ตอนที่619 ลอบสังหาร (1)
ตอนที่619 ลอบสังหาร (1)
เมื่อได้เห็นการปรากฏกายขึ้นฉับพลันของเจียวหลง ผู้อาวุโสใหญ่ก็รู้สึกมีความสุขอย่างยิ่ง และการได้เห็นสัตว์วิญญาณจำนวนนับไม่ถ้วนที่อยู่รอบตัว มันก็ยิ่งทำให้เขาคลั่งไคล้ขึ้นเป็นเท่าทวี!
วงแหวนตราผนึกลวดลายอักขระโบราณขนาดใหญ่ยักษ์แผดขยายขึ้นไร้ขอบเขต ผู้อาวุโสใหญ่เร่งเร้าสุดพลัง เพื่อจะผนึกพวกมันทั้งหมดในคราวเดียว!
เมื่อเห็นอักขระโบราณสีขาวเพิ่มจำนวนมากขึ้นและมากขึ้น จวิ๋นเส้าก็มิอาจนิ่งเฉยได้อีกต่อไป แต่เมื่อเห็นว่าเซียถงที่กำลังขี่กิเลนศักดิ์สิทธิ์เข้าโรมรันอย่างไม่มีย่อท้อ หัวใจที่เคยระส่ำระส่ายนี้ก็เริ่มสงบนิ่งในที่สุด
ปรากฏว่า เซียถงสามารถต่อกรกับพญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงได้ด้วยลำพังจริงๆ แม้ว่าพลังความแข็งแกร่งของมันจะเหนือชั้นและสูงส่งปานใด ทว่านางก็ยังยืนหยัดอย่างเด็ดเดี่ยว ต่อสู้ให้ถึงที่สุดเพื่อกำราบมัน
ในเวลานี้ เปรียบเสมือนว่าทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเซียถงไร้ตัวตนไม่ต่างอะไรจากอากาศธาตุ ทุกกระบวนเคลื่อนไหวของนางบิดพลิ้วงดงาม ลื่นไหลประดุจสายน้ำ
สายตาคู่สวยของนางทอดมองมาทางนี้ และยังเป็นนัยน์ตาสีเหลืองอำพันพิสุทธิ์ใสน่าดึงดูด เกิดจากลมหายใจมังกรภายในกายที่ตื่นขึ้นของเซียถง
ชั่ววินาทีนั้น จวิ๋นเส้าก็รู้สึกอบอุ่นหัวใจขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเช่นกัน ก่อนนึกย้อนกลับไปหาสุ้มเสียงที่แสนคุ้นเคยและคิดถึง นั่นเป็นคำพูดที่ท่านพ่อของเขาเคยกล่าวเอาไว้ดังว่า
“เส้าเอ๋อร์ ยามใดที่เจ้ารู้สึกเหนื่อยล้ากับชีวิต จงคำนึงไว้เสมอ เจ้ามิได้ตัวคนเดียว เจ้ามิได้อยู่ตัวคนเดียว…”
เซียถงกำลังโรมรันพันตูกับเจียวหลงอยู่นั้น ก็บังเอิญเหลือบหางตาแช่มเห็นผู้อาวุโสใหญ่ที่กำลังขี่อีแร้งบินผ่านเข้า แม้ว่าผู้อาวุโสใหญ่ไม่ใช่นักยุทธ์ผู้ช่ำชองด้านศิลปะการต่อสู้ แต่ด้วยทักษะความสามารถในเส้นทางนักอัญเชิญอสูรที่ทรงพลังไร้เทียมทาน เขาสามารถแย่งชิงการควบคุมสัตว์วิญญาณของทุกคนได้ภายในเวลาอันสั้น เห็นว่ากำลังนำทัพสรรพสัตว์บุกโจมตีมาทางนี้แล้วเช่นกัน!
ในตอนก่อนหน้านี้ มังกรสมุทรเจียวหลงเพิ่งจะเปิดศึกสัประยุทธ์เดือดกับเซียถงแล้วเสร็จกว่าหลายยก ได้รับความเสียหายทั้งทางด้านร่างกายาและจิตวิญญาณในระดับค่อนข้างสาหัส ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้มันเองก็สูญเสียความสงบเยือกเย็นไปโดยสิ้น จุดประสงค์เพียงหนึ่งเดียวของมันในตอนนี้ก็คือ การฆ่าเซียถงและจับมากินเพื่อวิวัฒนาการขึ้นกลายเป็นมังกร!
สภาพร่างกายของเซียถงในเวลานี้เองก็หาใช่ดูดีกว่ามันนัก กระทั่งนางเองก็ยังตระหนักทราบ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หากฝืนโรมรันสัประยุทธ์ต่อไป นางอาจเป็นฝ่ายเพรี่ยงพล้ำเอาได้
ดังนั้นแล้ว เมื่อเห็นว่าผู้อาวุโสใหญ่กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ พร้อมแววความโลภที่ฉายสะท้อนตาเป็นมัน เซียถงก็ระเบิดพลังลมปราณไปที่สองคู่เท้า ถีบอากาศทะยานหนี เร่งค้นหาสถานที่เร้นกายซ่อนตัวชั่วคราว
ผู้อาวุโสใหญ่ในเวลานี้ไม่สนสิ่งใดอื่นแล้ว เสมือนถูกความโลภปรารถนาบดบังสายตาไปเสียหมด เขาสั่งการให้กองทัพสัตว์วิญญาณทั้งหมดภายใต้อาณัติบุกโจมตีใส่เจียวหลงโดยพร้อมเพรียง!
ร่างเจียวหลงสูงตระหง่านเคียงฟ้า มันไม่ยอมให้เซียถงหนีได้โดยง่ายจึงพุ่งดักหน้าเซียถงเอาไว้ ร่างของนางชะงักค้างกลางเวหากะทันหัน ไม่สามารถเคลื่อนที่หลบหนีได้ต่อ และในเวลาเดียวกัน ผู้อาวุโสใหญ่ที่ขี่อีแร้งนำทัพสัตว์วิญญาณก็มาถึง ลุจ่ออยู่ท้ายหลังของนางเช่นกัน
ภายใต้สถานการณ์ที่อยู่ก้ำกึ่งระหว่างความเป็นความตาย แทนที่เซียถงจะปั้นหน้าเครียดคลึง ทว่าที่จริงกลับตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง จู่ๆนางหันไปประสานมือคำนับผู้อาวุโสใหญ่ด้วยความเคารพรัก ระบายยิ้มกว้างด้วยความจริงใจ พูดเสียงดังเปล่งประกาศลั่นว่า
“ท่านอาจารย์! ศิษย์คนนี้ได้ล่อมังกรสมุทรเจียวหลงประทานให้แก่ท่านแล้ว ตราบเท่าที่ท่านได้กินเนื้อมังกรของมันเข้าไป ท่านก็จะมีชีวิตเป็นอมตะนิรันดร์ไม่แก่ไม่เฒ่า!”
ปฏิกิริยาตอบสนองแรกของผู้อาวุโสใหญ่คือความนิ่งสงบราวกับทุกอย่างล้วนเป็นไปตามแผนการ ทว่าในความเป็นจริง เขากำลังสับสนอยู่ภายในใจ สรุปแล้วเจ้าสิ่งนี้หาใช่พญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิง? เมื่อครู่นางว่าอันใด? มังกรสมุทรเจียวหลง?
แต่อย่างไร เมื่อได้ยินคำกล่าวดังนั้นของเซียถง ประกอบกับท่าทางการแสดงออกของผู้อาวุโสใหญ่ เจียวหลงก็ยิ่งพิโรธจัดที่โดนปั่นหัวล่อหลอก สายตาคู่เดือดดาลของมันเคลื่อนสาดใส่ผู้อาวุโสใหญ่อย่างรวดเร็ว ปรากฏว่าตาเฒ่านี่คือตัวบงการเรื่องทั้งหมด! ภายหลังไม่นาน ผู้อาวุโสใหญ่เพิ่งได้สติตื่นรู้ ก่อนตระหนักได้ว่า ตนเองเผลอกระโดดลงไปในหลุมกับดักที่เซียถงขุดล่อเข้าอย่างจัง! เขาทั้งรู้สึกเสียหน้าและอับอายอย่างยิ่งที่โดนสาวน้อยคนนี้ปั่นหัว
“โฮกกก!!!”
ทว่ายังไม่ทันที่ผู้อาวุโสใหญ่จะได้ลงมืออันใด เจียวหลงอาศัยโอกาสนี้เปล่งเสียงคำรามสนั่น เทียบเชิญคลื่นยักษ์โลกาวินาศตลบใหญ่จู่โจมใส่เขาโดยตรง!
ผู้อาวุโสใหญ่ไม่มีรีรอ สั่งการให้กองทัพสัตว์วิญญาณที่อยู่รอบตัวสร้างปราการวารีขึ้นป้องกัน
ลงมือคราวนี้ กล่าวได้ว่า ผู้อาวุโสนำใช้ขุมพลังทั้งหมดที่มีออกไป การจะควบคุมให้สัตว์วิญญาณของทุกคนเคลื่อนทัพสั่งการออกไปได้แต่ละครั้ง ล้วนมีความใช้จ่ายเป็นพลังจิตวิญญาณในปริมาณที่สูงลิบลิ่ว แต่ทั้งหมดก็เพื่อกำราบคุนเผิง…ไม่สิ…มังกรสมุทรเจียวหลงให้จงได้ เพราะเมื่อใดที่สามารถทำให้ตกเป็นสัตว์วิญญาณของเขาได้ เป้าหมายอย่างการครอบครองผืนพิภพทั้งมวลก็หาใช่ความฝันอีกต่อไป ความปรารถนาที่ผู้อาวุโสใหญ่ใฝ่ฝันมาโดยตลอด หาใช่แค่ได้ทวีปจวิ๋นเทียนอยู่ในกำมือเท่านั้น แต่เขาต้องการนำทัพสัตว์วิญญาณทั้งหมดที่มีไปถล่มดินแดนทั่วทั้งทวีปเทียนหลางให้ราบเป็นหน้ากลองอีกด้วย!
เพื่อความปรารถนาอันสูงสุดนี้เอง ผู้อาวุโสใหญ่จึงยอมสละได้แม้แต่ชีวิตของชาวจวิ๋นเทียนทุกคนที่อยู่บนฝั่ง!
ในขณะเดียวกัน จวิ๋นเส้ากำลังจ่อคมมีดสีเย็นติดอยู่ที่คอหอยของนักอัญเชิญระดับสูงคนหนึ่งบนฝั่ง
“ข้าจะให้โอกาสเจ้า! เจ้าเลือกเองก็แล้วกัน!”
นักอัญเชิญอสูรระดับสูงผู้นี้เป็นหนึ่งในสิบสามผู้อาวุโสแห่งสภาสูง ทั้งนี้ก็ยังเป็นคนของฝ่ายผู้อาวุโสใหญ่อีกด้วย แต่อย่างไร สัตว์วิญญาณทั้งหมดของเขาในปัจจุบัน ล้วนถูกผู้อาวุโสใหญ่ช่วงชิงการควบคุมไปโดยสิ้นแล้ว ซึ่งเขาเองก็กำลังจะตายในอีกไม่ช้า เขารีบคุกเข่าขอความเมตตาต่อจวิ๋นเส้า กล่าวน้ำเสียงสั่นเครือว่า
“นายน้อยจวิ๋นโปรดไว้ชีวิตผู้ต่ำต้อยคนนี้ด้วยเถิด! โปรดเมตตาผู้ต่ำต้อยคนนี้!”
แม้แต่ผู้นำที่พวกเขาจงรักภักดีที่สุดยังทรยศหักหลัง ในเวลานี้คนของฝ่ายผู้อาวุโสใหญ่ไม่เหลืออะไรอีกต่อไปแล้ว แลเห็นผู้อาวุโสคนนั้นคุกเข่าขอความเมตตาต่อจวิ๋นเส้า ภาพฉากดังกล่าวได้กระตุ้นให้คนอื่นๆที่เหลือรีบคุกเข่าทำตามกันถ้วนหน้า!
จวิ๋นเส้าเลื่อนสายตากวาดมองทุกคนที่กำลังจะตายยอมศิโรราบต่อเขา แม้จะดูเป็นสิ่งที่แสดงถึงพลังอำนาจความยิ่งใหญ่ ทว่าเขากลับหาได้รู้สึกมีความสุขเลยสักนิด สุดท้ายนี้ทำได้เพียงถอนคมมีดเก็บเข้าฝัก และเดินไปหยุดตรงขอบผา ทอดสายตามองศึกสัประยุทธ์ที่อยู่เบื้องหน้าจากทางไกล!
เซียถงสามารถเปลี่ยนเป้าหมายโจมตีของเจียวหลงจากตัวนางเป็นผู้อาวุโสใหญ่ได้สำเร็จแล้ว นี่พอจะช่วยซื้อเวลาให้พักหายใจหายคอได้เล็กน้อย เมื่อเจียวหลงตวัดหาฟาดร่างของผู้อาวุโสใหญ่ที่พลาดท่าปลิวกระเด็นออกไป มันที่นึกว่าทุกอย่างจะจบลงแล้ว แต่ความจริงกลับหาได้เป็นเช่นนั้น จู่ๆเขาก็สั่งการให้สัตว์วิญญาณกลุ่มหนึ่งรุมฆ่ากันเองอย่างไม่มีเหตุผล หลังจากนั้นไม่นานก็ปรากฏกองศพเนื้อเลือดที่ลอยคอขึ้นบนผิวน้ำ พร้อมอณูพลังจิตวิญญาณหนาแน่นที่ไหลออกมา พวกมันทั้งหมดบินขึ้นรวมตัวเหนือน้ำเป็นดวงแสงสีขาวขนาดใหญ่ขึ้นและใหญ่ขึ้น ก่อนที่จะเข้ารวมตัวกับร่างของผู้อาวุโสใหญ่ในทันที!
เซียถงเห็นดังนั้นถึงกับตะลึงงันไปยกใหญ่ นางไม่เคยคิดไม่เคยฝัน ผู้อาวุโสใหญ่จะอาศัยพลังจิตวิญญาณของสัตว์อสูรเหล่านี้เป็นสิ่งหล่อเลี้ยงเพื่อเสริมพลังให้แก่ตราผนึกอสูรระดับทั่วไปที่ตนเองมีแต่กำเนิด!
ก็ว่าไม่น่าแปลกใจนัก เหตุใดเขาถึงสามารถควบคุมเทพอสูรได้ทั้งที่มีตราผนึกพันธนาการอสูรระดับทั่วไป!
เขาสังเวยชีวิตของสัตว์อสูรนับพันนับหมื่น ทั้งหมดก็เพื่อปูทางสร้างสะพานให้ตนเองก้าวเดินไปสู่จุดสูงสุดบนเส้นทางแห่งนักอัญเชิญอสูร!
สิ่งนี้น่าจะเป็นหนึ่งในศาสตร์แขนงของวิชานอกรีตไม่ผิดเพี้ยน!
ภายใต้สถานการณ์เฉกเช่นปัจจุบัน ไม่ว่าเจียวหลงจะทรงพลังแข็งแกร่งปานใด กลับเป็นเรื่องยากแล้วที่จะต่อกรกับผู้อาวุโสใหญ่ผู้พึงพาศาสตร์วิชาสายมืดเช่นนี้!
สัตว์วิญญาณทั้งหมดภายใต้การควบคุมของผู้อาวุโสใหญ่เริ่มคลุ้มคลั่งหนัก ไล่ฆ่าฉีกกระชากกันเองหนักขึ้นเรื่อยๆ มวลพลังจิตวิญญาณปริมาณมหาศาลก็ยิ่งหลั่งไหลเข้าสู่ร่างของเขามากขึ้นเรื่อยๆ วงแหวนตราผนึกลวดลายอักขระโบราณเริ่มขยับขยายตัวกว้างใหญ่ขึ้นอีกครั้ง และมันกำลังมุ่งหน้าเคลื่อนไปหาเจียวหลงใกล้ขึ้นทุกทีแล้ว!
บนผืนสมุทรตอนนี้มีแค่กลิ่นคาวเลือดฟุ้งตลบอบอวลทั่วสารทิศ ทั้งเศษชิ้นเนื้อ เลือดและตับไตไส้พุงของพวกสัตว์วิญญาณที่ตายไปลอยเคว้งอยู่แบบนั้น ช่างเป็นภาพฉากที่สยดสยองเกินจะอธิบายได้ ราวกับโศกนาฏกรรมครั้งใหญ่ที่เกิดขึ้นบนผิวน้ำ!
แม้แต่เซียถงเองยังอดขมวดคิ้วแน่นมิได้ ในมือแอบกำกระบี่ทัณฑ์ฟ้าไว้แน่น!
“เซียถง รีบฉวยโอกาสนี้ฆ่าเจียวหลงก่อน!”
ภายในห้วงความคิดนี้ หลิวซูเปล่งเสียงดังกล่าวกับนาง
“ยัง! ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลา!”
เมื่อเห็นมวลพลังจิตวิญญาณเข้มข้นจากการสังเวยชีวิตของสัตว์วิญญาณนับไม่ถ้วน กำลังหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของผู้อาวุโสใหญ่อย่าท้วมท้นเพื่อหลอมสร้างวงแหวนตราผนึกขนาดยักษ์ขึ้นมา เสี่ยวฮั่วเองยังต้องตกใจและคาดไม่ถึงเลยว่า ผู้อาวุโสใหญ่จะเลือกใช้กลวิธีที่เหี้ยมโหดปานนี้ ในอึดใจนั้น มันเหลือบหางตาไปเห็นอสูรเทวทูตเหมันต์กำลังดิ้นรนช่วยเหลือสัตว์วิญญาณตนอื่นๆอย่างสุดกำลัง เพราะในตอนนี้มีมันเพียงตนเดียวท่าไม่อยู่ในการควบคุมของผู้อาวุโสใหญ่ เนื่องด้วยเสี่ยวฮั่วเคยช่วยให้มันหลุดจากการผนึกก่อนหน้า
เสี่ยวฮั่วข่มตาหลับด้วยความเจ็บปวด กลั้นใจแผดเสียงคำรามใส่เซียถง
“ตอนนี้แหละ!”
พริบตาที่สิ้นเสียงเท่านั้น เสี่ยวฮั่วตีปีกกิเลนของมันดิ่งพสุธาโจมตีใส่เจียวหลงที่อยู่เบื้องล่างโดยตรง หวังจะฆ่ามันให้ตายในอึดใจเดียว!
แต่ไม่ว่าอย่างไร ผู้อาวุโสหรือจะเต็มใจยอมให้พวกนั้นทำสำเร็จก่อนตน? เขาระดมมวลพลังจิตวิญญาณเข้มข้นหอบใหญ่อัดกระแทกใส่ร่างเสี่ยวฮั่วจนปลิวกระเด็นไปอีกทาง! แต่นั่นก็เปิดโอกาสให้เซียถงเสาะหาช่องโหว่ได้เจอเสียที! พริบตานั้น นางสั่งให้หลิวซูใช้วิชาข้ามมิติย้ายร่างของนางให้ไปโผล่ปรากฏอยู่ด้านหลังของผู้อาวุโสใหญ่ จากนั้น นางก็ยกคมกระบี่ทัณฑ์ฟ้าเสียบทะลุตัดขั้วหัวใจอีกฝ่ายโดยตรง!
