ตอนที่ 691 กับดัก
คำพูดนี้… คือความจริง
เยี่ยนอวี๋ฟังออกว่านี่คือแผนของไท่เฮ่าพวกเขา แต่ว่า… เยี่ยนอวี๋ยังไม่ทันเอ่ยอะไร อินหลิวเฟิงก็ถามในสิ่งที่นางอยากถามแล้ว “ท่านทั้งสามจะมั่นใจได้อย่างไรว่ากูไหน่ไนปกครองสามจักรวาลแล้วจะทำลายพวกมัน”
“นั่นน่ะสิ” ซีหวังหมู่ไม่เข้าใจ “ตลอดหลายปีมานี้นายท่านเคยทำมิดีต่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้าหรือ เหตุใดพวกเจ้าจึงคิดเช่นนี้ ต้องเป็นเพราะอยู่ในหลุมศพอันมืดมนนี้มานานจนสมองผิดปกติไปแล้วแน่ๆ”
“แต่ก่อนไม่ทำไม่ได้หมายความว่าต่อไปจะไม่ทำ” ไท่เฮ่าเอ่ยขึ้นอีกครา “ส่วนเรื่องที่ว่าเหตุใดพวกเราจึงมั่นใจเช่นนี้ ย่อมมีเหตุผลที่เราเชื่อมั่น”
“ท่านพี่ ในเมื่อพูดถึงตรงนี้แล้วก็พูดให้หมดเถอะ” เจ้าแม่หนี่ว์วาสูดหายใจเข้าก่อนจะสารภาพตรงๆ ว่า “ตอนที่พวกเราร่วงหล่น พวกเราได้เห็นอนาคต เห็นว่าท้ายที่สุดปฐมราชินีทำลายสวรรค์เก้าชั้นฟ้าทั้งหมด เพราะว่าสวรรค์เก้าชั้นฟ้าในครานั้นได้ฝ่าฝืนความตั้งใจเดิมในการสร้างสวรรค์เก้าชั้นฟ้าของท่าน มีด้านมืดมากเกินไป
นั่นคือสิ่งที่ท่านไม่อนุญาตให้ดำรงอยู่ในโลกเด็ดขาด ดังนั้นท่านจึงทำลายสวรรค์เก้าชั้นฟ้าทั้งหมด ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ท่านทำลายมันหมด”
เมื่อพูดจบ… เจ้าแม่หนี่ว์วาเงียบ ราวกับว่ารู้สึกหนักอึ้งเช่นกัน
ไท่เฮ่า จักรพรรดิเปลวเพลิงก็เช่นกัน
ซีหวังหมู่ยิ่งไม่เข้าใจ “ดังนั้น พวกเจ้าจึงเริ่มเป็นปรปักษ์กับนายท่านเพียงเพราะอนาคตที่ไม่แน่นอน ปั้นน้ำเป็นตัวเช่นนี้หรือ”
อินหลิวเฟิงทำเสียง จึ๊ อดพูดไม่ได้ว่า “ซีซี วันนี้เจ้าใช้ภาษาได้ดี แม้แต่คำว่าปั้นน้ำเป็นตัวก็ใช้เป็นแล้ว”
“เจ้าวิหคทมิฬ เชื่อหรือไม่ว่าข้าจะต่อยเจ้า” ซีหวังหมู่มันกำลังพูดอย่างจริงใจ แต่เจ้าวิหคทมิฬกลับคอยขัดขวาง
ทว่าอินหลิวเฟิงก็อดพูดไม่ได้ว่า “หากมีแค่ท่านเดียวที่เห็นอนาคตเช่นนี้อาจจะเป็นแค่ภาพลวงตา แต่หากไท่เฮ่า เจ้าแม่หนี่ว์วา เซวียนหยวน เทพกสิกรรมและจวนซีเห็นกันทุกท่าน เช่นนั้นก็อาจจะไม่ใช่แค่ภาพลวงตาแล้ว”
“ใช่แล้ว” จักรพรรดิเปลวเพลิงเงยหน้ามองอินหลิวเฟิง “เสวียนอิ๋น เจ้ายังคงมองทุกอย่างทะลุปรุโปร่งได้ดังเช่นเมื่อก่อน เป็นไปตามที่เจ้าพูด หากมีแค่ข้าเห็นก็คงเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญหรือไม่ก็ภาพลวงตา แต่เราทุกคนเห็นกันหมด”
“เช่นนั้นพวกเจ้าไม่คิดบ้างหรือว่านี่อาจจะเป็นกับดัก” อินหลิวเฟิงย้อมถาม
“ไม่มีทาง” จักรพรรดิเปลวเพลิงกล่าวอย่างมั่นใจ “หลายสิบล้านปีที่ผ่านมานี้ เราได้ดำเนินการตรวจสอบมากมาย นอกจากนี้พวกเจ้ารู้หรือไม่ว่าโลกดั้งเดิมของแอตแลนถูกทำลายอย่างไร”
เรื่องนี้… กู้จื่อเฟิงก็พอรู้บ้างจริงๆ “บ้างว่าจักรวาลระเบิดเอง บ้างก็ว่าซูสเทพผู้สร้างในตำนานทำลายแอตแลนอันแสนโสโครกไป ดังนั้นท่านต้องการบอกว่า แบบที่สองถูกต้องหรือ”
“ใช่แล้ว” จักรพรรดิเปลวเพลิงมั่นใจมาก “เราตรวจสอบมาแล้ว”
กู้จื่อเฟิงเงียบ เขาไม่รู้จริงๆ ว่าเรื่องนี้ตรวจสอบอย่างไร ถึงอย่างไรก็มีเพียงตำนานนี้เพียงตำนานเดียวที่ไม่มีหลักฐานทางกายภาพใดๆ
แต่ไท่เฮ่าเอ่ยปากอีกครั้ง “ปฐมราชินี อันที่จริงท่านลองถามตนเอง เมื่อครั้นสวรรค์เก้าชั้นฟ้าถูกซีเหอปกครองจนยุ่งเหยิง ในใจท่านอยากจะทำลายสวรรค์เก้าชั้นฟ้าและสร้างสวรรค์เก้าชั้นฟ้าขึ้นใหม่ใช่หรือไม่”
คำตอบคือแน่นอนว่าเยี่ยนอวี๋เคยคิดเช่นนั้นจริงๆ แต่ท้ายที่สุดนางก็ไม่ได้ทำเช่นนี้
แต่นางเคยคิดเช่นนี้จริงๆ นางจึงรู้ว่าไท่เฮ่าพวกเขาจำเป็นต้องต่อต้านนางเช่นนี้เพื่ออะไร
นอกจากนี้… พวกเขาไม่ผิด
อย่างน้อยหากมองจากมุมที่พวกเขาคำนึงถึงสวรรค์เก้าชั้นฟ้าแล้ว พวกเขาไม่ผิด
แต่ว่า… อินหลิวเฟิงถามขึ้นอีกครั้งว่า “ก็เพราะความเป็นไปได้เช่นนี้ พวกเจ้าจึงต้องสังหารปฐมราชินีหรือ”
“พวกเจ้ามันไร้หัวใจ” ซีหวังหมู่ระเบิดอารมณ์ทันที “ข้าขอพูดคำเดิม หากมีวันนั้นจริงๆ สวรรค์เก้าชั้นฟ้าก็สมควร
พวกเจ้าไม่เคยคิดว่าจะช่วยเหลือนายท่านอย่างไรเพื่อปกครองสวรรค์เก้าชั้นฟ้าให้ดี คิดเพียงว่านายท่านจะทำลายพวกมันเพราะสวรรค์เก้าชั้นฟ้าที่ไม่เอาไหน จากนั้นก็มาต่อต้านนายท่าน ไม่ ไม่สิ… นี่มันไม่ใช่ต่อต้านแล้ว นี่มันเรียกว่าล้มตายกันทั้งสองฝ่าย
มารดามันเถอะ โมโหจะตายอยู่แล้ว นายท่าน ซีซีลงมือได้หรือยัง ทนไม่ไหวแล้ว สารเลวพวกนี้น่ากระทืบให้ตาย”
“ซีซี…” เยี่ยนอวี๋ปริปากแล้ว
แต่อินหลิวเฟิงกลับถามขึ้นอีกครั้งว่า “ไท่เฮ่า หนี่ว์วา เทพกสิกรรม ข้าขอถามพวกเจ้าอีกเพียงหนึ่งคำถาม พวกเจ้าเคยคิดหรือไม่ว่าปฐมราชินีค่อยๆ ลดการควบคุมต่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้าลงแล้ว พวกเจ้าเคยคิดหรือไม่ว่า ขณะที่ปกป้อง ปฐมราชินีสามารถปล่อยให้สวรรค์เก้าชั้นฟ้าค่อยๆ ปรับปรุงตัวมันเองให้สมบูรณ์แบบ จนกระทั่งปฐมราชินีไม่ต้องแทรกแซงได้”
เรื่องนี้สำคัญมาก เดิมทีอินหลิวเฟิงคิดว่าเทพสองสามองค์นี้คิดไม่ถึง
ทว่าไท่เฮ่ากลับพูดขึ้นว่า “ไม่เคยคิดได้อย่างไร หากไม่ใช่เพราะเป็นไปไม่ได้ เราจะลงมือกับปฐมราชินีได้อย่างไร เราตรวจสอบและทดลองมาหลายสิบล้านปีจึงตัดสินใจลงมือทำเช่นนี้ ทั้งหมดก็เพราะไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว”
เมื่อไท่เฮ่าพูดเช่นนี้ออกมา เขาก็ตาแดงก่ำจนถึงบัดนี้ แม้แต่เขาผู้มีจิตใจเข้มแข็งที่สุดก็ต้องตาแดง “อดีตข้าสามารถตายแทนปฐมราชินีได้ หากไม่ใช่ทางเลือกสุดท้าย ข้าจะเลือกที่จะปล่อยให้ปฐมราชินีตายได้อย่างไร”
คำพูดเช่นนี้… เพียงพอที่จะทำให้เยี่ยนอวี๋ขอบตาแดง ทว่าไท่เฮ่าพูดต่อไปว่า “ดังนั้นแล้ว ปฐมราชินี ฆ่าตัวตายในหลุมศพที่นี่เถอะ จะได้ไม่ส่งผลต่อสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ข้าไม่อยากบีบคั้นท่าน แต่เพื่อจุดนี้ในวันนี้ จวนซวีและเซวียนหยวนไปก่อนแล้ว ท่านก็ถือเสียว่าเป็นการชดใช้ชีวิตที่ท่านติดค้างข้าไว้เถิด”
คำพูดเช่นนี้ เมื่อถูกพูดออกมาจากปากของไท่เฮ่า… เพียงพอที่จะทำให้เยี่ยนอวี๋น้ำตาไหล
แม้นางจะเตรียมใจมานานแล้ว นางยังคงหลั่งน้ำตา นอกจากนี้นางไม่สามารถปฏิเสธได้ เพราะว่านางติดค้างชีวิตไท่เฮ่าจริงๆ ครานั้นหากไม่มีไท่เฮ่า นางคงตายด้วยพลังแดนมืดนิรันดร์ของแอนนา กลับสู่ธรรมชาติและสูญสลายไปแล้ว ดังนั้น…
ขณะที่เยี่ยนอวี๋ลุกขึ้นก็พูดขึ้นว่า “ข้ารับปากเจ้า เจ้าปล่อยท่านพ่อข้าก่อน”
เยี่ยนชิงที่ถูกไท่เฮ่าจับตัวไว้แม้จะตื่นแล้ว แต่กลับไม่สามารถพูดได้ น้ำตาของเขาไหลลงมาไม่หยุดมานานแล้ว บัดนี้น้ำตานองเต็มใบหน้า
“เสี่ยวอวี๋เอ๋อร์” จางอวิ๋นเมิ่งอยากจะลุกขึ้นมาห้าม
ทว่า… เด็กน้อยเร็วกว่านาง เขากอดขาของท่านแม่ไว้แน่น พูดน้ำตาคลอว่า “ไม่ ไม่เอา เป่าแล้วหรือ” เสียงอ่อนโยนและน่าสงสารมาก
เยี่ยนอวี๋ที่ได้ยินดังนั้นก็ใจกระตุก
ต้าซือมิ่งที่เดิมทียืนอยู่ข้างๆ นางไม่พูดไม่จาย่อมขวางนางไว้ “ใช่แล้ว ตอบอย่างไม่สนใจไยดีเช่นนี้ สามีและลูกน่ะ ไม่เอาแล้วหรือ”
