ตอนที่ 665 ความจริงเกี่ยวกับความตายเมื่อสามหมื่นปีที่แล้ว การพบกันครั้งแรกของสองสามีภรรยา
แม้แต่เจี่ยนชิว อันที่จริงนางก็รู้จัก แต่นางไม่เคยเห็นราชาแห่งจักรวาลที่นางพูดถึง ดังนั้นเจี่ยนชิวในครานี้จึงรู้สึกงุนงง…
สำหรับนางแล้ว ราชาแห่งจักรวาลนั้นทรงพลังมาก เพราะท่านมอบพลังมหาศาลให้นาง ทำให้นางนอกจากจะทะลุมิติเกิดใหม่ ยังได้พลังของคุณชายหรงมา ทำให้เขาเกิดสายสัมพันธ์กับตนเอง
หากไม่ใช่เพราะระหว่างนี้เกิดปัญหา บัดนี้คนที่อยู่ข้างกายคุณชายหรงควรจะเป็นนางจึงจะถูก
เมื่อคิดได้ดังนี้… เจี่ยนชิวก็ดึงสติกลับมาได้ นางถามขึ้นว่า “ท่านราชาแห่งจักรวาล เจี่ยนชิวเห็นคุณชายหรงคนนั้นเหมือนกับว่าจะเกี่ยวข้องกับเขาที่เราสืบมา เขาบอกว่าเขาตกหลุมรักปฐมราชินีเยี่ยนตั้งแต่ที่นางเริ่มก่อร่างขึ้น แต่ค่ำคืนที่ท่านจัดให้เจี่ยนชิวก็เกิดขึ้นเมื่อสามสิบล้านปีก่อนเท่านั้น ดังนั้นจึงเหมือนกับว่าเขาจำหม่อมฉันไม่ได้เลย ยังคงมั่นใจว่าสตรีคนแรกที่ทำให้เขาหวั่นไหวคือปฐมราชินีเยี่ยน มิใช่หม่อมฉันเจี่ยนชิว”
สิ่งที่เจี่ยนชิวพูดนั้นให้ข้อมูลมหาศาล นอกจากนี้สำหรับราชาแห่งจักรวาลแล้วก็เป็นเรื่องที่น่าตกตะลึงมากเช่นกัน “เขามาสวรรค์เก้าชั้นฟ้าตั้งแต่เมื่อหลายพันล้านปีก่อนแล้วรึ”
“เจี่ยนชิวไม่แน่ใจเพคะ ท่านน่าจะตรวจสอบได้ หากทำได้ ไม่ทราบว่า…” เจี่ยนชิวหวังให้ลบความทรงจำของต้าซือมิ่งจากต้นตอ นางไม่อยากให้ชายที่นางรักจำหญิงอื่นได้
น่าเสียดายที่นางต้องผิดหวัง
“บุรุษหรงอี้ท่านนี้ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตในจักรวาลของข้า ทั้งยังไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับแอตแลนและมหาทวีปต้าอวี่นั่น การให้เจ้าเข้าไปในความทรงจำของเขาเมื่อสามสิบล้านปีก่อนถือเป็นขีดจำกัดแล้ว แต่ว่าหากเขาไปมาหาสู่กับปฐมราชินีเยี่ยนตั้งแต่เมื่อพันล้านปีก่อน บุรุษท่านนี้ก็สมควรถูกกำจัดทิ้งพร้อมกัน” เสียงสังเคราะห์พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำ
เจี่ยนชิวชะงัก “แต่ว่า…”
“ก็แค่ผู้ชายเพียงคนเดียวที่เจ้าใช้ไม่ได้ มิหนำซ้ำยังแต่งงานกับผู้อื่นแล้ว ไยเจ้าจึงต้องอาลัยเล่า ในเมื่อเขาไม่รู้จักรักษาความจริงใจของเจ้า สังหารเขาก็ไม่ใช่เรื่องเกินไป”
“ข้า…” เมื่อเจี่ยนชิวคิดถึงเมื่อสามหมื่นปีก่อน… คุณชายหรงผมสีฟ้าที่นางเห็นใต้ต้นอิงสีเลือด นางก็… ก็วางไม่ลง
สามหมื่นปีมานี้ นางทำความรู้จักกับบุคคลคนนี้มาโดยตลอด
สามหมื่นปีมานี้ นางใช้พลังทั้งหมดที่มีให้เขา
สามหมื่นปีมานี้ นางพยายามค้นหาอดีตของเขาอย่างยากลำบาก
…
ในโลกแห่งนี้ นางเจี่ยนชิวเป็นสตรีที่รู้จักเขาดีที่สุดแล้ว
สุดท้าย… สวรรค์ชั้นเก้าเพิ่งเปิดอีกครั้ง ข่าวที่นางได้รับกลับกลายเป็นว่าบุรุษที่นางชอบพอเป็นสามีของปฐมราชินีผู้สร้างแล้ว
บัดนี้… มาบอกให้นางยอมแพ้ นางย่อมทำไม่ได้
ไม่สิ เดี๋ยวนะ
“ท่านราชาแห่งจักรวาล หากพวกเราโยนความผิดการตายเมื่อสามหมื่นปีก่อนของปฐมราชินีให้คุณชายหรง บางทีอาจจะทำให้พวกเขาแตกแยกกันได้ อย่างน้อยสมุนของปฐมราชินีก็ไม่อภัยให้คุณชายหรงแน่นอน สมุนใต้อาณัติเหล่านั้นของนางทั้งโง่ทั้งแข็งกร้าว คุยกันไม่รู้เรื่อง พวกมันต้องคิดแต่จะฆ่าคุณชายหรงแน่นอน ถึงครานั้นเราก็ฉวยโอกาสเข้าไป นอกจากจะฆ่าปฐมราชินีได้แล้วยังให้คุณชายหรงมาอยู่ฝ่ายเราได้เต็มตัว” เจี่ยนชิวเสนออย่างเร่งรีบ
แต่แล้วข้อเสนอนี้ถูกปฏิเสธอีกครั้ง “ไม่ว่าจะเป็นปฐมราชินีเยี่ยนหรือบุรุษหรงอี้ พวกเขาล้วนไม่ใช่ผู้คนหูเบา หากไม่ใช่เช่นนี้ แผนการที่เจ้าคิดได้ ข้าคงจัดการเรียร้อยไปแล้ว”
ถึงอย่างไร เมื่อสามหมื่นปีก่อน ก่อนที่ปฐมราชินีจะร่วงหล่น นางก็บังเอิญเห็นหรงอี้ที่ทะลุความว่างเปล่าเข้ามาจากจักรวาลดั้งเดิม แม้จะเห็นแค่ ‘แสงสีฟ้า’ ก็ตาม หรือพูดได้ว่าแทบจะเป็นชั่วขณะที่หรงอี้ทะลุความว่างเปล่ามา ปฐมราชินีก็ตายไปพร้อมหับตำหนักไท่ชางและจักรวาลดั้งเดิมภายใต้ ‘การช่วยเหลือ’ ที่ยาวนานของพวกเขา
ดังนั้นพวกเขาทั้งสองไม่มีความเชื่อมโยงใดๆ ไม่…
ก็ไม่ใช่
‘เหล่าราชาแห่งจักรวาล’ ในยามนี้ล้วนคิดบางอย่างขึ้นได้ บางทีหรงอี้คนนี้ทำนายบางอย่างได้จึงทะลุความว่างเปล่ามาได้อย่างประจวบเหมาะเมื่อสามหมื่นปีก่อนและทำให้ปฐมราชินีเยี่ยนเห็นเข้าพอดี
ดังนั้น… การเกิดใหม่ของปฐมราชินีเยี่ยนอาจจะไม่ใช่เรื่องบังเอิญและไม่ใช่เพราะพวกเขากำจัดได้ไม่สิ้นซาก แต่เป็นเพราะหรงอี้ที่เข้ามาพัวพันกับปฐมราชินีเยี่ยตั้งแต่เมื่อพันล้านปีก่อนช่วยปฐมราชินีเยี่ยนไว้ ให้นางมีโอกาสได้เกิดใหม่
เมื่อคิดได้เช่นนี้…
‘เหล่าราชาแห่งจักรวาล’ สบตากันครู่หนึ่งก็พยักหน้า นัยน์ตาปรากฏความอาฆาต
พวกเขารู้ว่าหากต้องการให้ปฐมราชินีเยี่ยนตายอย่างสิ้นซากก็ต้องฆ่าบุรุษหรงอี้คนนี้ให้ตายสิ้นซากเช่นกัน
ทว่า… พวกมันกลับพูดกับเจี่ยนชิวว่า “แต่ในเมื่อตอนนี้พวกเขามาถึงหลุมศพแล้ว บางทีอาจจะลองดูก็ได้ ถึงอย่างไรที่นี่ก็เป็นถิ่นของข้า หลายๆ เรื่องทำที่นี่ย่อมดีกว่าทำข้างนอก”
เจี่ยนชิวที่เดิมทีสิ้นหวังไปแล้วก็ดีใจขึ้นมาทันที “ท่านอนุญาตแล้วหรือ?”
“เจ้ารับใช้ข้าอย่างสุดใจ ข้าย่อมสนองความต้องการของเจ้าให้ได้มากที่สุด” เสียงสังเคราะห์ตอบอย่างมีแผนการชั่วร้าย
เจี่ยนชิวซาบซึ้งยิ่งนัก “เช่นนั้นตอนนี้เจี่ยนชิวต้องทำสิ่งใดเพื่อร่วมมือกับท่านเพคะ”
“ตอนนี้เจ้าอ่อนแอมากนัก กลับตำหนักผีพักผ่อนก่อนเถิด” เสียงสังเคราะห์กล่าว
เจี่ยนชิวโขกศีรษะลงกับพื้น “ขอบพระทัยราชาแห่งจักรวาล เมื่อเจี่ยนชิวฟื้นตัวแล้วจะกลับมารับใช้ท่านอีกครั้ง”
“ไปเถิด” เสียงสังเคราะห์ตอบ
เจี่ยนชิวเพิ่งจะลุกขึ้น… เสียงสังเคราะห์นั่นกลับเอ่ยอย่างร้อนรนว่า “มาแล้ว พวกมันเร่งเดินทางมาที่นี่แล้ว เห็นทีพวกมันจะทิ้งผนึกติดตามไว้ที่ตัวเจ้า”
เจี่ยนชิวงงงัน “เป็นไปไม่ได้ ข้า… วิญญาณข้าสลายไปแล้ว แม้จะมีผนึกก็ควรสลายไปด้วยแล้ว เหตุใดจึงถูกตามมาที่นี่ได้ อีกทั้งที่แห่งนี้คือหลุมศพ ถิ่นของพวกเรานี่”
เสียงสังเคราะห์ไม่ได้ตอบ พวกมันเริ่ม ‘ป้องกันศัตรู’ จากระยะไกลแล้ว
ถึงอย่างไรเยี่ยนอวี๋ก็นำทัพสุดแกร่งของนางมายังที่ที่เจี่ยนชิวอยู่แห่งนี้โดยฝ่าฟันอุปสรรคทั้งปวงมาแล้ว
แม้แวดล้อมของหลุมศพจะแย่มากจริงๆ มีปีศาจทุกประเภท แต่… เยี่ยนอวี๋ไม่ต้องลงมือเองเลย เพราะเม่ยเอ๋อร์ ซีหวังหมู่และเทพอัสนี พวกเขาทั้งสามทำลายทั้งหมดทิ้งแล้ว ที่สำคัญคือนอกจากพวกเขาจะไม่รู้สึกเหนื่อยแล้ว ยังรู้สึกสนุกมากด้วย
ดังนั้น…
‘ราชาแห่งจักรวาล’ เพิ่งจะคุยกับเจี่ยนชิวเสร็จ เจี่ยนชิวเพิ่งจะพูดจบ
เปรี้ยง
สายฟ้าสีดำทะมึนผ่าลงข้างหน้าพวกเขาแล้ว
เคร้ง
แซ่ด แซ่ด…
ไอมรณะที่รุนแรงเหมือนกับผ้าสีดำถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เหมือนผ้าทั่วไปถูกฉีกกระจุยกระจายภายใต้พายุฝนฟ้าคะนอง
เห็นได้ชัดว่าไอมรณะที่รุนแรงมากนี้ปกป้องสถานที่ที่เจี่ยนชิวพวกนางอยู่ เป็น ‘เยื่อป้องกัน’ ที่ซ่อนตัวของ ‘เหล่าราชาแห่งจักรวาล’ นั่นเอง
บุกมาแล้วหรือ
“เร็วเช่นนี้เลยรึ”
