ตอนที่ 528 หากไม่เชื่อฟัง ข้าจะจูบเจ้า!
“ท่านแม่…”
เสียงร้องอนาถของเอเลน่าดังขึ้นจากรอยแตกแยก ตามมาด้วยเสียงดังตูมตามสะเทือนออกมาจากรอยแตกแยกไม่หยุด
“เหล่าขุนเขาพิทักษ์!”
สิบสองเทพแห่งขุนเขาโบราณที่คำรามออกมาอย่างไร้ที่สิ้นสุด พลังศักดิ์สิทธิ์และหนักหน่วงที่ปลดปล่อยออกมาล้อมภูเขาปู้โจวซานและปกคลุมพื้นที่มากมายในรอยแตกแยกอย่างรวดเร็วแล้ว
กระแสน้ำสีดำล่าถอย รอยแตกแยกคงที่ พื้นที่มั่นคง… ความวุ่นวายทั้งหมดในพื้นที่และผลพวงของการต่อสู้มลายหายไปในบริเวณภูเขาปู้โจวซาน เหล่าเทพน้อยใหญ่เมืองซูซื่อที่แต่เดิมรู้สึกถึงความโกลาหล คิดว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ บัดนี้รู้สึกถึงเพียงสายลมอันอบอุ่น
ทว่าเทือกเขาทั้งสิบสองลูกที่โผล่ขึ้นมาเพียงพอที่จะทำให้เจ้าเมืองแห่งเมืองซูซื่อและเหล่าเทพอาวุโสผู้มีปัญญาตะลึงงัน “นี่มัน… สิบสองเทพแห่งขุนเขาในเหล่าขุนเขาและท้องทะเลโบราณ!”
“ในมหาศึกสงครามเทพและมาร สิบสองเทพขุนเขาโบราณที่คอยปกป้องสามโลกไว้ไม่ให้พลังมารกัดกร่อน ไม่เคยทำให้สิ่งมีชีวิตไร้เดียงสาถูกทำลาย พวกมันมาแล้ว…”
“ภูเขาปู้โจวซานสงบนิ่งแล้ว!”
“สงบนิ่งแล้ว!”
เหล่าผู้แข็งแกร่งเมืองซูซื่อพากันน้ำตาไหล ก่อนหน้านี้เนื่องจากคำสั่งของเทียนตี้ ทหารเมืองซูซื่อคอยเฝ้าสังเกตการณ์บริเวณปู้โจวซานตั้งแต่แรก ทำให้พวกเขารู้ว่าสวรรค์เก้าชั้นฟ้าเกิดการเปลี่ยนแปลง นอกจากนี้มหาเทพและท่านเทพชั้นสูงมากมายก็สัมผัสถึงพื้นที่บริเวณภูเขาปู้โจวซานเหมือนกับกำลังจะพังทลาย แต่ว่า… บัดนี้… ตอนนี้… ความกังวลทั้งหมดกลายเป็นความสบายใจ สิบสองเทพแห่งขุนเขาโบราณที่ถูกบันทึกไว้ในตำราโบราณ แม้คนหนุ่มสาวจะไม่ค่อยอ่านกันแล้ว แต่เทพผู้อาวุโสยังคงจารึกอยู่ในความทรงจำ ตำนานที่ถูกปิดผนึกด้วยฝุ่นและถูกลบล้างก็ถูกเปิดออกมาอีกครั้ง เทพรุ่นเก่าเล่าให้เทพรุ่นใหม่ฟัง
“ไหนบอกว่าเหล่าขุนเขาและท้องทะเลดุร้ายมากมิใช่หรือ และยังไม่มีเหตุผล ทำตัวก้าวร้าวในตำหนักสวรรค์และยังกินเทพองค์อื่นด้วย?”
“นั่นน่ะสิ! ข้าไปสวรรค์ชั้นเก้าได้ยินพวกเขาพูดเช่นนี้กันหมด”
“แล้วพวกเจ้าดูตอนนี้สิ ภูเขายาวต่อเนื่องที่คอยปกป้องอยู่ตรงหน้าพวกเรา พวกมันดุร้ายหรือ”
“…”
เทพรุ่นเยาว์มองไปที่เทือกเขาที่อยู่ไกลออกไป ไม่สามารถเชื่อมโยงพวกมันกับคำว่า ‘ดุร้าย’ ได้เลย พวกเขาใกล้เคียงกับคำว่าปกป้องมากกว่า
“พวกข้าผิดไปแล้ว”
“ไม่โทษพวกเจ้า แต่ก่อนตาแก่เช่นพวกเราก็คิดว่าหากไม่มีปฐมราชินีคอยชี้นำ เหล่าขุนเขาและท้องทะเลจะไม่อยู่ในโอวาท เทพในเหล่าขุนเขาและท้องทะเลจะกลายเป็นมารร้าย ทว่าความจริงคือพวกมันถูกใส่ร้ายมาโดยตลอด ซีเหอหญิงบาปหนา ตระกูลสุริยันจันทราและตำหนักสวรรค์ก่อนหน้านี้บอกพวกเรามาโดยตลอดว่าพวกมันเปลี่ยนไปแล้ว แต่ทั้งที่จริงแล้วพวกมันไม่ได้เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย สิ่งไปที่เปลี่ยนไปคือหัวใจที่มืดบอดไปด้วยอำนาจและความสุขสบายต่างหาก”
…
บนสนทนาเช่นนี้แพร่สะพัดไปจากเมืองซูซื่อสู่เมืองไป๋ซื่อไปจนถึงเมืองอื่นๆ และยังไปถึงสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไปมันจะขจรขจายไปอย่างต่อเนื่อง ทำให้เซียน เทพ และประชาชนต่างน้ำตาคลอเข้าใจแล้วว่า… เหล่าขุนเขาและท้องทะเลคือเหล่าขุนเขาและท้องทะเลที่คอยปกป้องจักรวาลสวรรค์เก้าชั้นฟ้ามาโดยตลอด ที่ผ่านมาพวกมันแบกรับความอัปยศมากเกินไป แต่วันนี้พวกมันยังคงปกป้องอยู่แนวหน้า
เทพมากมายกลับใจ
เทพมากมายกลัดกลุ้มใจ
เทพมากมายได้รู้จักเหล่าขุนเขาและท้องทะเลใหม่อีกครา
…
ทั้งหมดนี้คือเรื่องที่เกิดขึ้นภายหลัง สถานการณ์ตอนนี้ เยี่ยนอวี๋กำลังสัมผัสกฎและระเบียบแอตแลนที่อยู่ในมือ
“เนะ?”
เยี่ยนเสี่ยวเป่าที่ถูกท่านพ่ออุ้ม เขาก็ชี้ไปที่ท่านแม่ อยากจะให้ท่านพ่อของเขาอุ้มเขาเข้าไปดู
‘ต้าซือมิ่ง’ ผมสีทองมองเด็กน้อยที่เชื่อฟังในอ้อมอก สุดท้ายก็ยอมตามใจเด็กน้อยแต่โดยดี
“นายท่าน!”
เซ่าเฮ่าและคนอื่นๆ ก็ลงมาอยู่ข้างกายเยี่ยนอวี๋แล้ว เยี่ยนอวี๋ย่อมไม่ได้ตอบพวกเขา นางยังคงเพ่งสมาธิสัมผัส กระทั่งจะใช้พลังจิตค้นเข้าไปในนั้น แต่ ‘ต้าซือมิ่ง’ ผมสีทองที่เข้ามาใกล้ก็ห้ามไว้ “มิได้”
เยี่ยนอวี๋กลับไม่สนใจ ดังนั้น…เมื่อพลังจิตของนางแทรกซึมเข้าไปในกลุ่มก้อนกฎและระเบียบแอตแลน…
ปัง!
สวรรค์เก้าชั้นฟ้าสั่นไหว!
เปรี้ยง!
รอยแตกแยกนับไม่ถ้วนเกิดขึ้นพร้อมกับสายฟ้าผ่า! ทั่วทุกที่ของจักรวาลแตกแยก…
อึก!
เยี่ยนอวี๋เองก็กระอักเลือด ‘ต้าซือมิ่ง’ หัวทองหรี่ตาลงเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่ากำลังเผยสีหน้าโมโห เพราะว่าเขารู้ดีที่สุดว่าเยี่ยนอวี๋บาดเจ็บสาหัส อีกทั้งยังฟื้นตัวกลับมาได้ยากมาก
“นายท่าน” เฮ่าเฮ่าและคนอื่นๆ สีหน้าพลันเปลี่ยน
เยี่ยนเสี่ยวเป่าตกใจ น้ำตาไหลลงมา
ทว่าเยี่ยนอวี๋ยกมือขึ้นส่งสัญญาณให้ทุกคนว่าอย่าวิตก “เซ่าเฮ่า ส่งสารให้เทียนตี้ ให้เขาซ่อมจักรวาลสวรรค์เก้าชั้นฟ้า”
“ขอรับ” แม้เซ่าเฮ่าจะเป็นห่วง แต่เขาก็ทำตาม
เยี่ยนอวี๋สัมผัสบาดแผลของตนเอง สัมผัสอันตรายที่เกิดกับนางจากกฎและระเบียบอันเป็นเอกลักษณ์ของแอตแลน เห็นได้ชัดว่านางจงใจทำเช่นนี้
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เยี่ยนอวี๋ไม่รู้เลยและคิดไม่ออกว่าจักรวาลแอตแลนบุกรุกเข้ามาในจักรวาลสวรรค์เก้าชั้นฟ้าได้อย่างไร ดังนั้นเมื่อพบของที่แผ่ซ่านกลิ่นอายของพลังต้นกำเนิดแอตแลนออกมา นางจึงอยากจะลองสัมผัสดู
ตอนนี้… เยี่ยนอวี๋ที่หลับตาคอยสัมผัสการเปลี่ยนแปลงในร่างกาย นางก็เห็นแสงเบาบางราวกับกระแสไฟหลอมผสานเข้าไปในร่างกายของนางอย่างต่อเนื่อง ทั้งยังสามารถกดทับพลังไท่ชูได้ในระดับหนึ่ง และค่อยๆ หลอมเข้ากับสายเลือดของนาง ปลดปล่อยหมอกสีมืดมนออกมา
และหมอกเหล่านี้…
คำสาปไท่อี้!
เยี่ยนอวี๋ลืมตาขึ้นทันที ในขณะเดียวกันก็ขับไล่พลังคำสาปออกจากร่างกาย หมอกสีดำเหมือนกระแสน้ำวนก่อตัวขึ้นบนฝ่ามือนาง แผ่ซ่านกลิ่นอายชั่วร้ายที่มิอาจคาดเดาได้
“ดูท่า นี่ก็คือความสัมพันธ์ระหว่างแอนนาและพวกเขา” เยี่ยนอวี๋จ้องหมอกสีดำพลางพูดกับเสี่ยวเป่าว่า “เสี่ยวเป่า จับแอนนาตัวนั้นของเจ้าออกมาให้แม่ดูหน่อย”
“ไม่ให้!” เยี่ยนเสี่ยวเป่าปฏิเสธเสียงแข็ง
ทำเอาเยี่ยนอวี๋มองไปที่เด็กน้อยอย่างประหลาดใจ พบว่าเด็กน้อยกำลังทำหน้ามุ่ยมองนาง มิหนำซ้ำ ไม่เพียงแต่เด็กน้อยที่หน้าบึ้งตึง พ่อสีทองที่อุ้มเด็กน้อยก็มองนางอย่างเยือกเย็น เขากำลังโมโหอย่างไม่ต้องสงสัย
สองพ่อลูกนี่… กำลังโมโหทั้งสองคน เห็นได้ชัดว่าโกรธนางที่ทำให้ตนเองบาดเจ็บ
เยี่ยนอวี๋ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เก็บคำสาปไท่อี้ไว้ชั่วคราว
“ข้า…” เยี่ยนอวี๋กำลังจะอธิบาย
‘ต้าซือมิ่ง’ หัวทองก็พูดขึ้นว่า “เจ้าใช้วิธีอื่นได้”
“ช้าเกินไป” เยี่ยนอวี๋พูดก่อนจะทำท่าเข้ามาอุ้มเด็กน้อย ทว่าเจ้าตัวน้อยมุดตัวเข้าไปในเสื้อผ้าของท่านพ่อทันที
‘ต้าซือมิ่ง’ ผมสีทองเองก็ถอยหลัง เห็นได้ชัดว่าปฏิเสธที่จะฟังคำอธิบายใดๆ
แต่แล้ว…
ถึงอย่างไร ‘ต้าซือมิ่ง’ หัวทองยังไม่ได้ทำลายผนึกอย่างสิ้นเชิง ครานี้เยี่ยนอวี๋เอาจริงแล้ว เขาถูกกดไว้ที่เดิม จากนั้นต้าซือมิ่งผมสีทองยังไม่ทันต่อต้าน เยี่ยนอวี๋ก็จับคอเรียวยาวของเขาไว้และจูบลงไป
