เซียนหมอหญิงแม่ลูกอ่อน – ตอนที่ 759 จบลงด้วยความเกลียดชัง

เซียนหมอหญิงแม่ลูกอ่อน

ตอนที่ 759 จบลงด้วยความเกลียดชัง

อวิ๋นเหลียนยังไม่รู้ตัว เพราะว่านางกำลังเพ่งสมาธิทั้งหมดไปกับการผสานร่าง นอกจากนี้นางยังคิดว่าไม่จำเป็นต้องกังวล

ทว่านางคิดไม่ถึงว่าเยี่ยนอวี๋สามารถใช้ประโยชน์จากแผนการที่นางสร้างไว้ในภูเขาถงซาน รู้แจ้งถึงกฎต้นกำเนิดของยุคของนางภายในหนึ่งวัน

ถึงแม้ตอนนี้เยี่ยนอวี๋ยังไม่สามารถควบคุมกฎทุกชั้นสวรรค์ได้ตามใจเช่นอวิ๋นเหลียนที่ ‘กำเนิด’ ในยุคคุนหลุน แต่นางก็สามารถมองเห็นทุกชั้นสวรรค์ได้ โดยเฉพาะสวรรค์ชั้นเก้าแห่งนี้

ดังนั้นอวิ๋นเหลียนในยามนี้อยู่ในสภาพแบบใด เยี่ยนอวี๋เห็นได้อย่างชัดเจน “ร่างแยกร่างที่สองของอวิ๋นเหลียน ที่แท้ก็เป็นร่างครึ่งคนครึ่งปีศาจโบราณที่มีพลังวิเศษความโกลาหลนี่เอง”

เยี่ยนอวี๋ที่ยังไม่รู้ว่าร่างแยกร่างที่สองของอวิ๋นเหลียนคือแก่นไม้กู่ถงและถูกลูกของตนกินไปแล้ว นางยังคิดว่านี่คือร่างแยกใหม่หลังจากร่างทูตสวรรค์ฝ่ายซ้าย ซึ่งเหมือนกับความคิดของจักรพรรดิมาร

ทว่าไม่เหมือนกับจักรพรรดิมารที่เฝ้ามองความเปลี่ยนแปลงตรงที่เยี่ยนอวี๋เตรียมจะสังหารร่างแยกร่างนี้ของอวิ๋นเหลียนแล้ว “ถือว่าเจ้าโชคร้าย”

เยี่ยนอวี๋ที่พูดจบก็เพ่งสมาธิทำลายล้างร่องรอยที่หลงเหลือของอวิ๋นเหลียนในสวรรค์ชั้นเก้า ในขณะเดียวกันยังคอยสัมผัสกฎใหม่ กฎใหม่แห่งการสังหารอวิ๋นเหลียน

ถึงอย่างไรพลังของเยี่ยนอวี๋ไม่สามารถสังหารอวิ๋นเหลียนได้ แต่หากนางสามารถใช้กฎทั้งหมดที่มีอยู่ของสวรรค์ชั้นเก้าสร้างกฎการทำลายล้างรูแบบใหม่ นางก็จะไม่ถูกจำกัดด้วยยุคสมัย สามารถฆ่าอวิ๋นเหลียน ‘คนนี้’ ได้

“ตราบใดที่ข้าสังหารร่างแยกนี้ได้ก็เท่ากับว่าข้าสามารถฆ่าร่างแยกทุกร่างของอวิ๋นเหลียนได้” เยี่ยนอวี๋รับรู้เรื่องนี้ดี แต่กลับพบว่า… ร่างครึ่งคนครึ่งปีศาจร่างนี้ของอวิ๋นเหลียนแข็งแกร่งมาก พลังกลืนกินแห่งความโกลาหลในร่างกายของนางสามารถย้อนกลับไปถึงช่วงหงเหมินของยุคคุนหลุน

มิหนำซ้ำด้วยการเสริมพลังจิตเหนือสำนึกของอวิ๋นเหลียนเอง ร่างครึ่งคนครึ่งปีศาจตนนี้มีความสามารถถึงครึ่งหนึ่งของร่างจริงของอวิ๋นเหลียนก่อนที่จะร่วงหล่นแล้ว

จำเป็นต้องพูดว่า การเลือกร่างแยกของอวิ๋นเหลียนมีกลวิธีที่ดีมากจริงๆ ล้วนเป็นร่างที่เหมาะกับการฟื้นฟูพลังของตนเอง

ทว่าเยี่ยนอวี๋กลับรับรู้ในระหว่างสัมผัสว่า “พลังของอวิ๋นเหลียนค่อนไปทางหยาง พลังของปีศาจแห่งความโกลาหลค่อนไปทางหยิน ในระหว่างที่หลอมรวมกันอย่างสมบูรณ์ ความขัดแย้งของทั้งสองจะพุ่งถึงขีดสุด”

ซึ่งก็หมายความว่า… นี่คือโอกาสการลงมือที่ดีที่สุด แม้นางจะยังไม่ได้สร้างกฎใหม่ขึ้นมา เยี่ยนอวี๋กระจ่าง ในขณะเดียวกัน…

ตูม

เสียงระเบิดดังขึ้น เหมือนกับกำลังยืนยันความคิดของเยี่ยนอวี๋ มันดังขึ้นจากร่างกายครึ่งคนครึ่งปีศาจของอวิ๋นเหลียน

เยี่ยนอวี๋ตั้งสมาธิ เตรียมกระตุ้นความขัดแย้งนี้

“ให้ตายเถอะ”

อวิ๋นเหลียนที่เข้าใจสถานการณ์ของตนเองดี นางรีบทานโอสถที่เตรียมไว้เม็ดหนึ่งลงไป

ทว่าโอสถเม็ดนี้เพิ่งเข้าไป อวิ๋นเหลียนก็รู้สึกถึงความผิดปกติ

หึ่ง

เยี่ยนอวี๋แอบนำไอปีศาจที่เหล่าปีศาจมารบริเวณนั้นนำมาซึ่งมีฤทธิ์หยางกระตุ้นเข้าไปที่ที่อวิ๋นเหลียนอยู่

สัญชาติญาณการกลืนกินของปีศาจโกลาหลทำให้อวิ๋นเหลียนครึ่งคนครึ่งปีศาจกลืนกินไอปีศาจใกล้เคียงลงไปด้วย

เอื้อก

อวิ๋นเหลียนกระอักเลือดขนานใหญ่ออกมา ทำเอาฤทธิ์โอสถที่เพิ่งกลืนเข้าไปถูกคายออกมากเกือบหมด

ทว่านี่ยังไม่เพียงพอที่จะคร่าชีวิตอวิ๋นเหลียนครึ่งคนครึ่งปีศาจได้ นางรีบสร้างสมดุลระหว่างพลังปีศาจและพลังอันยิ่งใหญ่แห่งคุนหลุนในร่างกาย

แต่แล้ว เยี่ยนอวี๋ที่ปรับตัวเข้ากับสวรรค์ชั้นเก้าได้ดีขึ้นเรื่อยๆ นางก็รวบรวมพลังปีศาจอันชั่วร้ายมาไม่หยุดจากอาณาจักรมารที่อยู่ใกล้เคียง ผสานมันเข้าไปในภูเขาไท่ชาง

เรื่องนี้ดึงความสนใจของจักรพรรดิมารไประดับหนึ่ง

ทว่าเดิมทีจักรพรรดิมารคิดว่า “อวิ๋นเหลียนต้องการเลื่อนขั้นขณะหลอมรวม?”

เมื่อคิดเช่นนี้…

จักรพรรดิมารที่คิดว่าไม่ถูกก็คิดว่าอวิ๋นเหลียนไม่จำเป็นต้องทำเรื่องเกินจำเป็น นางฟื้นฟูตนเองกลับไปอยู่ในสภาวะสุดสุดของตนเองจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าไม่ใช่หรือ

“ไปดูเสียหน่อย”

จักรพรรดิมารที่ตัดสินใจไปดู ในที่สุดก็หายตัวไปจากหอเทียนเยาแล้ว

ในขณะเดียวกัน…

เอื้อก

อวิ๋นเหลียนที่อาเจียนเป็นเลือดออกมาเพราะลูกไม้ของเยี่ยนอวี๋ ในที่สุดก็รู้สึกไม่ชอบมาพากล “ไอปีศาจบ้านี่ เหตุใดจู่ๆ จึงรุนแรงเช่นนี้นะ”

ไม่ได้ อยู่ภูเขาไท่ชางต่อไปไม่ได้แล้ว

อวิ๋นเหลียนที่รู้สึกไม่ปลอดภัยก็ไม่ได้คิดจะไปตรวจสอบปัญหา นางออกจากที่นี่ไปก่อน เพราะนางรู้ว่า นางจะต้านทานความขัดแย้งพลังมารและเทพในร่างกายไม่ไหวแล้ว

“ให้ตายเถอะ จริงๆ นี่มันเรื่องเล็ก เหตุใดจู่ๆ จึงกลายเป็นเรื่องใหญ่เช่นนี้ได้นะ” อวิ๋นเหลียนไม่เข้าใจจริงๆ ได้แต่คิดว่าตนโชคร้าย

ทว่านางเพิ่งจะไป จักรพรรดิมารก็มาถึงพอดี

และทันทีที่จักรพรรดิมารมาถึง เขาก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นแล้ว

จักรพรรดิมารตะโกนขึ้นทันทีว่า “บุตรปีศาจแห่งความโกลาหล ข้าช่วยเจ้าเอง”

“ให้ตายเถอะ” อวิ๋นเหลียนสบถ กำลังจะคำรามว่า “อย่ามาแส่ไม่เข้าเรื่อง”

น่าเสียดาย… จักรพรรดิมารลงมือทันที

“อาณาจักรมารสถิต”

จักรพรรดิมารที่โบกมืออัญเชิญ อาณาจักรมารก็สถิตมาทันที สมแล้วที่เป็นจักรพรรดิเผ่ามาร

ความสามารถเช่นนี้แข็งแกร่งกว่า ‘ลูกไม้’ ของเยี่ยนอวี๋มาก

“ไม่!…”

อวิ๋นเหลียนตะโกนสุดเสียง

น่าเสียดายที่จักรพรรดิมารกลายร่างเป็นมังกรเก้ากรงเล็บที่มีปีกเป็นเพลิงซึ่งเป็นร่างจริงของเขาออกมา ทำให้ภาพเสมือนอาณาจักรมารกดลงไปที่ภูเขาไท่ชางที่อวิ๋นเหลียนอยู่

กรร

การกลืนกินด้วยสัญชาติญาณของปีศาจโบราณแห่งความโกลาหลทำให้อวิ๋นเหลียนทำอะไรไม่ถูกอีกครั้ง

ร่างอวตารปีศาจแห่งความโกลาหลขนาดใหญ่นั่นกลืนกินพลังปีศาจอันยิ่งใหญ่และทรงพลังลงไปทันที

จากนั้น…

ตูม

อวิ๋นเหลียนระเบิด

นางที่เลือดไหลไปทั้งตัวระเบิดจากภายในสู่ภายนอก

ทว่าร่างของบุตรของปีศาจแห่งความโกลาหลก็ไม่ธรรมดาจริงๆ มันไม่ถูกระเบิดเป็นเศษซาก แต่จิตเหนือสำนึกของอวิ๋นเหลียนจะต้านทานไม่ไหวภายใต้ผลกระทบเช่นนี้แล้ว เพราะว่าเดิมทีนางก็ยังไม่ฟื้นตัวดี ครานี้ยังถูกระเบิดเช่นนี้ นางกำลังจะสลายไปแล้ว

ส่วนเยี่ยนอวี๋… นางก็รีบคว้าโอกาสนี้ เยี่ยนอวี๋ที่อยู่ในภูเขาถงซานจู่ๆ ลืมตาขึ้น และมองไปที่ที่สวรรค์ชั้นเก้าตั้งอยู่

ครืน

สวรรค์ชั้นเก้าสั่นสะเทือนอีกครั้ง อีกทั้งยังรุนแรงกว่าสองครั้งแรก บ้านเรือนหลายหลังพังทรุด

“นี่มันเกิดอะไรขึ้นอีก”

“ไม่รู้สิ ตอนนี้เราช่วยใครไม่ได้แล้ว ช่วยตัวเองแล้วกัน รีบหนีกันเถอะ”

“ไป ไปหาที่โล่งกัน…”

ทุกคนในเมืองซานเหอที่ละทิ้งการสวดภาวะนาต่างวิ่งไปนอกเมือง

ข่าวในวงนักฝึกฌานปกติแล้วแพร่เร็วมาก ดังนั้นผู้ที่ยังภาวนาให้ปฐมราชินีคุ้มครอง มีเพียงนักฝึกฌานที่อยู่แถบชานเมือง

นักฝึกฌานสวรรค์ชั้นเก้าที่รู้ข่าวเร็วที่สุดล้วนทำใจว่าต้องพึ่งตนเองเท่านั้น

เรื่องนี้ทำให้เยี่ยนอวี๋ยิ่งง่ายต่อการกำจัดร่องรอยของอวิ๋นเหลียนด้วยกฎดั้งเดิม

ในที่สุดอวิ๋นเหลียนที่อ่อนแอพบว่าเป็นเรื่องยากสำหรับนางที่จะรวบรวมพลังที่หลงเหลือจากบริเวณโดยรอบเพื่อฟื้นตัวให้เร็วที่สุด

ไม่เพียงเท่านี้… เยี่ยนอวี๋ที่เพ่งสมาธิไปที่อวิ๋นเหลียน นางยังกระตุ้นพลังจากระหว่างคิ้วออกมาในครานี้

หึ่ง

ภาพเสมือนมงกุฎปรากฏขึ้นเหนือภูเขาไท่ชางที่อวิ๋นเหลียนอยู่ทันที ทำให้นางหวาดหวั่น “เยี่ยนอวี๋?”

“จงตาย”

การตอบสนองที่เยือกเย็นเจือความเกียจคร้านของเยี่ยนอวี๋ ราวกับสายฟ้าที่ผ่าลงมาจากความว่างเปล่า ทำลายร่างครึ่งคนครึ่งปีศาจที่อวิ๋นเหลียนสิงอยู่ทันที

***********************

เซียนหมอหญิงแม่ลูกอ่อน

เซียนหมอหญิงแม่ลูกอ่อน

Status: Ongoing
แม้จะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว แต่นางก็ยังคงเป็นเทพธิดาอันดับหนึ่งของสวรรค์ชั้นเจ็ด ผู้มีความสามารถแกร่งเกินผู้ใดไม่เปลี่ยนแปลง “ผู้ชายอะไรนั่นน่ะ กินได้หรืออย่างไร ข้าไม่เห็นจะอยากได้”เยี่ยนจื่ออวี๋ แม้มีตำแหน่งสูงส่งเป็นถึงลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของประมุขสำนักชางอู๋แห่งแคว้นแต่กลับไร้พลังแต่กำเนิด แถมยังทำเรื่องงามหน้าอย่างการปีนขึ้นเตียงผู้ชาย!เพราะเรื่องฉาวโฉ่เกินทนทำให้หญิงสาวหายหน้าไปกว่าครึ่งปี แต่เมื่อกลับมาอีกครั้งสำนักชางอู๋ก็ถึงคราวสั่นสะเทือนจากหญิงสาวที่ไม่อาจฝึกพลังกลายเป็นปรมาจารย์มากสามารถ พลังสูงส่งเกินใครโอสถใดที่ว่ายาก นางกระดิกนิ้วเดียวก็สำเร็จสมบูรณ์ วิชาใดที่ฝึกไม่ได้นางล้วนทำได้จากหญิงสาวที่ทุกคนต่างเมินหน้าหนีกลายเป็นผู้สูงส่งที่ทุกคนต้องการประจบประแจงชายหนุ่มทั่วหล้าล้วนอยากเป็นพ่อเลี้ยงของเจ้าตัวเล็กกันทั้งนั้น!

นิยายแนะนำ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท