ตอนที่ 336 ล้างบางคนเลว! เสี่ยวเป่าบินแล้ว!
ราวกับว่าทุกคนติดเชื้อ!
“โฮ่ง!”
“โฮ่งๆ…”
คนสำนักคุนอู๋ต่างพากัน ‘ฝึก’ เห่า!?
นี่มัน…
ผู้ชมไม่ทันตั้งสติได้ ผู้อาวุโสข้างกายหยางถิงซานไม่ทันได้ทำอะไร
วี้ด!
เยี่ยนอวี๋ทำลายสนามพลังเวทและกระพือปีกออกมาแล้ว
เห็นได้ชัดว่าคนสำนักคุนอู๋ที่กำลังเห่าต่างตกใจกับเชื้อพิษสุนัขบ้าที่ติดจากหยางเซ่าเหิง เพราะพลังจิตใจที่เชื่อมโยงถึงกัน ทว่านี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น…
ครืน!
เยี่ยนอวี๋ที่บินทะยานออกมายังระเบิดสนามพลังเวทในเวลาเดียวกัน คลื่นจากแรงระเบิดยังสะเทือนเข้าไปในชีพจรหัวใจของเหล่าสำนักคุนอู๋ ทำเอาคนสำนักคุนอู๋ที่ถูกพิษพลังจิตใจจู่โจมระเบิดแตกเป็นเสี่ยงๆ! ไม่เพียงเท่านี้! ยังอีกยาวไกล…
“ทลาย”
เยี่ยนอวี๋เพียงตวัดกรงเล็บกลางอากาศ
ตู้ม!
ภูเขาคุนหลุนก็ทลายลง
ไม่ว่าจะเป็นสนามพลังเวทหรือภูเขาคุนอู๋ล้วนเป็นสิ่งที่เหล่าสำนักคุนอู๋อัญเชิญมา ยามนี้เยี่ยนอวี๋ไม่ออมมือให้อีกแล้ว นางทำลายทุกอย่างจนสูญสิ้น ส่วนผลลัพธ์นั้นไม่ต้องพูดถึงก็เป็นที่รู้กัน
ตู้ม!
ชีพจรหัวใจของหยางเซ่าเหิงถูกทำลาย! เขากระอักเลือดก่อนจะล้มลงบนพื้น พลังของเขาสูญสิ้น พิษสุนัขบ้าก็กัดกลืนเขาทั้งร่าง ทำให้เสียงร้องโหยหวนของเขากลายเป็นเสียงสุนัขครวญคราง
ตู้ม!
ตู้ม! ตู้ม!
ผู้อาวุโสสำนักคุนอู๋สองรุ่น หยางเทียนชื่อและศิษย์สำนักคุนอู๋ที่เหลือต่างก็บาดเจ็บสาหัสทั้งพลังจิตใจและร่างกาย พวกเขากำลังอาเจียนออกมาเป็นเลือดอย่างหนัก
ทว่าเรื่องยังไม่จบเพียงเท่านี้…
“หงส์พลิกฟ้า”
การจู่โจมของเยี่ยนอวี๋สวนกลับเข้าไปในร่างของคนเหล่านี้ตามพลังควบคุมภูเขาคุนหลุนและสนามพลังเวทของพวกเขา ทันใดนั้นหัวใจของพวกเขาก็ระเบิด สูญเสียพลังหมดสิ้นเช่นกัน
ในระหว่างนี้…
อัก!
ตู้ม!
ศิษย์สำนักคุนอู๋ชั้นยอดไม่น้อยตายคาที่เพราะร่างกายมิอาจต้านทานไหว! ผู้อาวุโสสำนักคุนอู๋สองรุ่นก็ถูกฆ่าทิ้งเช่นกัน!
พูดได้ว่าก่อนหน้านี้พวกเขาไร้ยางอายเพียงใด บัดนี้ความสูญเสียของพวกเขาก็มีมากเพียงนั้น!
ฉะนั้นเท่านี้ยังไม่จบ! ยังไม่จบลงง่ายๆ แน่นอน
“มา!”
เยี่ยนอวี๋ที่ไม่คิดจะปล่อยหยางถิงซาน นางกางกรงเล็บโถมเข้าใส่เขา เห็นได้ชัดว่าจะกำจัดหยางถิงซานที่ไม่ได้ลงประลองเช่นกัน
“บัดซบ!”
ผู้อาวุโสข้างกายหยางถิงซานทำท่าจะรีบร้อนเข้าช่วยเหลือ
น่าเสียดาย…
“ไสหัวไปซะ!”
เยี่ยนอวี๋ตวาดเสียงเย็นชา เผยความน่าเกรงขามของปฐมราชินีเยี่ยนผู้สร้างโลก ผู้อาวุโสท่านนั้นถูกซัดกระเด็นลอยกลางอากาศก่อนจะร่วงลงบนลานสนาม! ศีรษะแตกจนเลือดอาบหน้า
ส่วนหยางถิงซาน… เขาไม่ทันแม้กระทั่งตะโกน ก็รู้สึกปวดท้องขึ้นมา ตันเถียนของเขาแตก พลังของเขาก็หมดสิ้น
นี่ก็คือเยี่ยนอวี๋ ปฐมราชินีหยวนชูผู้สังหารอย่างเด็ดเดี่ยว! เมื่อนางไม่เล่นละครตบตาอีก เหล่าสำนักคุนอู๋ก็เป็นเพียงปลวกตัวหนึ่งเท่านั้น
ความสามารถที่ต่างกันสิ้นเชิงนี้…
“ไม่! ไม่…”
ในที่สุดหยางถิงซานก็ได้ลิ้มลองความสิ้นหวังเฉกเช่นเดียวกับกู้หยวนซู เพราะเขาสูญเสียพลังหมดแล้ว สำหรับหยางถิงซานผู้นำสำนักเช่นเขา ฆ่าเขาทิ้งเสียยังจะดีกว่า ทว่าเยี่ยนอวี๋ก็ไม่ได้ปล่อยให้เขาตาย นางจะทำให้พวกเขาไม่ได้ตายดี!
วี้ด!
เพลิงของหงส์ฟ้าแผดเผาทั้งเมืองอย่างรวดเร็ว มันสถิตลงที่สำนักคุนอู๋และเริ่มทำลายล้างสำนักคุนอู๋
ถึงแม้ในสำนักคุนอู๋อาจจะมีผู้อาวุโสที่มีเมตตาและคนรุ่นใหม่ผู้ไร้เดียงสา แต่นี่ก็คือผลกรรม ชาติที่แล้วสำนักคุนอู๋ฆ่าล้างสำนักชางอู๋ ทำลายล้างวิถีของสำนักชางอู๋! กวาดล้างสำนักชางอู๋ทั้งหมดจนสิ้น บัดนี้หงส์ฟ้าหวนคืน! ตาต่อตา ฟันต่อฟัน
ตู้ม!
หงส์ฟ้าที่ทะยานขึ้นฟ้าระเบิดประตูใหญ่สำนักคุนอู๋ เผาไหม้ทั้งในและนอกสำนักคุนอู๋อย่างรวดเร็ว แผดเผาความชั่วร้ายทั้งหมด! ส่วนคนบริสุทธิ์ที่ต้องตายย่อมได้ไปเวียนว่ายตายเกิดอีกครั้งและได้รับการปฏิบัติอย่างยุติธรรม
บัดนี้…
ตู้ม! ตู้ม!
เพลิงหงส์ฟ้าไม่มีทีท่าว่าจะออมมือ! มันแบกรับความเคียดแค้นของจางอวิ๋นเมิ่งสองแม่ลูก ความอยุติธรรม และความเกลียดชังสองภพชาติ
และทั้งหมดนี้ก็ทำให้อีอิ่นที่มองทุกอย่างได้อย่างทะลุปรุโปร่งตกตะลึง เขาเพิ่งรู้ว่าแม่นางน้อยเยี่ยนไม่เพียงต้องการชัยชนะ แต่ยังต้องการทำลายโค่นล้มสำนักคุนอู๋ด้วย
ฉากนี้…
“ไม่!”
สำหรับหยางถิงซานที่ไร้พลังแล้ว เขาก็ยิ่งรู้สึกสิ้นหวัง เพลิงหงส์ฟ้าที่ลุกโชนไม่เพียงทำลายคนสำนักคุนอู๋ แต่ยังทำลายมรดกทั้งหมดของสำนักคุนอู๋จนสูญสิ้น!
ถึงอย่างไรอาวุธที่แข็งแกร่งที่สุดของสำนักคุนอู๋ก็ถูกนำมาที่ลานสนามราชสำนักแล้ว เหลือเพียงผู้พิทักษ์ไม่กี่นาย เกรงว่าคงมิอาจพิทักษ์ไว้ได้ ดังนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เกรงว่าสำนักคุนอู๋จะมิอาจดำรงอยู่อีกต่อไป
“โหดเหี้ยมจริงๆ…” จนถึงบัดนี้หยางถิงซานเพิ่งรู้ว่า ก่อนหน้านี้นังหนูเยี่ยนคนนี้ไม่ได้แสดงความสามารถที่แท้จริงออกมา บัดนี้ถึงจะเป็นฝีมือที่แท้จริงของนาง! และพลังความสามารถของสตรีนางนี้ไม่น้อยหน้าไปกว่าต้าซือมิ่งเลย! น่าเจ็บใจที่พวกเขาเข้าใจผิดมาตลอด คิดว่าถึงแม้สตรีนางนี้มีพรสวรรค์โดดเด่น แต่ก็คงพ่ายแพ้ได้เช่นเดียวกับจางอวิ๋นเมิ่งในครานั้น! ใครจะไปคิดว่านางกำลังแสดงละครตบตาพวกเขามาตลอด! เพื่อรอให้พวกเขาแสดงไพ่ในมือจนหมด จากนั้นก็ลงมือกวาดล้าง ทำให้พวกเขาไม่มีโอกาสได้ปกป้องตนเองเลย
จนถึงบัดนี้ หยางถิงซานสูญสิ้นความหวังไปเกือบหมด! เขาหวังเพียงว่าผู้อาวุโสยังแผนสำรอง มิเช่นนั้นสำนักคุนอู๋คงต้องพ่ายแพ้และล่มสลายแล้วจริงๆ
…
ซี้ด!
อึก!
ผู้ชมที่ดูถึงตรงนี้ทั้งตกใจและหวาดกลัว! เพราะว่าความจริงที่หยางถิงซานตระหนัก พวกเขาก็เพิ่งเข้าใจเช่นกัน พวกเขาจึงรู้ว่าความสามารถที่แท้จริงของเยี่ยนอวี๋แข็งแกร่งถึงระดับนี้
นะ นี่มัน…
“คงไม่ใช่ว่าเป็นเทพไปแล้วหรอกนะ!”
“โชคดีที่ข้าไม่เคยทำให้สำนักชางอู๋โกรธเคือง”
“มารดาข้าเถอะ!”
ทุกคนต่างรู้สึกสะเทือนจนเนื้อตัวแตกยับเยิน จากนั้นพวกเขาก็คิดขึ้นได้ว่าอันที่จริงพวกเขาควรรู้แต่แรก เพราะสาวใช้ทั้งสองของปราชญ์มหาสำนักเยี่ยนแข็งแกร่งเช่นนี้ ลูกน้องที่เก่งกาจย่อมอยู่คู่กับเจ้านายที่เก่งกาจ หากจะสลับกันก็ถือว่าสมเหตุสมผลดี สาวใช้ทั้งสองแข็งแกร่งเช่นนั้น เจ้านายจะเป็นเพียงแจกันดอกไม้จอมปลอมได้อย่างไร! ดังนั้นจึงไม่ผิดเลยที่ทำลายสำนักคุนอู๋ ไม่ผิดเลยจริงๆ
“แค่ก!”
หยางถิงซานไอเป็นเลือดไม่หยุด น้ำตาของเขาจะร่วงลงมาอยู่แล้ว เขามองเหล่าสำนักคุนอู๋ทางชานเมืองตอนเหนือถูกเผามอดไหม้อยู่ในทะเลเพลิง เขารู้สึกผิดจริงๆ! เขาเสียใจมาก! หากรู้แต่แรกว่าสตรีนางนี้แข็งแกร่งเหมือนกับต้าซือมิ่ง เขาคงไม่ไปหาเรื่องชางอู๋ ย่อมยอมทนและจำนนอย่างรู้หนักเบา น่าเจ็บใจนักที่สตรีนางนี้ไม่ยอมเปิดเผยความจริงจนถึงบัดนี้…
“ไป!” เสียงแหบแห้งของผู้อาวุโสกลับดังขึ้นข้างหูหยางถิงซานในจังหวะนี้ ทำเอาหัวใจเขาสั่นระริก คิดว่าจะหนีรอดไปได้แล้ว ผู้อาวุโสมีแผนสำรองจริงๆ ด้วย! แต่ใครจะไปคิด… หยางถิงซานที่ดีใจได้เพียงชั่วลมหายใจหนึ่งก็ตกลงจากหน้าผาสูงชันอีกครั้ง!
“จะไปไหน”
เสียงดุจเพลงพิณที่ดังขึ้นจากทางสำนักชางอู๋ทำลายความหวังของหยางถิงซานในขณะเดียวกันกับที่ผู้อาวุโสท่านนั้นเอ่ยปาก ต้าซือมิ่งซัดเขาและผู้อาวุโสคุนอู๋ที่คว้ามือเขาไว้ร่วงลงบนพื้น
อั่ก!
ทั้งสองกระอักเลือดไม่หยุดจนอวัยวะภายในเคลื่อนผิดตำแหน่ง พวกเขาทรุดกลับลงไปยังที่นั่งของสำนักคุนอู๋ด้วยสภาพปางตาย หนีไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น จะไปบนฟ้าก็ไม่มีทาง จะดำลงดินก็ไม่มีช่อง
บัดนี้เองก็ไม่มีผู้ใดกล้าช่วยพวกเขา ไม่มีแม้แต่คนเดียว! ไม่ว่าจะเป็นสำนักเหยาไถเซียนหรือคนสำนักชิงเหลียนก็ไม่มีใครห้าม
สุดท้ายติ้งซีอ๋องก็เป็นคนเอ่ยปากพูดขึ้นว่า “ต้าซือมิ่ง ปราชญ์มหาสำนักเยี่ยน พอเถิด พวกเขากลายเป็นคนไร้ประโยชน์แล้ว”
“ประมุขหอราชทัณฑ์ ไปนำตัวพวกเขามา!” เยี่ยนชิงกล่าว “ติ้งซีอ๋อง ถึงอย่างไรสำนักคุนอู๋ก็เคยมีความสัมพันธ์กับบรรพชนชางอู๋ของข้า ข้าจะดูแลอย่างดี”
ติ้งซีอ๋อง “…”
เขาก็ไม่พูดอะไรแล้ว ถึงอย่างไรสำนักคุนอู๋ก็กลายเป็นหมากที่ถูกทิ้งแล้ว
ประมุขหอราชทัณฑ์ของสำนักชางอู๋จึงนำคนไปพาตัวทั้งสองมา ถือได้ว่าเป็นการทำงานครั้งหนึ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของหอราชทัณฑ์ ทำเอาศิษย์ที่มีส่วนร่วมต่างตื่นเต้นดีใจ
“เจ้า…” ชือปี้เหลียนทำท่าจะพูดอะไร แต่ศิษย์ลัทธิเซิ่งเหลียนก็ห้ามนางเอาไว้ ไม่เห็นหรือไงว่าปราชญ์มหาสำนักเยี่ยนกำลังบินอยู่บนฟากฟ้าและมองลงมาอยู่น่ะ
เหล่าศิษย์ลัทธิเซิ่งเหลียนรู้สึกได้ว่าพวกเขาได้ยินเสียงกรีดร้องทรมานดังมาจากทางชานเมืองฝั่งเหนือแล้ว! เห็นได้ชัดว่าบัดนี้สำนักคุนอู๋กำลังเผชิญกับการสูญเสียที่โหดร้ายเพียงใด
แต่สิ่งที่ผู้คนไม่รู้คือในขณะที่เยี่ยนอวี๋ทำลายสำนักคุนอู๋อยู่นั้น นางยังทำลายชั้นลอยมิติและการเชื่อมโยงของแดนมืดวิญญาณอสูรและโลกมนุษย์ด้วย
จนเมื่อทุกอย่างสิ้นสุดลง นางจึงกลายร่างเป็นแสงสีรุ้งก่อนจะกลับคืนสู่สภาพเดิม งดงามหาสุดมิได้ราวกับมิใช่มนุษย์ ราวกับรูปปั้นเทพธิดาที่ไม่มีความรู้สึกองค์หนึ่ง ทำเอาผู้คนที่มองดูลืมหายใจ
“แม!”
เจ้าตัวน้อยส่งเสียงเรียกด้วยความตื่นเต้น จากนั้นเขาก็หายวับไปจากที่เดิม ทำเอาเยี่ยนชิงที่กำลังอุ้มเขาสะดุ้งโหยง ทันใดนั้นเองทุกคนก็เห็นว่าเจ้าตัวน้อยมาอยู่ในอ้อมอกของท่านแม่เขาแล้ว
ต้าซือมิ่งเลิกคิ้วเล็กน้อย มุมปากของเขายกขึ้น…
ตู้ม!
ผู้อาวุโสคุนอู๋ที่ถูกประมุขหอราชทัณฑ์จับตัวมาฝั่งชางอู๋จู่ๆ ร่างก็ปริแตก เขาเลือกที่จะระเบิดตัวเองในนาทีนี้เอง
