ตอนที่ 289 เยี่ยนจื่อเยี่ยที่เอ็นดูน้องสาวมาก!
เยี่ยนอวี๋ที่สงบนิ่งตลอดเวลาไม่สงบอีกต่อไป “หมายความว่าอย่างไร!” นางยังคงจำได้ว่าเพราะการสูญเสียภรรยาทำให้ท่านพ่อเจ้าน้ำตาของนางต้องร้องไห้อย่างเจ็บปวดมากแค่ไหน
ดังนั้นการตายของท่านแม่ ‘ของนาง’ ไม่ได้เกิดจากการเจ็บป่วย แต่ด้วยเหตุผลอื่น และเกิดจากฝีมือมนุษย์ที่เป็นญาติสนิทด้วยอย่างนั้นหรือ!
ความจริงก็คือ…
ใช่แล้ว
“ตามที่เจ้าได้ยิน” บนหน้าผากของจางเจิ้นหวาที่ดูคุ้มดีคุ้มร้ายมีเส้นเลือดเต้นตุบๆ แววตาเจือไปด้วยความดุร้าย “นางไม่เชื่อฟังครอบครัวของนาง ยืนกรานจะแต่งงานกับเจ้าเด็กจากสำนักชางอู๋นั่น! สุดท้ายเพราะตบะถดถอยร่างจึงระเบิดตายไป!”
“สารเลว!” เยี่ยนจื่อเสาทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เขาต่อยหน้าจางเจิ้นหวาไปหนึ่งหมัด! ด้วยระดับพลังปัจจุบันของเขา แม้ข้างกายจางเจิ้นหวาจะมีผู้แข็งแกร่งเฝ้าปกป้อง เขาก็ยังอัดอีกฝ่ายได้!
เยี่ยนจื่อเสาโตกว่าเยี่ยนอวี๋สามปี ประกอบกับเขามีพรสวรรค์ไม่เลวและรู้แจ้งตั้งแต่เด็ก เขาจำมันได้ชัดเจน! ว่าท่านแม่ของพวกเขาดีต่อพวกเขามาก และดีต่อบิดามากเช่นกัน
“ไอ้สารเลว! ไอ้สารเลว…” เยี่ยนจื่อเสาจำได้แม่นว่าตอนที่แม่ของเขาจากไปในปีนั้น นอกจากน้องสาวตัวน้อยที่ยังไม่รู้เรื่องนัก พวกเขาที่เหลือล้วนรู้สึกเหมือนท้องฟ้าถล่มลงมา! เดิมทีเขาคิดว่าการตายของมารดาเขานั้นไม่อาจช่วยเหลือได้ แต่ความจริงแล้วไม่ใช่…
ไม่ใช่!
“ท่านทำได้อย่างไร! นั่นลูกสาวของท่านนะ! ลูกสาวของท่าน! ทำได้อย่างไร! สารเลว!” เยี่ยนจื่อเสาร้องไห้อย่างขมขื่น นึกไม่ออกว่าแม่ของเขาต้องเจ็บปวดขนาดไหนในตอนนั้น ที่พ่อแม่แท้ๆ ของนางปฏิบัติกับนางแบบนี้
ไม่น่าแปลกใจที่พวกเขาไม่มีญาติฝั่งแม่ตั้งแต่ยังเด็ก! นี่ไม่ใช่ญาติ นี่คือศัตรู!
หลังจากนั้น…
นี่คือความจริง
“ข้ามีลูกสาวหลายสิบคน! มีเพียงคนเดียวที่ไม่เชื่อฟังคือแม่ของเจ้า ข้าขอให้นางเข้าสำนักศึกษา แต่นางตอบแทนข้าอย่างไรกัน นางแต่งงานกับสำนักศัตรู!
