ตอนที่ 605 ต้าซือมิ่งผู้โลภมากไม่รู้จักพอ!
ฟริ้ง!
ผมของต้าซือมิ่งกลายเป็นสีเขียวในทันทีและยังเป็นสีเขียวชนิดที่ว่าเขียวขจีมากอีกด้วย…
จิ่วอิงตะลึง “โอ๊ะ นี่มัน”
“จวินโฮ่วกลายเป็นเขียว[1]แล้ว” ซีหวังหมู่พูดเสร็จก็นึกอะไรขึ้นได้พลันรู้สึกกระอักกระอ่วน
เยี่ยนอวี๋ “…”
นางเองก็พูดไม่ออกเช่นกัน
แน่นอนว่า บัลเดอร์ที่รู้สึกกระอักกระอ่วนยิ่งกว่า เขารับรู้ได้อย่างแจ่มชัดว่าพลังที่เขากระตุ้นออกมาถูกต้าซือมิ่งกลืนกินไปหมดจริงๆ ที่สำคัญคือ… สภาพของต้าซือมิ่งยังดูปกติดีมากด้วย
“นี่มัน…”
บัลเดอร์ไม่ยอม! ถึงอย่างไร… ความเคลื่อนไหวที่โหมซัดราวกับเหล่ามังกรกลับสู่ร่างกายของต้าซือมิ่งเป็นทุกอย่างที่บัลเดอร์วางแผนมาอย่างรอบครอบ บัดนี้กลับมาบอกเขาว่า พลังที่เขาเพิ่งใช้ไปไม่ใช่ของเขาแล้ว ถูกต้าซือมิ่งเก็บคืนไปหมดแล้ว? เพียงเท่านี้… เป็นใครใครก็ไม่ยอม! มิหนำซ้ำเดิมทีบัลเดอร์ต้องการใช้พลังเหล่านี้ทำลายสองสามีภรรยาเยี่ยนอวี๋แท้ๆ สุดท้ายกลับทำให้ต้าซือมิ่งสมปรารถนา หากเขายอมคงแปลกแล้ว ดังนั้น…
“มา!”
“มา! มา มา!…”
บัลเดอร์ที่อ้าแขนออก เขาปลดปล่อยพลังพรสวรรค์สูงสุดของตนเองเพื่อสื่อสารกับจักรวาลทางเหนือและอักษรรูนอย่างรวดเร็ว
เท่าที่บัลเดอร์ดูแล้ว “ในเมื่อเจ้ากลืนเก่งเช่นนี้! ข้าบัลเดอร์จะทำให้เจ้าสมปรารถนา ข้าจะให้เจ้ากลืนให้หมด! ให้เจ้ากลืนให้หมด!” เขาไม่เชื่อว่าหรงต้าซือมิ่งจะสามารถกลืนกินพลังทั้งหมดที่เขาวางแผนมาหลายปีภายในคราวเดียวได้
แสงสีเขียวที่ถูกบัลเดอร์เรียกได้รวมกันเป็นเส้นสายสีเขียวดูยิ่งใหญ่ ถึงกับทำให้อินหลิวเฟิงและเซ่าเฮ่าที่อยู่ในดินแดนสี่ราชวงศ์ถูกดึงดูดด้วยแสงสีเขียวที่โดดเด่นนี้ “ทำไมรู้สึกเหมือนการต่อสู้จะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆนะ”
เซ่าเฮ่าขมวดคิ้ว อยากจะไปดู “ข้ายังคงวางใจไม่ลง ข้าอยากไปดูเสียหน่อย”
“ไม่ได้! กูไหน่ไนบอกแล้วว่าให้พวกเราเฝ้าที่นี่ นี่เจ้าจะละทิ้งหน้าที่หรือไร” อินหลิวเฟิงไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง “ข้าบอกไว้เลยว่า เราไปแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้ รีบจัดการเรื่องทางนี้ให้เสร็จดีกว่า! หากเจ้ามีเวลาว่างมาห่วงกูไหน่ไน เอาอย่างนี้ดีหรือไม่ ดัชเชสเยี่ยเฮ่อนั่นเจ้าไปจัดการ? ข้าเห็นนางชอบเจ้าดี ไม่แน่ว่าหากเจ้าใช้กลยุทธ์ชายงาม นางอาจจะไม่ดื้อรั้น ยอมเชื่อฟังพวกเราทันทีก็ได้”
เซ่าเฮ่า “…”
ปากของเจ้าวิหคทมิฬร้ายขึ้นทุกวันจริงๆ
ทว่าประชดก็ส่วนประชด ท้ายสุดเซ่าเฮ่าก็ไม่ได้ไปทางเหนือ
ในขณะเดียวกัน…
ซีหวังหมู่ที่ตะลึงกับความเคลื่อนไหวที่บัลเดอร์ก่อขึ้น มันก็ร้อนรน “เจ้าคนชั่วร้ายนั่นต้องการจะทำให้จวินโฮ่วท้องแตกตายหรือไง! นายท่าน ท่านไม่ช่วยย่อยหน่อยหรือ”
เยี่ยนอวี๋เองก็อยาก แต่ต้าซือมิ่งไม่ให้ ทุกครั้งที่นางขยับกระบี่ไท่ชาง ต้าซือมิ่งก็เดินขึ้นหน้าหนึ่งก้าว เขาต้องการครอบครองแสงสีเขียวนั่นเพียงผู้เดียว
เยี่ยนอวี๋กังวลว่าหากเป็นเช่นนี้ต่อไป นางคงเป็นคนส่งสามีไปข้างหน้าบัลเดอร์เสียเอง ดังนั้นนางจึงไม่ได้ ‘แย่ง’ แสงสีเขียวประหลาดเหล่านี้
บัลเดอร์พบว่า ไม่ว่าเขาเรียกแสงสีเขียวมาเท่าไร ต้าซือมิ่งก็สามารถเก็บเข้าร่างไปได้ดังเดิม ไม่มีท่าทีกลืนไม่ลง พวกมันล้วนถูก ‘กลืน’ ไปหมดแล้ว
“สุดยอด!” ซีหวังหมู่แสดงความชื่นชม “จวินโฮ่วเหมือนกับหลุมที่ไร้ก้น ไม่รู้จักพอเลย! แต่ผมที่กลายเป็นสีเขียวนี่สิ! ประเดี๋ยวร่างกายจะกลายเป็นสีเขียวด้วยหรือไม่นะ”
“แค่ก!” เยี่ยนอวี๋ไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าต้าซือมิ่งที่เป็นสีเขียวไปทั้งตัวเป็นอย่างไร นั่นมัน…
“นั่นมันจะเหมือนกบน่ะสิ” จิ่วอิงพูดความในใจของเยี่ยนอวี๋ออกมา “ไม่ได้หรอก! อี้เอ๋อร์รักสวยรักงามขนาดนี้ จะปล่อยให้ตนเองกลายเป็นกบสีเขียวได้อย่างไร”
ทว่า…
วิ้ง!
ต้าซือมิ่งที่มีแสงสีเขียวแผ่ซ่านรอบกาย ดูไปแล้วก็เหมือนผิวหนังกลายเป็นสีเขียวจริงๆ!
จิ่วอิงอ้ำอึ้ง…
บัลเดอร์ฮึกเหิม “ดี! มาอีก! ดูซิว่าเจ้าจะยังกลืนไหวหรือไม่! มาให้หมด!”
บัลเดอร์คิดว่าต้าซือมิ่งที่เปล่งแสงสีเขียวไปทั่วเรือนร่างคงจะใกล้จะร่างแตกแล้ว แสงไหลออกมาจากตัวเขาแล้ว
บัลเดอร์จึงกระตุ้นยันต์ผนึกทั้งหมด จักรวาลทางเหนือทั้งจักรวาลกลายเป็นสีเขียวทั้งหมดจากการควบคุมของเขา
เซ่าเฮ่าที่คอยสังเกตจากทางไกลก็เห็นทางเหนือกลายเป็นบ่อน้ำสีเขียว ลึกล้ำมิอาจคาดเดาได้
แต่ถึงแม้ทั่วทั้งทางเหนือจะกลายเป็นสีเขียว กลับไม่มีแสงสีเขียวใดๆ ที่สามารถข้ามผ่านต้าซือมิ่ง ทะลุแอตแลนไปได้ แน่นอนว่าก็ยิ่งไม่สามารถส่งผลกระทบต่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้าได้เช่นกัน
ในกระบวนการนี้ เยี่ยนอวี๋รู้สึกกังวล “สามี…”
“ทำไมเหมือนจะไม่มีที่สิ้นสุดเลยนะ” จิ่วอิงพูดความในใจของเยี่ยนอวี๋ออกมาอีกครั้ง “ไม่ได้! ข้าต้องเข้าไปดู ถึงอย่างไรกู้จื่อเฟิงนั่นก็ไม่รู้ไปไหนแล้ว ข้ามีลางว่าเขาจะสร้างปัญหา ต้องไปหาตัวเขาออกมา!”
ขณะที่กำลังพูด จิ่วอิงก็กำลังจะหายตัวไปจักรวาลทางเหนือแล้ว!
ทว่า…
ตู้ม!
แสงสีเขียวเหล่านั้นทำให้จิ่วอิงเด้งกลับมาในทันที
ซีหวังหมู่รีบรับจิ่วอิงไว้ “พอแล้ว เจ้าอย่าทำเลย! เปล่าประโยชน์ ให้จวินโฮ่วทำเองเถอะ”
เยี่ยนอวี๋อยากจะพูดว่า ข้าไปเอง
แต่เหมือนกับว่าบัลเดอร์จะออกแรงอีกครั้ง แขนที่อ้าออกตลอดเวลาของเขาจู่ๆ ก็รวบรวมแผนที่ดาวสามมิติ อันหนึ่งดำอันหนึ่งขาว อันหนึ่งมืดอันหนึ่งสว่าง
บัลเดอร์ที่เป็นเช่นนี้ ทำให้จิ่วอิงระวังตัวทันที “เขาจะทำอะไรน่ะ”
“ไม่รู้!” ซีหวังหมู่จ้องบัลเดอร์เขม็ง
เยี่ยนอวี๋กำกระบี่ไท่ชางไว้ในมือและยืนข้างต้าซือมิ่ง
แต่หลังจากที่บัลเดอร์รวบรวมแผนที่ดาวสองดวงแล้วก็เหมือนกับว่าจะไม่มีการเคลื่อนไหวอื่นใดอีก ดูเหมือนยังคงเรียกแสงสีเขียวเหล่านั้นมาอย่างบ้าคลั่งให้ต้าซือมิ่งกลืนกินต่อไป?
นี่มัน… จิ่วอิงรู้สึกไม่ชอบมาพากล “แปลกพิลึกจริงๆ”
ทันใดนั้นเยี่ยนอวี๋ก็มองไปที่ข้างหลังของบัลเดอร์อย่างรู้สึกบางอย่างได้!
จากนั้น…
“!”
แสงสีขาวไร้เสียงปรากฏขึ้นในสายตาของเยี่ยนอวี๋
รูม่านตาของเยี่ยนอวี๋หดลงในทันใด กระบี่ไท่ชางพุ่งตัวออกไป “ไป!”
กระบี่ไท่ชางที่พุ่งออกไปก็ไปอยู่ข้างหลังบัลเดอร์ทันที!
แต่เมื่อเยี่ยนอวี๋ขยับ บัลเดอร์ก็ขยับตัวแล้วเช่นกัน
“รวม!”
บัลเดอร์ที่ประกบมือ ทั่วทั้งร่างของเขาปรากฏแสงสีเขียวมีชีวิตชีวา! นอกจากนี้เขายังปรากฏตัวข้างหน้าต้าซือมิ่งในชั่วพริบตา และซัดมือใส่เด็กน้อยที่อยู่ในอ้อมอกของเขา!
เด็กน้อยลืมตากลมโตของเขาขึ้นทันที “เนะ!?”
[1] เขียวหรือถูกสวมหมวกสีเขียว ในภาษาจีนหมายถึงถูกนอกใจ
