ตอนที่ 600 ไปธารเหลือง[1]พร้อมกัน!
“อุแว้!”
จิ่วอิงช่วยกันไว้ทุกอย่างแทนมันแล้ว!
จิ่วอิงที่เกาะอยู่ข้างหลังของซีหวังหมู่ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อใด มันก็บินทะยานออกมาเขมือบไปทางมิคาเอลพร้อมกับซีหวังหมู่ทันที
“อุแว้!”
จิ่วอิงที่ศีรษะทั้งเก้าส่งเสียงทารกประหลาดออกมาพร้อมกัน ทั่วทั้งร่างของมันปลดปล่อยพลังชั่วร้ายสีทองออกมา
เฟรดที่ตกตะลึงไม่ทันหลบหลีกรีบตะโกนขึ้นว่า “ระวัง!”
“โลกแห่งแสงสว่าง!” มิคาเอลกลับมีไหวพริบดี นางทำให้พื้นที่หมื่นลี้กลายเป็นโลกที่แสงสว่างและความมืดประสานกัน รัศมีแห่งความชั่วร้ายเปล่งประกาย
แซ่ด! แซ่ด!…
พลังชั่วร้ายที่ระเบิดออกมาจากอากาศอย่างต่อเนื่องกลืนกินซีหวังหมู่และจิ่วอิงอย่างรวดเร็ว สลายความดุร้ายและกลืนกินพลังของพวกมัน
แม้จะเป็นเช่นนี้…
ซู่!
จิ่วอิงที่บินทะยานออกมาอย่างรวดเร็ว มันยังคงเข่นฆ่าพลังชั่วร้ายเหล่านี้อย่างรวดเร็วก่อนจะพุ่งเข้าไปที่มิคาเอลและชุนเถียน
มิคาเอลสีหน้าพลันเปลี่ยน “โล่แห่งแสง!”
“อุแว้!” จิ่วอิงคำราม ความดุร้ายอันน่าสะพรึงที่เกิดจากการร้องไห้ของทารกกลับไม่ด้อยไปกว่าพลังชั่วร้ายของมิคาเอล กระทั่งแม้แต่เฟรดและชุนเถียนรู้สึกขนหัวลุกเพราะเสียงประหลาดเกินไปนั่น
“ให้ตายเถอะ!” มิคาเอลตกตะลึงทำท่าจะถอยหลังด้วยสัญชาติญาณในทันที
แต่จะทำอย่างไรได้ จิ่วอิงเร็วเกินไป หางที่เต็มไปด้วยหนามของมันแทงทะลุโล่แห่งแสงของมิคาเอลดัง สวบ
ในขณะเดียวกัน… ศีรษะที่อยู่ตรงกลางของจิ่วอิงยื่นไปข้างหลังโล่หวังจะกัดกินหัวใจของมิคาเอล
มิคาเอลหน้าซีดเผือด แต่นางหลบไม่ทันแล้ว
ดังนั้น… มิคาเอลที่ไม่คิดแม้แต่น้อย นางจับชุนเถียน เทพแห่งชีวิตมาไว้ข้างหน้านางทันที
ชุนเถียน “…”
นางที่ไม่ทันตั้งตัวไม่สามารถตอบสนองใดๆ ได้เลย จากนั้น…
สวบ!
ศีรษะของจิ่วอิงกัดเข้าไปในหัวใจของชุนเถียนอย่างไม่ต้องสงสัย มันกินหัวใจของนางไปแล้ว
พรวด!
ชุนเถียนอาเจียนเป็นเลือดออกมา สาดกระเซ็นเข้าที่หนามบนหลังของจิ่วอิง ย้อมหนามอันโหดเหี้ยมเหล่านั้นจนกลายเป็นสีแดง ทำให้พวกมันตั้งชันขึ้นราวกับได้รับการหล่อเลี้ยง พวกมันบินพุ่งออกไปแทงชุนเถียนจนพรุนเป็นรังผึ้ง
พรวด…
ชุนเถียนที่อาเจียนเลือดออกมาไม่หยุด แม้พลังชีวิตจะเฟื่องฟูอย่างไร นางก็ไม่สามารถฟื้นตัวได้แล้ว ลมหายใจของนางอ่อนลงอย่างรวดเร็ว แต่เท่านี้ยังไม่จบ
สวบ!
ศีรษะที่เหลืออีกแปดของจิ่วอิง มันไม่ปล่อยให้ศัตรูมีเวลาตั้งสติได้ก็กินชุนเถียนอย่างหมดจดทันที
ทั้งกระบวนการใช้เวลาไม่ถึงพริบตาเดียวเท่านั้น จิ่วอิงก็ ‘ทานอาหาร’ เรียบร้อยแล้ว
แม้แต่เทพระดับเฟรดก็ไม่สามารถเห็นได้ชัดเจนว่าจิ่วอิงกัดกินชุนเถียนสำเร็จอย่างไร เขารู้เพียงว่า เขาไม่ทันกะพริบตาด้วยซ้ำ เขาจับตามองอยู่ตลอดเวลา ชุนเถียนก็หายไปแล้ว
หากจะถามว่านางตายอย่างไรนั้น เขาก็ไม่รู้ เพราะว่าเฟรดมองเห็นไม่ชัดเลย แต่มิคาเอลเห็นชัดเจนมาก แต่นางไม่อยากจะเชื่อเพราะมันเกิดขึ้นเร็วมาก เร็วมากจริงๆ แต่ด้วยสัญชาติญาณของมิคาเอล ทำให้ขณะที่นางเห็นหัวใจของชุนเถียนถูกกลืนกินก็รีบหายตัวถอยหลังไปทันที ดังนั้นขณะที่ชุนเถียนถูกกลืนกิน มิคาเอลก็ปลีกตัวไปไกลแล้ว แต่แล้ว…
“ไปตายซะ!”
ซีหวังหมู่ที่ปรากฏตัวข้างหลังมิคาเอลก็ตะปบใส่หลังของมิคาเอลทันที
“อะไรน่ะ!”
มิคาเอลตกใจมาก! นางระเบิดม่านป้องกันอันแข็งแกร่งออกมาทันที
ตูม!
ซีหวังหมู่โจมตีใส่ ปะทะกับม่านป้องกันของมิคาเอลจนเกิดเสียงระเบิดดังสนั่น ทว่าการปะทะกันครานี้ เห็นได้ชัดว่าซีหวังหมู่ที่เจ็บตัวก่อนหน้านี้อ่อนแอกว่า ตัวมันลอยกระเด็นออกไป
“อุแว้!”
จิ่วอิงรับซีหวังหมู่ไว้ทันทีแล้วด่าว่า “ยัยแก่บ้าดุร้ายนี่ ใจเย็นๆ หน่อยไม่ได้หรือ หากเมื่อครู่นี้ปู่จิ่วเจ้ามาช้าไปหน่อย คงต้องมาเก็บศพเจ้าแทนแล้ว!”
เมื่อครู่นี้อีกนิดเดียวเท่านั้น นิดเดียวจริงๆ มันกันไว้ให้หมดแล้ว ยัยแก่บ้านี่ยังไม่รีบไปรักษาตัว ยังจะมาสู้อีกสู้แล้วยังกระเด็นอีกครั้ง… จิ่วอิงหัวจะปวด
“เจ้าหยุดบ่นเสียที รีบจัดการเทพีนี่ซะ ไม่ต้องสนใจข้า! นางต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ!” ซีหวังหมู่ที่ตั้งตัวได้ก็พุ่งขึ้นไปกัดกินมิคาเอลอีกครั้ง ทว่า…
ตูม!
แซ่ด! แซ่ด!…
กลิ่นอายที่มีฤทธิ์กัดกร่อนหนาแน่นจู่ๆ ก็พวยพุ่งออกมาจากรอยแตกแยกที่อยู่ห่างออกไปหลายหมื่นลี้ พื้นที่ถูกปนเปื้อนราวกับวันโลกาวินาศ
โฮก!
มิคาเอลคำรามเหมือนสัตว์ร้าย ปีกที่อยู่ข้างหลังเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วและกลายเป็นสีเลือด ทำให้นางดูเหมือนวิญญาณร้ายที่ถูกตักขึ้นมาจากทะเลสีเลือด
“อุแว้!”
จิ่วอิงปลดปล่อยพลังดุร้ายรุนแรงออกมาอย่างรวดเร็วเพื่อปกคลุมตัวมันเองและซีหวังหมู่ไว้ ทำให้พื้นที่ที่พวกมันอยู่กลับมามั่นคงดังเดิม
เฟรดที่เห็นถึงตรงนี้ เขาก็พึมพำอย่างเหลือเชื่อ “อสุรภูมิ!?”
อสุรภูมิอยู่ในบริเวณที่มืดมนที่สุดในแอตแลน คล้ายกับโลกใต้พิภพของสวรรค์เก้าชั้นฟ้า เป็นที่ที่ฝังเทพแอตแลนที่มีบาปหนา ซึ่งเป็นการบ่งบอกว่าจะไม่ได้เจอแสงสว่างอีกตลอดไป
แต่มิคาเอล… นางคือเทพีแห่งแสงสว่าง
เฟรดคิดไม่ถึงเลยว่านางจะอัญเชิญอสุรภูมิที่ชั่วร้ายที่สุดออกมา
เฟรด “…”
เขาพูดได้เพียงว่า “อสูรสองตัวนี้จบเห่แน่”
ถึงอย่างไรอสุรภูมิก็มีพลังกัดกร่อนอันน่าสะพรึง มันสามารถทำลายเทพทุกระดับและยังไม่เหลือแม้แต่วิญญาณ ชนิดที่สามารถหายไปตลอดกาล
น่าเสียดาย…
เฟรดเพิ่งจะพูดจบ
พรวด!
มิคาเอลที่เสร็จสิ้นการกลายร่างขั้นสุดท้าย จู่ๆ นางก็อาเจียนเลือดสีดำออกมาคำใหญ่ จากนั้น… บนใบหน้าของนางก็ปรากฏเงาของสัตว์เลื้อยคลานจำนวนมากเคลื่อนไหวอย่างชัดเจน
มิคาเอลที่รู้สึกคันก็เกาใบหน้าทันที จากนั้นมือของนางก็ปรากฏเงาสัตว์เลื้อยคลานมากมายที่คลานไปมา ชวนให้ผู้คนรู้สึกขนลุก
เพียงเท่านี้…
“เฮ้ย!”
เฟรดตกใจมาก ไม่รู้ว่านั่นคือตัวบ้าอะไร
ซีหวังหมู่ก็หัวเราะอย่างได้ใจ “ฮ่าๆๆ! แมลงของข้าเจ๋งกว่าสินะ! เร็วเข้า! จัดการอุจจาระก้อนนี้ให้ตายซะ! ดูซิว่านางจะโอหังอย่างไรได้อีก!”
“เป็นไปไม่ได้! ไม่มีทาง…” มิคาเอลคิดไม่ถึงเลยว่าตนเองจะตกหลุมพราง นางทำลายหนอนแมลงเหล่านั้นอย่างสุดชีวิต ทว่าซีหวังหมู่คำรามขึ้นว่า “หมื่นโรคร้ายสังหาร”
ซู่! ซู่…
สัตว์เลื้อยคลานขนาดเล็กที่ดิ้นไปมาทั้งหมดแพร่กระจายไปยังศีรษะของมิคาเอลอย่างรวดเร็ว และเข้าไปในอนุสติของนาง ความรู้สึกนั้นแน่นอนว่าไม่ต่างจากหนอนแมลงนับไม่ถ้วนกัดกินสมอง
“กรี๊ดด…”
มิคาเอลกรีดร้องอย่างทุกข์ทรมาน
“ฮ่าๆๆ! คลานลงไปกับพื้นซะ!” ซีหวังหมู่กรีดร้องอย่างหยิ่งผยอง สารรูปนั่น… ทำเอาปู่จิ่วส่ายศีรษะทั้งเก้า คิดในใจว่า มารดามันเถอะ ควรให้เจ้านายมาเห็นสภาพยัยนี่! จะได้รู้ว่าจิ่วอิงอ่อนโยนขนาดไหน เพียงแต่ว่ามันเพิ่งจะทอดถอนใจเสร็จเท่านั้น
“ไม่! ไม่…!”
มิคาเอลที่ปวดศีรษะจนแทบจะระเบิด จู่ๆ ก็กระโจนใส่พวกเขาอย่างบ้าคลั่ง ครานี้นางคลั่งไปแล้วจริงๆ คลั่งชนิดที่กู่ไม่กลับแล้ว
[1] ธารเหลือง เป็นความเชื่อของคนจีนในอดีตที่เชื่อว่าเมื่อคนตายและถูกฝังลงดิน ดวงวิญญาณจะเคลื่อนไหลไปตามกระแสของธารใต้ดินที่เรียกว่าธารเหลือง ท้ายสุดดวงวิญญาณจะไหลรวมไปเกิดในอีกภพภูมิหนึ่ง
![เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]](https://i0.wp.com/novel-fast.net/wp-content/uploads/2023/02/120789.jpg?resize=151,215 "เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此]")