นางทำให้ตระกูลจางของข้าต้องมัวหมองนับสิบปี! นางไม่ตาย! แล้วข้าจะตายตาหลับได้อย่างไร! หญิงทรพีต้องโดนลงโทษ! สมน้ำหน้า” จางเจิ้นหวาผลักเยี่ยนจื่อเสาที่เจ็บปวดออกไปอย่างรุนแรง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความดุร้ายและความขุ่นเคือง
หลายปีที่ผ่านมา ตระกูลจางถูกสำนักคุนอู๋กักขังเพราะแม่ของเยี่ยนอวี๋ทำให้พวกเขาต้องใช้ชีวิตอย่างน่าสังเวช หากวันนี้ไม่จำเป็นต้องใช้งานพวกเขา พวกเขาก็คงยังถูกคุมขังอยู่ในสำนักคุนอู๋
แต่ในตอนนั้น พวกเขามีโอกาสที่จะไปยังสำนักชางอู๋กับเยี่ยนชิง แต่พวกเขากลับไม่ไป! ไม่…พวกเขาไม่ใช่แค่เลือกที่จะไม่ไปเท่านั้น แต่พวกเขายัง…
จางเจิ้นหวาไม่อยากคิดเรื่องนี้อีก! เขาทำได้เพียงคำรามอย่างบ้าคลั่ง “ดังนั้นวันนี้! เยี่ยนจื่ออวี๋ หากเจ้าไม่ฟังคำของข้า จุดจบของเจ้าก็จะเหมือนกับแม่ของเจ้า! และเจ้า! เยี่ยนจื่อเสาสินะ แล้วก็พี่ชายของพวกเจ้า! พวกเจ้าเหมือนกันทุกคน แม่ของพวกเจ้าทำร้ายตระกูลจางจนอนาถเช่นนี้ หนี้ของแม่ควรจะชดใช้ในรุ่นลูก! วันนี้เป็นก้าวแรก! แต่งงานกับกู้ชีหลาง มิเช่นนั้น…”
“มิฉะนั้น จะให้เยี่ยนจื่ออวี๋นังสารเลวคนนี้! เดินตามรอยเท้าของแม่นาง และอาจจะตายอย่างอนาถยิ่งกว่านั้น ตอนนั้นปล่อยให้นางมีชีวิตอยู่นานเพียงนั้นก็ถือว่าบุญแล้ว!” ชิวซูเฟินพูดได้แล้ว
ชิวซูเฟินที่ยังมีกลิ่นไหม้อยู่ หยุดเสแสร้งแล้ว “ฉะนั้นแล้วแม้ข้าจะพูดปดแล้วอย่างไร ข้าจะสาบานให้ฟ้าผ่าแล้วอย่างไรนังตัวดี! เจ้าต้องชดใช้แทนแม่ของเจ้า แต่งงานกับกู้ชีหลาง! ไม่ว่าเขาจะตายหรือมีชีวิตอยู่ หรือจะพิการ เขาก็จะเป็นสามีของเจ้า! เจ้าอยากจะปีนขึ้นสูงอีกอย่างนั้นหรือ ไม่มีทาง!”
“อย่าแม้แต่จะคิด” เยี่ยนจื่อเสาไม่อาจยับยั้งไอสังหารเอาไว้ได้แล้ว! อยากจะฉีกผู้อาวุโสที่ชั่วร้ายสองคนนี้ออกเป็นชิ้นๆ! เขายังรวมกลิ่นอายของนักอัญเชิญศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากหัวใจของเขาจริงๆ
แต่เยี่ยนอวี๋กลับดึงเขาไว้อีกครั้งและจ้องไปที่จางเจิ้นหวาอย่างเย็นชา “พวกเจ้าคิดว่าคำสาปของเจ้ามีผลกับข้าหรือ” นางต้องการทราบรายละเอียดที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น หากเป็นเรื่องจริงนางต้องช่วยพี่ชายทำลายคำสาป
“ไม่เชื่อหรือ เช่นนั้นก็ลองไปถามพ่อเจ้าดู” จางเจิ้นหวามั่นใจ!
ส่วนต้าซือมิ่งบางคนที่ไม่ได้พูดอะไร เขานึกได้ว่าหยดเลือดที่เขาเอามาจากลูกน้อย เลือดหยดนั้นไม่อาจรวมเข้ากับของเขาได้ ทำให้ดวงตาสีม่วงของเขากะพริบวาบเล็กน้อย
แต่เยี่ยนอวี๋กลับพูดอย่างเย็นชาว่า “ข้าไม่จำเป็นต้องถามก็รู้ว่าเจ้าโกหก”
“หึ! นังตัวดี! ความมั่นใจเป็นสิ่งที่ดี แต่ตาบอดแล้วมั่นใจในตัวเอง…”
“หากเป็นอย่างที่เจ้าพูด ท่านพ่อของข้าไม่มีทางยกข้าให้แต่งกับพ่อของลูกชายข้าแน่นอน” เยี่ยนอวี๋จ้องไปที่จางเจิ้นหวาอย่างสงบ “ไม่เหมือนเจ้า ท่านพ่อของข้ารักข้าและปฏิบัติกับข้าราวกับสมบัติล้ำค่า หากมีสิ่งใดที่จะทำอันตรายต่อข้าได้แม้เพียงเล็กน้อย ท่านพ่อของข้าไม่มีทางเห็นด้วย”
ทันทีที่คำกล่าวนี้ออกมา…
เยี่ยนจื่อเสาก็สงบลงทันที! เขาที่ถูกโจมตีด้วยความเกลียดชังและความโกรธ หลังจากที่เยี่ยนอวี๋พูดเช่นนี้ เขาก็เข้าใจทันทีว่าดูเหมือนว่าจะเป็นความจริง!
สำหรับท่านพ่อของพวกเขาแล้ว! ความปลอดภัยของน้องสาวสำคัญกว่าทุกสิ่ง! หาก…หากไม่ได้รับความยินยอมจากฝั่งท่านแม่แล้ว การแต่งงานที่อันตรายเพียงนี้ ท่านพ่อต้องไม่ยอมเป็นแน่
แต่จางเจิ้นหวากล่าว “นั่นเป็นความคิดไร้เดียวสาของพ่อเจ้า! พลังสาปแช่งจากสายเลือดของตระกูลจางของข้าจะจบลงที่แม่ของพวกเจ้า! จะเป็นไปได้อย่างไร ข้าไม่เป็นสุข! พวกเจ้าก็อย่าคิดว่าจะเป็นสุข! หากข้าไม่อาจฟื้นตัวกลับมาได้ พวกเจ้าก็อย่าได้คิดจะนั่งดูดาย! ไม่มีทาง!”
“เจ้า…” อารมณ์ที่เพิ่งสงบของเยี่ยนจื่อเสาถูกกระตุ้นขึ้นอีกครั้ง! ไม่ใช่ว่าเขาไม่มั่นคงพอ เพียงแต่ว่า ‘ญาติสนิท’ เช่นนี้ช่างน่ารำคาญเสียจริง!
ในเวลานี้มีผู้อาวุโสสำนักเหยาไถเซียนอีกคนที่ไม่รู้ว่าปรากฏตัวเมื่อใดพูดช้าๆ ว่า “เรื่องมาถึงเพียงนี้แล้ว ทะเลาะกันไปก็ไร้ประโยชน์ ข้า…กู้ผิงชวนพาเจ้าสำนักมาที่นี่เพื่อขอแต่งงานอย่างเป็นทางการกับปราชญ์มหาสำนักเยี่ยน ที่จริงแล้วการแต่งงานครั้งนี้เจ้าสำนักของข้าก็ไม่เห็นด้วยเช่นกัน แต่เพราะ…”
หลังจากชะงักไปครู่หนึ่ง กู้ผิงชวนดูเหมือนจะไม่ชอบเยี่ยนอวี๋นัก แต่ก็พูดต่อ “แต่คุณชายเจ็ดของเราหมกมุ่นอยู่กับปราชญ์มหาสำนักเยี่ยน และจะไม่แต่งกับผู้อื่นหากคนผู้นั้นไม่ใช่ปราชญ์มหาสำนักเยี่ยน ถึงขั้นยอมตายเลย เจ้าสำนักของเราจึงหมดหนทาง ดังนั้นปราชญ์มหาสำนักเตรียมตัวให้พร้อม ประเดี๋ยวสำนักข้าจะมาสู่ขอ”
คราวนี้…
“ไสหัวไป!”
เยี่ยนจื่อเสาตวัดฝ่ามือไปทางกู้ผิงชวนแล้ว!
ปังงง!
คลื่นสะท้อนกลับอันแข็งแกร่งกลับพุ่งมาจากทางด้านหลังของกู้ผิงชวน
ผู้พิทักษ์สำนักเหยาไถเซียนที่มีกลิ่นอายไม่ธรรมดาปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบๆ “คุณชายผู้นี้คิดให้ดีก่อนลงมือดีกว่า น้องสาวของท่านต้องแต่งงานกับคุณชายเจ็ดของเรา อย่าได้เปลี่ยนญาติให้เป็นศัตรูเลย”
แม้นจะกลัวต้าซือมิ่งมาก! และเป็นเพราะการดำรงอยู่ของฝ่ายหลังทำให้ผู้พิทักษ์ของสำนักเหยาไถเซียนเพิ่งจะปรากฏตัวในตอนนี้…กู้เพ่าฮุย เขาคิดว่าต้าซือมิ่งผู้นี้เพียงแค่สนใจเด็กคนนั้นเท่านั้น
ก็จริง…ต้าซือมิ่งผู้เป็นเทพศักดิ์สิทธิ์จะชื่นชอบหญิงสาวได้อย่างไรกัน เด็กคนนี้ต้องได้มาจากการที่หญิงสาวตระกูลเยี่ยนไปล่อลวงต้าซือมิ่งด้วยวิธีที่น่ารังเกียจ คิดว่าสามารถพึ่งพาลูกให้มีตำแหน่งสูงได้แล้วปีนขึ้นสูงเป็นแน่! น่าเสียดาย…
“ปราชญ์มหาสำนักเยี่ยน ยอมรับชะตากรรมเถอะ” กู้เพ่าฮุยเหลือบมองเยี่ยนอวี๋อย่างดูถูก และเชื่อมั่นมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าต้องเป็นเช่นนี้!
แต่ความตั้งใจของกู้เพ่าฮุยกลับกลายเป็นความว่างเปล่า เพราะต้าซือมิ่ง ‘หลง’ ปฐมราชินีเยี่ยนมาก เขาเห็นด้วยก็แปลกแล้ว ดังนั้น…
“ไสหัวไป”
เสียงพิณที่ต้าซือมิ่งบางคนพูดออกมา ไม่เพียงแต่เป็นการขับไล่เท่านั้น
ปังงง!
ร่างกายของกู้เพ่าฮุยระเบิดออกพร้อมกับเสียงนี้! จนกลายเป็นผุยผง
ผู้พิทักษ์แข็งแกร่งในตำนานของสำนัก?
หึ
ในสายตาของต้าซือมิ่ง เห็นได้ชัดว่ามันเป็นเพียงเศษผงเท่านั้น
ยังไม่จบ…
ต้าซือมิ่งหรงที่เพิ่งระเบิดผู้แข็งแกร่งในตำนานไปคนหนึ่งด้วยเสียงเดียวพลันเหลือบมองไปรอบๆ
อึกๆ!
คนที่ถูกต้าซือมิ่งบางคนกวาดตามองไป แม้จะเป็นจางเจิ้นหวาและชิวซูเฟินที่บ้าไปแล้วก็อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย น่ากลัวมาก!
ความน่ากลัวแบบนี้ทำให้จางเจิ้นหวาตะโกนลั่นอย่างไม่รู้ตัวว่า “ต้า…ต้าซือมิ่ง! แม้ว่าท่านจะเป็นเทพจริงๆ ก็ตาม ท่าน…ท่านก็ไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการแต่งงานของโลกมนุษย์ได้! มิเช่นนั้นข้าจะฆ่าเยี่ยนจื่ออวี๋นังชั้นต่ำนี้ซะ! ข้าพูดจริงทำจริง!”
ครืนน!
ชั้นของพลังศักดิ์สิทธิ์ที่มองลงมายังโลกในเวลาเดียวกับที่จางเจิ้นหวาคำรามออกมา ได้ระเบิดออกมาจากร่างของต้าซือมิ่งแล้ว! เขาโกรธมากอย่างเห็นได้ชัด
จากนั้น…
“มา!”
จางเจิ้นหวาที่จู่ๆ ก็เปิดเสื้อของตนดูเหมือนบ้าคลั่งไปแล้ว “มาเลย! ต่อให้เจ้าจะผ่าข้าให้ตาย! ในเวลาเดียวกับที่ข้าตายนั้น นังชั้นต่ำที่เจ้ากำลังปกป้องก็ต้องตายด้วย!”
ทุกคนสามารถเห็นว่าในแผ่นอกเปลือยเปล่าของจางเจิ้นหวาผู้บ้าคลั่งมีสีดำปรากฏขึ้น! อักษรที่เปล่งประกายด้วยเลือด ทั้งชั่วร้ายและอำมหิต!
“คำสาปสายเลือด!” อาจารย์จากสำนักศึกษาร้องอุทาน “เป็นคำสาปสายเลือดจริงๆ เพื่อล้างแค้นบุตรสาวที่ไม่เชื่อฟัง คนผู้นี้ถึงขั้นใช้โลหิตของตัวเองสาปแช่งเลย!”
นี่มัน…ศัตรูจริงๆ ยังไม่โหดขนาดนี้เลย! เหตุผลหลักคือศัตรูไม่สามารถสร้างความเสียหายที่น่ากลัวเพียงนี้ได้ ศัตรูที่น่ากลัวที่สุดคือญาติมิตรสนิทจริงๆ
แต่นี่ยังไม่นับ…
เยี่ยนอวี๋รู้ดีกว่าทุกคนว่านี่ไม่ใช่แค่คำสาป “มันเป็นคำสาปสายเลือดชั่วร้ายที่ร้ายยิ่งกว่าคำสาปแช่งธรรมดา เมื่อผู้ถูกสาปตายไป วิญญาณทั้งหมดจะถูกทำลาย และพวกเขาจะไม่สามารถไปเกิดใหม่ได้อีก ลูกหลานของพวกเขาเก้าชั่วคนก็จะถูกสาปแช่งด้วย นี่เป็นวิชาต้องห้าม”
“แล้วจะทำอย่างไร” ใบหน้าของเยี่ยนจื่อเสาซีดเซียว! สำหรับตัวเขาเองนั้นไม่สำคัญ แต่ตอนนี้น้องสาวของเขาจะถูกบังคับให้แต่งงานกับตระกูลกู้แล้ว!
“ทำอย่างไรอย่างนั้นหรือ” จางเจิ้นหวามองเยี่ยนอวี๋อย่างภาคภูมิใจและบ้าคลั่ง “แน่นอนว่าต้องเชื่อฟังอยู่แล้ว! มิเช่นนั้น ข้าจะฆ่าเจ้า! และเจ้าจะตายเร็วกว่าแม่ของเจ้าด้วย!”
“เจ้า…”
“หึ!”
ขณะที่เยี่ยนจื่อเสากำลังจะระเบิดนั้น!
ต้าซือมิ่งที่กำลังปลอบลูกน้อยและพร้อมจะลงมือนั้น
เสียงเยาะเย้ยดังมาจากสำนักศึกษาอย่างประชดประชัน “จางเจิ้นหวา ท่าน! ตา! จาง! ท่านถูกลิขิตมาให้ผิดหวังครั้งใหญ่แล้ว! เพราะแม่ของข้าได้ทำลายคำสาปชั่วร้ายนี้เสียแล้ว! วันนี้…ไม่มีใครสามารถใช้คำสาปชั่วร้ายนี้มาบังคับน้องสาวของข้าได้!”
