คิงดราก้อน – บทที่ 13 เชิญซุปเปอร์สตาร์ยากมากหรือ

บทที่ 13 เชิญซุปเปอร์สตาร์ยากมากหรือ

“ฮัลโหล ภายในครึ่งชั่วโมง ช่วยหาซุปเปอร์สตาร์สักคนให้ผมด้วย ใช่แล้ว ผมจะแชร์โลเคชั่นไปให้”

หลังตัดสาย เซียวหยางแชร์โลเคชั่นของบริษัทให้กับปลายสาย

เมื่อเลขาของเย่หยุนซูทราบข่าว เธอรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นกับเย่หยุนซูทันทีทันใด

เซียวหยางถูกเชิญเข้าห้องทำงานของประธานในเวลาต่อมา

“เซียวหยาง นายจะทำอะไรกันแน่ ทำงานวันแรกอยู่อย่างสงบจะได้ไหม ทำไมต้องก่อปัญหาให้ฉันด้วย?” เย่หยุนซูชี้หน้าว่ากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

เซียวหยางเอ่ยตอบ : “ผมกำลังช่วยคุณ ผมได้ข่าวว่าบริษัทต้องการแบรนด์แอมบาสเดอร์ ผมก็ช่วยคุณหา มีปัญหาอะไรหรือ?”

“นี่นาย…..”

เย่หยุนซูกระแทกก้นลงบนโซฟาด้วยความโมโห

เซียวหยางทำให้เธอผิดหวังอีกครั้ง ผิดหวังถึงขีดสุด

คนพวกนี้ต้องการหาเรื่องเซียวหยางชัดๆ เขาดูไม่ออกหรือยังไง ทำไมถึงต้องแสร้งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น กระโดดลงหลุมพลางที่พวกเขาสร้างขึ้นด้วย

“เซียวหยาง นายคิดอะไรอยู่กันแน่?”

“ฉันยังขายขี้หน้าเพราะนายไม่พอหรือยังไง เมื่อคืนแม่ฉันพูดเรื่องหย่าอีกแล้ว นายควรจะรู้สิว่าตอนนี้ฉันสับสนมาก คุณช่วยทำอะไรสักอย่างไม่ได้หรือ?”

“เซียวหยาง ฉันรู้ว่านายไม่มีเงินไม่มีอำนาจ คนรอบข้างดูถูกนาย แต่ฉันไม่เป็นไรจริงๆ ขอเพียงแค่นายยอมพัฒนาตัวเองก็พอแล้ว แต่นาย รู้ว่าตัวเองไร้ความสามารถ แต่กลับอยากได้หน้าทนลำบาก ยิ่งนายเป็นแบบนี้ คนอื่นยิ่งจะดูถูกนายเข้าไปใหญ่”

“ไม่ใช่แค่นายที่ขายขี้หน้า ฉันเองก็ขายขี้หน้าไปด้วย เข้าใจไหม?”

เซียวหยางเอ่ยถามอย่างเหนื่อยหน่าย “ผมจะทำให้คุณขายขี้หน้าได้ยังไง?”

“เมื่อกี้นายพูดว่ายังไง? นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร จะเรียกซุปเปอร์สตาร์มาได้ยังไง เซียวหยาง นายรู้ดีว่าฉันไม่ชอบคนขี้โม้เพียงเพราะอยากได้หน้า ที่ร้านอาหารเมื่อวันทำให้ฉันอึ้งไปจริงๆ แต่วันนี้ นายทำให้ฉันผิดหวัง”

เซียวหยางยังคงความนิ่งขรึมเขาเพียงหยิบบุหรี่ขึ้นจุดไฟ “เธอมองผู้ชายของตัวเองแบบนี้หรือ?”

เย่หยุนซูนิ่งไปเมื่อได้ยินประโยค ก่อนที่จะยกนิ้วชี้ไปยังทิศทางที่ประตูตั้งอยู่ “ออกไปซะ!”

เซียวหยางยักไหล่อย่างไร้หนทาง ก่อนเดินออกจากห้องไป

…..

จางเฉียงเดินมายังหน้าประตูเพื่อสูบบุหรี่ บังเอิญพบกับยามรักษาความปลอดภัยเข้า

“เป็นอะไรหรือครับพี่จาง มีเรื่องอะไรถึงได้อารมณ์ดีเช่นนี้”

“ฮ่าฮ่า ไอ้งั่งที่มาใหม่ บอกฉันว่าจะโทรเรียกซุปเปอร์สตาร์”

“ฮ่าฮ่าฮ่า พี่จาง มันบ้าหรือเปล่า ระดับซุปเปอร์สตาร์ไอ้งั่งที่ไหนจะเรียกมาได้” ยามรักษาความปลอดภัยหัวเราะอย่างเย้ยหยัน

“ฉันก็ว่างั้น”

ทั้งคู่คุยกันอีกหลายประโยค ก่อนที่จางเฉียงจะเดินกลับเข้าไป

เพียงไม่กี่ก้าว หน้าบริษัทปรากฏรถหรูเฟอร์รารี่สีแดง

เจิ้งอีเหริน

ซุปเปอร์สตาร์อันดับต้นๆของประเทศ แบรนด์ดังมากมายต่างต้องการตัวเธอเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ ค่าตัวของเธอแพงมหาโหดมากทีเดียว ตามปกติผู้ที่ไร้ความเกี่ยวข้องกับเธอยากนักที่จะได้มีโอกาสเจอเธอ

เจิ้งอีเหรินมีฉายาว่า นางฟ้าของปวงประชา ร่างบางอ้อนแอ้นน่าดึงดูด อกอูมได้รูป ใบหน้าอันงดงาม สวมชุดยีนสีอ่อน พร้อมขาเรียวยาว คู่กับรองเท้าส้นแหลมสูงลิ่ว เพิ่งความสูงสง่าให้ร่างบางมากขึ้นไปอีก เสมือนหลุดออกมาจากภาพวาด

“สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณคือ?” ยามรักษาความปลอดภัยปรี่ตัวเข้าไป เพราะแว่นกันแดดที่เธอสวมใส่ จึงจำเธอไม่ได้ในเวลาอันสั้น

เจิ้งอีเหรินถอดแว่นกันแดดออก ก่อนเอ่ยขึ้น “สวัสดีค่ะ ฉันมาหาเซียวหยาง”

“เอ่อ คุณ คุณคือ…..ซุปเปอร์สตาร์เจิ้งอีเหริน? ให้ตาย คุณคือนางฟ้าของปวงประชาเจิ้งอีเหริน?” ยามรักษาความปลอดภัยเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

เจิ้งอีเหรินโด่งดังขนาดไหน ขอเพียงแค่เคยดูโทรทัศน์ทุกคนต่างรู้ดี ถึงชื่อเสียงเรียงนามของเจิ้งอีเหริน ตั้งแต่เด็กน้อย5ขวบไปจนถึงชราวัย60

เธอเป็นซุปเปอร์สตาร์ที่โด่งดัง อันดับหนึ่ง

ยามรักษาความปลอดภัยไม่เคยคิดว่าในชีวิตเขาจะได้เจอกับเจิ้งอีเหรินตัวเป็นๆ ชายหนุ่มตื่นเต้นจนพูดอะไรไม่ออก

“คุณ คุณช่วยเซ็นชื่อให้ผมหน่อยสิครับ ผมขอถ่ายรูปกับคุณจะได้ไหมครับ?” ยามรักษาความปลอดภัยเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น

เจิ้งอีเหรินเผยรอยยิ้มบาดใจที่สามารถทำให้ผู้พบเห็นหยุดลมหายใจ “รอสักครู่นะคะ ฉันมาหาเซียวหยาง”

ขณะที่เจิ้งอีเหรินเอ่ยประโยค สายตาเธอเปล่งประกายวับวาว เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะมีโอกาสได้พบเจอคิงดราก้อน ผู้นำของสำนักดราก้อน

ตอนที่เธอรับสาย เธอดีใจจนแทบร้องกรี๊ดออกมา ดีที่เธอถ่ายละครที่เมืองหยินโจว พอดี ไม่เช่นนั้นเธอคงไม่มีโอกาสดีๆเช่นนี้

ขอเพียงแค่เธอได้รับความไว้วางใจจากฝ่าบาทคิงดราก้อน การที่เธอจะได้ไปฮอลลีวูดก็แค่เรื่องเล็กน้อย

คิดมาถึงตรงนี้ เธอตื่นเต้นจนอดไม่ได้

“ครับครับ ผมจะพาไปเดี๋ยวนี้”

“ทุกคนมาดูอะไรนี่ ซุปเปอร์สตาร์เจิ้งอีเหรินมาแล้ว!” ยามรักษาความปลอดภัยตะโกนขึ้นเสียงดังลั่น

ทุกคนต่างรวมตัวกันโดยมิได้นัดหมาย โอกาสที่พวกเขาจะได้เจอซุปเปอร์สตาร์นั้นแทบไม่มี และพวกเขาต่างก็เป็นแฟนคลับของเจิ้งอีเหรินทั้งนั้น

ทุกคนต่างหยิบโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรูป และวีดีโอ

“เซียวหยาง ทำไมซุปเปอร์สตาร์นายยังไม่มาอีก เราต้องรอตามนายไปเลื่อยๆหรือ?” จางเฉียงเอ่ยขึ้นอย่างไม่หยุดหย่อน

ในเวลานี้เอง เขาได้ยินเสียงเอะอะข้างนอก จึงลุกขึ้นมุ่งไปยังฝูงชน ทันใดนั้นเขาเห็นร่างบางของเจิ้งอีเหริน

ยังไงซะก็เป็นถึงซุปเปอร์สตาร์ เธอเปล่งประกายภายในฝูงชน

มาจริงๆซะด้วย?

จางเฉียงไม่อยากเชื่อสายตา หูเจียวเจียวและ เย่หยุนซูต่างนิ่งอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น

เย่หยุนซูยืนดูเหตุการณ์ที่ชั้นบนอยู่ตลอด เธอไม่อยากเห็นเซียวหยางถูกกลั่นแกล้งจนขายขี้หน้ามากเกินไป เวลาคับขัน ยังไงเธอก็ต้องลงมา

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า เหมือนจะไม่จำเป็นเสียแล้ว

“เซียวหยาง…..เชิญซุปเปอร์สตาร์มาได้จริงๆ?”

สิ่งนี้ราวความฝัน เป็นไปได้อย่างไร?

“เซียวหยางอยู่ด้านในไหม?” กระทั่งเจิ้งอีเหรินหยุดลงตรงหน้า จางเฉียงถึงได้สติกลับคืนมา

“อยู่ อยู่ด้านใน”

เซียวหยางยืนอยู่ด้านหน้าแผนกฝ่ายขาย เอ่ยขึ้นเสียงเรียบ “เข้ามาสิ”

เจิ้งอีเหรินสาวเท้ายาวเข้าไปด้านใน จางเฉียงคิดจะเดินตามเข้าไป หากแต่เสียงประตูปิดลงทิ้งให้เขาอยู่ด้านนอกด้วยความงุนงง

ในเวลานี้ทุกคนไร้กะจิตกะใจในการทำงาน ต่างยืนรอดูสถานการณ์อย่างใจจดใจจ่อ

ในครึ่งชั่วโมงก่อน ทุกคนไม่เชื่อว่าเซียวหยางจะเชิญซุปเปอร์สตาร์มาได้

แต่ตอนนี้ เพียงแค่เซียวหยางโทรศัพท์ก็สามารถเชิญซุปเปอร์สตาร์มาได้แล้ว แถมยังเป็นเบอร์หนึ่งของวงการ

วันนี้วันอะไรกัน

เย่หยุนซูไม่อยากเชื่อสายตา คนที่ไม่แม้ออกจากบ้าน จะมีความสัมพันธ์กับเจิ้งอีเหรินได้อย่างไร

แม้คนที่มีฐานะอย่างจ้าวฟางสงก็ไม่สามารถเชิญเจิ้งอีเหรินมาได้

เซียวหยางมีแวดวงเช่นนี้ด้วยหรือ?