เซียนหมอหญิงแม่ลูกอ่อน – ตอนที่ 456 ต้าซือมิ่งหัวฟ้ามาแล้ว! เทพบุตรตัวน้อยสุดแกร่ง!

ตอนที่ 456 ต้าซือมิ่งหัวฟ้ามาแล้ว! เทพบุตรตัวน้อยสุดแกร่ง!

สายตาของเยี่ยนอวี๋ก็มองสบไปยังเหล่าผู้มาเยือนเพราะเสียงประกาศที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพียงเพราะ ‘ก่วงมู่เทียนอ๋อง’ ถือเป็นเทพที่นางคุ้นเคย ทว่าเพียงแค่ปราดเดียวเท่านั้น เยี่ยนอวี๋ก็หันกลับมาแล้ว ทำให้ต้าซือมิ่งที่คอยสังเกตภรรยาถามขึ้นว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือ”

“ก่วงมู่เทียนอ๋ององค์นี้ไม่ใช่องค์ในอดีตองค์นั้น” เยี่ยนอวี๋ตอบเสียงเบา จู่ๆ ก็รู้สึกคิดถึงอดีต นี่เป็นความรู้สึกที่ก่อนหน้านี้นางไม่เคยรู้สึกมาก่อน

เพียงแต่ว่าก่วงมู่เทียนอ๋องในบัดนี้ แม้จะชื่อก่วงมู่เทียนอ๋องเช่นกัน แต่กลับไม่ใช่เทียนอ๋องอาวุโสก่วงมู่ที่เยี่ยนอวี๋รู้จักเมื่อสามหมื่นปีก่อน เขาแค่มีหน้าตา ‘คล้ายคลึงกัน’ หว่างคิ้วของเขามีดวงตาดวงที่สามเหมือนกัน

“ว้าววว” เยี่ยนเสี่ยวเป่าตื่นเต้นดีใจกับกองทัพเทพสวรรค์เหล่านี้ เพราะว่าความอลังการของพวกเขาช่างมีสีสันสดใส ตรงตามมาตรฐานความงามฉบับของเด็กน้อยมาก

“องค์หญิงเจ็ดคนนั้นอีกแล้ว” อินหลิวเฟิงจำตี้เซินที่ยืนอยู่ตรงกลางเหล่าเทพกลุ่มนี้ได้ทันที

ตี้เซินเองก็มองพวกเยี่ยนอวี๋ แต่นางไม่ได้หุนหันพลันแล่น เพียงแค่กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “รอดูก่อนว่าพวกเขาจะทำอะไร เราค่อยลงมือ”

“ไม่สมควร!” ตี้ฉางอานองค์ชายใหญ่ผู้สวมชุดงามหรูหรากล่าวอย่างตรงไปตรงมา “จุดประสงค์ที่เรามาที่นี่คือจับโจรกลุ่มนี้! น้องเจ็ดคงไม่ได้คิดว่าพวกเรามาที่นี่เพื่อแย่งสมบัติดังที่ลือกันหรอกนะ”

“เช่นนั้นเชิญท่านลงมือก่อนเลย” ตี้เซินตอบกลับอย่างไม่แยแสก่อนจะมองไปที่ก่วงมู่เทียนอ๋องพูดว่า “ก่วงเทียนอ๋องท่านคิดเห็นเช่นไร”

ก่วงมู่เทียนอ๋องพยักหน้า “ได้”

เมื่อเทพสวรรค์ที่เหลือได้ยินว่าแม้แต่ก่วงมู่เทียนอ๋องก็เห็นด้วยแล้ว ย่อมไม่กล้าแย้งอะไรอีก

ตี้ฉางอานสีหน้าไม่ค่อยดีนัก แต่เขาก็พูดขึ้นว่า “ในเมื่อเทียนอ๋องคิดว่าได้ ข้าก็ไม่มีอะไรจะค้าน หวังเพียงจะไม่เกิดเรื่องไม่คาดคิด”

“องค์ชายใหญ่โปรดวางใจ ผู้แข็งแกร่งส่วนใหญ่ที่รวมตัวกันอยู่ที่นี่ล้วนมาเพราะโจรกลุ่มนี้! มีเพียงผู้ไม่รู้เหล่านั้นคิดว่ามาเพื่อชิงสมบัติจริงๆ” ท่านเทพอาวุโสที่ติดตามอยู่ข้างกายตี้ฉางอานกล่าวอย่างไว้หน้าเขา

สีหน้าของตี้ฉางอานจึงดีขึ้นมาก “เสด็จแม่วางแผนได้ดีนัก แพร่ข่าวลือว่าทะเลสาบสือซ่าไห่มีสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ออกไป เพียงพอที่จะทำให้กลุ่มโจรเหล่านี้คิดไปเองว่าทุกคนมาช่วงชิงสมบัติกัน หารู้ไม่ว่าสิ่งที่ทุกคนมาชิงคือชีวิตของพวกเขา!”

“เบาเสียงหน่อย! อย่าคิดว่ามีม่านกั้นเสียงแล้วข้างๆ จะไม่ได้ยิน!” ตี้เซินหมดคำพูดกับท่านพี่ที่อ่อนหัดคนนี้นัก นางรู้สึกไม่พอใจที่เสด็จแม่จัดคนอ่อนหัดเช่นนี้มาร่วมภารกิจด้วย

ครั้นตี้ฉางอานจะโต้กลับอย่างขุ่นเคือง องค์ชายใหญ่เมืองต้าจ้างฟูที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งก็เข้ามาคารวะ ก่วงมู่เทียนอ๋องก็คลายม่านพลังออก เพื่อให้ท่านเทพเฮ่าเทียนเข้ามา

“ก่วงมู่เทียนอ๋อง” อู๋เฮ่าเทียนคารวะก่วงมู่เทียนอ๋อง จากนั้นมองตี้เซินอย่างเสน่หา “เซินเซิน เจ้าก็มาแล้วหรือ”

ตี้เซินอยากจะอาเจียน สีหน้าไม่ค่อยดีนัก “เซินเซินใช่ชื่อที่เจ้าควรเรียกรึ”

“องค์หญิงเจ็ด…” อู๋เฮ่าเทียนรีบแก้ก่อนจะพูดต่อทันทีว่า “ท่านวางใจเถอะ! โจรกลุ่มนั้นที่ทำให้ท่านขุ่นเคือง ข้าจะสังหารเอง!”

“หุบปาก!” ตี้เซินหมดคำพูด ท่านแม่ของนางอุตส่าห์วางหมากไว้อย่างดี บัดนี้ดูท่าจะถูกอู๋เฮ่าเทียนไอ้คนสมควรตายคนนี้เปิดโปงเสียแล้ว

อู๋เฮ่าเทียนจึงสงบปากสงบคำอย่างรู้ตัว ตี้ฉางอานรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที “เหตุใดน้องเจ็ดต้องรุนแรงเช่นนี้ เฮ่าเทียนก็แค่แสดงความจริงใจด้วย”

“เชื่อหรือไม่ว่าข้าจะตบท่านตอนนี้เลย!” ตี้เซินไม่ใช่คนยอมคนอยู่แล้ว นางขู่ตี้ฉางอานที่รอเยาะเย้ย ทำเอาฝ่ายหลังพูดไม่ออกทันที

ตี้เซินจึงมองไปยังกลุ่มเยี่ยนอวี๋ นางพบว่ากลุ่มคนเหล่านี้ช่างกล้าหาญนัก! เพิ่งจะกระทำความผิดครั้งใหญ่ในสวรรค์ชั้นหนึ่ง บัดนี้ยังกล้าดีมาปรากฏตัวต่อหน้าผู้คนอย่างเย่อหยิ่ง แม้แต่เสื้อผ้าก็ไม่เปลี่ยน ยังคงสวมชุดมงคลเช่นนั้น

มิหนำซ้ำแม้จะเห็นนางพาก่วงมู่เทียนอ๋องมาถึงด้วยแล้วก็ยังไม่เกรงกลัว ยังคงยืนตระหง่านอยู่บริเวณที่ใกล้กับทะเลสาบสือซ่าไห่ที่สุด ราวกับว่านางไม่ได้เป็นศัตรูกับพวกเขา!

“ให้ตายเถอะ…” อันที่จริงตี้เซินอยากจะบุกสังหารพวกเขาเสียบัดนี้ แต่นางรู้ว่าพวกเยี่ยนอวี๋แข็งแกร่งมาก จะประมาทไม่ได้ อยากจะรอให้เทพองค์อื่นลงมือก่อน

อีกทั้งยังมีเทพอีกหลายองค์ยังมาไม่ถึง เทพรุ่นแรกท่านหนึ่งก็ยังไม่มา เท่านี้ยังไม่พอ! หากไม่มีเทพรุ่นแรกอยู่ด้วย ตี้เซินไม่มั่นใจว่าจะชนะได้

ส่วนเทพที่รู้เรื่องคำสั่งหมายจับ บัดนี้กลับยังไม่ได้ลงมือ เพราะพวกเขากำลังสงสัยว่าทะเลสาบสือซ่าไห่จะมีสมบัติล้ำค่าปรากฏจริงๆ หรือไม่! ถึงอย่างไรทะเลสาบในยามนี้มีสีครามราวกับมหาสมุทรจนน่าตกใจ!

“แปลกจัง” เยี่ยนอวี๋เองก็รู้สึกว่าทะเลสาบสือซ่าไห่ผิดปกติ “สือซ่าไห่ไม่เคยมีสีครามเช่นนี้มาก่อน”

เมื่อได้ยินดังนั้น ต้าซือมิ่งก็เหินไปทางทะเลสาบสือซ่าไห่! อีกเพียงเล็กน้อยก็จะปะทะโดนผนึกที่หยวนสื่อเทียนจุนสร้างไว้ ทำเอาเยี่ยนอวี๋อุทานขึ้นทันที “ระวัง!”

ต้าซือมิ่งกลับหยุดอยู่ข้างหน้าค่ายกลของหยวนสื่อเทียนจุนอย่างรอบคอบ และมิได้ทำให้ค่ายกลที่หยวนสื่อเทียนจุนสร้างไว้สะเทือน ทว่า…

ซู่…

ในทะเลสาบสือซ่าไห่สีฟ้าครามกลับมีเสียงเคลื่อนไหวราวกับคลื่น

เทพไม่น้อยที่ได้ยินรู้สึกขนหัวลุก แต่ในความหวาดผวานี้ยังมีความตื่นเต้นดีใจที่มิอาจควบคุมได้! ทำให้พวกเขารู้สึกว่าสมบัติล้ำค่าอาจจะปรากฏแล้ว

แต่ก่วงมู่เทียนอ๋องที่รู้ดีแก่ใจว่าไม่มีสมบัติล้ำค่าอะไรทั้งนั้นก็รีบเปิดตาดวงที่สามมองไปยังทะเลสาบสือซ่าไห่ แสงทองระยิบระยับส่องไปทางทะเลสาบทันที

“ว้าววว” เยี่ยนเสี่ยวเป่ามองแสงสีทองระยิบระยับนั่น ทว่าเขาเพิ่งส่งเสียงร้องอุทาน ในทะเลสาบสือซ่าไห่ก็เกิดเสียงระเบิดดัง ปัง!

จากนั้น…

ฟิ้ว!

ลำแสงสีฟ้าพุ่งสังหารไปยังดวงตาดวงที่สามของก่วงมู่เทียนอ๋องทันที ทำเอาก่วงมู่เทียนอ๋องรีบหลับตาวิเศษลงและยังกางม่านป้องกันในทันที “โล่สวรรค์!”

น่าเสียดาย…

ฟู่!

แสงสีฟ้าอันน่าสะพรึงกัดกร่อนดวงตาดวงที่สามของก่วงมู่เทียนอ๋องแล้ว

“โอ๊ย!”

ก่วงมู่เทียนอ๋องร้องอย่างทุกข์ทรมานในทันที

ในจังหวะชั่วพริบตานั้นเอง ‘กระแสน้ำ’ ที่ไหลทะลักออกมาจากทะเลสาบสือซ่าไห่ก็กัดกร่อนผนึกของหยวนสื่อเทียนจุนแล้ว มันทำลายผนึกเกิดเสียงดัง แซ่ด สว่างวาบไหว

“แย่แล้ว!” เยี่ยนอวี๋ตกใจ! ลางสังหรณ์บอกนางว่าในทะเลสาบสือซ่าไห่มีพลังที่ผิดปกติอย่างมากปะทุขึ้น

ในขณะเดียวกัน ดวงตาดำเข้มดุจขุมนรกแห่งความมืดก็ค่อยๆ กลายเป็นสีฟ้าที่เหมือนกับสีของทะเลสาบสือซ่าไห่ในบัดนี้!

“พ่อ!”

เด็กน้อยร้องลั่น!