Game of the World Tree

รุ่งอรุณได้มาถึง

ดวงอาทิตย์ทอแสงสีทองจากขอบฟ้าทิศตะวันออก ผืนป่าอันกว้างใหญ่เปล่งประกายระยิบระยับภายใต้แสงทินกร

อลิซ นักบุญแห่งธรรมชาติ เพิ่งจะทำการภาวนาในช่วงเช้าเสร็จไปหมาด ๆ ก่อนจะเดินออกมาด้านนอกวิหาร เธอสวมชุดพิธีกรรมที่ใช้ในโอกาสที่เกี่ยวข้องกับพระมารดา

โอ๊คการ์ดนามว่าเบอร์เซิร์กเกอร์ได้ยืนรออยู่ในบริเวณดังกล่าวมาพักใหญ่ ๆ วันนี้มันดูมีความสุขเป็นพิเศษ ดวงตาขนาดใหญ่ของมันเปล่งประกายแวววาว ยักษ์ไม้กำลังร้องเพลงแปลก ๆ ที่มันเรียนรู้มาจากเหล่าผู้ถูกเลือก

ตาสีมรกตของอลิซฉายแววสดใสเมื่อเห็นโอ๊คการ์ด

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ ท่านเบอร์เซิร์กเกอร์”

อลิซจับชายกระโปรงพลางย่อตัวเป็นเชิงทักทาย ก่อนจะวาดสัญลักษณ์ของพระมารดาแห่งธรรมชาติในระดับอก

“ขอธรรมชาติจงสถิตอยู่กับท่าน”

เบอร์เซิร์กเกอร์คำนับนักบวชสาว น้ำเสียงของมันแฝงไปด้วยความนุ่มนวล

“อรุณสวัสดิ์ท่านนักบุญอลิซ ขอธรรมชาติจงสถิตอยู่กับท่าน”

สาวกทั้งสองทักทายกัน ก่อนที่อลิซจะหันไปทางเหล่าผู้เล่นที่จับกลุ่มกันอยู่ในจัตุรัส ก่อนจะถามออกมาด้วยความฉงน

“วันนี้พวกเขาทำอะไรกันเหรอคะ?”

ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาเหล่าผู้ถูกเลือกทั้งหลายจะมาถามหาภารกิจประจำวันจากอลิซ แต่ในวันนี้ กลับมีผู้ที่เข้ามาพูดคุยกับอลิซเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

พวกเขารวมตัวกันในบริเวณจัตุรัสด้วยท่าทีที่เหมือนกำลังเฝ้ารอบางสิ่ง ผู้เล่นทุกคนดูจะตื่นเต้นกันเป็นพิเศษ

เบอร์เซิร์กเกอร์ชำเลืองมองกลุ่มผู้เล่นในจัตุรัสด้วยสายตาที่แฝงไปด้วยความปีติ มันวาดสัญลักษณ์ต้นไม้ในระดับอกอีกครั้ง และกล่าวกับอลิซ

“ท่านนักบุญอลิซ … พวกเราได้ยึดฟลอเรนซ์คืนมาแล้ว เหล่าก็อบลินโดนขับไล่ไปหมดแล้ว”

“อะไรนะคะ? นครศักดิ์สิทธิ์กลับมาเป็นของเอลฟ์แล้ว?”

ดวงตาสีมรกตของอลิซเบิกกว้างด้วยความตื่นตะลึงเมื่อเธอได้รับข้อมูลจากเบอร์เซิกเกอร์

อลิซทราบดีว่าสิ่งนี้คือภารกิจของเหล่าผู้ถูกเลือก แต่จากมุมมองของเธอ การจะขับไล่ก็อบลินในนครศักดิ์สิทธิ์ต้องใช้เวลานานพอสมควร อลิซไม่คาดคิดว่าบรรดาผู้ถูกเลือกจะทำภารกิจเสร็จสิ้นภายในเวลาอันสั้น

เธอพอจะจำเรื่องราวในวัยเด็กได้ ในเวลานั้นอลิซได้ติดตามมารดาเข้าไปในโบราณสถานเพื่อขับไล่เหล่าก็อบลิน พวกมันมีความเจ้าเล่ห์อย่างร้ายกาจ แถมเมื่อไล่พวกมันออกไปจากเมืองได้สำเร็จ มันก็จะหวนกลับมาในเวลาอันสั้น …

“ถูกต้อง … นอกจากนี้ เหล่าผู้ถูกเลือกกำลังจะรวมตัวกันเพื่อติดตั้งวงเวทเคลื่อนย้าย และยังเชิญชวนให้พวกเราไปร่วมพิธีนี้ด้วย!”

เบอร์เซิร์กเกอร์ดูเปี่ยมไปด้วยความอุทิศตน

การฟื้นฟูนครศักดิ์สิทธิ์ถือเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่สำหรับสาวกแห่งธรรมชาติ!

“ผู้ถูกเลือกเชิญพวกเรา …”

สีหน้าของอลิซดูสับสนเมื่อเธอได้ยินเรื่องราวจากเบอร์เซิร์กเกอร์

ความรู้สึกที่เอลฟ์สาวมีให้กับเหล่าผู้ถูกเลือกถือว่าค่อนข้างแย่ หรือแม้กระทั่งรังเกียจพวกเขาบางคน

ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเขาดูคุ้นเคยกับโลกใบนี้มากขึ้นทีละเล็กละน้อย และเริ่มประพฤติตัวสุภาพเรียบร้อยมากขึ้น

ทว่า อลิซก็ยังไม่ชอบพฤติกรรมอันไม่พึงประสงค์บางประการของพวกเขา

ยกตัวอย่างเช่น พวกเขามองบรรดาสัตว์ตัวน้อยในป่าเป็นอาหาร

ป่าเอลฟ์มีทรัพยากรตั้งมากตั้งมาย แค่เก็บผลหมากรากไม้กินก็น่าจะเพียงพอแล้ว ทำไมต้องฆ่าสัตว์ตัดชีวิตด้วยคะ?

อลิซไม่เข้าใจการกระทำของเหล่าผู้ถูกเลือก แต่เพราะพระมารดาไม่ได้พูดอะไรในประเด็นนี้ อลิซจึงได้แต่ทำใจ

อลิซไม่เคยคิดที่จะคบค้าสมาคมกับบรรดาผู้ถูกเลือก เพราะเอลฟ์สาวไม่ชอบพวกเขา แม้ผู้ถูกเลือกจะมาเยือนดินแดนแห่งนี้ได้พักใหญ่ ๆ แต่อลิซกลับไม่รู้จักชื่อของพวกเขาแม้แต่คนเดียว

อลิซไม่เห็นแถบชื่อตัวละครที่ปรากฏอยู่บนศีรษะของพวกเขา

ชื่อของผู้เล่นถือว่าเป็นหนึ่งในระบบของเกม ดังนั้นผู้ที่จะมองเห็นสิ่งเหล่านี้ย่อมต้องเป็นผู้เล่นด้วยกัน บรรดาผู้อยู่อาศัยดั้งเดิมในดินแดนซากัสจะมองไม่เห็นมัน

อลิซคิดว่าตนเองจะติดต่อกับบรรดาผู้ถูกเลือกเพื่อทำสิ่งที่พระมารดามอบหมายเท่านั้น

ด้วยเหตุผลดังกล่าว อลิซจึงแปลกใจเป็นอย่างมากเมื่อได้ยินว่าพวกเขาเชิญชวนเธอเข้าร่วมการสร้างวงเวทเคลื่อนย้าย

เอลฟ์เป็นเผ่าพันธุ์ที่เปี่ยมไปด้วยความทระนงและความภาคภูมิใจในตัวเอง

การชักชวนเอลฟ์ตนอื่นเข้าร่วมงานพิธี เป็นการแสดงถึงน้ำใจไมตรีและการให้เกียรติอีกฝ่าย

การตอบรับคำชักชวนย่อมหมายถึงการตระหนักรู้และยอมรับอีกฝ่ายเช่นกัน

สีหน้าของอลิซดูสับสนขึ้นไปอีกขั้นเมื่อเธอคิดเรื่องดังกล่าว

อลิซชำเลืองมองบรรดาผู้เล่นที่ทยอยกันมารวมตัวในบริเวณลานกว้าง เมื่อเธอไตร่ตรองถึงความทุ่มเทของพวกเขาในทุก ๆ วันที่ผ่านมา สีหน้าของเอลฟ์สาวยิ่งดูซับซ้อนขึ้นไปอีกระดับ

เอลฟ์สาวถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนจะกล่าวขึ้น

“อลิซ … รับคำเชิญค่ะ”

…

ป่าเอลฟ์ เมืองฟลอเรนซ์ ภายในป่าเอลฟ์

ด้วยการล่าสังหารตลอดคืนที่ผ่านมา ก็อบลินทั้งหมดได้ถูกเปลี่ยนให้เป็นค่าประสบการณ์โดยเหล่าผู้เล่น

เมื่อก็อบลินตัวสุดท้ายที่หลบหนีเข้าไปซ่อนในท่อระบายน้ำถูกจัดการ พลันปรากฏข้อความแจ้งเตือนจากระบบ

[ภารกิจหลัก: กวาดล้างก็อบลินในเมืองฟลอเรนซ์ทั้งหมด (เสร็จสมบูรณ์)]

อีฟมอบรางวัลให้กับเหล่าผู้เล่นที่เข้าร่วมการกวาดล้างครั้งนี้ ด้วยค่าประสบการณ์ 1,000 หน่วย บัฟคืนชีพสมบูรณ์ x 1 และแต้มผลงานอีก 500 หน่วย

เป้าหมายของภารกิจหลักในปัจจุบัน เหลือเพียงการก่อสร้างวงเวทเคลื่อนย้ายในฟลอเรนซ์เป็นอย่างสุดท้าย!

ในเวลานี้ บรรดาผู้เล่นระดับเหล็กขั้นต้นที่พากันโต้รุ่งมาตลอดคืน ต่างรวมตัวกันในบริเวณหน้าวิหารประจำเมืองฟลอเรนซ์

พวกเขายืนเรียงแถวเป็นแนวยาวตลอดสองฝั่งภายใต้การกำกับของหลี่มู่ บรรดาผู้เล่นที่เรียงรายราวกับกองทหารเหล่านี้ กำลังรออลิซ เบอร์เซิร์กเกอร์ และผู้เล่นคนอื่น ๆ ที่รับภารกิจหลักเช่นเดียวกับพวกตน

อลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์ได้เห็นภาพเบื้องหน้าเมื่อเดินทางมาถึงฟลอเรนซ์

เอลฟ์สาวจ้องมองบรรดาผู้เล่นด้วยความแปลกใจ เธอยื่นมือออกมาสัมผัสแผ่นศิลาเก่าแก่ที่มีร่องรอยเลือนลางจารึกไว้ สีหน้าของเธอดูโศกเศร้าระคนตื้นตันใจ

“ฟลอเรนซ์ … พวกเรากลับมาแล้ว”

เมื่อหลี่มู่เห็นอลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์ เขารีบหันไปหาเหล่าผู้เล่นและขยิบตาให้สัญญาณตามที่ตกลงกันไว้ในช่วงก่อนหน้า

บรรดาผู้เล่นหันซ้ายแลขวา ก่อนจะพากันพูดขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียง

“ยินดีต้อนรับ ท่านนักบุญอลิซ และท่านโอ๊คการ์ดสู่ฟลอเรนซ์! พวกเราไม่ทำให้ท่านผิดหวัง พวกเรามีชัยเหนือเหล่าก็อบลินและนำเมืองแห่งนี้กลับคืนมา! พวกเรามารวมตัวกัน ณ สถานที่แห่งนี้เพื่อให้องค์เทพธิดาได้เห็นถึงความสำเร็จครั้งนี้!”

ผู้เล่นทั้งหลายกล่าวขึ้นมาพร้อมกัน แน่นอนว่าพวกเขาต่างซ้อมพูดไว้ล่วงหน้า

อลิซตื่นตะลึงกับภาพตรงหน้า เธอเผลออ้าปากเล็กน้อย พลันยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาปิดริมฝีปากของตัวเองไว้พร้อมจ้องมองบรรดาผู้ถูกเลือกด้วยความสุดจะเชื่อ

อลิซรู้สึกประทับใจเป็นอย่างยิ่ง

พวกเขา … พวกเขา …

ทำไมพวกเขาเป็นคนดีและมีความจริงใจขนาดนี้คะ?

อลิซมั่นใจว่าเหล่าผู้ถูกเลือกต่างปีติยินดีเป็นอย่างยิ่ง เมื่อได้เห็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความใสซื่อจากทุก ๆ คน

ความรู้สึกของสาวน้อยค่อย ๆ พัฒนาไปในเชิงบวก

“ขอบคุณค่ะ ท่านผู้ถูกเลือกผู้กล้าหาญ”

เธอจับชายกระโปรงเล็กน้อยพร้อมน้อมคำนับไปทางบรรดาผู้เล่น เสียงของเธอสั่นเทาเล็กน้อย

ยังไง ๆ พวกเขาก็เป็นนักรบที่พระมารดาเลือกมากับมือ …

พวกเขาอาจจะมีด้านแย่ ๆ พวกเขาอาจจะทำสิ่งที่เข้าใจได้ยาก …

แต่พวกเขาเป็นมิตรสหายที่เชื่อถือได้อย่างแท้จริง!

ความรู้สึกที่อลิซมีต่อบรรดาผู้เล่นได้เปลี่ยนไป

ปุกิ๊ง–

[ค่าความสนิทของ อลิซ เกล เพิ่มขึ้น 40 หน่วย …]

[ค่าความสนิทของ เบอร์เซิร์กเกอร์ เพิ่มขึ้น 40 หน่วย …]

เหล่าผู้ที่มายืนต้อนรับล้วนได้รับข้อความแจ้งเตือนจากระบบ แววตาของพวกเขาลุกโชนเมื่อเห็นเนื้อความเหล่านั้น ทุก ๆ คนนิ่งเงียบราวกับไตร่ตรองบางสิ่งอยู่ครู่หนึ่ง

ทันใดนั้น บรรดาผู้เล่นต่างพากันระเบิดเสียงโห่ร้องด้วยความตื่นเต้นขึ้นมาโดยพลัน ทำลายบรรยากาศอันน่าประทับใจที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ไปโดยปริยาย

“แม่เจ้าโว้ย! พี่มู่โคตรโหด! แผนพี่ทำเอาค่าความสนิทของแม่สาวน้อยกับพี่เบิ้มพุ่งกระฉูดเร้ยยส์!”

หลี่มู่: “…”

ผู้เล่นทั้งหมดในบริเวณนี้พากันจับจ้องไปทางต้นเสียง เช่นเดียวกันกับอลิซและเบอร์เซิร์กเกอร์ที่หันขวับไปพบกับใบหน้าเปื้อนยิ้มที่ดูไร้ยางอาย

เขาคือเดมาเซีย

สีหน้าของสาวกทั้งสองดูเย็นชาลงอย่างเห็นได้ชัด

ปุกิ๊ง—

[ค่าความสนิทของ เบอร์เซิร์กเกอร์ ลดลง 40 หน่วย ความสนิทสนมเข้าสู่สถานะ “ไม่ชอบ”]

[ค่าความสนิทของ อลิซ เกล ลดลง 40 หน่วย ความสนิทสนมคงสถานะ “ไม่ชอบ”]

ข้อความจากระบบพลันปรากฏขึ้นต่อหน้าเดมาเซีย

รอยยิ้มของเขาค่อย ๆ จางหายไปเมื่อชำเลืองมองข้อความเหล่านั้น …

…