ตอนที่ 707 มองทะลุปรุโปร่ง
ทันทีที่เข้าไปในห้องโถง เซ่าเฮ่าก็เล่าสิ่งที่ตนได้ตระหนักรู้ออกมาและให้ข้อสรุปว่า “ความรักที่จวินโฮ่วมีต่อนายท่านเป็นที่ประจักษ์ของเจ้าและข้า ไม่มีสิ่งใดต้องสงสัย แต่จะมีสิ่งมีชีวิตเฉกเช่นจวินโฮ่วอีกหรือไม่”
สีหน้าของเทียนตี้ขรึมลง “พูดตามตรง ตอนที่ข้าไล่ตามหลุมศพที่หายไป ข้าเห็นอาจารย์พ่อคนหนึ่ง อาจารย์พ่อที่ไม่มีดวงตา”
เซ่าเฮ่าชะงัก ผ่านไปนานก็ยังนิ่ง…
เซ่าเฮ่ารู้เรื่องร่างพลังร่างแยกของต้าซือมิ่ง ดังนั้นเมื่อเทียนตี้พูดเช่นนี้ เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่า หรือว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือของร่างแยกอีกร่างหนึ่งของจวินโฮ่ว
นี่มัน…
เซ่าเฮ่าอดสรุปไม่ได้ว่าหากเป็นเช่นนี้ ทุกอย่างก็เป็นที่เข้าใจได้
แต่ว่า… เซ่าเฮ่ากำลังจะไตร่ตรองต่อไป หยวนสื่อเทียนจุนที่พาฟ่านเจียงกลับมาและยังนำข่าวร้ายเรื่องหนึ่งมาด้วย
เมื่อหยวนสื่อเทียนจุนวางยมราชฟ่านลง เขาก็มาหาเทียนตี้ทันที “เทียนตี้ ไม่ได้การแล้ว”
“เกิดเรื่องอีกแล้วหรือ” เทียนตี้ขมวดคิ้วถาม
หยวนสื่อเทียนจุนพยักหน้า “ใช่แล้ว จู่ๆ สวรรค์เก้าชั้นฟ้าก็มีข่าวลือแปลกๆ”
เนื่องจากการดำรงอยู่ของหยวนสื่อเทียนจุนในสวรรค์เก้าชั้นฟ้าเป็นรองเพียงเทียนตี้ เขามีตาและหูที่สามารถมองเห็นและได้ยินทุกอย่างทั่วทั้งสวรรค์เก้าชั้นฟ้า ตราบใดที่เขาตั้งใจฟังก็จะได้ยินว่าช่วงนี้สวรรค์เก้าชั้นฟ้ากำลังคุยเรื่องอะไร
แต่การวิจารณ์เรื่องทั่วๆ ไป หยวนสื่อเทียนจุนไม่สนใจ จิตเหนือสำนึกของเขาก็ไม่หยุดอยู่กับคำวิพากวิจารณ์ใดๆ แต่เมื่อครู่นี้ไม่เหมือนกัน…
“จู่ๆ ก็มีทวยเทพมากมายสนทนาเรื่องตัวตนที่เป็นจักรพรรดิอสูรของจวินโฮ่ว” หยวนสื่อเทียนจุนรู้สึกกังวลมาก เพราะว่าสวรรค์เก้าชั้นฟ้าก่อนหน้านี้ แม้จะมีคนพูดถึงตัวตนของจวินโฮ่ว แต่ก็มีไม่มาก
แต่เมื่อครู่นี้… เขาก็แค่ลองสัมผัสสวรรค์เก้าชั้นฟ้าเพียงเล็กน้อยอย่างที่ทำเป็นประจำก็ได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ถึงตัวตนของจวินโฮ่วมากมาย
เรื่องนี้ผิดปกติมาก
ผิดปกติมากจริงๆ
หยวนสื่อเทียนจุนรู้สึกได้ว่าเหมือนกับว่าจู่ๆ มีเจตจำนงบางอย่างควบคุมทวยเทพของสวรรค์เก้าชั้นฟ้าไว้ ทำให้พวกเขาคิดถึงตัวตนของจวินโฮ่วพร้อมกัน ‘อย่างกะทันหัน’ ซึ่งต่างจากข่าวลือก่อนหน้านี้ที่ซีเหอสังหารปฐมราชินีอย่างสิ้นเชิง
นี่ไม่ใช่การแสดงความคิดเห็น นี่คือการควบคุมแน่นอน
ผู้ดำรงอยู่ที่สามารถควบคุมสวรรค์เก้าชั้นฟ้าทั้งสวรรค์ได้…
หยวนสื่อเทียนจุนไม่กล้าคิด ทว่าเทียนตี้และเซ่าเฮ่าที่ได้ยินดังนั้นไม่รู้สึกแปลกใจเลย “มาแล้ว”
ไม่ว่าผู้ดำรงอยู่คนนี้คือร่างแยกของต้าซือมิ่งหรือไม่ หรือว่าจะเป็นอย่างอื่น มันก็กำลังเคลื่อนไหวแล้ว
“หยวนสื่อ เจ้าเข้ามาก็…” เดิมทีเทียนตี้ต้องการให้หยวนสื่อเทียนจุนคอยจับตาดู ‘เสียงวิพากษ์วิจารณ์’ เหล่านี้ เขาจะจำศีลทันที เพราะว่าเขารู้ดีว่าไม่ว่าฝ่ายตรงข้ามคือผู้ใด ตราบใดที่เขาสามารถคลี่คลายปัญหาที่สำคัญที่สุดในเวลานี้ได้ ทุกอย่างย่อมไม่ใช่ปัญหา
แต่แล้วเขายังไม่ทันพูดจบด้วยซ้ำ เขาก็รู้สึกได้ว่ามีมหาเทพกลุ่มหนึ่งปรากฏขึ้นหน้าประตูจักรวาลดั้งเดิมโดยการนำของตัวเหวินเทียนอ๋องแล้ว
ไม่เพียงเท่านี้…
ด้วยโสตสัมผัสอันเก่งกาจของเทียนตี้ เขาได้ยินตัวเหวินเทียนอ๋องประท้วงแล้ว “เทียนตี้ หรงอี้จักรพรรดิอสูรแดนมืดหลอกใช้ปฐมราชินี ทำให้สวรรค์เก้าชั้นฟ้าสั่นคลอน ทำให้สรรพสัตว์ในสวรรค์เก้าชั้นฟ้าของกระหม่อมเศร้าหมอง เขาฟื้นฟูอาณาจักรแห่งความมืด ฟื้นฟูเผ่ามาร ทำให้สวรรค์เก้าชั้นฟ้าต้องนองเลือด ท่านโปรดกวาดล้างคนเลวข้างกายนายท่านด้วย”
“ท่านโปรดกวาดล้างคนเลวข้างกายนายท่าน”
“ท่านโปรดกวาดล้างคนเลวข้างกายนายท่าน…” ทวยเทพทั้งกลุ่มพากันโขกศีรษะให้จักรวาลดั้งเดิม และกล่าววาจาอย่างหนักแน่น สีหน้าจริงจัง พร้อมอุทิศตนให้กับความยุติธรรม
ทว่าเสียงเหล่านี้ถูกสกัดกั้นไว้ในทันทีที่ดังขึ้น นอกจากเขาแล้ว เทพองค์อื่นๆ ในจักรวาลดั้งเดิมก็ไม่มีผู้ใดได้ยิน
แต่หยวนสื่อเทียนจุนและเซ่าเฮ่าล้วนเห็นเงื่อนงำบางอย่างจากสีหน้าอันหนึกอึ้งของเขา “มาแล้ว?”
เทียนตี้ ‘ปิดปาก’ เงียบ หลักๆ แล้วเพราะไม่อยากให้ซีหวังหมู่พวกเขาได้ยิน และไม่อยากให้รบกวนเยี่ยนอวี๋ทั้งครอบครัว ไม่ได้ต้องการปิดบังเซ่าเฮ่าและหยวนสื่อเทียนจุน ดังนั้นเขาจึงพยักหน้าทันที “มาบีบบังคับให้ข้าสละบัลลังก์แล้ว”
“ฮึ” เทียนตี้ที่พูดจบก็ยิ้มหยัน สีหน้าเยือกเย็นมาก “ใจร้อนจริงๆ เห็นทีพวกเราคงต้องทำลายหลุมศพแล้ว แม้จะทำให้เรื่องราวร้ายแรงไปกว่าเดิม แต่ฝ่ายตรงข้ามก็จะไม่มีที่ซ่อนตัวอีก”
หยวนสื่อเทียนจุนได้ยินดังนั้น นอกจากจะตึงเครียดเหมือนเดิม ยังกังวลยิ่งกว่าเดิมด้วย “นี่คือจะไม่สนอะไรแล้วหรือ”
“ข้าไปเจอเอง” เทียนตี้พูดพลางลุกขึ้นยืน
เซ่าเฮ่ากลับกดตัวเขาไว้ “ข้าไปเอง ตอนนี้เจ้าต้องหาวิธีรักษาอาการของนายท่านให้ได้ ข้าเดาว่าที่ฝ่ายตรงข้ามกล้าอาละวาดเช่นนี้ เกรงว่าเป็นเพราะรู้ว่านายท่านสลบไสลไปแล้ว ต้องการถือโอกาสลงมือตอนที่นายท่านไม่สามารถทำอะไรสังหารจวินโฮ่ว”
แต่แล้ว เทียนตี้จำเป็นต้องพูดขึ้นว่า “เหล่าประชาของสวรรค์เก้าชั้นฟ้าหลั่งไหลมาจักรวาลดั้งเดิมแล้ว ข้าต้องเป็นคนออกไป ส่วนเรื่องการหาวิธีรักษา เจ้าวิหคทมิฬเริ่มแล้ว เขาไม่เคยทำให้เราผิดหวัง”
เดิมทีเขาแค่ต้องการสัมผัสไอมรณะแดนมืดนิรันดร์นั้นอย่างสงบ เพื่อคลี่คลายปัญหาที่พวกเขาแตกร้าวจากในนั้น แต่ตอนนี้เห็นที… ฝ่ายตรงข้ามคงไม่อยากให้เขามีเวลานั้น
ทว่าฝ่ายตรงข้ามรีบร้อนเช่นนี้กลับทำให้เทียนตี้มั่นใจ
ดังนั้นเมื่อเขาปรากฏตัวขึ้นข้างหน้าจักรวาลดั้งเดิม อยู่ต่อหน้าเหล่าทวยเทพ เขาจึงสงบนิ่งมาก
“เทียนตี้”
ตัวเหวินเทียนอ๋องที่เห็นเทียนตี้เป็นคนแรก เขาก็เรียกทันที น้ำตาก็ไหลพรากลงมา
เหล่าประชามากมายก็พากันน้ำตาไหล “เทียนตี้ ท่านต้องผดุงความยุติธรรมให้สวรรค์เก้าชั้นฟ้านะพ่ะย่ะค่ะ”
“ใช่แล้ว หรงอี้จักรพรรดิอสูรต้องถูกลงอาญา เขาหลอกล่อปฐมราชินีด้วยรูปโฉม ทำให้ปฐมราชินีรักษาความบริสุทธิ์ไว้มิได้ ทั้งยังปล่อยเผ่ามารออกมาจากแดนมืด และยังปล่อยให้พวกมันกำเริบเสิบสานในทะเลสาบสือซ่าไห่”
“เผ่ามารมีจิตใจชั่วร้ายแต่กำเนิด ทุกวันนี้อาณาจักรเทพบริเวณทะเลสาบสือซ่าไห่ต้องตกระกำลำบาก เทียนตี้ ท่านต้องกำจัดเผ่ามาร อย่าปล่อยให้เขาล่อลวงปฐมราชินีได้อีก”
“ได้โปรดเทียนตี้สังหารจักรพรรดิอสูรหรง” ขุนนางทวยเทพเช่นตัวเหวินเทียนอ๋องโขกศีรษะลงพื้นอีกครั้ง เขาโขกจนศีรษะเลือดออก ท่าทีเหมือนกับว่าหากเทียนตี้ไม่ทำเช่นนี้ พวกเขาจะโขกศีรษะจนตายอยู่ตรงนี้
เจ้าแม่หนี่ว์วาที่แอบดูถึงตรงนี้ได้ใจมาก “เทียนตี้ต้องสงสัยเจ้าแซ่หรงคนนั้นอยู่แล้ว ตอนนี้เราเล่นไม้นี้อีก เขาต้องถือโอกาสฆ่าเจ้าหมอนั่นแน่นอน ท่านพี่และข้าก็จะได้เข้าจักรวาลดั้งเดิม กำจัดปฐมราชินีและลูกของนาง สวรรค์เก้าชั้นฟ้าจะสงบสุขจากนี้เป็นต้นไป”
“ไม่…” ‘ไท่เฮ่า’ ที่เดิมทีกำลังจะสำทับกลับถูกตบหน้าฉาดใหญ่
เพราะว่าเทียนตี้ไม่ได้เป็นไปตามที่พวกเขาหวัง เทียนตี้ยังตะโกนเสียงดังไปทางความว่างเปล่า “มารฝูหมัว ออกมาเถอะ ข้ารู้ว่าเจ้าอยู่ ข้ารู้สึกได้”
เทียนตี้รู้ว่า ‘ไท่เฮ่า’ ซ่อนตัวอยู่ แต่นั่นไม่ใช่ไท่เฮ่าแล้ว แต่คือ…
