ตอนที่ 519 หรงจวินโฮ่วแห่งความบ้าคลั่งปกป้องเมีย!
“บัดซบ!” เทียนตี้โกรธกริ้วในทันใด
รอบกายจุ่นเอ่อร์เก๋อระเบิดหมอกควันสีน้ำเงินออกมา
ต้าซือมิ่งที่ไม่ได้พูดแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่โมโหลงมือเร็วยิ่งกว่าใคร จุ่นเอ่อร์เก๋อยังไม่รู้ว่าควันสีน้ำเงินคืออะไร เขาก็กำลังแตกสลายแล้ว
“พลังมรณะ!” สามพ่อมดแห่งภูเขาหลิงซานรู้ทันที พลังที่ต้าซือมิ่งใช้คือพลังมรณะ หนึ่งในพลังที่ไม่เหมือนใครของแอนนา ทว่าสิ่งที่ทำให้เหล่าทวยเทพตะลึงยิ่งกว่าคือ…
ชู่!
แสงสีทองที่จู่ๆ ก็พุ่งออกมาจากความว่างเปล่าห่อหุ้มจุ่นเอ่อร์เก๋อที่ใกล้จะแตกสลายไว้ เน้นว่าคือการห่อหุ้ม จุ่นเอ่อร์เก๋อที่แต่เดิมแตกร้าวแล้วกลับถูก ‘บีบ’ กลับมารวมกัน
“วิชาฟื้นคืนชีพของนายท่าน?” เทพอัสนีที่นั่งอยู่บนตำหนักอุทานอย่างประหลาดใจ มันรับรู้ได้จากรัศมีสีทองรอบกายจุ่นเอ่อร์เก๋อว่ามีกลิ่นอายเช่นเดียวกับวิชาฟื้นคืนชีพของนายท่านพวกมัน
เรื่องนี้ เยี่ยนอวี๋เองก็รับรู้แล้ว
เอเลน่าได้ใจกว่าเดิม “วิชาฟื้นคืนชีพของพวกเจ้าก็แค่วิชาสาขาหนึ่งของแสงแห่งการรักษาแดนศักดิ์สิทธิ์ของข้า เทพแดนศักดิ์สิทธิ์ของข้า คนต่ำชั้นเช่นพวกเจ้าฆ่าไม่ตายหรอก ตอนนี้พวกเจ้าเชื่อหรือยัง”
“ฮ่าๆๆ…” จุ่นเอ่อร์เก๋อเองก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ดูสิ! นี่เป็นเพียงแสงแห่งการพิทักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์ของข้า ยิ่งไม่ต้องพูดถึงแสงแห่งการพิพากษาแดนศักดิ์สิทธิ์ของข้า ย่อมมิใช่พลังที่พวกเจ้าสามารถจินตนาการได้! เป็นอย่างไร กลัวแล้วใช่หรือไม่? ฮ่าๆๆ…”
“ไม่กลัว หรอก!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่โมโห เขาก็กำหมัดแน่นทำท่าจะลงมือแล้ว
ทว่าท่านพ่อของเขาจับกำปั้นของเขาไว้อีกครั้ง “พ่อเอง”
“อ้ะ!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าไม่ยอม! แต่จะทำอย่างไรได้ เมื่อท่านพ่อเขาเพิ่งพูดเสร็จ หมอกสีฟ้าก็บังเกิดขึ้นอีกครา
จุ่นเอ่อร์เก๋อพลันรู้สึกถึงกลิ่นอายสังหารที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม ทำให้เขาแหกปากตะโกนขึ้นด้วยสัญชาติญาณว่า “แสงแห่งการพิพากษา ช่วยข้าด้วย!”
เมื่อสิ้นเสียง…
ครืน!
เหนือนภาสวรรค์ชั้นเก้า สายฟ้าผ่าลงมากลางวันแสกๆ จริงๆ! อีกเพียงพริบตาก็จะผ่าลงที่ต้าซือมิ่งแล้ว
“ระวัง!”
เอเลน่าสีหน้าพลันเปลี่ยน “หรง! รีบมาข้างกายข้า! นี่คือแสงแห่งการพิพากษา!”
เพียงคำว่า ‘หรง’ คำเดียว ทำให้เยี่ยนอวี๋ที่กำลังจดจ่อกับการรับรู้ฟ้าคะนองนี้เลิกคิ้วเล็กน้อย จากนั้น…
เปรี้ยง!
สายฟ้าผ่าเข้าไปในร่างกายของต้าซือมิ่งทันที
“อ้ะเนะ!”
เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่ถูกต้าซือมิ่งอุ้มไว้มุดตัวเข้าไปในแขนเสื้อของท่านพ่อเขาแล้ว
“หรง!”
เอเลน่าหน้าถอดสี เห็นได้ชัดว่าเป็นห่วงความปลอดภัยของต้าซือมิ่งจริงๆ เทียนตี้เห็นดังนั้นก็ไม่พอใจอย่างยิ่ง “มีเวลาเป็นห่วงอาจารย์พ่อของข้า ลองดูท่านลุงของเจ้าก่อนเถอะ”
เอเลน่าชะงักครู่หนึ่งก่อนจะพบว่าท่านลุงของเขาหายไปแล้ว?! นี่มัน…
“พลังมรณะยังคงวิเศษไม่ธรรมดา” สามพ่อมดแห่งภูเขาหลิงซานมองต้าซือมิ่งอย่างเกรงกลัว ฉากที่ท่านลุงของเอเลน่า ‘หายไป’ ตอนที่นางไม่ทันสังเกตนั้น พวกเขากลับเห็นหมดแล้ว
สามพ่อมดแห่งภูเขาหลิงซานที่เคยผ่านยุคสงครามเทพและมาร พวกเขามั่นใจมากว่าระดับพลังมรณะของสวามีปฐมราชินีท่านนี้เกรงว่าจะไม่ด้อยไปกว่าแอนนาเทพแห่งความมืด ถึงอย่างไรแสงแห่งการพิทักษ์แดนศักดิ์สิทธิ์ที่ว่าก็มีความสามารถในการรักษาและฟื้นคืนชีพอันแข็งแกร่ง ทว่าแม้จะเป็นเช่นนี้ก็เร็วสู้พลังมรณะไม่ได้ ดังนั้น… จุ่นเอ่อร์เก๋อจึง ‘หาย’ ไปแล้ว
“เจ้า…”
เอเลน่ามองต้าซือมิ่งอย่างไม่อยากจะเชื่อ เห็นได้ชัดว่านางคิดไม่ถึงว่าท่านลุงของนางจะร่วงหล่น อีกทั้งยังร่วงหล่นจากน้ำมือของว่าที่สามีของตนเอง เรื่องนี้ทำให้เอเลน่าจำเป็นต้องเผชิญกับความเป็นจริงที่นางไม่อยากยอมรับ “หรง! เจ้าลืมข้าไปแล้วหรือ” มิเช่นนั้นจะลงมือสังหารกันเช่นนี้ได้อย่างไร ทว่า… ในเหตุการณ์ไม่มีผู้ใดสนใจเอเลน่าแล้ว เพราะว่าเหล่าทวยเทพในท้องพระโรงล้วนสัมผัสถึงกลิ่นอายอันแปลกประหลาดกำลังร่วงลงมายังตำหนักสวรรค์
ปัง!
เสียงฟ้าคะนองระเบิดอย่างรุนแรงดังขึ้นตามมา เห็นได้ชัดว่านี่คือโทษทัณฑ์แดนศักดิสิทธิ์ที่ว่าในฉบับที่รุนแรงกว่า!
ความเคลื่อนไหวนี้… ทำให้เอเลนาตกใจ “พลังลบล้างแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์! นี่คือพลังลบล้างแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์! พวกเจ้าจบเห่แน่! ท่านลุงของข้าคือเทพในราชวงศ์แดนศักดิ์สิทธิ์ ได้รับการพิทักษ์สูงสุด พวกเจ้าฆ่าเขาไป! นำพามาซึ่งพลังลบล้างแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์ พวกเจ้าตายแน่!”
“แข็งแกร่งไม่เบาจริงๆ” หยวนสื่อเทียนจุนประเมินพลังงานที่รวบรวมอยู่เหนือตำหนักสวรรค์อย่างตรงไปตรงมา ทว่าใบหน้าของเขาไร้ซึ่งความหวาดกลัว แม้ยังไม่รู้จักพลังกลุ่มนี้ดี แต่เขาก็รู้วิธีการกำจัดแล้ว
ดังนั้น… เมื่อสายฟ้ารวมตัวกันอย่างรวดเร็ว! เมื่อท้องฟ้าบนตำหนักสวรรค์ถูกปกคลุมด้วยพายุฟ้าคะนองสีขาวโพลน หยวนสื่อเทียนจุนก็กระโดดเหินตัวเข้าไป “ข้าจะจัดการเจ้าเอง”
“ฮึ! ไม่รู้จักตาย!” เอเลน่ายิ้มหยัน รอบกายกลับแผ่ซ่านรัศมีสีทองที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิมออกมา ดูเหมือนว่านางกำลังจะหายไปพร้อมกับแสง ถึงอย่างไรนางก็รู้ดีว่าพลังลบล้างแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์นั้นน่ากลัวเพียงใด
เอเลน่าเชื่อว่าทั้งตำหนักสวรรค์จะถูกกวาดล้างด้วยพลังลบล้างแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์ ส่วนเหล่าทวยเทพสวรรค์ชั้นเก้าที่ว่าที่นั่งอยู่ที่นี่ก็คงจะเหลือรอดเพียงไม่กี่คนเนื่องจากความโง่เขลา เพียงแต่ว่า…
ก่อนที่เอเลน่าจะหายไป นางยังคงมองต้าซือมิ่งอย่างคับแค้นใจ “หรง! ข้าจะให้โอกาสเจ้าครั้งสุดท้าย เจ้ายังจำข้าได้หรือไม่”
“อัปลักษณ์! ออกไป!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่ปีนออกมาขณะที่กำลังวุ่นวายเขาก็ตำหนิเสียงเล็กเสียงน้อยออกมา เกลียดยัยอัปลักษณ์คนนี้จริงๆ! งามสู้ซีซีไม่ได้ สวยสู้อิงอิงไม่ได้ ยังจะมาแย่งพ่ออีก! เป่าไม่ชอบ!
ครานี้เอเลน่ามองไปที่เด็กน้อยแล้ว นางจึงเห็นว่าเด็กน้อยเหมือนท่านพ่อของเขามาก หัวใจนางแทบจะสลายในทันที “หรง! หากเจ้าไม่เต็มใจที่จะแยกทางกับเด็กคนนี้ ข้าก็ไม่รังเกียจที่จะเป็นแม่ของเขา! ข้า…”
“ไสหัวไปซะ!”
เยี่ยนอวี๋เหวี่ยงแขนฟาดเอเลน่าจนสลายหายไป
วิ้ง!
แสงสีทองนับไม่ถ้วนปกป้องเอเลน่าไว้ การโจมตีเยี่ยนอวี๋ถูกดูดกลืน จากนั้นแสงรูปคทาจากร่างของเอเลน่าก็พุ่งเข้าใส่เยี่ยนอวี๋อย่างรวดเร็ว
“บังอาจแตะต้องเอเลน่า! ตายซะเถอะ…”
เสียงสตรีเยือกเย็นน่าเกรงขามดังขึ้นพร้อมกับแสงที่พุ่งออกมา มันรวมร่างเป็นคทาก่อนจะจู่โจมใส่เยี่ยนอวี๋
“ชู…” เทียนตี้ที่นั่งไม่ติดร้องขึ้นด้วยสัญชาติญาณ พลังรอบกายก็รวบรวมถึงจุดสูงสุด! ทว่า… เทียนตี้ไม่ทันลงมือ ต้าซือมิ่งที่นั่งอยู่ข้างกายเยี่ยนอวี๋ก็ดึงภรรยาเข้ามาในอ้อมกอด กอดนางพร้อมเด็กน้อยไว้ และทำให้การโจมตีทั้งหมดหลอมรวมเข้ากับร่างกายตนเอง
ไม่เพียงเท่านี้…
“ทำลาย”
หรงต้าซือมิ่งที่เงยหน้ามองจุดกำเนิดของแสงเปล่งเสียงออกมาเบาๆ เพียงหนึ่งคำ ดวงตาของเขากลายเป็นสีแดงทันที ข้างหลังเขาปรากฏความมืดอันไร้ขอบเขตระยิบระยับ ทำให้เหล่าเทพสวรรค์ชั้นเก้าตะลึงจนลุกยืนขึ้นมาแล้ว
จากนั้น…
