ปู่เย่าเหลียนหน้าถอดสี ในฐานะที่เขาเป็นยอดฝีมือแห่งธาตุไฟ เขารับรู้ได้อย่างชัดเจนว่า หงส์เพลิงที่มาจากทิศตะวันตกนี้มีพลังงานแหล่งกำเนิดธาตุไฟอยู่! และพลังธาตุไฟอันบริสุทธิ์ในหงส์เพลิงนี้ก็มีมากกว่าวิญญาณอสูรหงส์เพลิงธรรมดาที่จะครอบครองได้ รวมทั้งหงส์เพลิงตรงหน้านี้ช่างเหมือนจริงนัก
ทุกสิ่งตรงหน้าทำให้ปู่เย่าเหลียนอดสงสัยไม่ได้ว่า หงส์เพลิงองค์จริงบังเกิดขึ้นแล้วหรือ
ไม่เพียงแต่ปู่เย่าเหลียนเท่านั้น วั่วปู้เหลยเองก็คิดเช่นเดียวกัน เขาตะโกนขึ้นว่า “เกรงว่าเป็นหงส์เพลิงองค์จริง! หงส์เพลิงองค์จริงที่ถูกปรมาจารย์วิญญาณของชางอู๋ชักนำมา!”
ใบหน้าชราของหยางเทียนชื่อถอดสีอีกครั้ง! เพราะว่าเขาเองก็คิดว่าสิ่งที่ปรากฏต่อหน้านี้คือหงส์เพลิงองค์จริง ทว่า… หยางเทียนชื่อกลับไม่คิดว่าจะไม่มีโอกาสพลิกผันใดๆ แล้ว เนื่องจากถึงแม้ว่าหงส์เพลิงองค์นั้นจะมาไว แต่เกราะคุ้มกันของเมืองชางอู๋กำลังจะแตกสลายหมดแล้ว
ดังนั้น หยางเทียนชื่อจึงออกคำสั่งทันทีว่า “มิต้องตระหนก! เดินหน้าทำลายค่ายกลเต็มกำลัง จากนั้นกองกำลังทหารใต้บังคับบัญชาแนวหน้าหกหมื่นนายจู่โจมสำนักชางอู๋ทันที ส่วนทหารใต้บังคับบัญชาที่เหลือ เหล่าวั่วและเหล่าปู่คอยเสริมกำลังแนวหลัง ขวางหงส์เพลิงองค์นี้ไว้!”
หยางเทียนชื่อไม่เชื่อว่า ยอดฝีมือขั้นถอดจิตทั้งสามคน ผสานศาสตราเวทในตำนานสองชิ้น และพลังสี่เท่าของทหารใต้บังคับบัญชาแล้วจะมิสามารถขวางหงส์เพลิงองค์นี้ไว้ได้
“ขอรับ ท่านประมุขสูงสุด!” ทหารชั้นผู้น้อยใหญ่คุนอู๋ต่างน้อมรับคำบัญชา ก่อนจะฝืนบังคับจิตวิญญาณปลอดปล่อยพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าเดิมออกมา โดยไม่สนใจหงส์เพลิงเจิดจ้าองค์นั้น
ครืน!
เปรี้ยง!
ทันใดนั้น ทะเลเพลิงและสายฟ้าอันน่ากลัวก็เกิดคลื่นแรงระเบิดสนั่นหวั่นไหว
ตู้มม…
ชิ้นส่วนที่แตกกระจายของเกราะคุ้มกันที่ปกป้องเมืองชางอู๋ไว้ก็สลายกลายเป็นแสงเพลิง เพราะแรงสะเทือนนี้
“บุก!”
กองกำลังแนวหน้าของสำนักคุนอู๋นำทัพบุกเข้าไปในเมืองชางอู๋! ทหารกว่าร้อยนายในนั้นกระโจนขึ้นไปบนกำแพงเมืองของเมืองชางอู๋ พวกเขาใช้ดาบฟันศีรษะทหารชางอู๋ไปไม่น้อย
การเผชิญหน้ากับทหารใต้บังคับบัญชาคุนอู๋แข็งแกร่งเหล่านี้ ทหารชั้นธรรมดาของสำนักชางอู๋ก็ไม่สามารถต้านทานได้เลย ถึงแม้ไม่มีผู้ใดถอยสักคน แต่ก็เหมือนกำลังมอบศีรษะให้ศัตรู ความสามารถช่างแตกต่างกันนัก!
“บุก!”
“ฆ่ามัน!”
ทหารใต้บังคับบัญชาสำนักคุนอู๋ทยอยทะลักเข้ามา!
ดูผิวเผินแล้วทุกอย่างกำลังเป็นไปอย่างราบรื่น…
หยางเทียนชื่อที่คอยกำกับอยู่แนวหลังกลับรู้สึกตงิดใจขึ้นมา เขารับรู้ถึงภัยอันตรายบางสิ่งกำลังคืบคลานเข้ามา!
นี่จึงทำให้เขาค้นพบก่อนผู้ใดว่า หงส์เพลิงที่มาจากทางทิศตะวันตกนั้น มัน… มันก็ปรากฏตัวเหนือสำนักชางอู๋อย่างเงียบเชียบแล้ว!
หงส์เพลิงที่แต่เดิมยังอยู่ไกลจากเมืองชางอู๋นั้น มันปรากฏตัวเหนือเมืองชางอู๋ราวกับทะลุมิติมาได้อย่างไรอย่างนั้น!
มัน มัน…
“ถอย!”
“รีบถอยย…”
หยางเทียนชื่อออกคำสั่งด้วยสัญชาติญาณทันที
วั่วปู้เหลยและปู่เย่าเหลียนก็สัมผัสถึงกลิ่นอายอันน่าสะพรึงเหนือศีรษะพวกเขา!
และเมื่อพวกเขาเงยหน้าขึ้นไปมองก็สบตากับหงส์ที่ซ่อนตัวอยู่ในทะเลเพลิงและสายฟ้า มันเองก็กำลังหลุบตามองพวกเขา ประหนึ่งหลุบมองจอมปลวก!
“บ้าเอ๊ย!”
“ถอยเร็วเข้า!”
วั่วปู้เหลยและปู่เย่าเหลียนขวัญกระเจิง!
หวีด…
หงส์เพลิงที่ปรากฏตัวท่ามกลางทะเลเพลิงและสายฟ้าก็โจมตีด้วยคลื่นเสียงร้องดังแสบแก้วหู!
“ถอย!”
ทหารใต้บังคับบัญชาคุนอู๋ที่ได้รับคำสั่ง เพิ่งจะตั้งสติขึ้นได้ ก่อนจะถอยกรูดกลับไป!
แต่น่าเสียดาย…
หวีด!
คลื่นเสียงอันน่ากลัวของเสียงหงส์เพลิงกลายเป็นการโจมตีด้วยพลังจิตวิญญาณ พุ่งตรงไปที่พวกเขาทุกคน
“อั๊ก!”
ทหารใต้บังคับบัญชาของคุนอู๋แนวหน้าที่บุกเข้าไปนั้น ศีรษะของพวกเขาก็ถูกระเบิดออกเป็นชิ้นๆ ก่อนจะร่วงลงมาจากกำแพงเมืองสูงตระหง่านและกองพะเนินราวกับดินโคลนบนพื้น
ภายใต้การโจมตีด้วยพลังจิตวิญญาณ ทหารใต้บังคับบัญชาคุนอู๋ที่ไม่สามารถใช้พลังฝึกฌานได้เลยนั้นก็เหมือนกับสุนัขไร้ชีวิตที่บอบบาง ร่วงลงจากกำแพงเมืองไม่ขาดสาย
คนที่ก่อนหน้านี้บุกเข้าไปเร็วที่สุด ตอนนี้ก็ตายอย่างอนาถที่สุด ในเมื่อกำแพงเมืองของสำนักชางอู๋นั้นสูงมาก เพียงชั่วขณะหนึ่ง… สำนักคุนอู๋ก็สูญเสียทหารใต้บังคับบัญชาแนวหน้าหลายร้อยนาย
“ถอยเร็วเข้า!”
“รีบถอยยย…”
หยางเทียนชื่อเจ็บปวดใจนัก!
ถึงแม้สำนักคุนอู๋มีกองกำลังทหารใต้บังคับบัญชาแนวหน้าที่มีสายเลือดเข้มข้นผู้ปราดเปรื่อง แต่ก็ตายไปทีละคนสองคน!
ทว่าทหารใต้บังคับบัญชาเหล่านี้ของสำนักคุนอู๋กลับไม่ธรรมดา ถึงแม้พวกเขาจะวิตก แต่ก็ยังถอยทัพอย่างเป็นระเบียบ ดังนั้นถึงแม้จะมีทหารกองหน้าไม่น้อยที่บุกเข้าไปตายก็ไม่ทำให้ทหารแนวหลังที่ถอยกรูดต้องเจ็บตัว
ทว่า… การโจมตีด้วยคลื่นเสียงเป็นเพียงอาหารเรียกน้ำย่อยของหงส์เพลิง
ฟู่ กลิ่นอายที่เกิดขึ้นใหม่อีกครั้งที่ทำให้เกราะคุ้มกันชางอู๋แข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัดนั้น เป็นการโจมตีครั้งใหม่ของมัน
แซ่ดๆ เกราะคุ้มกันที่มีพลังธาตุไฟบริสุทธิ์ไหลทะลักออกมา เปล่งแสงเป็นประกายเจิดจ้าออกมา ด้วยแรงกระตุ้นจากต้นอู๋ถง ทำเอาศิษย์สำนักคุนอู๋ที่กำลังถอยทัพและเห็นนั้นพลันรู้สึกสิ้นหวังทันที!
ความแข็งแรงของเกราะคุ้มกันก่อนหน้านี้ พวกเขาทำลายจนสูญสิ้นแล้วนี่! แล้วความแข็งแรงระดับนี้ พวกเขาจะทำลายมันได้อย่างไร มารดามันเถอะ!
ทว่า ทหารใต้บังคับบัญชาสำนักคุนอู๋ก็พบว่า ความกังวลในตอนนี้ของพวกเขาไร้ความหมายอย่างสิ้นเชิง เพราะว่าการโจมตีของหงส์เพลิงองค์นั้นยังไม่จบ!
หวีด…
ราวกับว่ากำลังรอให้เกราะคุ้มกันชางอู๋ปรากฏขึ้นอีกครั้ง หงส์เพลิงส่งเสียงร้องดังกังวานอีกครั้ง และในครั้งนี้ มันกลับไม่ได้โจมตีด้วยพลังจิตวิญญาณแล้ว
มันกำลังกระพือปีกอย่างคุ้มคลั่ง!
เปรี้ยง!
ครืนนน!
ทะเลเพลิงและสายฟ้าบนอากาศของสำนักชางอู๋ก็ถูกหงส์เพลิงพัดพาไปอย่างรวดเร็ว!
การกระทำเช่นนี้ ทำให้ปู่เย่าเหลียนรู้สึกถึงภัยอันตรายในทันที “มันจะทำอะไร”
