ตอนที่ 437 เทพถูกแกล้งจนตายแล้ว! เทียนโฮ่วกระอักเลือด!
ในฐานะที่เป็นเทียนอ๋องสวรรค์ชั้นหนึ่ง ซื่อฝานเทียนอ๋องมิใช่มหาเทพธรรมดา เขายังได้รับความสามารถในการควบคุมกฎและระเบียบทั้งหมดของสวรรค์ชั้นหนึ่ง ซึ่งเป็นพลังที่มีเทียนอ๋องเป็นเจ้าของเท่านั้น
สวรรค์เก้าชั้นฟ้า ความหมายเป็นไปตามชื่อของมัน มีสวรรค์ทั้งหมดเก้าชั้น ทุกๆ วันในแต่ละชั้นฟ้าเป็นโลกที่แยกจากกัน เทียนอ๋องทุกองค์ในสวรรค์ชั้นต่างๆ เปรียบเสมือนการมีอยู่ของสวรรค์ มิหนำซ้ำยังแข็งแกร่งกว่าสวรรค์ด้วยซ้ำ!
ถึงอย่างไรสวรรค์ในโลกมนุษย์ก็ไม่สามารถยุ่งเกี่ยวความเป็นไปของโลกมนุษย์ได้ตามใจปรารถนา แต่เทียนอ๋องในแต่ละชั้นสวรรค์ต่างออกไป พวกเขาที่มีพลังควบคุมสวรรค์ที่ตนปกครองสามารถควบคุมกฎเกณฑ์และระเบียบทั้งหมดของสวรรค์แต่ละชั้นได้
ดังนั้น ท่านเทพอี้หยางที่สัมผัสถึงพลังของซื่อฝานเทียนอ๋องก็มั่นใจเต็มเปี่ยม “พวกเจ้าตายแน่! อย่าคิดจะหนีแม้แต่คนเดียว!”
น่าเสียดาย…
สิ่งที่ตอบสนองท่านเทพอี้หยางมีเพียงหางของจิ่วอิงที่สะบัด พรืด!
ท่านเทพอี้หยางที่ถูกเหวี่ยงออกไปตามเสียงก็ชนเข้ากับร่างของทหารสวรรค์นายหนึ่ง จนนางรู้สึกจุกเหมือนจะอาเจียน! ทว่านี่เพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น
พรืด!
ตุบๆ! ตุบ!…
จิ่วอิงที่คุ้นเคยกับการสะบัดหางของมันก็ทำให้ท่านเทพอี้หยางถูกทหารสวรรค์นับไม่ถ้วนชนจนนางอาเจียนออกมา จิ่วอิงจึงค่อยฟาดทุกคนลงกับพื้น!
“โฮฮฮ”
เหล่ากองทัพสวรรค์ปล่อยโฮไม่ว่าจะต้องประสบอีกกี่คราก็ทนรับความทรมานเช่นนี้มิได้
“ฮ่า!”
เยี่ยนเสี่ยวเป่าดีอกดีใจขึ้นมาอีกครา “พ่อ! ไปอิงอิง!”
“พวกเจ้า…”
ตี้เซินสูดหายใจเข้าเฮือกหนึ่ง ยังคงรู้สึกเจ็บใบหน้ามาก
ท่านเทพอี้หยางทางฝั่งนั้นแผดเสียงโวยวาย “ไอ้สารเลว! พวกเจ้ามันสารเลว! พวกเจ้าต้องตาย! รอก่อนเถอะ ท่านพี่ข้าต้องฉีกพวกเจ้าเป็นชิ้นๆ! ฉีกเละเป็นชิ้นๆ!”
“แหม!” จิ่วอิงสนุกสนาน “ดูมีเรี่ยวแรงดีนี่ ดูท่าเมื่อครู่นี้ยังไม่แรงพอสินะ เอาอีกสักรอบ!”
“หยุด!” ผูเอ้อตัวที่ถูกพาลไปด้วยก็ฝืนทนอาการวิงเวียนคำรามว่า “พวกเจ้าไม่รู้หรือว่าไม่กลัวจริงๆ! นี่คือสัญญาณการมาถึงของชื่อฝานเทียนอ๋อง พวกเจ้าไม่รู้เลยรึ ในฐานะที่เป็นเทียนอ๋องสวรรค์ชั้นหนึ่ง ซื่อฝานเทียนอ๋องสามารถทำให้พวกเจ้าตายได้ทุกเมื่อ!”
“แหมมม ปู่จิ่วเจ้ากลัวจังเลย!” จิ่วอิงสะบัดหางไปมาเล็กน้อยอย่างยั่วโมโห เผยให้เห็นถึงกระดูกสีเลือดแต่ละข้อ เผยให้เห็นถึงความชั่วร้ายโหดเหี้ยมอย่างหาสุดไม่ได้ มันกำลังจะเหวี่ยงหางอีกครั้งอย่างไร้ซึ่งความเกรงกลัว!
“ฮ่า!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าตื่นเต้นดีใจไม่ไหว มันตะลึงกับหางอันสง่าโอ่อ่าของจิ่วอิง “อิงอิง! รอ รอเป่า! พ่อ! พ่อรีบปล่อยเป่า!”
ครานี้ต้าซือมิ่งมิได้ ‘รั้ง’ ไว้ เขาอุ้มเด็กน้อยลงมาบนตัวของจิ่วอิง ทำเอาเด็กน้อยดีใจจนคลั่ง “อ้ะ! สะบัด! อิงอิง! สะบัด!”
“ได้เลย!” จิ่วอิงให้ความร่วมมือดีมาก มันเหวี่ยงเทพทั้งยวงขึ้นกระจายบนท้องฟ้าราวกับนกยูงรำแพนหาง แสดงให้เจ้าตัวน้อยดู
“โอ๊ยยย”
ท่านเทพอี้หยางจะบ้าอยู่แล้ว!
“บ้าเอ๊ย!”
ผูเอ้อตัวหลุดคำหยาบออกมา!
“ฮือออ…”
กองทัพสวรรค์มากมายร้องไห้แล้ว
ท่านเทพผิงเฉิง ท่านเทพซ่านเฉิน และแม่ทัพสวรรค์ที่ชื่อกัวเทาคนนั้น ในฐานะที่พวกเขาเป็นเทพก่อนหน้าที่ได้รับการต้อนรับอย่างดีก็เหมือนจะตายมิตายเหล่ ดวงตาพร่ามัวไปหมด…
“ว้าว!”
“ว้าว!”
เสียงอุทานของเยี่ยนเสี่ยวเป่าและลูกไก่ดังแข่งกับเสียงร้องห่มร้องไห้ของกองทัพสวรรค์ ชาวเมืองไป๋เฟิงที่ดูถึงตรงนี้รู้สึกเพียงว่า “บ้าไปแล้ว!”
“ฮึ” ตี้เซินไม่สนใจว่าเทพเหล่านี้เป็นอย่างไร นางเอาแต่จ้องเยี่ยนอวี๋เขม็ง “ความไม่รู้และไม่เกรงกลัวของพวกเจ้าจะถูกชดใช้ในไม่ช้า”
เยี่ยนอวี๋ไม่สนใจตี้เซิน นางสื่อจิตสัมผัสออกไปเพื่อสัมผัสกลิ่นอายของซื่อฝานเทียนอ๋อง นางก็พบว่าเขายังไม่ได้มา สวรรค์ชั้นหนึ่งเพียงแค่สั่นไหวเล็กน้อยเท่านั้น
ส่วนซื่อฝานเทียนอ๋องอันที่จริงเขาก็อยากจะปรากฏตัวที่สวรรค์ชั้นหนึ่งทันที แต่เขาทำไม่ได้เสียนี่! เพราะว่าค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติของสวรรค์ชั้นเก้าเกิดข้อบกพร่อง!
“เกิดอะไรขึ้น” สีหน้าซื่อฝานเทียนอ๋องย่ำแย่ยิ่งนัก “ค่ายกลย้ายมิติสวรรค์ชั้นเก้าเสียได้อย่างไร!” นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ ไม่เคยได้ยินมาก่อน
“ขออภัย ซื่อฝานเทียนอ๋อง พวกข้าก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด แต่พลังทำลายล้างที่จู่ๆ ไหลออกมาอย่างผิดปกติในค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติกลืนกินเหล่าทวยเทพที่กำลังเคลื่อนย้ายไป ไม่ใช่เรื่องเล็กน้อย ต้องรอซ่อมอย่างเดียว” มหาเทพอาวุโสผู้รับผิดชอบการบำรุงรักษาค่ายกลเคลื่อนย้ายกล่าว
“เทียนโฮ่วมีคำสั่งให้ข้าไปสวรรค์ชั้นหนึ่งทันที องค์หญิงเจ็ดตกอยู่ในอันตราย แต่เจ้ากลับบอกข้าว่าต้องรอซ่อมอย่างเดียวรึ” ซื่อฝานเทียนอ๋องเดือดเป็นไฟ! อยากจะระเบิดมหาเทพอาวุโสที่ใบหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ตรงหน้าคนนี้ให้รู้แล้วรู้รอด
แต่จะทำอย่างไรได้ มหาเทพอาวุโสยังคงใจเย็น “เช่นนั้นแม้ท่านจะบีบคอข้าจนตาย ค่ายกลเคลื่อนย้ายมิติก็ใช้ไม่ได้อยู่ดี เทียนโฮ่วจะเสด็จมาก็เหมือนกัน ข้าจะทำอย่างไรได้”
“เจ้า…” ซื่อฝานเทียนอ๋องหายใจแรง เห็นได้ชัดว่าโกรธไม่เบา!
มหาเทพอาวุโสผู้เป็นช่างยังดึงดันโต้กลับไปว่า “หากท่านไม่พอใจก็ไปรายงานเทียนตี้! ข้าบอกท่านไว้เลย ข้ามิได้โกหก! ไม่ว่ามารดาใครพบปัญหาค่ายกลย้ายมิติที่ไม่เคยพบมาก่อนเช่นนี้ก็ต้องรอ!”
“เจ้า…” ซื่อฝานเทียนอ๋องรู้เรื่องนี้ดี เพียงแต่เขาร้อนใจก็เลยโมโหขึ้นเสียง สุดท้ายถูกตอกกลับใส่หน้าโครมใหญ่
ขณะนี้เอง ท่านเทพที่กำลังซ่อมค่ายกลย้ายมิติก็ตะโกนขึ้นว่า “มหาเทพเบิกฟ้า! ค่ายกลย้ายมิติมีความเคลื่อนไหว ท่านรีบมาดู!”
“ได้!”
ซื่อฝานเทียนอ๋องเพิ่งรู้ว่ามหาเทพอาวุโสอ้วนท้วนที่โมโหหน้าดำหน้าแดงตรงหน้าคนนี้คือมหาเทพเบิกฟ้า มหาเทพที่รู้จักกันดีว่าเป็นเทพอารมณ์ร้าย ซื่อฝานเทียนอ๋องสงบสติอารมณ์ลงทันที
“ฮึ!” มหาเทพเบิกฟ้าฟึดฟัด เขาพ่นหายใจเย็นชาออกมาก่อนจะไปทำงานต่อ
ซื่อฝานเทียนอ๋องได้แต่รออย่างร้อนรนต่อไป ในขณะเดียวกันก็คอยกระตุ้นพลังจิตที่ตนทิ้งไว้ในสวรรค์ชั้นหนึ่ง หวังเพียงจะยับยั้งพวกเขาไว้ได้บ้าง!
สวรรค์ชั้นหนึ่งจึงสั่นไหว แต่จะทำอย่างไรได้ แม้ตัวเขาเองจะมาก็ไม่สามารถยับยั้งเยี่ยนอวี๋พวกเขาได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแรงสั่นไหวด้วยพลังจิตเพียงเล็กน้อยนั่นเลย
ดังนั้นเมื่อเยี่ยนอวี๋พบว่าไม่ได้เจอเทียนอ๋องอะไรนั่น นางก็โบกมือพูดว่า “ไปเถอะ ไปที่ค่ายกลย้ายมิติ พวกเขาลงมาไม่ได้ เราก็ขึ้นไปหา”
“ฮ่า!” เยี่ยนเสี่ยวเป่ากำลังชมจิ่วอิงรำแพนหาง หัวเราะชอบใจจนน้ำลายไหลออกมา เขายังไม่รู้ตัว…
ต้าซือมิ่งเช็ดน้ำลายให้เด็กน้อยอย่างรังเกียจ ส่วนเยี่ยนอวี๋หลังจากที่นางลงมายืนบนหลังของจิ่วอิงแล้วก็หิ้วตี้เซินรวกับหิ้วลูกไก่มาด้วย
“นังสารเลว!” ตี้เซินถูกหิ้วจนโกรธกริ้ว แต่นางก็ต่อต้านไม่ได้ ทำได้แค่ก่นด่าพวกเขา
แต่แล้ว…
เพี๊ยะ!
เยี่ยนอวี๋ตบหน้านางไปอีกหนึ่งฉาดใหญ่!
และการตบของนางในครั้งนี้… ยังถูกซีเหอที่ยืมพลังของหยวนสื่อเทียนจุนเห็นจากแดนไกลแล้ว “เซินเซิน!”
