อ่านยากนิดนึงนะคะเนื่องจากต้นทางมีการเปลี่ยนแปลง
ตอนที่ 410 คู่หูสุดแกร่งผนึกกําลัง! เทียนตี้ส่งทูตสวรรค์มา!
ต้าซือมิ่งส่งเสียงเรียกอีกครั้ง เขาเรียกฮ่องเต้หยวนดังทีกําาลัง
ร้องวิงวอนสวรรค์ให้ช่วยเหลือมายังสํานักช่างอู่ในเมืองชางอู่! ฝ่าย
หลังมิอาจต่อต้านได้เลยแม้แต่น้อย
“ไม่!”
ฮ่องเต้หยวนดังที่พบว่าตนเองลอยขึ้นกลางอากาศอย่างไม่อาจ
ควบคุมได้แสดงสีหน้าหวาดกลัว ไม่อยากจะเชื่อว่าครั้งนี้แม้แต่ สวรรค์ก็ไม่ช่วยเขา และหันไปอยู่ฝ่ายเดียวกับต้าซือมิ่ง!
ในฐานะที่เป็นผู้ถูก “เรียก” ฮ่องเต้หยวนดังสัมผัสได้อย่างชัดเจน ว่าพลังที่ควบคุมเขาในตอนนี้มาจากต้าซือมิ่งคนนั้น ซึ่งทําให้เขารู้สึก
อัปยศอดสูยิ่งนัก!
ในฐานะที่เป็นกษัตริย์แห่งต้าซย่า เขาถูกบีบบังคับจนจําเป็นต้อง ออกจากราชสํานัก สุดท้ายถึงกับจําเป็นต้องออกจากตาซย่า บัดนี้ยัง ถูกเรียกกลับไปอย่างไร้มารยาทและน่าบัดซบราวกับเจ้านายเรียกใช้
คนรับใช้เช่นนี้?!
“ไม่! เป็นไปไม่ได้!”
ฮ่องเต้หยวนคังขัดขืนสุดกําลัง! เขาพยายามหยุดยั้งความรู้สึกไร้ เรี่ยวแรงเช่นนี้ แต่จะทําอย่างไรได้ในเมื่อพลังของเขาลดลงจนถึง ตอนนี้ก็ใกล้จะหมดแล้ว พลังของเขาในบัดนี้เทียบไม่ได้แม้แต่นักฝึก ฌานชั้นปฐมภูมิ แล้วจะขัดขืนต้าซือมิ่งที่ฟื้นฟูตนเองจนเป็น จักรพรรดิอสูรผู้อยู่จุดสูงสุดได้อย่างไร ย่อมไม่มีทาง
ฮ่องเต้หยวนดังจึงถูกดึงออกจากบ่อน้ํา อีกเพียงไม่นานก็จะถูก ดึงออกจากเขตของเฉาหู เสียงที่อยู่เบื้องหลังนั่นจึงเพิ่งตั้งสติได้ ให้ตายเถอะ!”
เสียงนี้รู้ดีว่า เมื่อใดก็ตามที่ฮ่องเต้หยวนคังตกอยู่ในมือของฝ่าย ศัตรู แผนการของเขาจะดําเนินต่อไปไม่ได้แน่นอน ทว่าบัดนี้เขาก็ไม่ สามารถหยุดยั้งฮ่องเต้หยวนดังที่ถูกเรียกไปได้! เพราะว่าถ้าซื้อมิ่ง แข็งแกร่งและเด็ดขาดเกินไป! ซึ่งอยู่เหนือความคาดหมายของเสียง นี้มาก “ให้ตายเถอะ! ตาซย่ามีผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน และ ยังไม่ใช่ปฐมราชินีหยวนชู แต่เหมือนกับผู้มีพลังงานทําลายล้างคน นั้นตื่นขึ้นมาแล้วมากกว่า!”
หลายปีที่ผ่านมานี้ เสียงที่คอยศึกษา ต้าซือมิ่ง” หัวแดงผ่าน ฮ่องเต้หยวนคังองค์นี้รู้ดีว่าพลังของ “ต้าซื้อมิ่ง” หัวแดงแข็งแกร่ง เพียงใด เขาไม่อยากยอมละทิ้งต้าอย่าเพราะเหตุผลนี้! เขาอยากได้ พลังนี้มาเป็นของตนเอง
ดังนั้นการกลืนกินต้าอย่าไม่ใช่จุดหมายปลายทางของเขา สิ่งที่ เขาต้องการคือการได้รับพลังทําลายล้างที่ไม่มีผู้ใดสามารถต้านทาน
ได้! หลังจากที่ฮ่องเต้หยวนดังทําสําเร็จแล้ว เขาอยากจะชําระล้าง พลังผ่านฮ่องเต้หยวนดังและครอบครองมันไว้
เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็จะไม่ถูกลงโทษเพราะพลังที่ชั่วร้ายเกินไป
ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้ฝึกฝนวิชามารโดยตรง
ฮ่องเต้หยวนคังร่างแยกของเขา
ทว่าในตอนนี้…
เขาได้พลังนี้มาผ่าน
“สูญเปล่า! ทุกอย่างสูญเปล่า! ผู้ครอบครองพลังนี้กลับลงโทษผู้ ขโมยพลังของเขาอย่างเด็ดขาดได้เพียงนี้!” เสียงที่รู้สึกหวาดหวั่น
และเหลือเชื่อนี้กลับยังคงไม่สามารถละทิ้งฮ่องเต้หยวนดังได้
เพราะว่าเท่าที่เขาดู บนตัวของฮ่องเต้หยวนคังยังคงมีโอกาสที่จะ
เปลี่ยนแปลงและได้มาซึ่งพลังนั้น
ถูกทําลายลงอย่างสมบูรณ์
เมื่อไหร่ก็ตามที่ฮ่องเต้หยวนดัง
เขาก็คงจะไม่สามารถหาวิธีการ
เปลี่ยนแปลงพลังนี้ได้อีก
ถึงอย่างไรเขาก็ศึกษามาหลายหมื่นปีแล้ว! มีเพียงฮ่องเต้หยวน
คังร่างแยกร่างนี้ที่สามารถรับพลังของร่างกายนั้นผ่านไข่มุกเฉียน
หยวน! จากนั้นจึงผสานและหลอมกลายเป็นความสามารถของ
ตนเองได้
ดังนั้นเสียงนี้จึงยังคงไม่ปล่อยฮ่องเต้หยวนดังไป เขาตัดสินใจ
เปิดเผยตนเองเพื่อลงมือแล้ว! ไม่ว่าอย่างไรต้องปกป้องร่างแยกร่าง นี้ไว้ให้ได้เสียก่อน ทว่า…
ขณะที่เสียงนี้มีความคิดนับพันแล่นผ่านก็เห็นได้ชัดว่าฮ่องเต้
หยวนคังยังคงพอมีความสามารถอยู่บ้าง หรือกล่าวได้ว่าเฉิงคั่วที่เฝ้า อยู่ที่เฉาหูพอความสามารถอยู่
“ฝ่าบาท?!” หลังจากที่ผ่านพ้นความตะลึงตอนแรกสุดมาได้ เฉิง คั่วก็เปิดใช้งานค่ายกลป้องกันของชนเผ่าโบราณขณะที่ฮ่องเต้หยวน
ดังกําลังจะถูกดึงออกจากเฉาหู
วิ้ง!
กลิ่นอายลึกลับปกคลุมเฉาหูไว้และ “เหนี่ยวรั้ง” ฮ่องเต้หยวนดัง ที่ถูกดึงไปกลางอากาศทันที ท้องฟ้าเหนือเฉาหูถูกทะเลหมอกที่มี อาจคาดเดาได้ปกคลุมไว้อย่างรวดเร็ว
“ทีม?”
ไกลออกไปในสํานักชางอู่เสียงของต้าซือมิ่งสูงเล็กน้อย ดวงตาสี เลือดคู่หนึ่งมองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในเฉาหูได้อย่างชัดเจนผ่าน
ภูเขาและแม่น้ําหลายพันสาย เขาเห็นทะเลหมอกที่มิอาจคาดเดาได้ กลุ่มนั้น สัมผัสถึงกลิ่นอายคล้ายกับภาพม้วนขุนเขาและท้องทะเล
ทะเลหมอก
เยี่ยนอวี่ที่อยู่ข้างกายเขาก็รับรู้ได้อย่างแจ่มชัดว่า กลุ่มนั้นมีกลิ่นอายของหนี่ว์ป่าและเฟย ลูกน้องเก่าของนาง ดังนั้น เมื่อพลังนี้ถูกกระตุ้น ทั่วทั้งพื้นที่เฉาหูที่เต็มไปด้วยน้ําก็ระเหยเป็น เมฆหมอกสีครึ้มนับพัน พื้นดินเหือดแห้งในทันใด
ดวงตาเยี่ยนอวี่ปรากฏเสียงสีม่วงหม่นทันที
ภาพม้วนขุนเขา
และท้องทะเลที่อยู่โยวตูไกลออกไปแผ่ซ่านกลิ่นอายลึกลับและ
เก่าแก่ออกมาอย่างรวดเร็ว มันพุ่งโจมตีทะเลหมอกที่อยู่เหนือเฉาหู
ทันที
“แย่แล้ว!” เฉิงคั่วที่รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงพยายามนําทัพเข้า ห้าม แต่เยี่ยนอวี่จู่โจมรวดเร็วเกินไป ความแข็งแกร่งของภาพม้วน ขุนเขาและท้องทะเลก็สะท้อนออกมาอย่างเฉียบขาดเมื่ออยู่ใน
การควบคุมของนาง
ทะเลหมอกที่ปกคลุมท้องฟ้าเหนือเฉาหูถูกขับไล่จนสลายไป อย่างรวดเร็ว พลังสุดยอดอสูรโบราณขุนเขาและท้องทะเลในนั้นก็ถูก “กลืนกิน” กลับไป เมื่อเสียงนั้นดูถึงตรงนี้ก็ตะลึงงัน “นี่มัน…. นี่มัน ฝีมือของปฐมราชินีหยวนชูหรือ” มิเช่นนั้นจะมีผู้ใดเรียกใช้ภาพม้วน ขุนเขาและท้องทะเลได้ง่ายดายเช่นนี้
ทว่าในเมื่อภาพม้วนขุนเขาและท้องทะเลเคลื่อนไหวแล้ว จู่ๆ เสียงๆ นี้ก็ผุดความคิดหนึ่งขึ้นมา! เพียงแต่เขายังไม่ทันได้ไตร่ตรอง ต้าซือมิ่งก็กระตุ้นพลังอีกครั้ง
“จงมา”
เมื่อสิ้นเสียง!
ฮ่องเต้หยวนคังที่สูญเสียการ “ปกป้อง” จากเฉาหูก็ถูกลากผ่าน
ท้องฟ้าจากเฉาหูตกลงไปสํานักชางอู่ราวกับดาวตกสีแดง
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!
“ให้ตายเถอะ!” เฉิงคั่วและคนอื่นๆ หน้าถอดสี
“ท่านแม่ทัพ! ทําอย่างไรดีขอรับ”
“ท่านแม่ทัพ! นี่มัน…”
ทหารค่ายตะวันตกที่คอยปกป้องเมืองเฉาหูตระหนก อันที่จริง
พวกเขาตระหนกตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ พวกเขาถึงกับไม่เข้าใจว่าเห
ตุใดกษัตริย์ของพวกเขาจึงกลายเป็นปีศาจดูดเลือดได้! แต่ในฐานะที่
พวกเขาเป็นทหารใต้บังคับบัญชาของราชสํานัก พวกเขาจําเป็นต้อง
ฟังคําสั่งของฮ่องเต้หยวนดัง เพียงแต่ว่าฮ่องเต้หยวนดังในบัดนี้ถูก ลากตัวไปกลางอากาศเช่นนี้ พวกเขาไม่รู้เลยว่าต้องไล่ตามไปอย่างไร
นี่มัน…
เขา
ทั้งกองทัพตกอยู่ในอาการงงงัน! มีเพียงเฉิงคั่วที่มีสติดี จ้องมองไปทางสํานักชางอู๋ตาเขม็ง “ฝ่าบาทถูกต้าซื้อมิ่งชิงตัวไป แน่นอน ถอนค่ายเดี๋ยวนี้! โจมตีชางอู่!”
“…ขอรับ!” กองกําลังกว่าหมื่นนายของค่ายทหารตะวันตกรับ บัญชาอย่างสับสน พวกเขาเริ่มเคลื่อนทัพไปทางสํานักชาง ทว่า ในขณะเดียวกัน…
ตุบ!
ฮ่องเต้หยวนคังที่ถูกเรียกตัวมาร่วงลงตรงหน้าต้าซือมิ่งราวกับ
สุนัขที่ตายไปแล้ว
“อ้ะ!?”
เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่สะลึมสะลือก็งุนงงยิ่งกว่า เขาไม่เข้าใจว่าภาพที่
เห็นตรงหน้าหลังจากตื่นขึ้นมาคืออะไรกันแน่ เขายังสับสนเรื่องท่าน
พ่อรูปงามและท่านพ่อรูปงามตัวร้ายอยู่เลย
ทว่าฮ่องเต้หยวนคังเพิ่งจะร่วงลงบนพื้น เสียงเทพเสียงหนึ่งก็ดัง
ขึ้นบนท้องฟ้า “สหายน้อยท่านนี้โปรดเมตตา ข้าได้รับบัญชาจาก เทียนตี้ให้มานําตัวคนชั่วช้าผู้นี้ไป”
…
ตอนที่ 410 คู่หูสุดแกร่งผนึกกําลัง! เทียนตี้ส่งทูตสวรรค์
มา!
ต้าซือมิ่งส่งเสียงเรียกอีกครั้ง เขาเรียกฮ่องเต้หยวนดังทีกําาลัง
ร้องวิงวอนสวรรค์ให้ช่วยเหลือมายังสํานักช่างอู่ในเมืองชางอู่! ฝ่าย
หลังมิอาจต่อต้านได้เลยแม้แต่น้อย
“ไม่!”
ฮ่องเต้หยวนดังที่พบว่าตนเองลอยขึ้นกลางอากาศอย่างไม่อาจ
ควบคุมได้แสดงสีหน้าหวาดกลัว ไม่อยากจะเชื่อว่าครั้งนี้แม้แต่ สวรรค์ก็ไม่ช่วยเขา และหันไปอยู่ฝ่ายเดียวกับต้าซือมิ่ง!
ในฐานะที่เป็นผู้ถูก “เรียก” ฮ่องเต้หยวนดังสัมผัสได้อย่างชัดเจน ว่าพลังที่ควบคุมเขาในตอนนี้มาจากต้าซือมิ่งคนนั้น ซึ่งทําให้เขารู้สึก
อัปยศอดสูยิ่งนัก!
ในฐานะที่เป็นกษัตริย์แห่งต้าซย่า เขาถูกบีบบังคับจนจําเป็นต้อง ออกจากราชสํานัก สุดท้ายถึงกับจําเป็นต้องออกจากตาซย่า บัดนี้ยัง ถูกเรียกกลับไปอย่างไร้มารยาทและน่าบัดซบราวกับเจ้านายเรียกใช้
คนรับใช้เช่นนี้?!
“ไม่! เป็นไปไม่ได้!”
ฮ่องเต้หยวนคังขัดขืนสุดกําลัง! เขาพยายามหยุดยั้งความรู้สึกไร้ เรี่ยวแรงเช่นนี้ แต่จะทําอย่างไรได้ในเมื่อพลังของเขาลดลงจนถึง ตอนนี้ก็ใกล้จะหมดแล้ว พลังของเขาในบัดนี้เทียบไม่ได้แม้แต่นักฝึก ฌานชั้นปฐมภูมิ แล้วจะขัดขืนต้าซือมิ่งที่ฟื้นฟูตนเองจนเป็น จักรพรรดิอสูรผู้อยู่จุดสูงสุดได้อย่างไร ย่อมไม่มีทาง
ฮ่องเต้หยวนดังจึงถูกดึงออกจากบ่อน้ํา อีกเพียงไม่นานก็จะถูก ดึงออกจากเขตของเฉาหู เสียงที่อยู่เบื้องหลังนั่นจึงเพิ่งตั้งสติได้ ให้ตายเถอะ!”
เสียงนี้รู้ดีว่า เมื่อใดก็ตามที่ฮ่องเต้หยวนคังตกอยู่ในมือของฝ่าย ศัตรู แผนการของเขาจะดําเนินต่อไปไม่ได้แน่นอน ทว่าบัดนี้เขาก็ไม่ สามารถหยุดยั้งฮ่องเต้หยวนดังที่ถูกเรียกไปได้! เพราะว่าถ้าซื้อมิ่ง แข็งแกร่งและเด็ดขาดเกินไป! ซึ่งอยู่เหนือความคาดหมายของเสียง นี้มาก “ให้ตายเถอะ! ตาซย่ามีผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดกัน และ ยังไม่ใช่ปฐมราชินีหยวนชู แต่เหมือนกับผู้มีพลังงานทําลายล้างคน นั้นตื่นขึ้นมาแล้วมากกว่า!”
หลายปีที่ผ่านมานี้ เสียงที่คอยศึกษา ต้าซือมิ่ง” หัวแดงผ่าน ฮ่องเต้หยวนคังองค์นี้รู้ดีว่าพลังของ “ต้าซื้อมิ่ง” หัวแดงแข็งแกร่ง เพียงใด เขาไม่อยากยอมละทิ้งต้าอย่าเพราะเหตุผลนี้! เขาอยากได้ พลังนี้มาเป็นของตนเอง
ดังนั้นการกลืนกินต้าอย่าไม่ใช่จุดหมายปลายทางของเขา สิ่งที่ เขาต้องการคือการได้รับพลังทําลายล้างที่ไม่มีผู้ใดสามารถต้านทาน
ได้! หลังจากที่ฮ่องเต้หยวนดังทําสําเร็จแล้ว เขาอยากจะชําระล้าง พลังผ่านฮ่องเต้หยวนดังและครอบครองมันไว้
เมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็จะไม่ถูกลงโทษเพราะพลังที่ชั่วร้ายเกินไป
ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ได้ฝึกฝนวิชามารโดยตรง
ฮ่องเต้หยวนคังร่างแยกของเขา
ทว่าในตอนนี้…
เขาได้พลังนี้มาผ่าน
“สูญเปล่า! ทุกอย่างสูญเปล่า! ผู้ครอบครองพลังนี้กลับลงโทษผู้ ขโมยพลังของเขาอย่างเด็ดขาดได้เพียงนี้!” เสียงที่รู้สึกหวาดหวั่น
และเหลือเชื่อนี้กลับยังคงไม่สามารถละทิ้งฮ่องเต้หยวนดังได้
เพราะว่าเท่าที่เขาดู บนตัวของฮ่องเต้หยวนคังยังคงมีโอกาสที่จะ
เปลี่ยนแปลงและได้มาซึ่งพลังนั้น
ถูกทําลายลงอย่างสมบูรณ์
เมื่อไหร่ก็ตามที่ฮ่องเต้หยวนดัง
เขาก็คงจะไม่สามารถหาวิธีการ
เปลี่ยนแปลงพลังนี้ได้อีก
ถึงอย่างไรเขาก็ศึกษามาหลายหมื่นปีแล้ว! มีเพียงฮ่องเต้หยวน
คังร่างแยกร่างนี้ที่สามารถรับพลังของร่างกายนั้นผ่านไข่มุกเฉียน
หยวน! จากนั้นจึงผสานและหลอมกลายเป็นความสามารถของ
ตนเองได้
ดังนั้นเสียงนี้จึงยังคงไม่ปล่อยฮ่องเต้หยวนดังไป เขาตัดสินใจ
เปิดเผยตนเองเพื่อลงมือแล้ว! ไม่ว่าอย่างไรต้องปกป้องร่างแยกร่าง นี้ไว้ให้ได้เสียก่อน ทว่า…
ขณะที่เสียงนี้มีความคิดนับพันแล่นผ่านก็เห็นได้ชัดว่าฮ่องเต้
หยวนคังยังคงพอมีความสามารถอยู่บ้าง หรือกล่าวได้ว่าเฉิงคั่วที่เฝ้า อยู่ที่เฉาหูพอความสามารถอยู่
“ฝ่าบาท?!” หลังจากที่ผ่านพ้นความตะลึงตอนแรกสุดมาได้ เฉิง คั่วก็เปิดใช้งานค่ายกลป้องกันของชนเผ่าโบราณขณะที่ฮ่องเต้หยวน
ดังกําลังจะถูกดึงออกจากเฉาหู
วิ้ง!
กลิ่นอายลึกลับปกคลุมเฉาหูไว้และ “เหนี่ยวรั้ง” ฮ่องเต้หยวนดัง ที่ถูกดึงไปกลางอากาศทันที ท้องฟ้าเหนือเฉาหูถูกทะเลหมอกที่มี อาจคาดเดาได้ปกคลุมไว้อย่างรวดเร็ว
“ทีม?”
ไกลออกไปในสํานักชางอู่เสียงของต้าซือมิ่งสูงเล็กน้อย ดวงตาสี เลือดคู่หนึ่งมองสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในเฉาหูได้อย่างชัดเจนผ่าน
ภูเขาและแม่น้ําหลายพันสาย เขาเห็นทะเลหมอกที่มิอาจคาดเดาได้ กลุ่มนั้น สัมผัสถึงกลิ่นอายคล้ายกับภาพม้วนขุนเขาและท้องทะเล
ทะเลหมอก
เยี่ยนอวี่ที่อยู่ข้างกายเขาก็รับรู้ได้อย่างแจ่มชัดว่า กลุ่มนั้นมีกลิ่นอายของหนี่ว์ป่าและเฟย ลูกน้องเก่าของนาง ดังนั้น เมื่อพลังนี้ถูกกระตุ้น ทั่วทั้งพื้นที่เฉาหูที่เต็มไปด้วยน้ําก็ระเหยเป็น เมฆหมอกสีครึ้มนับพัน พื้นดินเหือดแห้งในทันใด
ดวงตาเยี่ยนอวี่ปรากฏเสียงสีม่วงหม่นทันที
ภาพม้วนขุนเขา
และท้องทะเลที่อยู่โยวตูไกลออกไปแผ่ซ่านกลิ่นอายลึกลับและ
เก่าแก่ออกมาอย่างรวดเร็ว มันพุ่งโจมตีทะเลหมอกที่อยู่เหนือเฉาหู
ทันที
“แย่แล้ว!” เฉิงคั่วที่รับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงพยายามนําทัพเข้า ห้าม แต่เยี่ยนอวี่จู่โจมรวดเร็วเกินไป ความแข็งแกร่งของภาพม้วน ขุนเขาและท้องทะเลก็สะท้อนออกมาอย่างเฉียบขาดเมื่ออยู่ใน
การควบคุมของนาง
ทะเลหมอกที่ปกคลุมท้องฟ้าเหนือเฉาหูถูกขับไล่จนสลายไป อย่างรวดเร็ว พลังสุดยอดอสูรโบราณขุนเขาและท้องทะเลในนั้นก็ถูก “กลืนกิน” กลับไป เมื่อเสียงนั้นดูถึงตรงนี้ก็ตะลึงงัน “นี่มัน…. นี่มัน ฝีมือของปฐมราชินีหยวนชูหรือ” มิเช่นนั้นจะมีผู้ใดเรียกใช้ภาพม้วน ขุนเขาและท้องทะเลได้ง่ายดายเช่นนี้
ทว่าในเมื่อภาพม้วนขุนเขาและท้องทะเลเคลื่อนไหวแล้ว จู่ๆ เสียงๆ นี้ก็ผุดความคิดหนึ่งขึ้นมา! เพียงแต่เขายังไม่ทันได้ไตร่ตรอง ต้าซือมิ่งก็กระตุ้นพลังอีกครั้ง
“จงมา”
เมื่อสิ้นเสียง!
ฮ่องเต้หยวนคังที่สูญเสียการ “ปกป้อง” จากเฉาหูก็ถูกลากผ่าน
ท้องฟ้าจากเฉาหูตกลงไปสํานักชางอู่ราวกับดาวตกสีแดง
อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้!
“ให้ตายเถอะ!” เฉิงคั่วและคนอื่นๆ หน้าถอดสี
“ท่านแม่ทัพ! ทําอย่างไรดีขอรับ”
“ท่านแม่ทัพ! นี่มัน…”
ทหารค่ายตะวันตกที่คอยปกป้องเมืองเฉาหูตระหนก อันที่จริง
พวกเขาตระหนกตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้ พวกเขาถึงกับไม่เข้าใจว่าเห
ตุใดกษัตริย์ของพวกเขาจึงกลายเป็นปีศาจดูดเลือดได้! แต่ในฐานะที่
พวกเขาเป็นทหารใต้บังคับบัญชาของราชสํานัก พวกเขาจําเป็นต้อง
ฟังคําสั่งของฮ่องเต้หยวนดัง เพียงแต่ว่าฮ่องเต้หยวนดังในบัดนี้ถูก ลากตัวไปกลางอากาศเช่นนี้ พวกเขาไม่รู้เลยว่าต้องไล่ตามไปอย่างไร
นี่มัน…
เขา
ทั้งกองทัพตกอยู่ในอาการงงงัน! มีเพียงเฉิงคั่วที่มีสติดี จ้องมองไปทางสํานักชางอู๋ตาเขม็ง “ฝ่าบาทถูกต้าซื้อมิ่งชิงตัวไป แน่นอน ถอนค่ายเดี๋ยวนี้! โจมตีชางอู่!”
“…ขอรับ!” กองกําลังกว่าหมื่นนายของค่ายทหารตะวันตกรับ บัญชาอย่างสับสน พวกเขาเริ่มเคลื่อนทัพไปทางสํานักชาง ทว่า ในขณะเดียวกัน…
ตุบ!
ฮ่องเต้หยวนคังที่ถูกเรียกตัวมาร่วงลงตรงหน้าต้าซือมิ่งราวกับ
สุนัขที่ตายไปแล้ว
“อ้ะ!?”
เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่สะลึมสะลือก็งุนงงยิ่งกว่า เขาไม่เข้าใจว่าภาพที่
เห็นตรงหน้าหลังจากตื่นขึ้นมาคืออะไรกันแน่ เขายังสับสนเรื่องท่าน
พ่อรูปงามและท่านพ่อรูปงามตัวร้ายอยู่เลย
ทว่าฮ่องเต้หยวนคังเพิ่งจะร่วงลงบนพื้น เสียงเทพเสียงหนึ่งก็ดัง
ขึ้นบนท้องฟ้า “สหายน้อยท่านนี้โปรดเมตตา ข้าได้รับบัญชาจาก เทียนตี้ให้มานําตัวคนชั่วช้าผู้นี้ไป”
…
