ยน: ในวิหารแห่งธรรมชาติ ท่านสามารถแลกเปลี่ยนแต้มผลงานกับสิ่งต่าง ๆ ได้แก่อุปกรณ์สวมใส่ ทักษะ รีเซ็ตอาชีพ คืนชีพสมบูรณ์ แปลงกาย และอื่น ๆ อีกมากมาย
สามารถแลกเปลี่ยนแต้มผลงานระหว่างผู้เล่นได้]
หลี่มู่ครุ่นคิดในขณะที่อ่านคำอธิบาย
นี่น่าจะเป็นระบบร้านค้าของเกม The Kingdom of Elves … ในอนาคตอาจจะมีการเปย์เงินจริงเพื่อซื้อแต้มผลงานแน่ ๆ
หลี่มู่เปิดรายการเมนูที่สามารถแลกได้ด้วยแต้มผลงาน …
บนอินเตอร์เฟซในเวลานี้ มีเมนูที่สามารถเลือกได้อยู่เพียงน้อยนิด
หลี่มู่เมินทุกสิ่งที่อยู่ในร้าน เขารีบเลื่อนผ่านเมนูต่าง ๆ ลงไปอย่างรวดเร็วเพื่อค้นหารายการทักษะที่สามารถซื้อได้
เขามีเพียงทักษะที่ช่วยในด้านสนับสนุน มันย่อมเป็นการดีหากหลี่มู่จะมีทักษะจู่โจมไว้เพื่อป้องกันตัวเอง
“เคล็ดวิชาไม้หนาม … พลังมหิงสา … ท่าเท้าวิฬาร์ ….”
หลี่มู่กวาดสายตาผ่านรายการทักษะที่ตนสนใจเป็นจำนวนมาก แต่กลับหยุดชะงักเมื่อมองเห็นมูลค่าของพวกมัน …
“สกิลที่ถูกสุดก็ปาเข้าไปตั้งสองพันแต้มเนี่ยนะ?!”
เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก
ในเวลานี้หลี่มู่มีแต้มผลงานเพียง 100 หน่วย …
“ไม่ได้การล่ะ ต้องรีบทำเควส รีบหาทางเพิ่มแต้มผลงานด่วน ๆ เลย!”
หลี่มู่สะบัดหน้าอย่างเร่งรีบ
เหล่าผู้เล่นในเกมออนไลน์ล้วนมีอาการย้ำคิดย้ำทำในระดับอ่อน ๆ หากพวกเขาเห็นช่องทักษะถูกเว้นว่างไว้แม้เพียงช่องหนึ่ง ก็เป็นธรรมดาที่จะอยากหาอะไรมาใส่ให้มันเต็ม
หลี่มู่เปิดรายการอุปกรณ์สวมใส่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น …
แสงสีม่วงจากกรอบไอเท็มจำนวนนับสิบ ๆ ชิ้นพากันโผล่หน้ามาทักทายในทันที!
“เฮ้ย! ไอเท็มระดับอีปิค!”
อาวุธและชุดเกราะของเหล่าออร์คที่ถูกอีฟปรับปรุง ล้วนมีรูปลักษณ์ภายนอกที่ยอดเยี่ยม แม้หลี่มู่จะไม่ใช่ผู้เล่นสายกายภาพ แต่ตาของเขาก็ยังเปล่งประกายระยิบระยับเมื่อเห็นไอเท็มเหล่านี้
“เสื้อเกราะหัวอสูร ดาบโค้งขัดเงา … แต่มันเป็นไอเท็มจำกัดจำนวนนี่นา …หมดแล้วหมดเลยจริงดิ? ราคาแพงเป็นบ้าเลยแฮะ … ต่ำ ๆ ก็ห้าพันแต้ม … เราต้องฟาร์มขนาดไหนเนี่ย?”
“หือ? ไม้เท้าปีศาจ ..? โฮ่! กรอบสีทอง! นี่มันไอเท็มระดับตำนาน–!”
หลี่มู่ไม่สามารถละสายตาไปจากไม้เท้าด้ามนั้นได้
ไม้เท้าด้ามนี้เหลือเพียงตัวด้ามที่ปราศจากลูกแก้ว โครงสร้างของด้ามไม้ได้รับความเสียหายเมื่อผนึกของมันถูกทำลายลง
อีฟใช้พลังศักดิ์สิทธิ์ไป 0.05 หน่วยเพื่อปรับปรุงสภาพของมันให้กลายเป็นไอเท็มระดับตำนานในระดับเหล็ก อีฟตั้งชื่อมันว่าไม้เท้าปีศาจ
หลี่มู่รู้สึกถูกใจไอเท็มชิ้นนี้ตั้งแต่แรกเห็น
แต่เมื่อเขาชำเลืองมองมูลค่าของมัน หัวใจพลันตกไปอยู่ตาตุ่ม …
“64,800 แต้ม???”
ชายหนุ่มยืนนิ่งสนิท
เขาหายใจเข้าช้า ๆ ก่อนจะกุมท้องพลางทรุดตัวลงนั่งอย่างสิ้นหวัง
“อาาา! เศร้าโคตร …”
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
T/N: พี่มู่จะฟาร์มทันมั้ยเนี่ย …
ปวดตับตามชื่อตอนอย่างเดียวไม่พอ อาจจะได้เสียไตไปด้วยถ้ามีระบบเติมเงิน (….)
ชื่อตอนต้นฉบับแบบตรงตัว=เจ็บตับ –> ภาษาไทยก็มีปวดตับ … ถั่วคิดว่าวัฒนธรรมตับไตของไทยและจีนมันมีจุดร่วมกันอยู่แน่ ๆ
…
ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ
Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432
_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _
