Game of the World Tree – ตอนที่ 47 การเชื้อเชิญโดยผู้เล่น

สีหน้าของหลี่มู่เปลี่ยนไปเมื่อเขาเห็นข้อความจากระบบที่ปรากฏขึ้นมาในระดับสายตา พร้อมกับจุดสีแดงที่ปรากฏอยู่ในมินิแมพ

เขาถอนหายใจออกมาครั้งหนึ่งแล้วจึงกล่าว

“เห็นมั้ย มันมีระบบคาดโทษในเกมนี้ นายทำไปเพื่อไรเนี่ย … ลองคิดดูว่าต้องฟาร์มอยู่นานขนาดไหนกว่าจะได้เป็นระดับเหล็ก ค่าประสบการณ์ตั้งหมื่นหน่วย กับค่าผลงานอีกตั้ง 200 แต้มเลยนะ”

มะเขือเทศผัด: …

“แถมผมอัดวิดีโอตั้งแต่ตอนที่นายตั้งใจจะฆ่าผมแล้ว รู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้ายังดื้อดึงต่อ?”

หลี่มู่พูดเนิบ ๆ พร้อมกับชี้ไปทางหน้าต่างระบบของตน

มะเขือเทศผัด: …

ไม่คุ้มสุด ๆ เลยค่า

อีฟส่ายศีรษะเมื่อเห็นใบหน้าของมะเขือเทศผัดผ่านมุมมองของหลี่มู่

การทำตัวเป็นต้นหอมตัวน้อยไม่ดื้อไม่ซนมันยากตรงไหนฮึ จะพยายามหาทางลัดทำไมคะ…

ผู้ถูกเลือกทุกคนล้วนสร้างมาจากพลังอันมีค่าของอีฟ เทพธิดาจะไม่ยอมให้พวกเขาสู้กันเองตามอำเภอใจอย่างเด็ดขาด!

แต่เทพธิดาผู้อยู่ฝั่งเดียวกับความสัตย์จริงความเมตตากรุณาและความงดงามอย่างอีฟ ย่อมไม่ลืมที่จะมอบโอกาสให้บรรดาลูกแกะผู้หลงผิดได้กลับตัวกลับใจ

มะเขือเทศผัดยังคงยืนนิ่งจากความตกใจที่ได้รับข้อความแจ้งเตือน พลันปรากฎหน้าต่างระบบอันใหม่ขึ้นมาในระดับสายตาอีกครั้ง …

ปุกิ๊ง–

[เทพธิดาผู้โอบอ้อมอารีจะละเว้นโทษแด่ผู้หลงผิดที่สำนึกในการกระทำของตน เทพธิดาพร้อมรับฟังคำภาวนาของผู้ถูกเลือก:]

[ทางเลือก A: องค์เทพธิดาผู้เปี่ยมไปด้วยความกรุณา ข้าได้สำนึกในบาปแล้ว (ท่านเลือกที่จะสูญเสียแต้มผลงานจำนวน 200 หน่วยและคืนสิ่งของที่ได้รับมาโดยมิชอบ สถานะชื่อแดงของท่านจะถูกยกเลิก)]

[ทางเลือก B: แม้ข้าจะเทิดทูนองค์ท่านเทพธิดา แต่ข้าไม่เสียใจในสิ่งที่ข้าเลือกทำ! (ท่านเลือกที่จะสูญเสียแต้มผลงานจำนวน 100 หน่วย สถานะชื่อแดงของท่านจะยังคงอยู่)]

มะเขือเทศผัด: …

ใบหน้าของเขาบิดเบี้ยว

ใครมันจะเลือกอีกข้อวะ?

สุดท้ายแล้วเขาก็ต้องเลือกข้อแรกเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายที่อาจจะเกิดขึ้นในภายหลัง …

มะเขือเทศผัดสูดหายใจช้า ๆ พลางขบฟันแน่น ก่อนจะพูดขึ้นท่ามกลางความประหลาดใจของหลี่มู่

“องค์เทพธิดาผู้เปี่ยมไปด้วยความกรุณาและความชอบธรรม ข้าได้สำนึกในบาปแล้ว”

ปุกิ๊ง–

[ผู้เล่น มะเขือเทศผัด เลือกที่จะสำนึกในสิ่งที่ได้กระทำลงไป สถานะชื่อแดงจึงถูกยกเลิก และหักแต้มผลงาน 200 หน่วย]

ข้อความจากระบบปรากฏขึ้นสู่สายตาผู้เล่นทั้ง 300 ชีวิตอีกครั้ง

[ท่านได้รับแต้มผลงานจำนวน 100 หน่วยจากมะเขือเทศผัด]

หลี่มู่: …

มะเขือเทศผัดจ้องหลี่มู่ด้วยสายตาอาฆาตแค้นพลางคำรามเสียงต่ำ เขาคว้ามีดไม้ของตนก่อนจะเดินหายไปในป่าทึบ

หลี่มู่รู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมากเมื่อเห็นอีกฝ่ายยอมล่าถอย เขาใช้ทักษะฟื้นฟูเพื่อคืนสภาพให้กับร่างกายของตน

อีฟผู้สังเกตการณ์จากเบื้องบนได้พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะเริ่มจมสู่ห้วงความคิด

“เคสนี้ถือว่าจบสวยใช้ได้ แต่การปรามผู้เล่นตรง ๆ แบบนี้ไม่ใช่การแก้ไขปัญหาระยะยาวที่ดี ยังไงพวกเขาก็คงจะมีเรื่องกันอยู่วันยังค่ำ และการสู้กันเพื่อยุติความขัดแย้งก็คงจำเป็นในบางกรณี …”

“คงถึงเวลาที่ต้องทำระบบ PK แล้วค่ะ”

PK ถือเป็นระบบที่พบได้ทั่วไปในเกมออนไลน์ ซึ่งตามปกติจะมีผู้เล่นจำนวนมากที่ชื่นชอบระบบนี้ เรียกได้ว่าฐานผู้เล่นกลุ่มใหญ่ ๆ เลือกที่จะเล่นเกมออนไลน์เพื่อการ PK!

พวกเขาชื่นชอบการต่อสู้ระหว่างผู้เล่นด้วยกันเป็นอย่างยิ่ง คนกลุ่มนี้จะเป็นที่รู้จักในฐานะผู้เล่นสาย PVP

อีฟวางแผนจะเพิ่มระบบนี้เข้าไปในเกม ซึ่งนอกจากจะส่งผลดีในด้านการสร้างความสนุกสนานให้กับเกม ระบบนี้จะเป็นช่องทางในการพัฒนาทักษะการสู้รบให้เหล่าผู้เล่นได้อีกด้วย

อีฟตั้งใจว่าจะสร้างโหมด PK ไว้สองแบบ

โหมดแรก คือการ PK ในรูปแบบของการต่อสู้ตามปกติ อนุญาตให้บรรดาผู้เล่นใช้อาวุธและเวทมนตร์ของแท้ในการปะทะกัน ซึ่งพวกเขาจะสามารถสังหารฝ่ายตรงข้ามได้เมื่อเลือกโหมด PK นี้

ผู้เล่นจะต้องจ่ายแต้มผลงานเป็นค่าเข้าใช้บริการ และจำนวนแต้มผลงานที่ต้องใช้ก็จะถูกปรับเพิ่มขึ้นตามเลเวลของพวกเขา เพราะพลังศักดิ์สิทธิ์ของอีฟจะต้องนำไปใช้ในการชุบชีวิต ตลอดจนฟื้นฟูทัศนียภาพที่จะถูกทำลายย่อยยับจากการปะทะกันของผู้เล่น …

สักวันหนึ่ง ถ้ามีผู้เล่นที่ไต่ระดับจนถึงวีรชนและเลือกจะสู้กันด้วยกการ PK โหมดนี้ … พวกเขาทั้งสองคนจะถล่มป่าเอลฟ์บางส่วนให้ราบเป็นหน้ากลองได้ภายในศึกเดียว

โหมดที่สอง คือการ PK ในรูปแบบของโลกจำลอง อีฟจะสร้างฉากจำลองขึ้นมาในมิติปัจเจกของตนและดึงเอาดวงจิตของผู้เข้าร่วมการต่อสู้มาไว้ในพื้นที่นั้น เพื่อปล่อยให้พวกเขาอาละวาดกันตามอัธยาศัย

การ PK ในรูปแบบนี้ไม่ต้องใช้ค่าเข้าร่วมใด ๆ เพียงแค่ผู้เล่นภาวนาเพื่อเป็นการเปิดใช้งานระบบ สิ่งที่อีฟต้องทำคือการตอบรับคำขอของเหล่าผู้เล่น โดยสร้างสนามต่อสู้พร้อมกับระบบที่เกี่ยวข้องเอาไว้ล่วงหน้า

คิดได้ดังนั้น อีฟตั้งใจว่าจะเปิดใช้งานระบบ PK หลังจากเสร็จภารกิจที่กำลังดำเนินอยู่ในปัจจุบัน

เมื่อพลังศักดิ์สิทธิ์เพิ่มขึ้น อีฟก็สามารถจับจ่ายใช้สอยได้อย่างสะดวกใจกว่าเดิม

ถึงแม้ผู้เล่นจะเป็นลูกหาบของเค้า แต่ก็เป็นลูกค้าเค้าด้วย … ยูโนว– ลูกค้าคือพระเจ้าอ่าค่ะ

ถ้าต้องการให้พวกเขาทุ่มเทแรงกายแรงใจเพื่อพาเค้าและเหล่าเอลฟ์กลับไปสู่ยุคทอง ก็ต้องมอบความสนุกสนานที่สมน้ำสมเนื้อให้กับบรรดาผู้เล่นซักนี้ด—นึงค่ะ

เค้าสร้างเกมได้สมดุลอยู่น่า ไม่ต้องเปย์ไม่ต้องฟาร์มอะไรมากมายเลยค่า

อาวุธทองตอนนี้แค่ 64,800 แต้มเอง ล่าก็อบลินแค่ 1,296 ตัวก็เหลือ ๆ แล้วค่ะ~

…

หลี่มู่ที่รักษาบาดแผลเรียบร้อยแล้ว กลับมาถึงบริเวณวงเวทเคลื่อนย้ายโดยปราศจากอุปสรรคใด ๆ

เขาใช้ทักษะ เสียงกระซิบแห่งพงไพร และพบว่าโอ๊คการ์ดกำลังนอนหลับพักผ่อนอยู่ในบริเวณใกล้เคียง

ผู้เล่นต่างรู้กันว่าเหล่า NPC จำเป็นต้องนอนหลับ แถมข้อมูลจากเดมาเซียยังระบุไว้ว่า NPC ต้องอาบน้ำและรับประทานอาหารเหมือน ๆ กันกับผู้เล่น …

แต่เมื่อหลี่มู่ถามเดมาเซียว่าเขาได้ข้อมูลพวกนี้มาจากไหน เดมาเซียกลับบ่ายเบี่ยงและเลี่ยงที่จะตอบ …

ไม่กี่วันที่ผ่านมานี้ นักบุญแห่งธรรมชาติ อลิซ ดูจะเย็นชากับเดมาเซียเป็นพิเศษ

อ่ะแฮ่ม …

ทุก ๆ อย่างในเกมนี้มีความสมจริงเป็นอย่างมาก มากเสียเสียจนหลี่มู่คิดว่าเกมนี้อาจจะถูกสร้างด้วยสิ่งมีชีวิตจากต่างดาว

หลี่มู่ยืนอยู่เบื้องหน้าโอ๊คการ์ด เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจปลุกเบอร์เซิร์กเกอร์เนื่องจากตัวเองไม่อยากจะถือเผือกร้อนทั้ง 26 ชิ้นให้นานกว่านี้แม้เพียงวินาทีเดียว

เขากระตุกเคราของเบอร์เซิร์กเกอร์พลางกล่าวอย่างระมัดระวัง

“ท่านเบอร์เซิร์กเกอร์? ท่านเบอร์เซิร์กเกอร์?”

ยักษ์ไม้พลิกตัวช้า ๆ และหลับต่อ

หลี่มู่: …

“ท่านเบอร์เซิร์กเกอร์–!”

เขาลองตะโกนขึ้นมาอีกครั้ง

คร่อกกก ….

ยักษ์ไม้อ้าปากกว้าง ๆ ของมันพร้อมกับกรนออกมาสนั่น

หลี่มู่: …

ตาลุงหลับลึกเวอร์ …

เขาชั่งใจอยู่ครู่ใหญ่ก่อนจะหยิบเอากิ่งไม้ที่เต็มไปด้วยใบและหนามขึ้นมา หลี่มู่ใช้ไม้กิ่งนั้นแยงจมูกของโอ๊คการ์ด

ความคันจมูกทำให้เบอร์เซิร์กเกอร์ตัวสั่นเล็กน้อย และมันก็จามออกมาอย่างแรง

โอ๊คการ์ดตื่นขึ้นจากการหลับไหลพร้อมความงุนงง สีหน้าของมันพลันเปลี่ยนเป็นความฉงนเมื่อเห็นรอยยิ้มของเอลฟ์ที่ยืนอยู่เบื้องหน้า

“ผู้ถูกเลือก เหตุใดถึงปลุกข้า?”

สิ้นเสียงดังกล่าว มันชำเลืองมองหลี่มู่ด้วยความแปลกใจ

“หืม? ท่านพัฒนาเป็นระดับเหล็กขั้นต้นแล้ว?”

เหล่าผู้ถูกเลือกพัฒนาฝีมือกันไวมาก!

โอ๊คการ์ดตื่นตะลึง

หลี่มู่ยิ้มเล็กน้อยพลางกล่าวด้วยความถ่อมตน

“ด้วยพลังจากพรแห่งเทพธิดาน่ะครับ … ผมขออภัยที่รบกวน แต่ตอนนี้ต้องขอแรงท่านช่วยเอาคริสตัลพระโลหิตพวกนี้ไปบวงสรวงครับ”

คริสตัลพระโลหิต?

เบอร์เซิร์กเกอร์ผุดลุกขึ้นยืนด้วยความตื่นเต้น

ประเด็นใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการฟื้นฟูอำนาจของเทพธิดา ล้วนมีความสำคัญอันดับหนึ่ง!

ในวินาทีนั้น มันไม่สนใจว่าตัวเองถูกหลี่มู่รบกวนแม้แต่น้อย

“จำนวนเท่าไรรึ?”

น้ำเสียงของเบอร์เซิร์กเกอร์เต็มไปด้วยความคาดหวัง ยักษ์ไม้จ้องมองหลี่มู่ด้วยแววตาที่เป็นประกายจากความกระตือรือร้น

หลี่มู่คลี่มือออก เผยให้เห็นคริสตัลพระโลหิตทั้ง 26 ก้อนที่ทอแสงระยับระยับอย่างเป็นธรรมชาติ

“ทั้งหมด 26 ชิ้นครับ”

26 ชิ้น!

เบอร์เซิร์กเกอร์ตาลุกวาวพลางเผลอตัวหายใจเข้าเฮือกใหญ่ด้วยความตื่นตะลึง

“องค์พระมารดา! มีคริสตัลมากมายเหลือเกิน!”

สายตาของมันจับจ้องไปทางหลี่มู่ด้วยความชื่นชมระคนพึงพอใจ

“ท่านทำดีมาก!”

มันบรรจงหยิบคริสตัลพระโลหิตขึ้นมาจากมือของหลี่มู่ด้วยความระมัดระวัง ราวกับกำลังถือสมบัติประจำชาติ

หลี่มู่ที่ส่งมอบคริสตัลให้กับเบอร์เซิร์กเกอร์เรียบร้อย พลันมีความคิดที่จะกล่าวบางสิ่ง

“ท่านเบอร์เซิร์กเกอร์ … ผมมีอีกเรื่องหนึ่ง”

“หืม?”

เบอร์เซิร์กเกอร์จ้องเอลฟ์หนุ่มด้วยความฉงน

หลี่มู่ห่อริมฝีปากเล็กน้อย ก่อนจะพูดออกมาด้วยความจริงใจ

“ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด พวกเราจะกวาดล้างก็อบลินทั้งเมืองฟลอเรนซ์ได้ภายในคืนนี้ และเอลฟ์ก็จะได้รับนครศักดิ์สิทธิ์คืนมา”

“พวกท่านจะกำจัดก็อบลินทั้งหมดในคืนนี้?!”

เบอร์เซิร์กเกอร์ทวีความตื่นตะลึงขึ้นไปอีกระดับ

มันหลับมาตั้งแต่ช่วงย่ำค่ำ จึงไม่รู้ความเป็นไปของบรรดาผู้เล่นตลอดคืนที่ผ่านมา

หลี่มู่พยักหน้า เขานึกถึงท่วงท่าภาวนาของเหล่า NPC ก่อนจะวาดสัญลักษณ์ต้นไม้ในระดับอก หลี่มู่ยืดตัวขึ้นและกล่าวด้วยน้ำเสียงอันสงบนิ่ง

“พวกเราขอเชิญท่านเบอร์เซิร์กเกอร์และนักบุญอลิซ มาเข้าร่วมในพิธีสร้างวงเวทเคลื่อนย้ายในฟลอเรนซ์!”

…

…

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

T/N: เกม PvP ที่ใช้การควบคุมร่างกายจริง ๆ = สุด ยอดดดดดดด

ถั่วเล่น PvP มากกว่า PVE ค่ะ … มีเกมนึงเล่นแต่โหมด 1-1 ไปประมาณหมื่นกว่า ๆ ยก บางวันติดลมก็ 1-1 กัน 3 ทุ่มยันตี 2 (…)

…

ช่วงนี้เตรียมรีไรท์ตอน 1-40 ค่ะ อยากให้รูปแบบภาษาสม่ำเสมอกว่านี้หน่อย เพิ่งเคยแปลนิยายเป็นครั้งแรกเลยยังไม่ค่อยลงตัวค่ะ

…

ถั่วเปลี่ยนระดับเลเจนด์ (传奇级) เป็นระดับ “วีรชน” ค่ะ อันนี้ตรงตัวสุดด้วยหลาย ๆ สาเหตุ เช่นเป็นระดับสูงสุดของสิ่งมีชีวิต และได้รับการยกย่องทั้งในแง่พลังและชื่อเสียง รวมถึงเหตุผลอื่น ๆ ที่จะเปิดเผยในอนาคต

ไม่ใช่ว่าเพราะติดเฟทนะคะ 😛

…

ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ

Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _