ตอนที่ 445 เป่ามีแค้นชำระเอง! ภรรยาจอมระแวงของต้าซือมิ่ง!
ความจำของเทพตกสวรรค์องค์นี้มีปัญหา!
“ฮึ…”
เทพตกสวรรค์ที่ถูกค้นวิญญาณ สีหน้าวิตกของเขาก็จางหายกลายเป็นรอยยิ้มเย้ยหยัน “เป็นไง แม้เจ้าจะได้รับการสืบทอดของปฐมราชินีหยวนชูก็ทำอะไรข้าไม่ได้สินะ!”
“ได้ใจมากรึ” เยี่ยนอวี๋ตอบกลับอย่างสงบ
ต้าซือมิ่งกลับสังเกตเห็นบางอย่าง “เขาลบล้างความจำตนเองไปหรือ”
“ใช่” เยี่ยนอวี๋พยักหน้า “ข้าค้นได้เพียงเขาใช้พลังต้องห้ามของจักรวาลในตัวเสี่ยวเป่า แต่ไม่รู้ว่าเป็นพลังอะไร และไม่รู้ว่าทำอย่างไร”
“ดังนั้นหากเจ้าอยากช่วยลูกชาย อย่างไรก็ต้องขอร้องข้า อีกทั้งยังต้องดูว่าข้าอารมณ์ดีหรือไม่ มิเช่นนั้น…” เทพตกสวรรค์หัวเราะเย้ยหยันเต็มไปด้วยความสะใจ
“อ้ะเนะ!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่ทนดูต่อไปไม่ไหวก็ขว้างค้อนจิ๋วของตนออกไปโดนใบหน้าของเทพตกสวรรค์เข้าอย่างจัง ทำเอาฝ่ายหลังที่ไม่ทันตั้งตัวเลือดไหลอาบหน้า!
เยี่ยนอวี๋ “…”
นางลูบศีรษะโล้นๆ ของเด็กน้อย “ใจเย็นๆ อย่าทำเขาตายล่ะ”
“เชอะ!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าทำหน้ามุ่ยพูดอย่างโมโหว่า “เอา เอาแต่ว่าเป่า! ข่ม ข่มขู่แม่!”
เทพตกสวรรค์เจ็บจนยังไม่ทันตั้งสติได้ เขาก็รู้สึกงงงันจริงๆ! เพราะว่าเท่าที่เขารู้ โดยทั่วไปแล้วเด็กน้อยที่สืบทอดคำสาปต้องห้ามไม่กลายเป็นเด็กโง่ก็ต้องต่างจากเด็กปกติ
ทว่าทารกน้อยคนนี้นอกจากฉลาดหลักแหลมแล้ว ยังทุบร่างเทพของเขาได้ด้วยค้อนจิ๋วที่ไม่รู้เอามาจากไหน ทำเอาเขาเจ็บจนชา! แต่เป็นเช่นนี้ก็ดีเหมือนกัน เด็กเหลือขอคนนี้ยิ่งเก่งกาจเพียงใด ย่อมยิ่งดีสำหรับเขา
…
ในขณะเดียวกัน… ไม่ว่าจะเป็นหงส์เทพหรือตี้เซินหรือเทพองค์อื่นๆ ที่ได้ยินคำว่า ‘ปฐมราชินีหยวนชู’ ต่างตกอยู่ในความตะลึง มิอาจดึงสติคืนได้
“ปฐมราชินีหยวนชู…”
ในหัวของเทพทุกองค์มีแต่คำว่า ‘ปฐมราชินีหยวนชู’ ถึงแม้คำเรียกขานนี้ถูกลบล้างความน่าเกรงขามไปไม่น้อยเนื่องจากเวลาที่ผ่านไปกว่าสามหมื่นปี แต่ยังคงเป็นตำนานของจักรวาล! ตำนานโบราณ! และการมีอยู่อันลึกลับ
แม้แต่เทพรุ่นใหม่เช่นตี้เซินมักจะได้ยินเทพรุ่นเก่ากล่าวถึง ‘ปฐมราชินีหยวนชู’ กล่าวถึงการดำรงอยู่ของเทพระดับสร้างโลกที่ไม่มีวันเข้าถึงได้
ดังนั้นเมื่อเทพตกสวรรค์พูดว่า ‘ผู้สืบทอดปฐมราชินีหยวนชู’ หงส์เทพและตี้เซินก็ตกตะลึง! ผ่านไปครู่หนึ่งจึงค่อยๆ เข้าใจว่าเหตุใดพวกนางจึงเอาชนะไม่ได้! แต่ว่า…
“เพียงแค่สืบทอดมรดกของนางเท่านั้น จะเก่งถึงเพียงนี้เลยหรือ” ในฐานะที่ตี้เซินผู้เป็นเทพรุ่นใหม่ที่ยังไม่เคยประจักษ์ความแข็งแกร่งของปฐมราชินีสร้างโลก มิอาจเข้าใจว่าเทพระดับสร้างโลกแข็งแกร่งเพียงใดจริงๆ!
ทว่าหงส์เทพ นางโตว่าตี้เซินไม่น้อย นางรู้ดีกว่าตี้เซินว่าปฐมริชีหยวนชูแข็งแกร่งเพียงใด! แต่นางไม่เข้าใจว่าผู้สืบทอดพลังของปฐมราชินีท่านนี้มาอยู่กับเผ่ามารแดนมืดได้อย่างไร!
ทั้งสองจินตนาการ ‘เรื่องราว’ เป็นตุเป็นตะ ต่างตกอยู่ในความคิดของตนเอง
เยี่ยนอวี๋ไม่สนใจแม้แต่น้อย นางสนใจเพียงความจำที่ ‘ถูกลบทิ้ง’ ของเทพตกสวรรค์ มิหนำซ้ำนางก็คิดหาวิธีการแก้ไขได้แล้ว ดังนั้นบัดนี้นางกำลังพูดกับพ่อเด็กว่า “ข้าต้องร่ายคาถา”
“อืม ข้าคุ้มกันให้เอง” หรงต้าซือมิ่งตอบอย่างไม่ต้องคิด
เยี่ยนอวี๋กลับเตือนว่า “อาจจะต้องใช้เวลาเล็กน้อย เหล่าเทพของสวรรค์เก้าชั้นฟ้า…”
ต้าซือมิ่งที่ไม่รอให้ภรรยาพูดจบ เขาก็เลิกคิ้วเรียวยาวของตนมองภรรยาด้วยแววตามืดหม่น ราวกับกำลังรอให้นางพูดต่อไป
เยี่ยนอวี๋ “…”
นางที่รู้ว่าเขาคิดอะไรก็เม้มปากเล็กน้อย ก่อนจะสวมกอดสองพ่อลูกตรงหน้า พูดต่อไปไม่ได้ นางจูบแก้มของต้าซือมิ่งเบาๆ “เช่นนั้นข้าเริ่มล่ะนะ”
“ข้าจำไว้หมดแล้ว” ต้าซือมิ่งที่ถูกจูบบอกว่าเขาจดบัญชีไว้แล้ว ในนั้นเขียนว่า ‘ภรรยาไม่เชื่อใจข้าอีกแล้ว ดีมาก’
เยี่ยนอวี๋ทำเป็นไม่รู้เรื่อง นางนั่งขัดสมาธิลงข้างหน้าเทพตกสวรรค์แล้ว ฝ่ายหลังพลันเสียวสันหลังวาบ ในที่สุดก็พยายามขัดขืนแรงกดดันของต้าซือมิ่งด้วยสัญชาติญาณ รู้สึกอยากจะหนีจริงๆ แล้ว!
น่าเสียดายที่ต้าซือมิ่งทำไปเพื่อพิสูจน์ว่าตนเองทำได้ดีก็ไม่ปล่อยให้เขาขยับเขยื้อนได้แม้เพียงน้อย เขาต้องนอนอยู่เช่นนั้น รอคอย ‘คำพิพากษา’ ที่ยังไม่รู้
“เจ้า เจ้าจะทำอะไร” เทพตกสวรรค์อดถามไม่ได้!
เยี่ยนอวี๋ไม่มีเวลาตอบเขา ต้าซือมิ่งยิ่งไม่สนใจเขา กลับกลายเป็นเสี่ยวเป่าตอบเขาว่า “จัดการเจ้า!”
เทพตกสวรรค์ “…”
เหตุใดถูกเด็กฟันน้ำนมด่าอย่างดุดันว่า ‘จัดการเจ้า’ จึงรู้สึกประหลาดและอยู่ไม่สุขเช่นนี้นะ
แต่ไม่ว่าเขาจะคิดอย่างไร เยี่ยนอวี๋ก็หลับตาลงแล้ว กลิ่นอายรอบกายเงียบงันลง ทำให้เขายิ่งรู้สึกกระวนกระวายกว่าเดิม! ทว่าในขณะเดียวกันนั้นเอง…
บนสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ท่านเทพซือมิ่งสวรรค์เร่งเดินทางมาตำหนักเทียนโฮ่ว รายงานว่า “เหนียงเหนียง! เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ซื่อฝานเทียนอ๋องเสียชีวิตแล้วพ่ะย่ะค่ะ!”
“อะไรนะ!”
“อะไรนะ!…”
เทียนโฮ่วซีเหอและเหล่าผู้รับใช้ภักดีของนางต่างอุทานอย่างพร้อมเพรียง! คิดว่าตนเองหูฝาดไปแล้ว
ท่านเทพซือมิ่งสวรรค์จำเป็นต้องรายงานอย่างละเอียดว่า “เมื่อหนึ่งจิบชานี้เอง ข้าน้อยพบว่าชะตาชีวิตของซื่อฝานเทียนอ๋องเริ่มสลาย เดิมทีข้าน้อยคิดว่าอาจจะเป็นเพราะผลจากพลังวิเศษไท่สื่อ แต่บัดนี้ชะตาชีวิตของซื่อฝานเทียนอ๋องหายไปแล้ว เขาเสียชีวิตไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“…”
ทั้งตำหนักเทียนโฮ่วเงียบงัน ยังไม่มีผู้ใดดึงสติกลับมาจากความตกตะลึงในเรื่องนี้ได้ ใครจะไปคิดว่าราชาแห่งสวรรค์ชั้นหนึ่งจะเสียชีวิตได้! และยังจากไปเร็วเช่นนี้!?
ผ่านไปครู่ใหญ่ ซีเหอจึงตั้งสติถามว่า “ทุกท่าน พวกเจ้ายังคิดว่าผู้ที่จับตี้เซินมิกล้าประสงค์ร้าย ให้ข้าไม่ต้องกังวลเกินเหตุอีกหรือ”
“เหนียงเหนียง…”
“ยังไม่รีบตามข้าไปสวรรค์ชั้นหนึ่งช่วยพวกเขาอีก! หากเซินเซินเสียหายแม้เพียงขนเส้นเดียว ใครจะรับผิดชอบ!” ซีเหอพูดจบก็ตบมือลงบนที่เท้าแขนจนแตก
“เหนียงเหนียงอย่าได้โกรธกริ้ว! พวกข้าจะตามไปเดี๋ยวนี้”
“ฮึ!” ซีเหอลุกขึ้นพ่นหายใจเย็นชา เดินนำเหล่าเทพไปยังค่ายกลย้ายมิติ
ทว่า…
“ขออภัย ค่ายกลย้ายมิติเสียอีกแล้ว” มหาเทพอาวุโสเบิกฟ้ากล่าว
ซีเหอสั่งอย่างไม่รีรอ “รีบซ่อมให้เสร็จเดี๋ยวนี้! ภายในสามลมหายใจ ข้าจะลงไปสวรรค์ชั้นหนึ่ง!”
“ขออภัย ข้าไม่ใช่คนเปิดค่ายกลย้ายมิติ และก็ไม่ใช่เหนียงเหนียงท่านเป็นคนเปิด มันไม่ฟังคำสั่งหรอก” มหาเทพอาวุโสเบิกฟ้าถมึงทึงเช่นเคย ไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย
ซีเหอ “…”
นางฟ้าหลิงเย่ว์รีบพูดขึ้นว่า “เช่นนั้นยังไม่รีบไปซ่อมอีก!”
“ขออภัย ซ่อมไม่ได้” มหาเทพอาวุโสเบิกฟ้าผู้มีประสบการณ์กล่าวว่าค่ายกลนี้ซ่อมยาก ต้องดูอารมณ์ของมันด้วย อย่างเช่นเมื่อครู่นี้บทมันจะดีก็ดีเอง
“เจ้าหาเรื่องตายรึไง!” หลิงเย่ว์รู้สึกว่าเทพอาวุโสท่านนี้ช่าง…
“เช่นนั้นเจ้าจะฆ่าข้า ซ่อมไม่ได้ก็คือไม่ได้อยู่ดี” เทพอาวุโสโมโห “พวกเจ้าซ่อมได้ก็เชิญ ข้าไม่ยุ่งแล้ว!”
“ช้าก่อน!” ท่านเทพซือมิ่งรีบเอ่ยคลายสถานการณ์ “มหาเทพเบิกฟ้า ท่านรู้จักค่ายกลย้ายมิติเหล่านี้ในสวรรค์เก้าชั้นฟ้าดีที่สุด ท่านโปรดบอกได้หรือไม่ว่าจะเสร็จเมื่อไร หรือว่าเทียนโฮ่วเหยียงเหนียงไปสวรรค์ชั้นสองได้ก่อน ค่อยหาวิธีไปสวรรค์ชั้นหนึ่ง”
“นั่นน่ะสิ!” หลิงเย่ว์ได้ยินว่าผู้ที่กำลังโมโหท่านนี้คือท่านเทพมหาเทพเบิกฟ้าผู้เลื่องชื่อก็สงบอารมณ์ลงแล้ว
“ท่านอย่าโมโหเลย เหนียงเหนียงเพียงแค่กังวลความปลอดภัยขององค์หญิงเจ็ด จึงใส่อารมณ์ไปเช่นนั้น ปกติแล้วเหนียงเหนียงเมตตาใจกว้างนัก”
มหาเทพเบิกฟ้าที่ได้ยินดังนั้นก็สงบอารมณ์โมโหลงเล็กน้อย “ไม่ใช่ข้าจงใจหาเรื่องพวกท่าน ค่ายกลย้ายมิติวันนี้จู่ๆ ก็เป็นประสาทกลับ หาพบได้ยากตั้งแต่สร้างโลกมา ตั้งแต่ที่มันถูกสร้างก็เพิ่งเห็นมันบกพร่องวันนี้เป็นครั้งแรก ข้าเองก็ช่วยไม่ได้”
“ใช้ไม่ได้เลยหรือ” ท่านเทพซือมิ่งรีบถาม
มหาเทพเบิกฟ้าครุ่นคิดครู่หนึ่ง “บางทีไปสวรรค์ชั้นอื่นก็ได้ แต่นั่นก็เปล่าประโยชน์ พวกท่านจะไปสวรรค์ชั้นหนึ่งมิใช่หรือ นอกจากใช้ค่ายกลย้ายมิติแล้ว ไปสวรรค์ชั้นหนึ่งจากสวรรค์ชั้นอื่นก็ไม่ได้อยู่ดี เว้นแต่…”
“อย่างไร” หลิงเย่ว์รีบถาม กลัวว่าเหนียงเหนียงของพวกนางจะระเบิดอารมณ์เสียก่อน จะทำลายคะแนนความนิยมที่เก็บเกี่ยวมาหลายปีเสียเปล่า
“เว้นแต่เป็นเทียนตี้จึงจะทะลุไปแต่ละชั้นฟ้าได้โดยไม่ต้องผ่านค่ายกลย้ายมิติ” มหาเทพเบิกฟ้ากล่าว นอกจากนี้แล้วก็ไม่มีทางอื่น อ้อ! ก็ใช่ว่าจะไม่มี”
“ยังมีผู้ที่ข้าชื่นชมเลื่อมใสอีกท่านหนึ่งที่ทำได้” มหาเทพเบิกฟ้าเพิ่มเติม
“ใคร?” หลิงเย่ว์ร้อนรนจะตายแล้ว
“ปฐมราชินีหยวนชู!” มหาเทพเบิกฟ้าเชิดหน้ากล่าวว่า “ปฐมราชินีหยวนชูทำทุกสิ่งได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องการพาคนทะลุไปยังแต่ละชั้นฟ้า เสียดายที่นางไม่อยู่แล้ว พวกท่านกลับไปเถอะ”
ซีเหอระเบิดทันที “สามลมหายใจ หากค่ายกลย้ายมิติยังใช้การไม่ได้ เจ้าก็ไม่ต้องมีชีวิตอยู่ต่อแล้ว!” หยวนชู! หยวนชู! ที่ไหนก็มีแต่นาง!”
ในขณะเดียวกัน เยี่ยนอวี๋ปฐมราชินีหยวนชูที่ถูกกล่าวถึง นางกำลังร่ายคาถาอย่างไม่มีอะไรที่นางทำไม่ได้จริงๆ นางจะต้อง ‘ฟื้น’ ความจำที่ถูกเทพตกสวรรค์ลบทิ้งด้วยตนเอง! เพียงแต่นางเพิ่งจะร่ายคาถาออกมา…
วิ้ง!
สวรรค์เก้าชั้นฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว
