Game of the World Tree – ตอนที่ 44 เพื่อเหล่าเอลฟ์และเทพธิดา!

Game of the World Tree

ความหวาดหวั่นเริ่มก่อตัวขึ้นมาในใจของอูลร์เมื่อมันพบว่าเหล่าเอลฟ์ต่างทวีความบ้าเลือดไปอีกระดับ

“หนอนแมลงพวกนี้มันเป็นบ้าอะไรกัน? พยายามจะรั้งข้าไว้รึ? ไอ้พวกตัวกระจ้อยร่อยพวกนี้เนี่ยนะ?”

มันยิ่งรู้สึกโกรธเคืองเมื่อเห็นท่าทีที่ปราศจากความเคารพยำเกรง

แต่แล้วอูลร์กลับสงบนิ่งลงโดยพลันเมื่อมันสัมผัสได้ถึงบางสิ่ง …

อูลร์พบว่าเสถียรภาพของพลังงานในร่างจุติกำลังลดลงอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากการโจมตีของเอลฟ์เหล่านี้

แย่แล้ว! พวกมันพยายามทำลายสมดุลพลังงานของร่างจุติ!

ในวินาทีนั้น อูลร์ได้ตระหนักถึงเป้าหมายของพวกเอลฟ์

คริสตัลพระโลหิต … เฮลาต้องส่งพวกมันมาเพื่อแย่งชิงคริสตัลพระโลหิตในร่างจุตินี้แน่ ๆ!

พันธกิจศักดิ์สิทธิ์แห่งความตายไม่ใช่สิ่งสมบูรณ์ เฮลาถึงติดอยู่ในระดับมัชฌิมเทพมาเป็นพัน ๆ ปี มีเรื่องเล่าว่าเฮลาบาดเจ็บสาหัสเพราะพยายามยกระดับพลังของตนให้สูงขึ้น และตอนนี้ก็ยังไม่ฟื้นตัวเต็มร้อย

เฮลาก็คงเหมือนตัวข้า พวกเราต่างรู้ว่ามนตร์ผนึกของต้นไม้โลกได้เสื่อมสภาพลง เฮลาจึงเล็งพันธกิจศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงของต้นไม้โลกเอาไว้ เพื่อนำไปใช้ยกระดับให้กับพลังของตัวเอง!

ชีวิตและความตายเป็นดั่งเหรียญคนละด้าน แต่พวกมันล้วนมีจุดร่วมที่คล้ายคลึงกัน

หากมีความแตกฉานในพลังแห่งชีวิตเมื่อไร ก็จะเข้าใจในพลังแห่งความตายได้อย่างถ่องแท้

อูลร์มีความมั่นใจในปัญญาของตนอย่างยิ่งยวด เนื่องจากตนเป็นเทพที่พัฒนาพลังได้รวดเร็วที่สุดตลอดระยะเวลากว่า 2,000 ปีที่ผ่านมา

ในเวลานี้ อูลร์เชื่ออย่างสุดใจว่าตนได้พบที่มาที่ไปของเหตุการณ์ในปัจจุบัน

เขาหันศีรษะของร่างจุติที่เกิดจากพลังศักดิ์สิทธิ์ไปทางทิศตะวันตก และคำรามออกมาดังสนั่น

“เฮลา! ข้าไม่อยากมีเรื่องกับเจ้า! ถึงอย่างไรเจ้าก็หาคริสตัลพระโลหิตก้อนอื่นได้ด้วยพลังที่เจ้ามี! เลิกตามราวีข้าเสียที!”

น้ำเสียงของอูลร์แฝงไปด้วยความระแวดระวังที่มากล้นจนแทบจะกลบความโกรธของมันได้มิด

“เฮลา?”

อีฟผู้เฝ้าดูผ่านมุมมองของผู้เล่นพลันชะงักไปชั่วขณะหนึ่ง

ว่าไงนะคะ? เฮลาก็เอากะเขาด้วยเหรอคะ?!

เทพธิดารู้สึกกระวนกระวายพลางคิดว่าจะรีบนำลูกแก้วกักเก็บวิญญาณไปซ่อนให้ลับตา …

ผ่านไปครู่ใหญ่ อีฟพบว่าตนไม่รู้สึกถึงพลังของเทพแห่งความตาย

ความฉงนปรากฏกลางใจของอีฟ แต่เมื่อตนได้นั่งขบคิดอยู่พักหนึ่ง ก็พอจะนึกสิ่งที่น่าจะเป็นสาเหตุขึ้นมาได้ทีละเล็กละน้อย

“อย่าบอกนะว่าเพราะไอมรณะ อูลร์ก็เลยเข้าใจไปผิด ๆ ว่าพวกผู้เล่นเป็นสาวกของเฮลา?”

อีฟไม่ทราบว่าตนควรจะรู้สึกอย่างไรดี

แรกเริ่มเดิมที อีฟต้องการจะสร้างอวาตาร์จากลูกแก้วกักเก็บวิญญาณและสวมรอยเป็นสาวกแห่งความตาย

สาเหตุที่แท้จริงในการกระจายพลังศักดิ์สิทธิ์ของเฮลาใส่บรรดาผู้เล่น เพียงเพราะอีฟต้องการปกปิดร่องรอยของตนเท่านั้น

เทพธิดาไม่คิดว่าตนจะเล่นแรงไปหน่อย รู้ตัวอีกทีก็สร้างความเข้าใจผิดให้อูลร์อย่างใหญ่หลวงเสียแล้ว!

แค่ก! บาปนี้ใหญ่หลวงนัก บาปหนักโดยแท้เลยค่ะ …

เอาเต๊อะ พลาดแล้วก็แล้วกันไป!

พลังศักดิ์สิทธิ์ของอูลจัดว่าอยู่ในระดับล่าง มันไม่มีทางกล้าตอแยตัวตนในระดับมัชฌิมเทพอย่างแน่นอน จึงมั่นใจได้ว่าอูลร์จะไม่กระทำในสิ่งที่จะก่อให้เกิดความบาดหมางกับเฮลาอย่างเด็ดขาด

ข้อดีอีกประการหนึ่ง คือการที่อูลร์จะระมัดระวังตัวเป็นพิเศษเมื่อจะกระทำการใด ๆ ในป่าเอลฟ์ เพราะเชื่อว่าเฮลาได้เข้ามามีส่วนร่วมบางประการในผืนป่าแห่งนี้

ด้วยสาเหตุในข้างต้น อีฟจึงมีเวลาในการพัฒนาตัวเองอย่างลับ ๆ ต่อไป!

คิดได้ดังนั้น อีฟจึงตัดสินใจโยนความเป็นแพะให้กับเฮลา ผู้ซึ่งไม่เคยก้าวย่างออกมาจากดินแดนใต้พิภพ …

เฮะ ๆ … ยังไงพี่สาวก็แข็งแกร่งอ่าค่ะ พี่คงไม่แคร์ถ้าจะมีเทพระดับล่างประกาศตัวเป็นศัตรูกับพี่อ่าเนอะ? … เนอะ?

กองทัพผู้เล่นของอีฟ มีความคล้ายคลึงกับกองพันวีรชนของเฮลาอยู่หลายส่วน

หากอีฟจะตั้งชื่อให้กับกองกำลังของตน ก็คงอยากจะเรียกพวกเขาด้วยนามว่า “กองทัพภัยพิบัติ”!

อีฟตัดสินใจจะตามน้ำไปให้ถึงที่สุด จึงดึงเอาพลังศักดิ์สิทธิ์อีกหนึ่งแต้มออกมาจากลูกแก้วของเฮลาด้วยความไม่เต็มใจ ก่อนจะอัดฉีด มันเข้าสู่ระบบด้วยวิธีเดียวกับที่ตนทำกับพลังแห่งธรรมชาติ …

ปุ่กิ๊ง–

[ผู้ถูกเลือกทั้งหลายต่างต่อสู้ด้วยความห้าวหาญ! เทพธิดาซาบซึ้งในความอุทิศของพวกท่าน จึงมอบพรแด่เหล่าผู้ถูกเลือก!]

