หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 179 ยอมรับตัวตน เนี่ยอวิ๋นผู้โชคร้าย (1)

หวนคืนชะตาแค้น

อิ​๋ง​เอ๋อร​์​เลิก​คิ้ว​เอ่ย​ ​“​ท่าน​พ่อ​ของ​ข้า​คิด​ว่า​สถานะ​ของ​เชียน​หลิง​น่าจะ​มี​ความเป็นไปได้​สาม​ข้อ​”

มู่​ชิง​อี​เลิก​คิ้ว​ ​นาง​เชื่อ​ใน​ความสามารถ​ของเฝิง​จื่อ​สุ่ย​ ​ย่อม​ต้อง​อยาก​ลอง​ฟัง​ความคิดเห็น​ของ​เขา​อยู่​แล้ว​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​กล่าว​ ​“​ท่าน​พ่อ​บอกว่า​จาก​ท่าที​และ​พฤติกรรม​ที่​แม่นาง​เชียน​หลิง​แสดงออก​มา​ ​ข้อ​แรกนา​งอา​จมา​จาก​หอนาง​โลม​ ​ข้อ​ที่สอง​นาง​อาจมา​จาก​ตระกูล​บ่าว​รับใช้​ ​ข้อ​ที่สาม​นาง​อาจ​เป็น​สายลับ​ที่​ถูก​ฝึกฝน​มา​โดยเฉพาะ​”

มู่​ชิง​อี​ตกใจ​อยู่​บ้าง​ ​หาก​กล่าวว่า​เชียน​หลิง​มาจาก​หอนาง​โลม​ถึงแม้​จะ​ดู​ไม่น่า​มี​ความเป็นไปได้​ทว่า​ท่าที​กลับ​เหมือน​ไม่น้อย​ ​แต่​นาง​แปลกใจ​นัก​ว่าเฝิ​่ง​จื่อ​สุ่ย​ได้​ข้อสรุป​บ่าว​รับใช้​กับ​สายลับ​มา​ได้​เช่นไร​ ​โดยเฉพาะ​สายลับ​ ​หาก​เชียน​หลิง​เป็น​สายลับ​คน​หนึ่ง​ขึ้น​มา​จริงๆ​ ​คง​ตกเป็น​เป้าสายตา​ของ​คน​ไม่น้อย

ครั้น​เห็นท่า​ที​ตกใจ​ของ​มู่​ชิง​อี​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​ก็​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​คุณหนู​เอง​ก็​รู้สึก​ตกใจ​หรือ​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​เอง​ยัง​รู้สึก​แปลก​ๆ​ ​เลย​ ​แต่​ท่าน​พ่อ​บอกว่า​สายลับ​มัก​ชอบ​ทำตัว​ไม่​เตะตา​คน​นัก​หรือ​อาจ​เป็น​คนที​่​มีทั​กษะ​ความสามารถพิเศษ​ซ่อน​อยู่​ใน​ตัว​ ​บางที​เชียน​หลิง​…​อาจ​เป็น​สายลับ​ที่ทาง​วัง​ส่งตัว​มาก​็​ได้​เช่นกัน​ ​ท่าน​พ่อ​บอกว่า​คุณชาย​เว​่ย​ไม่ใช่​คนที​่​จะเข้า​ใกล้​ได้​ง่ายๆ​ ​คน​หนึ่ง​เลย​ ​คนที​่​พอ​จะ​ทำให้​เขา​เอาใจ​รักใคร่​ได้​ถึง​เพียงนี้​ ​หาก​ไม่ได้​อยู่​ด้วยกัน​มา​เป็น​แปด​ปี​สิบ​ปี​คง​ทำได้​ยาก​ ​อีก​อย่าง​รูปโฉม​ของ​เชียน​หลิง​เอง​ก็​ไม่ได้​โดดเด่น​อะไร​ ​ถึง​เรื่อง​มารยาท​จะ​ถือว่า​ผ่าน​เกณฑ์​แต่ว่า​ท่วงท่า​การ​วางตัว​กลับ​แฝง​ความ​เป็น​ชนชั้นต่ำ​อยู่​บ้าง​จึง​เห็นได้ชัด​ว่านาง​ไม่ได้​เกิด​จาก​ตระกูล​สูงส่ง​ ​หาก​เป็น​สายลับ​ที่​ส่ง​มาตาม​ประกบ​คุณชาย​เว​่ย​คง​ไม่น่า​พลาด​จุด​นี้​ได้​ ​ในเมื่อ​คุณชาย​เว​่ย​เป็น​บุรุษ​ที่​โดดเด่น​มาก​คน​หนึ่ง​ ​ตามหลักการ​แล้ว​เขา​เอง​ก็​น่าจะ​ชอบ​สตรีที​่​หน้าตา​สะสวย​โดดเด่น​ไม่​แพ้​ใคร​เช่นกัน​ ​เหตุ​ที่​เลือก​เชียน​หลิง​มี​ความเป็นไปได้​มาก​ว่า​พวกเขา​นั้น​โตมา​ด้วยกัน​”

อู๋​ชิน​มอง​มู่​ชิง​อี​และ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​ ​ซึ่ง​เห็นได้ชัด​ว่า​เผย​ร่องรอย​ความตกใจ​บน​ใบหน้า​ ​เขา​ลังเล​อยู่​ครู่หนึ่ง​ถึง​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ว่า​ ​“​ความจริง​แล้ว​เชียน​หลิง​ก็​คือ​สาว​รับใช้​ติดตาม​ของ​คุณชาย​เว​่ย​”

“​เอ๋​?​ ​เจ้า​รู้​ได้​อย่างไร​กัน​”​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​เอ่ย​ถาม​ด้วย​ท่าที​ตกตะลึง

อู๋​ซิน​เอ่ย​อย่าง​ไม่ใส่ใจ​ ​“​องค์​ชาย​เก้า​กับ​คุณชาย​เว​่​ยมี​ความแค้น​ต่อกัน​”

มู่​ชิง​อี​เลิก​คิ้ว​ ​คนที​่​เข้าใจ​ตัวเอง​ได้ดี​ที่สุด​ก็​คือ​ศัตรู​ของ​ตัวเอง​แล้ว​กระมัง

อู๋​ซิน​เอ่ย​ ​“​ได้ยิน​มา​ว่า​เชียน​หลิง​ติดตาม​อยู่​ข้าง​กาย​คุณชาย​เว​่​ยมา​สิบห้า​ปี​แล้ว​ ​ยาม​ลำบาก​ที่สุด​ก็​มีนา​งอยู​่​เคียงข้าง​คุณชาย​เว​่ย​เดิน​ข้าม​อุปสรรค​์​มาด​้ว​ยกัน​ ​อีก​อย่าง​เมื่อ​สี่​ปีก่อน​เชียน​หลิง​เอา​ตัว​เข้าไป​ขวาง​รับ​คม​ดาบ​แทนคุณ​ชาย​เว​่ย​ ​ดังนั้น​สุขภาพ​ของ​นาง​ถึง​ได้​ย่ำแย่​เช่นนี้​”

“​หรง​จิ​่​นกำ​ลัง​ตาม​สืบ​เรื่อง​ของ​เว​่​ยอู​๋​จี้​หรือ​”​ ​ไม่เช่นนั้น​จะ​รู้เรื่องราว​ชัดเจน​ขนาด​นี้​ได้​อย่างไร

“​เอ๊ะ​ ​เช่นนั้น​เชียน​หลิง​อายุ​เท่าไร​แล้ว​ล่ะ​”​ ​ติดตาม​เว​่​ยอู​๋​จี้​มาสิบ​ห้า​ปี​?​ ​หรือว่า​นาง​เพิ่ง​เกิด​มา​ได้​ไม่นาน​ก็​ติดตาม​ดูแล​เว​่​ยอู​๋​จี้​แล้ว​อย่างนั้น​หรือ​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​จินตนาการ​ไป​ไกล​แล้ว

เว​่​ยอู​๋​จี้​มอง​ค้อน​นาง​ไป​ที​แล้ว​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ ​“​เพราะ​ดาบ​เล่ม​นั้น​เป็นฝี​มือ​ของ​องค์​ชาย​เก้า​”​ ​เขา​เงียบ​ไป​ครู่หนึ่ง​ถึง​ตอบ​ว่า​ ​“​ยี่สิบ​สาม​ปี​”

“​แก่​ขนาด​นั้น​เชียว​”​ ​อิ​๋ง​เอ๋อร​์​ตกใจ​ไม่น้อย​ ​เชียน​หลิง​ดู​บอบบาง​อ่อนแอ​เสีย​ขนาด​นั้น​ ​มองดู​แล้ว​นึก​ว่า​มาก​สุด​คง​อายุ​สิบ​แปด​เสียอีก

มู่​ชิง​อี​เอง​ก็​ตะลึง​ไป​เช่นกัน​ ​ที่แท้​หรง​จิ​่​นก​็​มี​ความแค้น​กับ​เว​่​ยอู​๋​จี้​มานาน​แล้ว​หรือ​ ​แต่​ดูท่าทาง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ก็​ไม่ได้​มี​ปฏิกิริยา​ใด​กับ​หรง​จิ​่น​เลย​นี่​นา​ ​อวิ​๋​นอิ​่​นน​่า​จะ​ผูกปม​แค้น​นี้​มากกว่า

มู่​ชิง​อี​ใคร่ครวญ​ดูแล​้ว​ถึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​เรื่อง​สถานะ​ของ​เชียน​หลิง​อย่า​เพิ่ง​สืบต่อ​ ​อย่า​ทำให้​เว​่​ยอู​๋​จี้​แตกตื่น​เลย​จะ​ดีกว่า​”

อิ​๋ง​เอ๋อร​์​พยักหน้า​ครุ่นคิด​พัก​หนึ่ง​ถึง​เอ่ย​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​คุณหนู​ ​คุณชาย​ใหญ่​อยาก​พบ​คุณหนู​เจ้าค่ะ​”

มือ​ที่​ถือ​แก้ว​ชา​ของ​มู่​ชิง​อี​ชะงัก​ลง​ ​นาง​เงียบ​ไป​สักพัก​ถึง​พยักหน้า​กล่าว​ ​“​ข้า​รู้​แล้ว​”

“​พี่ใหญ่​”

หลัง​สวน​ของ​จวน​ฉิน​ ​มู่​ชิง​อี​ที่​มีสี​หน้า​สับสน​มอง​บุรุษ​ใน​ชุด​สีขาว​ที่​กำลัง​นั่ง​พลิก​ม้วน​กระดาษ​ใน​มือ​ด้วย​สีหน้า​สงบ​ภายใต้​ร่มเงา​ไม้

มือ​ที่​ถือ​ม้วน​กระดาษ​ของ​กู้​ซิ่ว​ถิง​ชะงัก​ไป​ ​เขา​เงียบ​ไป​ชั่วขณะ​ถึง​ค่อยๆ​ ​หมุนตัว​หันมา​มอง​สาวน้อย​ใน​คราบ​ชุด​บุรุษ​สีขาว​ที่​หล่อเหลา​ตรงหน้า​ ​ทันใดนั้น​พวกเขา​สอง​คน​ก็​ตก​อยู่​ใน​ความ​เงียบ​โดย​ไม่มีใคร​พูด​อะไร

ผ่าน​ไป​เนิ่นนาน​กู้​ซิ่ว​ถิง​ถึง​ลุกขึ้น​เดิน​มาตรง​หน้า​มู่​ชิง​อี​ ​จากนั้น​ก็​ยื่นมือ​ยก​ดวง​หน้า​เล็ก​ของ​นาง​ขึ้น​เอ่ย​เสียง​เบา​อย่าง​ไม่แน่ใจ​นัก​ว่า​ ​“​เกอร์​เอ๋อร​์​”

“​พี่ใหญ่​”​น้ำตา​พรั่งพรู​ไหล​เป็น​สาย​อาบ​ใบหน้า​งดงาม​ของ​นาง​ ​มู่​ชิง​อี​มอง​กู้​ซิ่ว​ถิง​แน่นิ่ง​ราวกับ​อยาก​จะ​พูด​อะไร​บางอย่าง​แต่​ยาก​จะ​เอื้อน​เอ่ย​และ​หวาดกลัว​ยิ่งกว่า​เดิม​ ​เวลานี้​ตน​พูด​อะไร​ไม่​ออก​จึง​ทำได้​แค่​เรียก​เขา​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​พี่ใหญ่​”

“​เป็น​…​เป็น​เจ้า​จริงๆ​ ​ด้วย​”​ ​เสียง​ของ​กู้​ซิ่ว​ถิง​เอง​ก็​ปน​สะอื้น​และ​เจือ​ความตื่นเต้น​ไว้​เช่นกัน​ ​นับตั้งแต่​ตน​เดา​ตัวตน​ที่แท้​จริง​ของ​มู่​ชิง​อี​ออก​ ​เขา​ก็​เริ่ม​ตก​อยู่​ใน​ห้วง​ของ​ความลังเล​และ​ความขัดแย้ง​อย่าง​น่าประหลาด​ ​บางครั้ง​เขา​ยัง​นึก​กลัว​ว่า​หาก​ทุกอย่าง​เป็น​เพียง​สิ่ง​ที่​ตน​จินตนาการ​ขึ้น​ ​ชิง​อี​เป็น​เพียง​ชิง​อี​แต่​ไม่ใช่​น้องสาว​ของ​ตน​จะ​ทำ​เช่นไร​ ​บางครั้ง​เขา​กังวล​จน​นึก​หวาดกลัว​มากกว่า​เดิม​ว่า​หาก​เป็น​อวิ​๋น​เกอ​ขึ้น​มา​จริงๆ​ ​นาง​จะ​โทษ​ที่​พี่ชาย​อย่าง​เขา​ไม่ได้​ปกป้อง​นาง​ให้​ดี​จน​นาง​ต้อง​ตก​อยู่​ใน​สถานการณ์​ที่​เดิมที​คน​อายุ​น้อย​อย่าง​นาง​ไม่มีทาง​คาด​ถึง​หรือเปล่า​ ​จนกระทั่ง​เวลานี้​หิน​ก้อน​นั้น​ใน​หัวใจ​ของ​เขา​ถึง​ดิ่ง​ลงพื้น​พร้อม​อด​ผุด​รอยยิ้ม​โล่งใจ​ออกมา​ไม่ได้

กู้​ซิ่ว​ถิง​ยื่นมือ​รั้ง​ตัว​น้องสาว​เข้ามา​ใน​อ้อมกอด​ ​“​เกอ​เอ๋อร​์​ ​เจ้า​กลับมา​แล้ว​ช่าง​ดีจริง​ๆ​”​ ​ใช่​แล้ว​ ​เกอร์​เอ๋อร​์​ของ​เขา​ ​น้องสาว​เพียง​คนเดียว​ของ​เขา​ ​นาง​จะ​ตำหนิ​เขา​ได้​เช่นใด​กัน​ ​ถึงแม้​พี่ชาย​อย่าง​เขา​จะ​ไร้ความสามารถ​แต่​เขา​รู้​ว่า​เกอร์​เอ๋อร​์​ของ​เขา​ไม่มีทาง​ตำหนิ​เขา​แน่นอน​ ​ถึงแม้​เขา​จะ​รู้สึก​ผิด​กับ​น้องสาว​ลูกพี่ลูกน้อง​คนเล​็​กอยู​่​บ้าง​ ​แต่​เวลานี้​กู้​ซิ่ว​ถิง​แค่​อยาก​ฉีก​ยิ้ม​กว้าง​เท่านั้น​ ​น้องสาว​เพียง​คนเดียว​ของ​เขา​ ​วินาที​ที่​เห็น​เกอร์​เอ๋อร​์​ตาย​อย่าง​น่าอนาถ​ ​เขา​ก็​ปรารถนา​ให้​ตน​หรือ​กระทั่ง​ดวงวิญญาณ​ตน​หลุดพ้น​จาก​โลก​ใบ​นี้​ไป​เสีย​ ​แต่​เพราะ​เบื้องบน​เห็นอกเห็นใจ​ ​น้องสาว​ของ​เขา​ถึง​ได้​กลับมา​อีกครั้ง

“​พี่ใหญ่​”​ ​ในที่สุด​มู่​ชิง​อีก​็​ทนไม่ไหว​ ​ดึง​สาบ​คอเสื้อ​ของ​พี่ใหญ่​ไว้​พลาง​ร้องไห้​ราวกับ​เด็ก​ที่​หวาดกลัว​จน​ขวัญเสีย​ก็​มิ​ปาน​ ​ถึงอย่างไร​นาง​ก็​เป็น​เพียง​สาวน้อย​อายุ​สิบ​แปด​ปี​เท่านั้น​ ​หลังจาก​ตระกูล​กู้​ถูก​ทำลาย​และ​ถูก​บีบบังคับ​ให้​เข้าไป​อยู่​ใน​หอนาง​โลม​ชุ่ย​หง​ซึ่ง​ตอนนั้น​นาง​ยัง​อายุ​ไม่​ถึง​สิบห้า​ปีดี​เสียด​้วย​ซ้ำ​ ​แต่​สภาพแวดล้อม​ที่​สกปรก​มี​คนดี​เลว​ปะปนกัน​อยู่​มากมาย​เช่นนั้น​ ​นาง​กลับ​ทำได้​เพียง​กลั้นใจ​อดทน​และ​ปกป้อง​ตนเอง​อย่างระมัดระวัง​ ​ครั้น​ได้ยิน​ข่าว​ว่า​พี่ใหญ่​จาก​โลก​นี้​ไป​แล้ว​นาง​กลับ​ร้องไห้​ไม่​ออก​ ​คิด​แค่​อยาก​ลอบสังหาร​มู่​หร​งอาน​แล้ว​ฆ่าตัวตาย​เสีย​ ​แต่​อย่างไรก็ตาม​หลังจาก​ถูก​เพลิง​ไฟ​แผดเผา​มา​เช่นนั้น​แต่กลับ​มีชีวิตรอด​มา​ได้​ ​นาง​มีชีวิต​อยู่​ต่อมา​ได้​ก็​ไม่ได้​หมายความว่า​ทุกอย่าง​จะ​หลุดพ้น​ ​นาง​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ศัตรู​ที่​เคย​ทำร้าย​ตระกูล​กู้​และ​ฆ่า​พี่ใหญ่​ซึ่ง​ต้อง​วางแผน​อย่าง​ระแวดระวัง​ยิ่งกว่า​ตอน​อยู่​ใน​หอนาง​โลม​เสียอีก​ ​นาง​ทั้ง​ร้องไห้​ทั้ง​หัวเราะ​ออกมา​อย่างสบายใจ​ราวกับ​ทุกอย่าง​เป็น​เพียง​ความทรงจำ​ของ​ภพ​ก่อน​ไป​แล้ว

“​พี่ใหญ่​…​พี่ใหญ่​…​”​ ​มู่​ชิง​อี​พิง​กาย​อยู่​ใน​อ้อมอก​ของ​กู้​ซิ่ว​ถิง​พลาง​ระบาย​ความเศร้า​และ​ความเจ็บปวด​ใน​ใจ​ออกมา​จน​หมด

กู้​ซิ่ว​ถิง​โอบ​นาง​ไว้​โดย​ไม่​นึก​รำคาญใจ​แม้แต่น้อย​ ​แล้ว​เอ่ย​ปลอบ​เสียงอ่อน​โยน​ว่า​ ​“​พี่ใหญ่​อยู่​นี่​แล้ว​…​เกอ​เอ๋อร​์​…​ไม่เป็นอะไร​แล้ว​นะ​”

เดิมที​นึก​ว่าการ​ยอมรับ​ตัวตน​ของ​สอง​พี่น้อง​คง​เผชิญหน้า​กันได​้​ยาก​ ​แต่​ฉาก​ร้องไห้​นี้​กลับ​แปรเปลี่ยน​เป็นเรื่อง​ง่ายดาย​ไป​โดยปริยาย​ ​รอก​ระ​ทั่ง​มู่​ชิง​อี​ค้นพบ​ว่า​ตน​ร้องไห้​จน​ซึม​เปียก​เสื้อผ้า​ของ​กู้​ซิ่ว​ถิง​เป็น​วงกว้าง​แล้ว​ถึง​รีบ​กลั้น​น้ำตา​ไว้​ไม่​ให้​ไหล​ออกมา​อีก​ ​เพียงแต่​ดวงตา​คู่​งาม​สอง​ข้าง​กลับ​น้ำตา​เอ่อล้น​จน​ขับ​ให้​ดู​สุกใส​ยิ่งกว่า​เดิม​ ​อีกทั้ง​ยัง​ร้องไห้​จน​เบ้าตา​บวม​เป่ง​ไป​หมด​แล้ว​

มู่​ชิง​อีก​้​มห​น้า​อย่าง​เก้อเขิน​ ​“​พี่ใหญ่​…​”​ ​นับว่า​นาง​มีชีวิต​มาส​อง​ภพ​ชาติ​แล้ว​ ​รวมทั้ง​สอง​ภพ​ชาติ​เข้าด้วยกัน​นาง​ยัง​ไม่เคย​ทำตัว​น่าอับอาย​ต่อหน้า​พี่ใหญ่​ขนาด​นี้​มาก​่อน​เลย

กู้​ซิ่ว​ถิ​งอม​ยิ้ม​แล้ว​ดึง​ตัว​น้องสาว​มานั​่ง​ ​ยิ้ม​กล่าว​ ​“​เกอร์​เอ๋อร​์​จะ​เขิน​ไป​ทำไม​กัน​ ​ตอน​เด็ก​ๆ​ ​เจ้า​ร้องไห้​ดีดดิ้น​อยู่​บน​เตียง​ ​ข้า​ยัง​เคย​เห็น​มา​แล้ว​เลย​”

“​พี่ใหญ่​!​”​ ​มู่​ชิง​อี​อับอาย​จน​นึก​โกรธ​ขึ้น​มา​เลย​ขึงตา​ใส่​กู้​ซิ่ว​ถิง​ไป​หนึ่ง​ที

ตอนต่อไป

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท