ตอนที่ 690 ทางที่ถูกต้อง
“แล้วก็เจ้าเด็กคนนั้น ปล่อยไปไม่ได้” จักรพรรดิเปลวเพลิงเองก็เอ่ยปากแล้ว อีกทั้งเป้าหมายของเขายังคือเด็กน้อยผู้น่ารัก แม้เขาจะรู้ว่าผิดศีลธรรม แต่เขาก็จำเป็นต้องทำ
ในเมื่อเดินถึงตรงนี้แล้ว มีเพียงทำให้สุดทาง นี่คือความคิดของจักรพรรดิเปลวเพลิง และเป็นความคิดของไท่เฮ่าและหนี่ว์วาเช่นกัน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้คัดค้าน
ซีหวังหมู่แทบจะระเบิด “พวกเจ้า เลวสิ้นดี”
เทพอัสนีจ้องไท่เฮ่าพวกเขาตาเขม็ง ยังคงไม่อยากจะเชื่อว่าคำพูดเช่นนี้จะออกมาจากปากของพวกเขา เหตุใดจึงโหดร้ายเช่นนี้ได้นะ
เทพอัสนีไม่เข้าใจ…
นายน้อยน่ารักเช่นนี้
นายน้อยยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเด็กน้อยที่จักรพรรดิเปลวเพลิงพูดถึงคือเขา เขายังคงรักษาท่านยายของเขาอย่างตั้งอกตั้งใจ เด็กขนาดนี้ น่ารักขนาดนี้
“เทพกสิกรรม เจ้าพูดเช่นนี้ได้อย่างไร” เทพอัสนีถาม กรงเล็บมังกรยังชี้ไปที่เด็กน้อยที่กำลังกอดจางอวิ๋นเมิ่ง
เด็กน้อยในครานี้ เขายังพูดอย่างอ่อนโยนว่า “ยาย ไม่เจ็บ แล้วใช่หรือไม่ขอรับ”
“ไม่เจ็บแล้วจ๊ะ” จางอวิ๋นเมิ่งที่ใจอ่อน แต่ก็เจ็บใจจนหายใจไม่ออก นางแค้นที่ตนเองยังเร็วไม่พอ เมื่อครู่นี้ อีกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ความเสียดายเช่นนี้ทำให้จางอวิ๋นเมิ่งอารมณ์แปรปรวน อาการของนางเกือบจะรุนแรงขึ้นกว่าเดิม แต่ทันทีที่เด็กน้อยเห็นนางเลือดไหลก็ร้องไห้ “ยาย…”
จางอวิ๋นเมิ่งที่อ่อนแอได้แต่สงบอารมณ์ ปลอบประโลมว่า “ไม่ร้อง เสี่ยวเป่า ไม่ร้อง…”
เด็กน้อยเห็นจางอวิ๋นเมิ่งเลือดหยุดไหลแล้วจึงขยี้ตาที่บวมแดง กลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา ท่าทางทั้งน่าสงสารและน่ารัก
จักรพรรดิเปลวเพลิงที่เห็นดังนั้น หัวใจของเขาก็กระตุกเช่นกัน แต่ว่า…
“เสี่ยวเหลย การทำร้ายเขาไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ แต่เรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว ต้องทำให้เด็ดขาด มิเช่นนั้นมีแต่จะสร้างความเสียหายมากขึ้น” จักรพรรดิเปลวเพลิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม รู้สึกหดหู่ใจ
ซีหวังหมู่ไม่เข้าใจ “เพราะอะไร ทำไมพวกเจ้าต้องการให้นายท่านตาย นายท่านทำอะไรผิดต่อพวกเจ้าหรือ หรือว่าทำอะไรผิดต่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้าหรือ ไม่ นายท่านไม่ได้ทำเลย นายท่านดีมากมิใช่หรือ”
คำถามนี้… ไท่เฮ่าเป็นคนตอบว่า “ใช่ ปฐมราชินีดีกับเรามาก”
เรื่องนี้ไม่ว่าจะเป็นไท่เฮ่าหรือเจ้าแม่หนี่ว์วาหรือเทพกสิกรรมล้วนไม่ปฏิเสธ
“เช่นนั้นเป็นเพราะเหตุใดกัน” เทพอัสนีตะโกนถาม มันไม่เข้าใจเลย ทั้งๆ ที่เชื่อมั่นในตัวนายท่าน เหตุใดยังทำเช่นนี้
เยี่ยนอวี๋เองก็อยากรู้ว่าทำไม
แม้นางจะไม่ได้ปริปากพูดสิ่งใด และกำลังรักษาอาการให้ท่านแม่ของตนเอง แต่นางยังคงมองไปที่ไท่เฮ่า นางอยากรู้ว่าทั้งหมดนี้เป็นเพราะอะไรกันแน่?
เจ้าแม่หนี่ว์กลับไม่อยากบอก นางกำลังจะโต้กลับไปว่า “อย่า…”
“ให้ข้าพูดเองเถอะ” ไท่เฮ่าพูดแทรกหนี่ว์วาที่กำลังจะโต้ตอบ “หากตายตาไม่หลับ คงไม่ยินยอม แม้แต่แดนมรณะยังไม่สามารถขังพวกเขาทั้งครอบครัวได้ หากต้องการกำจัดพวกเขาให้สูญสิ้น มีเพียงการฆ่าตัวตายด้วยความเต็มใจของพวกเขาเองเท่านั้น”
เจ้าแม่หนี่ว์วาสูดหายใจเข้าลึกกลับรู้สึกทนไม่ไหว แต่นางก็ถอยไปข้างหลังก้าวหนึ่งไม่ได้พูดอะไรอีก
จักรพรรดิเปลวเพลิงเองก็ถอยไปข้างหลังแล้ว…
เรื่องถึงบัดนี้ พวกเขาไม่มีตัวเลือกอื่นอีก
ไท่เฮ่าจึงเป็นตัวแทนของเทพบรรพกาลทั้งห้า กล่าวว่า “ปฐมราชินี ไท่เฮ่ายอมรับว่าท่านดีกับสวรรค์ชั้นเก้ามาก เหมือนกับดูแลคนในครอบครัว แทบจะทุ่มเททุกอย่างเพื่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ที่สวรรค์เก้าชั้นฟ้ารุ่งโรจน์เช่นในวันนี้ได้ล้วนเป็นเพราะความทุ่มเทที่ท่านมีให้สวรรค์เก้าชั้นฟ้า หากไม่มีท่านก็ไม่มีสวรรค์เก้าชั้นฟ้าในวันนี้ แม้แต่ไท่เฮ่า พวกเราก็คงยังไม่รู้แจ้ง
ท่านคือมารดาของสวรรค์เก้าชั้นฟ้าและคือมารดาของพวกเรา เพราะว่ามีท่านจึงมีทุกอย่างของสวรรค์เก้าชั้นฟ้า สิ่งมีชีวิตทั้งหมดล้วนเกี่ยวข้องกับท่าน”
สิ่งที่ไท่เฮ่าพูดล้วนเป็นความจริง…
และก็ทำให้ซีหวังหมู่อดน้ำตาไหลไม่ได้ “ในเมื่อรู้ พวกเจ้ายังทำเช่นนี้กับปฐมราชินี พวกเจ้ามันไร้หัวใจ”
เรื่องนี้… ก็เป็นความจริงเช่นกัน
เจ้าแม่หนี่ว์วาเช็ดน้ำตา “พวกเรายอมรับว่าการกระทำต่อปฐมราชินี นอกจากจะผิดศีลธรรมแล้ว ยังเนรคุณอย่างมากอีกด้วย แต่ว่าพวกเรา…”
“ไม่มีทางเลือก” จักรพรรดิเปลวเพลิงเสริมคำพูดที่เหลือ “พวกเราไม่มีทางเลือก”
ไท่เฮ่ายกมือขึ้นส่งสัญญาณให้พวกเขาหยุดพูด เขาจึงพูดต่อไปว่า “ปฐมราชินี หลังจากท่านร่วงหล่นไปแล้วกลับมา คงจะรู้สึกว่าสวรรค์เก้าชั้นฟ้ากำลังหักล้างกฎและคำสั่งที่อยู่นอกเหนือจากท่าน ซึ่งนั่นคือกฎระเบียบใหม่ทั้งหมด ท่าน คงจะรู้สึกได้”
เรื่องนี้… เยี่ยนอวี๋ย่อมรู้สึกได้ตั้งแต่แรกแล้ว ดังนั้นนางจึงไม่ได้พูดอะไร นางอยากฟังเหตุผลทั้งหมดของไท่เฮ่า
ส่วนไท่เฮ่า เขาเองก็ไม่ได้ทิ้งช่วงนาน เขายังคงพูดต่อไปว่า “หากท่านไม่เกิดใหม่อีกครั้งและไม่สร้างผลกระทบต่อกฎของสวรรค์เก้าชั้นฟ้า เช่นนั้นไม่ว่าท่านจะเกิดใหม่อย่างไร พวกเราก็ไม่ทำเช่นนี้ แต่ว่าท่านสร้างผลกระทบอันหนักหนาและลึกซึ้ง กระทั่งยิ่งลึกซึ้งกว่าเดิม เพราะท่านรวบรวมสวรรค์เก้าชั้นฟ้า รวมถึงแอตแลนและมหาทวีปเทียนอวี่ที่แตกสลายนั่นมาอยู่ภายใต้ ‘ปีก’ ของท่าน
และนี่กลับเป็นจุดเริ่มต้นของการทำลายล้างสวรรค์เก้าชั้นฟ้า แอตแลนและมหาทวีปเทียนอวี่จะถูกทำลายเพราะกระทำของท่าน และอาจจะถูกทำลายได้ทุกเมื่อเมื่อท่านได้รับบาดเจ็บ”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ไท่เฮ่าหยุดลงอีกครั้ง เนื่องจากอารมณ์ขึ้นๆ ลงๆ ของเขา ทำให้เขาจำเป็นต้องสงบอารมณ์ลงก่อนจึงจะพูดต่อไปได้
ทว่าซีหวังหมู่ระเบิดอารมณ์อีกครั้ง “เหลวไหล ไร้มูลความจริง”
“ว้าว” อินหลิวเฟิงจู่ๆ ก็พูดขึ้นจากด้านข้าง “ซีซี เจ้าใช้คำพูดถูกด้วย”
ซีหวังหมู่ “…” อยากต่อยเจ้าวิหคทมิฬทำอย่างไรดี
ทว่าอินหลิวเฟิงที่ได้รับสายตา ‘พิฆาต’ ของซีหวังหมู่กลับพูดต่อจากไท่เฮ่าว่า “ดังนั้นพวกเจ้าคิดว่า ตราบใดที่กูไหน่ไนร่วงหล่นอย่างสมบูรณ์ กฎระเบียบของสวรรค์เก้าชั้นฟ้าก็จะมั่นคง การกระทำของพวกเจ้าเป็นการทำเพื่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้า”
“ใช่แล้ว” จักรพรรดิเปลวเพลิงตอบอินหลิวเฟิง “หลังจากเรื่องนี้ เราก็จะฆ่าตัวตายเพื่อรับผิด ขอเพียงกฎระเบียบของสวรรค์เก้าชั้นฟ้ากลับไปมั่นคงดังเดิม เราก็จะไม่ปล่อยให้ตนเองมีชีวิตอยู่ นี่คือราคาที่เราต้องแลก ความผิดฐานฆ่าคนในครอบครัว เป็นเรื่องที่อภัยให้ไม่ได้”
เจ้าแม่หนี่ว์วาน้ำตาไหลอีกครั้งและเงยหน้ามองเยี่ยนอวี๋ เยี่ยนอวี๋ที่กำลังช่วยรักษาร่างกายของจางอวิ๋นเมิ่ง “ปฐมราชินี เพื่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ข้ารู้ว่าท่านยอมเสียสละทุกอย่าง เช่นนั้นครั้งนี้ ฆ่าตัวตายเถอะ”
แม้จะรู้สึกทนไม่ได้บ้างก็ตาม…
แต่เจ้าแม่หนี่ว์วายังคงพูดประโยคนี้ว่า “เช่นเดียวกับเมื่อครั้นเราต่อสู้จนตัวตายเพื่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้า บัดนี้ก็แค่การฆ่าตัวตายเท่านั้น ท่านไปก่อน แล้วพวกเราจะตามไป”
