ตอนที่ 570 ปฐมราชินีไร้เทียมทาน!
พลังกลืนกินที่ทะลักออกมาจากหลุมในแท่นบูชาดูดกลืนพลังป้องกันของริกเกิร์ตในทันที แม้เทพพิทักษ์อีกเจ็ดองค์จะสร้างม่านป้องกันในทันที แต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะล้วนพังทลายหมด
เพียงชั่วจังหวะ…
ซู่!
เทพพิทักษ์แปดองค์ของแอตแลนและจักรพรรดิหูจวิ้นถูกพลังของสวนเอเดนดูดกลืนไปยังแท่นบูชา อีกเพียงพริบตาก็จะถูกกวาดล้างแล้ว
ทันใดนั้นเอง
“โล่แสงศักดิ์สิทธิ์!”
ผู้แข็งแกร่งกรมแสงสว่างรีบสร้างโล่แสงศักดิ์สิทธิ์ป้องกัน ด้วยพลังแสงศักดิ์สิทธิ์อันเก่าแก่ในเวลานั้นผสานกันเป็นเกลียวกลายเป็นภาพแสงคล้ายดวงดาวมากมาย ดวงดาวที่ส่องระยิบระยับบนท้องนภาส่งพลังงานบริสุทธิ์ไปยังภาพแสงโบราณนี้ทันที ทำให้ทั้งแท่นบูชารวมถึงกรมแสงสว่างทั้งกรมถูกปกคลุมด้วยแสงดาว
เนื่องจากแสงดาวอันศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ถือกำเนิดขึ้นพร้อมกับสวนเอเดน ดังนั้นพลังดูดกลืนอันน่าสะพรึงของสวนเอเดนจึงถูกลดทอนลงด้วยเหตุนี้
หูจวิ้นและเทพพิทักษ์ทั้งแปดที่หน้าซีดเผือดถอยหายใจโล่งอก แต่แล้ว…
ปัง!
เสียงความเคลื่อนไหวที่ดังระเบิดขึ้นจากในหลุมอีกครั้งรุนแรงกว่าสองครั้งก่อนหน้า! มันระเบิดพุ่งใส่พวกเขาทันที
เอื้อก!
หูจวิ้นที่แต่เดิมสูญเสียหัวใจโลหิตไปแล้วครึ่งหนึ่งและยังบาดเจ็บสาหัสย่อมถูกโจมตีจนกระอักเลือดออกมาไม่หยุด เสาหินที่อยู่ใกล้กับแท่นบูชาล้มฟาดลงมาใส่เขาจนเกิดเสียงกระดูกดังร้าวก่อนที่เขาจะสลบไปทันที
ปัง!
ปัง!…
เทพพิทักษ์ทั้งแปดที่เหลือและผู้แข็งแกร่งกรมศักดิ์สิทธิ์ทั้งกลุ่มล้วนถูกโจมตีอย่างหนักเช่นกัน แม้จะตกอยู่ในสภาพที่ดีกว่าหูจวิ้นมาก แต่ก็บาดเจ็บสาหัส ทุกคนกระอักเลือด ล้มนอนบนพื้นไม่ไหวติง
เพียงเท่านี้… ไม่ต่างจากถูกกวาดล้าง
มีเพียงกู้จื่อเฟิงที่คอยเฝ้าดูอยู่ข้างนอกไม่สามารถเข้ามาช่วยหูจวิ้นได้ “ฝ่าบาท!”
นักฝึกฌานกรมแสงสว่างที่เหลือและเทพรับใช้ของราชสำนักเพิ่งจะตั้งสติได้และรีบเข้ามาช่วยเหลือทันที ทว่าสีหน้ากลับซีดเผือดล้วนตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น
เหตุการณ์เมื่อครู่นี้ใครจะไม่ตกใจบ้าง โดยเฉพาะเทพรับใช้ในราชสำนัก ล้วนตกใจจนอกสั่นขวัญหาย อีกเพียงพริบตาเท่านั้น… พวกเขาก็ต้องสูญเสียราชาแห่งราชวงศ์และกองกำลังหลักทั้งแปดของพวกเขาไปแล้ว
หากไม่ใช่เพราะกรมแสงสว่างเข้ามาช่วย คงต้องสูญเสียไปทั้งหมดจริงๆ
ริกเกิร์ตที่เพิ่งสงบอารมณ์ลงได้ยังรู้สึกหวาดกลัวจนเหงื่อไหลท่วมใบหน้าชราของเขา “ฝ่าบาท…”
“ฝ่าบาท!” หลังจากที่เทพแห่งสงครามไทร์ตั้งสติได้แล้วก็เข้ามาดูอาการของหูจวิ้น
เฟรดในฐานะที่เป็นหัวหน้าเทพโอสถก็รีบป้อนยาช่วยชีวิตให้หูจวิ้น น่าเสียดาย… หูจวิ้นไม่ฟื้นเสียที เห็นได้ชัดว่าอาการสาหัสมากจริงๆ
“อพยพออกจากที่นี่ก่อน ปิดผนึกแท่นบูชาไว้ ในเวลาอันสั้นนี้ไม่ต้องมาแล้ว” ริกเกิร์ตจัดแจงทันที เทพพิทักษ์ที่เหลือไม่คัดค้าน
เหล่าผู้แข็งแกร่งกรมแสงสว่างก็เห็นด้วย แต่พวกเขาก็พูดขึ้นว่า “เมื่อฝ่าบาททรงตื่น ช่วยพวกเราถามด้วยว่ามีข่าวของมิคาเอลหรือไม่”
“แน่นอน ครั้งนี้ต้องขอบคุณทุกท่านที่ช่วยเหลือ” ริกเกิร์ตรู้สึกว่าโชคดีที่ก่อนที่ฝ่าบาทจะลงมือได้รับปากคำขอร้องของกรมแสงสว่างไว้ มิเช่นนั้นเมื่อครู่นี้พวกเขาคงตายกันหมดแล้ว
น่ากลัวจริงๆ… พลังของสวนเอเดนไม่ใช่เล่นๆ เลย
ทว่า… ในขณะเดียวกันริกเกิร์ตก็คิดถึงหรงต้าซือมิ่งแห่งความมืดที่ถูกผนึกไว้ในสวนเอเดน หาก… หากว่าหรงคนนี้ได้พลังส่วนหนึ่งของสวนเอเดนด้วยวิธีการบางอย่าง เช่นนั้นผลที่ตามมา…
ผู้เฒ่าริกเกิร์ตไม่กล้าคิดต่อไป เขารู้เพียงว่านี่ไม่ใช่ปัญหาที่แอตแลนสามารถแบกรับไหวแน่นอน ต้องกำจัดความเป็นไปได้นี้ มิเช่นนั้นราชสำนักจะถูกโค่นล้มแน่นอน แต่ไม่ว่าริกเกิร์ตจะกังวลในยามนี้เช่นไร เขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้เป็นการชั่วคราว ถึงอย่างไรเขาและเทพพิทักษ์องค์อื่นๆ ก็ล้วนบาดเจ็บสาหัส การทดลองครั้งนี้แลกมาด้วยค่าตอบแทนมหาศาล
ทว่าขณะที่ทางฝั่งราชสำนักประสบความสูญเสียอย่างหนัก กรมความมืดก็มีความเคลื่อนไหวอีกแล้ว
เสียงความเคลื่อนไหวดัง วิ้ง ออกมาจากกรมความมืดอย่างต่อเนื่องอีกครา
แต่ทางฝั่งราชสำนักถูกกำหนดแล้วว่าไม่สามารถแบ่งกำลังไปก่อกวนเยี่ยนอวี๋ได้อีกแล้ว พวกเขาทำได้เพียงให้อัศวินมังกรนำกลุ่มอัศวินมาเฝ้ารอบนอกของกรมความมืดต่อไป
ในขณะเดียวกัน…
เยี่ยนอวี๋ที่อยู่ในกรมความมืด ที่นางทำให้เกิดความเคลื่อนไหวเหล่านี้ได้ล้วนเป็นเพราะในระหว่างที่นางแยกพลังไท่ชูและพลังสุราแอตแลน นางก็ค่อยๆ ตระหนักรู้ถึงกฎระเบียบดั้งเดิมของแอตแลน
เยี่ยนอวี๋ที่แต่เดิมเป็นเทพผู้สร้างอยู่แล้ว นางมีความเข้าใจในกฎระเบียบที่ประกอบกันเป็นโลกอย่างที่ไม่มีสรรพชีวิตใดเทียบได้ มิหนำซ้ำ… ไวน์แดงที่กลั่นมาจากผลแห่งบาปกรรมของอดัมและเอวาไม่เพียงแต่มีกฎดึงดูดที่ไม่เหมือนใคร ในขณะเดียวกันมันก็มีระเบียบที่เก่าแก่ที่สุดของแอตแลนเช่นกัน ถึงอย่างไรอันที่จริงผลแห่งบาปกรรมก็คือผลแห่งชีวิต
มันเป็นผลิตผลที่มีเอกลักษณ์ของสวนเอเดน แต่เนื่องจากมันเก่าแก่และไม่ธรรมดาเกินไป หากเทพแอตแลนธรรมดากินลงไปโดยตรงจะนำมาซึ่งหายนะได้
มีเพียงการบ่มเป็นไวน์แดงจึงจะมีประโยชน์ต่อการหล่อเลี้ยงชีวิตสูงสุด เป็นไวน์ชั้นเลิศ ไวน์ล้ำค่าที่สุดของราชสำนัก แม้แต่เทพสามัญทั่วไปก็สามารถดื่มได้สบายๆ
บัดนี้..
“เช่นนี้นี่เอง”
เยี่ยนอวี๋ที่ตระหนักรู้ถึงกฎระเบียบของแอตแลน นางสามารถเข้าใจวิวัฒนาการต่างๆ ของแอตแลนผ่านกฎเกณฑ์ดั้งเดิมที่สุดว่าเป็นกฎระเบียบอย่างไร
ดังนั้น… ขณะที่เยี่ยนอวี๋ยกมือขึ้น เหนือฝ่ามือนางก็บังเกิดกลุ่มแสงบริสุทธิ์เพราะว่านางเข้าใจถึงพลังดั้งเดิมที่บริสุทธิ์และยิ่งใหญ่ที่สุด นั่นก็คือพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์
นางยังรู้ความแตกต่างของการกำเนิดจักรวาลแอตแลนแห่งนี้และการกำเนิดของสวรรค์เก้าชั้นฟ้า แอตแลนเคยถูกแสงศักดิ์สิทธิ์ทำลายและเกิดใหม่จากนิพพาน แตกต่างจากสวรรค์เก้าชั้นฟ้าที่วิวัฒนาการมาจากการเบิกฟ้าดิน แบ่งหยินหยางและกำเนิดสรรพสิ่งอย่างสิ้นเชิง
ดังนั้น…
กฎที่เก่าแก่ที่สุดของแอตแลนค่อนข้างแตกต่างจากกฎที่พัฒนาขึ้นในภายหลัง กระทั่งอาจจะขัดแย้งกัน แต่นี่ไม่ใช่สิ่งที่เยี่ยนอวี๋สนใจในยามนี้ สิ่งที่นางสนใจคือนางรู้ว่าต้องแยกพลังไท่ชูออกจากพลังสุราแอตแลนอย่างไรแล้ว
ดังนั้น… พลังจิตใจของเยี่ยนอวี๋ผสานเข้าไปในพลังไท่ชูของตนเอง และค่อยๆ แยกกลิ่นอายพลังของสุราแอตแลนที่ผสานกับพลังไท่ชูของนาง ซึ่งนางสามารถรับรู้ได้อย่างชัดเจนออกมา
ในขั้นตอนนี้เอง… เหตุอัศจรรย์ได้บังเกิดขึ้น ณ สวรรค์เก้าชั้นฟ้า
วิ้ง!