[ท่านได้รับบัฟ: พรจากเทพธิดา]

[อาวุธของท่านได้รับบัฟ: พรจากเทพธิดา]

[ผลของบัฟ: ภายในระยะเวลา 1 ชั่วโมง ท่านจะสูญเสียอารมณ์เชิงลบทั้งหมด ค่าพลังโจมตีและค่าป้องกันจะเพิ่มขึ้น 100% ทุกการโจมตีจะมีผล อาสัญ ส่งผลให้ทำลายเสถียรภาพของร่างจุติได้เร็วขึ้น 100%]

[จุดสิ้นสุดของชีวิตคือความตาย]

[จุดสิ้นสุดของความตายคือการเกิดใหม่]

[เหล่าผู้ถูกเลือกเอ๋ย เพื่อปวงเอลฟ์และเทพธิดา! บุก!]

แสงขมุกขมัวจากพลังงานศักดิ์สิทธิ์พลันบังเกิด เหล่าผู้เล่นต่างรู้สึกถึงไอเย็นยะเยือกระลอกหนึ่งปกคลุมทั่วร่างของตน และพบว่าพละกำลังของพวกเขาได้รับการยกระดับอย่างมหาศาล!

“บัฟอันใหม่!”

เอลฟ์ทั้งหลายพากันตื่นเต้น

แรงใจในการต่อสู้พลันท่วมท้นเมื่อทุกคนเห็นแถบเลือดของบอสที่ลดลงอย่างต่อเนื่อง พร้อม ๆ ไปกับการที่ค่าพลังของตนได้รับการยกระดับ

โดยทั่วไป ถ้ามีบัฟอันใหม่ปรากฏขึ้นในการต่อสู้ นั่นหมายถึงการที่เหล่าผู้เล่นกำลังจะชนะ

ช่วงเวลาไคลแม็กซ์!

เหล่าเอลฟ์พากันโห่ร้องอย่างบ้าคลั่งพลางออกอาการลิงโลด–

“เทพธิดาประทานพร! พวกเราแกร่งขึ้นมาก!”

“บอสจะตายแล้ว!”

“ฆ่าอูลร์!”

“เพื่อเหล่าเอลฟ์และเทพธิดา! บุก!!”

“อูลาาา—!!!”

ในวินาทีนั้น ผู้เล่นที่ได้รับการเสริมสมรรถภาพด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งความตาย พร้อมใจกันพุ่งตัวเข้าต่อสู้อย่างไม่คิดชีวิต

“เฮลา–!!”

อูลร์คำรามลั่นด้วยความโกรธแค้นพร้อมถอยหนีอย่างต่อเนื่อง มันต้องการจะนำตัวเองออกจากวงล้อมของเหล่าเอลฟ์

ท่าทีของมันไม่ต่างอะไรกับ กูลู นักบวชก็อบลินที่ใกล้สิ้นชีพ

แต่ไม่มีทางที่อูลร์จะรอดไปได้

พลังศักดิ์สิทธิ์จำนวน 1 แต้มที่อีฟใช้ไปเมื่อครู่นี้ เป็นเหมือนกับฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้สถานการณ์พลิกผัน

เหล่าผู้เล่นพากันจู่โจมอย่างดุเดือด สมดุลพลังงานในร่างอสูรแสงลดฮวบฮาบด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

อูลร์บดขยี้เอลฟ์จนดับดิ้นราวกับตบฝูงแมลง แต่เหล่าเอลฟ์ที่สิ้นลมไปกลับพากันพุ่งตัวมาใหม่จากแห่งหนใดก็ไม่ทราบ …

เมื่อเห็นสถานการณ์ตรงหน้า อีฟเริ่มจ่ายพลังศักดิ์สิทธิ์ออกไปอย่างต่อเนื่อง

เพื่อให้เหล่าผู้เล่นสามารถใช้คืนชีพสมบูรณ์ได้โดยไร้ข้อจำกัด อีฟได้ถ่ายเทพลังเข้าไปในระบบถึง 1.5 แต้มในครั้งเดียว!

ด้วยการแทรกซึมของพลังศักดิ์สิทธิ์แห่งความตาย ร่างอวาตาร์ของอูลร์ที่ขาดเสถียรภาพอยู่แล้วยิ่งตกอยู่ในสภาพย่ำแย่กว่าเดิม

“ไปให้พ้น!”

อูลร์คำรามลั่นด้วยความโกรธแค้น มันรู้ดีว่าตนตกอยู่ในสภาพที่สุ่มเสี่ยงขนาดไหน จึงตัดสินใจเปลี่ยนแผนขึ้นมาทันควัน

พลังศักดิ์สิทธิ์ของร่างจุติพลันลดฮวบฮาบ ร่างอวาตาร์ของมันค่อย ๆ ลอยขึ้นจากพื้น และหลบเลี่ยงการตีวงล้อมของผู้เล่นไปอย่างช้า ๆ

“เฮ้ยมันบิน!”

“โกง! ตูบินไม่ได้เฟ้ย!”

“สายยิงไกลอยู่ไหน? สอยมันลงมาเร็ว!”

“เลือดมิดหลอดแล้วพวก! มาเร็ว! ยิงมันเร็ว!”

เอลฟ์ทั้งหลายต่างตะโกนลั่นเมื่อพวกเขาเห็นร่างจุติของอูลร์ค่อย ๆ บินขึ้นไปในอากาศ

ทว่า อวาตาร์ร่างยักษ์กลับสร้างเกราะคุ้มกันโปร่งแสงขึ้นมาด้วยการโบกมือครั้งหนึ่ง เกราะนั้นป้องกันความเสียหายจากเวทมนตร์ได้อย่างสมบูรณ์

“บ้าจริง …”

“ไม่นะ! ตีมันไม่โดนเลย!”

“แถบส้มกำลังลดลงไปอีกแล้วอ่ะ!”

“ขออีกทีเดียว! ทีเดียวก็เกินพอ! หลอดเลือดมันดำสนิทแล้ว!”

ผู้เล่นพากันกระวนกระวายเมื่อเห็นร่างของอูลร์ลอยขึ้นอย่างต่อเนื่อง

“พวกมด ยังไงก็เป็นได้แค่มด”

อูลร์ดูถูกเหล่าผู้เล่นที่รวมตัวกันอยู่บนพื้นในระหว่างที่บินออกมาไกลขึ้นเรื่อย ๆ

แต่ในวินาทีที่หลอดสีส้มกำลังจะหมดไป ร่างสูงร่างหนึ่งได้พุ่งตัวออกมาจากกลุ่มเอลฟ์

เขาคือข้าวกล่อง

เอลฟ์หนุ่มจับมีดไม้ในมืออย่างมั่นคง สีหน้าของเขาปราศจากทั้งความทุกข์และความสุข ราวกับเป็นทหารเจนศึกที่ไม่หวั่นเกรงสิ่งใด

เขาพุ่งตัวไปตามกำแพงซากปรักหักพังราวกับเสือดาว ก้าวย่างที่พลิ้วไหวส่งร่างของเขาไปสู่ยอดหลังคาวิหาร

แสงอ่อน ๆ จากการใช้ทักษะพลันสว่างขึ้นทั่วร่าง ข้าวกล่องพุ่งตัวออกจากรูปปั้นบนยอดวิหารอย่างแรงจนมันแตกสลายด้วยแรงถีบ

ทักษะ – พุ่งทะยาน !

ด้วยความช่วยเหลือของทักษะ ข้าวกล่องพุ่งตัวไปในอากาศได้ไกลกว่า 8 เมตร เขาม้วนตัวอย่างงดงามบนอากาศก่อนจะกระทืบเท้าซ้ำเพื่อฝ่าม่านพลังเข้าไปปะทะกับร่างจุติของอูลร์!

ทักษะ – เหยียบอากาศ !

ท่ามกลางสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความโกรธแค้นของอสูรกายร่างแสง ข้าวกล่องได้ซัดมีดไม้ของตนใส่ใบหน้าของมันเต็มแรง

ใบมีดพุ่งทะลุบริเวณดวงตาของร่างจุติ พลังศักดิ์สิทธิ์แห่งความตายจากอาวุธของข้าวกล่องได้ทำหน้าที่ของมันเป็นครั้งสุดท้าย

“เฮลา–!!!”

อูลร์คำรามด้วยความสิ้นหวัง ร่างกายของมันพลันบิดเบี้ยวอย่างน่าหวาดหวั่น บังเกิดเป็นกลุ่มแสงเจิดจ้าขนาดใหญ่ที่ควบแน่นเข้าหากันอย่างรุนแรง …

เหตุการณ์ที่เกิดอย่างต่อเนื่องเมื่อครู่นี้ ทำให้เหล่าผู้เล่นบนพื้นดินตะลึงงันอยู่ครู่หนึ่ง

ร่างของข้าวกล่องพุ่งตัวลงมาหลังจากที่ได้ปามีดของตนออกไป เขาเรียกใช้ทักษะ เหยียบอากาศ อีกครั้งก่อนที่จะสัมผัสกับผืนดินเพื่อเตรียมกลิ้งตัวสู่พื้นอย่างมั่นคง

เข่าข้างหนึ่งของเขาแตะผิวดิน ใบหน้าของเขายังคงปราศจากอารมณ์ใด ๆ

ตูมมมมมมมมมมมม!!

เสียงกึกก้องกัมปนาทพลันปะทุขึ้นมาจากด้านหลัง อสูรกายร่างแสงขนาดยักษ์ระเบิดออกอย่างรุนแรงจนละอองแสงกระจายทั่วผืนฟ้าราวกับดอกไม้ไฟ

วัตถุสีเขียวเรืองแสงพลันตกลงมาทั่วบริเวณราวกับสายฝน ประดับประดาผืนดินรอบตัวข้าวกล่องให้เต็มไปด้วยแสงระยิบระยับ พวกมันคือคริสตัลพระโลหิตที่กระจัดกระจายออกมาจากร่างของอูลร์

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

T/N: พี่ข้าวกล่อง สุด-! ยอด–!

ป่านนี้เฮลาคงจามไม่หยุดแล้วค่ะ โดนเรียกรัว ๆ

แจ้งไว้อีกทีเกี่ยวกับ “อูลาาา—!!!” ค่ะ

อันนี้เสียงเวลาพุ่งชาร์จค่ะ จะเห็นบ่อยขึ้นเรื่อย ๆ จนเหมือนเป็นคำติดปากของพวกเอลฟ์เลย (ต้นฉบับ –> “乌拉——!!!”)

ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ

Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

Game of the World Tree

Game of the World Tree

Status: Ongoing
สงครามแห่งเทพเมื่อ 1,000 ปีก่อนก่อให้เกิดการจุดสิ้นสุดของยุคแห่งองค์มหาพฤกษาโลกาอันเป็นต้นกำเนิดและศูนย์รวมของเหล่าเอลฟ์ นำไปสู่การล่มสลายของอารยธรรมเอลฟ์ภายหลังจากเหตุการณ์นั้น … ผ่านไปกว่าสหัสวรรษ ต้นไม้โลกต้นใหม่ถือกำเนิดขึ้น อีฟ อึกก์ดราซิลล์ ผู้เป็นดั่งมารดาแห่งสรรพสิ่ง มาพร้อมกับความสามารถในการเข้าถึงเครือข่ายอินเตอร์เน็ตบนดาวเคราะห์สีคราม อีฟได้เริ่มแผนการดึงตัวเหล่าผู้เล่นจากดาวแห่งนั้นมาช่วยในการฟื้นฟูอารยธรรม เพื่อพาตนและผองเผ่าเหล่าสาวกกลับไปสู่ความเกรียงไกรเฉกเช่นในอดีต

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท