ตอนที่ 584 บทลงโทษของราชินีแห่งดวงดาว!
“ฝ่าบาท!”
ริกเกิร์ตเห็นฉากนี้อยู่ไกลๆ หัวใจแทบจะสลาย แต่เขาอยู่ไกลจากหูจวิ้นเกินไป จึงทำอะไรไม่ได้เลย ทว่า…
แกรก!
ตูมมม…
การโจมตีของเยี่ยนอวี๋ ทำให้มงกุฎจักรพรรดิที่อยู่บนศีรษะของหูจวิ้นระเบิดลำแสงอันน่าสะพรึงออกมาในทันที ผู้แข็งแกร่งที่เซ่าเฮ่าอัญเชิญมานับไม่ถ้วนแตกสลายกลายเป็นลำแสง
ในเวลาต่อมา… เงาขนาดยักษ์ปรากฏท่ามกลางแสงขาวโพลนที่งดงามและยิ่งใหญ่ราวกับทางช้างเผือก และเงาขนาดยักษ์นี้… ริกเกิร์ดจำได้ทันที “จักรพรรดิอัสมัน!”
จักรพรรดิอัสมันก็คือจักรพรรดิผู้บุกเบิกแอตแลน เป็นเจ้าแห่งแอตแลนคนแรกที่ถูกหมู่ดาวสวมมุงกุฎ!
มงกุฎของหูจวิ้นก็เป็นหนึ่งในสมบัติล้ำค่าที่เริ่มสืบทอดมาจากอัสมัน เหมือนกับบัลลังก์แอตแลน ล้วนเป็นสมบัติที่จักรพรรดิอัสมันเป็นผู้หล่อหลอม
ทว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา ผู้สืบทอดบัลลังก์จักรพรรดิแอตแลนรู้เพียงว่าพลังของบัลลังก์จักรพรรดิแอตแลนนั้นไม่ธรรมดา กลับไม่รู้ว่าอัสมันองค์จริงมีวิญญาณหลงเหลืออยู่ในมงกุฎ
แม้แต่หูจวิ้นเองก็ไม่รู้ เขาจึงประหลาดใจและดีใจมาก “บิดาบรรพกาล!”
“ท่านจักรพรรดิอัสมัน!” เทพแห่งสงครามไทร์ก็ตื้นตันมาก
ต้องรู้ว่าเทพพิทักษ์ที่ยังมีชีวิตอยู่ในตอนนี้ล้วนเป็นเทพผู้มีคุณูปการที่ติดตามจักรพรรดิผู้ก่อตั้งแอตแลนกำราบวิหารแสงสว่างศักดิ์สิทธิ์และสร้างอาณาจักรแอตแลนอันศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้
พูดตามตรง บัดนี้ที่พวกเขาซื่อสัตย์ต่อหูจวิ้นเช่นนี้ล้วนเป็นเพราะจักรพรรดิอัสมัน! เขาทำให้เทพพิทักษ์เหล่านี้ยังคงเต็มใจที่จะภักดีต่อลูกหลานของเขา แม้จะผ่านมาหลายหมื่นปีแล้วก็ตาม
บัดนี้… เขาปรากฏตัวแล้ว
อัสมัน จักรพรรดิผู้ก่อตั้งแอตแลนที่สวมชุดจักรพรรดิแบบเดียวกับหูจวิ้นเดินออกมาจากแสงสว่าง เสียงพิณของเซ่าเฮ่าถูกเขาทำลายจนมลายหายสิ้น
วิ้ง!
แรงกดทับอันศักดิ์สิทธิ์น่าสะพรึงยังบดขยี้ไปบริเวณที่เซ่าเฮ่าซ่อนตัวในครานี้ อีกเพียงพริบตาก็จะบดขยี้เซ่าเฮ่าจนตายในต่างแดนแล้ว ทว่า…
“ไสหัวไป!”
กลิ่นอายศักดิ์สิทธิ์สองจักรวาลที่สะเทือนออกมาจากร่างกายเยี่ยนอวี๋โถมใส่แรงกดดันจักรพรรดิที่อัสมันปลดปล่อยออกมาทันที ทำให้อิทธิฤทธิ์ระดับเจ้าแห่งจักรวาลที่ไร้รูปร่างสองมวลนี้ชนปะทะกันจนระเบิดเสียงตูมตาม ส่งผลกระทบต่อเทพทุกองค์ที่อยู่ในเหตุการณ์
พรวด!
เซ่าเฮ่าที่เป็นหนังหน้าไฟถูกแรงสะเทือนจนอาเจียนเป็นเลือดออกมา และยังถูกบีบบังคับให้ออกมาจากที่ที่ซ่อนตัว สีหน้าซีดเผือด ลมหายใจรวยริน
แต่เยี่ยนอวี๋รู้ว่า สภาพเช่นนี้ของเซ่าเฮ่าเป็นเพราะถูกอานุภาพเสียงพิณสะท้อนกลับเป็นหลัก คลื่นความรุนแรงจากการปรากฏตัวของจักรพรรดิอัสมัน นอกจากจะทำลายเสียงพิณ ยังทำร้ายเซ่าเฮ่าพร้อมกับเสียงพิณด้วย
แข็งแกร่งจริงๆ!
ทว่า…
ตูม!
ขณะที่เยี่ยนอวี๋หรี่ตาลง พลังกดทับศักดิ์สิทธิ์ไร้รูปร่างที่สะเทือนออกมาไม่หยุดก็ซัดใส่หูจวิ้นและไทร์ รวมถึงริกเกิร์ตและเทพที่อยู่ด้านหลัง กลายเป็นพายุหมุนจักรวาล ระเบิดสะเทือนจนริกเกิร์ตแทบจะปกป้องทหารรักษาการณ์ข้างหลังไม่ไหวแล้ว
“ให้ตายเถอะ!”
ในฐานะที่หูจวิ้นและไทร์อยู่แนวหน้ายังรู้สึกอยากจะคุกเข่าลง ความรู้สึกนี้ส่งผลกระทบต่อหูจวิ้นเป็นอย่างมาก เขาคิดไม่ถึงเลยว่า เยี่ยนอวี๋ที่แต่เดิมอ่อนแอกว่าเขากลับไม่กลัวแม้แต่บิดาบรรพกาลของเขา!?
นี่มัน…
หูจวิ้นไม่ทันได้ครุ่นคิด เทพสงครามไทร์ก็ปกป้องเขาและถอยกลับไปแล้ว “ฝ่าบาท เราถอยไปก่อน!”
หูจวิ้นไม่ได้พูดอะไร เขายังคงมองเยี่ยนอวี๋
มอง… ปฐมราชินีเยี่ยนที่บัดนี้ยืนอยู่ข้างหน้าบิดาบรรพกาลของเขา รูปร่างไม่เปลี่ยนแปลงและยังไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว ผู้ต้านทานแรงกดดันของบิดาบรรพกาลของเขาได้อย่างมั่นคง กระทั่งสามารถตอบโต้กลับได้
แม้จะมีกระแสดาวนับไม่ถ้วนไหลออกมาจากร่างกายของบิดาบรรพกาลของเขา ราวกับว่าทั่วทั้งแอตแลนเข้ามาช่วยเหลือตามการอัญเชิญของบิดาบรรพบุรุษของเขา ทว่า…
วิ้ง!
บนศีรษะของเยี่ยนอวี๋ปรากฏมงกุฎหมู่ดาว พลังของหมู่ดาวแอตแลนที่ถูกจักรพรรดิอัสมันอัญเชิญมาถูกนางเบี่ยงเบนไปด้านหลังของนางเป็นจำนวนมาก จำลองภาพท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว
เยี่ยนอวี๋เช่นนี้… เพียงพอที่จะทำให้จักรพรรดิอัสมันไหวหวั่น “เจ้าแห่งหมู่ดาว เจ้าคือใคร”
“ผู้กำจัดแอตแลนของเจ้า” ขณะที่เยี่ยนอวี๋ตอบกลับอย่างเยือกเย็น ราวกับว่ามีสายลมพัดผ่านแขนเสื้อ ทันใดนั้นนางสะบัดแขนขึ้นกลางอากาศ แขนข้างหนึ่งปรากฏแสงดาว อีกข้างปรากฏแสงสีม่วงหม่นพุ่งใส่วิญญาณที่หลงเหลือของจักรพรรดิอัสมันทันที
“กล้าดีนัก!”
“บังอาจ!”
หูจวิ้นและไทร์ตะคอกอย่างเดือดดาล
ต้องรู้ว่านี่คือความศรัทธาสูงสุดของแอตแลนพวกเขา เป็นสิ่งมีชีวิตที่ดำรงอยู่สูงสุดของทั่วทั้งแอตแลน
น่าเสียดาย… พวกเขาเพิ่งจะคำรามเสร็จ
ตูม!
เงาร่างของของจักรพรรดิอัสมัน ผู้เป็นเจ้าแห่งจักรวาลระดับสูงที่แท้จริงท่านนี้ ถูกเยี่ยนอวี๋โจมตีด้วยแขนเสื้อ กวาดเป็นรอยแยก
ถึงอย่างไรจักรพรรดิอัสมันที่พูดถึง บัดนี้ก็เป็นเพียงวิญญาณที่หลงเหลือ ไม่ใช่ร่างจริง หากเป็นร่างจริง ราชินีแห่งหมู่ดาวที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาจริงๆ
แต่ว่า… เยี่ยนอวี๋เป็นร่างจริง อัสมันเป็นเพียงวิญญาณที่หลงเหลือ เพียงเท่านี้ ผลลัพธ์ก็ถูกกำหนดไว้แล้ว
“ออกไป!”
ขณะที่เยี่ยนอวี๋ประสานมือ กฎจักรวาลทั้งสองปรากฏบนฝ่ามือทั้งสอง มันพุ่งเข้าไปในวิญญาณที่หลงเหลือของจักรพรรดิอัสมัน ทำให้เขาสลายไปทันที ไม่หลงเหลืออีก
“ท่านจักรพรรดิอัสมัน!” ดวงตาชราของริกเกิร์ตแดงก่ำ เพราะว่าเขารู้ดีว่า นี่อาจจะเป็นวิญญาณที่หลงเหลือดวงสุดท้ายของจักรพรรดิอัสมันแล้ว แต่กลับถูก… กลับถูกโจมตีจนสลายไป!
ริกเกิร์ตน้ำตาไหลลงมาทันที
จักรพรรดิอัสมัน… เป็นถึงความศรัทธาของเหล่าเทพพิทักษ์พวกเขาเชียวนะ
“จักรพรรดิ…”
เทพสงครามไทร์ก็ขอบตาแดง หูจวิ้นตื่นตระหนกมาก
ปฐมราชินีเยี่ยนคนนี้… นางเป็นคนวิปริตหรืออย่างไรกัน
หูจวิ้นที่จู่ๆ สงบนิ่งเป็นพิเศษ เขาก็หายตัวไปทางริกเกิร์ตทันที “รีบลงมือเร็วเข้า! ถือโอกาสตอนที่พลังของบิดาบรรพบุรุษยังกักขังนางได้ รีบเริ่มลงมือตามแผนการสุดท้ายของเรา!”
“พ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!” ริกเกิร์ตที่ไม่ทันเช็ดน้ำตาด้วยซ้ำ เขาก็สงบอารมณ์ลง เขารู้ว่าคราวนี้พวกเขาเจอของยากเข้าจริงๆ แล้ว! ต้องสู้สุดใจเท่านั้น
ดังนั้นเมื่อริกเกิร์ตหันมาก็ตะโกนบอกทหารรักษาการณ์ที่ถูกเขาปกป้องมาโดยตลอดอย่างสงบนิ่งว่า “จากนี้เป็นต้นไป! จงสังเวยเพื่อแสงสว่าง!”
“ขอรับ!” ทหารรักษาการณ์ที่พากันแทงหัวใจของตนเอง พวกเขาไม่ลังเลแม้แต่น้อย พวกเขาแทงทะลุหัวใจของตนเองอย่าง ‘ไร้ความปรานี’
ไม่เพียงเท่านี้…
“สัง เวย เพื่อ แสง สว่าง”
ทหารรักษาการณ์ที่สวดมนต์โบราณแอตแลนออกมาทีละคนก็กลายเป็นแสงสีขาวร่วงตกลงไปในลูกแก้วที่เกือบจะแตกสลายโดยสิ้นเชิง
จากนั้น…
