หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 250 ลักพาตัวในค่ำคืนมืดมิด (4)

หวนคืนชะตาแค้น

​ครั้น​ถูก​นาง​เอ่ย​เตือน​ ​ฉับพลัน​มู่​หร​งอ​วี​้​ก็​นึกถึง​จุดประสงค์​ของ​ตน​ขึ้น​ได้​ ​สีหน้า​กลับมา​ดุดัน​อีกครั้ง​ ​“​องค์​หญิง​หมิง​เจ๋อ​ฝีมือ​ไม่ธรรมดา​ ​ก่อนหน้านี้​ข้า​ดูแคลน​เจ้า​เกินไป​”

​มู่​ชิง​อี​ขยิบตา​ให้​แต่กลับ​ไม่ได้​ตอบกลับ​อะไร​ ​เพราะ​เห็นได้ชัด​ว่า​มู่​หร​งอ​วี​้​ไม่ได้​อยาก​ให้​นาง​ตอบกลับ​ ​“​เจ้า​วาง​กลอุบาย​ทำร้าย​ข้ามา​ตั้งแต่แรก​แล้ว​ใช่​หรือไม่​ ​ว่า​มา​ ​เจ้า​สมรู้ร่วมคิด​กับ​มู่​หรง​ซี​ตั้งแต่​เมื่อไร​”

​มู่​ชิง​อีส​่า​ยศีร​ษะ​กล่าว​ ​“​มาถาม​เรื่อง​พวก​นี้​เอา​ป่านนี้​…​จะ​มีความหมาย​ใด​หรือ​”

​มู่​หร​งอ​วี​้​ยิ้ม​เย็นชา​ ​“​เจ้า​ก็​พูด​ถูก​ ​ความจริง​มัน​ไม่มี​ความหมาย​ใด​เลย​ ​มู่​หรง​ซี​และ​กู้​ซิ่ว​ถิ​งอยาก​เห็น​ข้า​เจ็บปวด​กับ​เรื่อง​ใด​หรือ​ ​บางที​ก่อนที่​ข้า​จะ​เจ็บปวด​อาจจะ​ชิง​ทำให้​พวกเขา​ได้​ลิ้มรส​ว่า​อะไร​ที่​เรียกว่า​ความทุกข์ทรมาน​และ​ความแค้น​ก่อน​ ​เจ้า​ว่า​…​ข้า​แบ่ง​เจ้า​เป็น​สอง​ส่วน​ ​ครึ่งหนึ่ง​ส่ง​ไป​ให้​มู่​หรง​ซี​ ​ส่วน​อีก​ครึ่งหนึ่ง​ส่ง​ไป​ให้​กู้​ซิ่ว​ถิง​ ​เจ้า​คิดเห็น​เช่นไร​เล่า​”

​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ด้วย​สีหน้า​แน่นิ่ง​ ​“​หม่อมฉัน​กับ​พี่ชาย​เป็น​แค่​ลูกพี่ลูกน้อง​กัน​ ​และ​ยิ่ง​ไม่มี​ส่วน​เกี่ยวข้อง​ใด​กับ​ผิง​อ๋อง​ทั้งสิ้น​ ​ท่าน​คิด​ว่า​พวกเขา​จะ​ปวดใจ​เพราะ​หม่อมฉัน​ได้มาก​แค่ไหน​กัน​ ​พวกเขา​อยาก​แก้แค้น​ท่าน​ ​แต่​ข้า​แค่​อยาก​แก้แค้น​ให้ท่าน​แม่​ของ​ข้า​ ​แต่ละคน​ต่าง​มี​จุดประสงค์​ของ​ตนเอง​ก็​เท่านั้น​”

​“​แต่​เจ้า​ให้​คน​ตัด​แขน​และ​ลิ้น​ของ​เสด็จ​แม่​ข้า​!​”​ ​มู่​หร​งอ​วี​้​ตะโกน​ออกมา​ ​มู่​ชิง​อี​เหมือน​จะ​ตกใจ​เล็กน้อย​ ​“​องค์​ชาย​หก​โกรธ​เพราะ​เรื่อง​นี้​จริงๆ​ ​หรือ​”​ ใน​ใจ​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้​ยัง​มีสิ​่ง​ที่​เรียกว่า​ความรัก​อยู่​จริงๆ​ ​ช่าง​ชวน​ให้​นาง​รู้สึก​ตกใจ​เหลือเกิน

​“​นาง​เป็นมา​รดา​ของ​ข้า​!​”​ ​มู่​หร​งอ​วี​้​ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน​ ​เดิมที​ใน​สายตา​ของ​มู่​ชิง​อี​ราวกับ​เห็น​เขา​เป็น​สัตว์​เดียรัจฉาน​ที่​ไร้​หัวใจ​คน​หนึ่ง​ ​พอ​เขา​แสดงท่าที​มี​ความเป็นมนุษย์​ขึ้น​มา​จึง​ทำให้​นาง​ตกใจ​มาก

​“​ดังนั้น​ตอนนี้​องค์​ชาย​หก​เลย​คิด​จะ​ใช้​วิธี​ตา​ต่อตา​ ​ฟัน​ต่อ​ฟัน​อย่างนั้น​หรือ​”

​มู่​หร​งอ​วี​้​จับจ้อง​นาง​ ​ผ่าน​ไป​นาน​ถึง​เอ่ย​ว่า​ ​“​เจ้า​กำลัง​ยั่วยุ​ข้า​หรือ​ ​เจ้า​ไม่​กลัว​ตาย​จริงๆ​ ​หรือ​”

​มู่​ชิง​อี​เม้ม​ริมฝีปาก​เอ่ย​ ​“​หม่อมฉัน​ย่อม​กลัว​ตาย​อยู่​แล้ว​ ​เพียงแต่​รู้​ว่า​ตอนนี้​หม่อมฉัน​ไม่มีทาง​ตาย​แน่นอน​”​ ​หาก​เป็น​มู่​หร​งอาน​ ​มู่​ชิง​อี​ไม่มีทาง​ยั่วโมโห​เขา​แน่นอน​ ​เพราะ​คน​อย่าง​มู่​หร​งอาน​ต่อให้​ไม่​ยั่วโมโห​ก็​มี​ความเป็นไปได้​ที่​เขา​จะ​ฆ่า​นาง​ทิ้ง​ก่อน​โดย​ไม่สน​ใจ​อะไร​ทั้งนั้น​ ​แต่​มู่​หร​งอ​วี​้​ไม่​เป็น​เช่นนั้น​ ​ถึงแม้​เขา​จะ​โกรธ​สุดขีด​ ​มู่​หร​งอ​วี​้​ก็​จะ​ยังคง​ประคอง​สติสัมปชัญญะ​เอาไว้​ได้​ ​คน​แบบนี้​ไร้ค​วาม​ปรานี​มาก​ที่สุด​ ​แต่​บางครั้ง​กลับ​รับมือ​ง่าย​กว่า​คนที​่​อารมณ์​บุ่มบ่าม​ทำ​อะไร​ไม่​นึกถึง​ผล​ที่​ตามมา​เหล่านั้น​อยู่​มาก

​มู่​หร​งอ​วี​้​ชะงัก​ไป​ ​แต่​ไม่นาน​ก็​พยักหน้า​ยิ้ม​เย็นชา​กล่าว​ ​“​เจ้า​พูด​ถูก​ ​ตอนนี้​ข้า​ไม่​ฆ่า​เจ้า​หรอก​”

​มู่​ชิง​อี​ยก​ยิ้ม​ที่​มุม​ปาก​แต่​ไม่​ปริปาก​พูด​อะไร

​“​บอก​ข้ามา​ว่า​ตอนนี้​กู้​ซิ่ว​ถิ​งอยู​่​ที่ไหน​ ​แล้ว​ตระกูล​กู้​…​สมบัติ​ประจำ​ตระกูล​กู้​ ​รวมถึง​จิ​่​วจ​่​วน​หลิง​หลง​ก็​อยู่​ใน​มือ​ของ​เจ้า​กับ​กู้​ซิ่ว​ถิง​ใช่​หรือไม่​”​ ​มู่​หร​งอ​วี​้​เอ่ย​ถาม​เสียงเย็น​เยียบ

​มู่​ชิง​อี​หลุบ​ตาลง​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​หม่อมฉัน​ไม่ทราบ​เพ​คะ​”

​มู่​หร​งอ​วี​้​มอง​แววตา​งดงาม​ของ​นาง​อย่าง​เห็นใจ​ ​เอ่ย​เสียงอ่อน​โยน​ ​“​ข้า​ไม่​อยาก​ทรมาน​เจ้า​ ​ดังนั้น​ทาง​ที่​ดีเจ​้า​พูด​ออกมา​อย่างว่า​ง่าย​เอง​ดีกว่า​”

​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ถาม​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​“​หาก​หม่อมฉัน​พูด​ออก​ไป​…​องค์​ชาย​หก​จะ​เชื่อ​หรือ​”​ ในเมื่อ​นาง​สามารถ​หลอก​ฮ่องเต้​แคว้น​หวามา​ได้​ครั้งหนึ่ง​ย่อม​หลอก​มู่​หร​งอ​วี​้​เป็น​ครั้ง​ที่สอง​ได้​เช่นกัน​ ​นาง​สงสัย​นัก​ว่า​เหตุใด​มู่​หร​งอ​วี​้​ถึง​คิด​ว่านาง​จะ​พูดความจริง​

​มู่​หร​งอ​วี​้​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​เจ้า​พูด​ออกมา​ก็​รู้​แล้ว​ ​ข้า​จะ​พา​ไปหา​ ​แต่​หาก​หาไม่​เจอ​…​ข้า​ก็​จะ​ขุด​หลุม​ฝัง​เจ้า​ไว้​ตรงนั้น​”

​มู่​ชิง​อี​แย้มยิ้ม​ด้วย​ท่าที​สงบ​ราวกับ​ไม่สน​ใจคำ​ข่มขู่​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้​เลย​สักนิด​ ​เพียงแค่​ถาม​อย่างจริงจัง​ว่า​ ​“​องค์​ชาย​หก​มี​เวลา​นั้น​ด้วย​หรือ​”

​มู่​หร​งอ​วี​้​สีหน้า​เปลี่ยนไป​เล็กน้อย​ ​เขา​ไม่มีเวลา​แล้ว​จริงๆ​ ​เหล่า​พี่น้อง​ทั้งหลาย​ของ​เขา​ไม่มีทาง​ปล่อย​ให้​เขา​เก็บตัว​สำนึกผิด​อยู่​ใน​จวน​คนเดียว​ง่ายดาย​ขนาด​นั้น​หรอก​ ​แต่​โชคดี​เพราะ​ก็​ไม่ได้​หวัง​ว่า​พวกเขา​จะ​ปล่อยตัว​เขา​ไป​อยู่​แล้ว

​ครั้น​เห็น​มู่​หร​งอ​วี​้​เดิน​วน​ไปมา​ใน​ห้อง​ด้วย​สีหน้า​ถมึงทึง​ ​มู่​ชิง​อี​เอง​ก็​ไม่ได้​รีบร้อน​อะไร​ ​นาง​นั่งลง​ตรง​มุม​สงบ​ใน​ห้อง​มุม​หนึ่ง​พลาง​จับจ้อง​เขา​อย่าง​เงียบๆ ​มู่​หร​งอ​วี​้​จับ​นาง​มา​เพื่อ​ใช้​ข่มขู่​พี่ใหญ่​กับ​พี่ชาย​เท่านั้น​ ​เพียงแต่​พอตอ​นที​่​เขา​ค้นพบ​ว่านาง​ไม่ใช่​ตัวประกัน​ที่​มีค่า​อะไร​จึง​อด​กระวนกระวายใจ​ไม่ได้

​มู่​ชิง​อีก​็​รู้​ว่า​เวลานี้​มู่​หร​งอ​วี​้​ไม่มีทาง​ฆ่า​นาง​แน่นอน​ หาก​มู่​หร​งอ​วี​้​คิด​จะ​ฆ่า​นาง​จริง​คง​รีบ​ฆ่า​ตั้งแต่​ก่อน​อู๋​ซิน​จะ​โผล่​มา​แล้ว​ ​ในเมื่อ​ยอม​เสียแรง​ตั้ง​มากมาย​เพื่อ​พานา​งอ​อก​มาย​่​อมต​้​อง​มีประโยชน์​ไว้​ใช้งาน​ได้​บ้าง​ถึง​จะ​ถูก​ ​นี่​ต่างหาก​คือ​วิธี​คิด​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้

ถึงแม้​ตอนนี้​ดูแล​้ว​เหมือน​มู่​หร​งอ​วี​้​จะ​ใจเย็น​ ​แต่​แววตา​กลับ​แสดง​ความ​คลุ้มคลั่ง​ออกมา​รางๆ​ ​เห็นได้ชัด​มาก​ว่า​เขา​ถูก​บีบ​มาถึง​ทางตัน​แล้ว​ ​สถานการณ์​ใน​ตอนนี้​ถ้า​ไม่​ลุกขึ้น​มาต​อบ​โต้​ก็​คง​รอชะ​ตาม​อด​ม้วย​ ​อีก​อย่างเห็นได้ชัด​ว่า​มู่​หร​งอ​วี​้​เลือก​ข้อ​แรก​ ​ครั้น​นึกถึง​ว่า​ระยะนี้​มู่​หร​งอ​วี​้​และ​หรง​เหยี​่​ยน​แอบ​ติดต่อกัน​ ​ฉะนั้น​ตอนนี้​สิ่ง​ที่​ทำให้​มู่​หร​งอ​วี​้​ใจเย็น​ได้​น่าจะ​เพราะ​มีที​่​พักพิง​แล้ว​ ​และ​คน​ๆ​ ​นั้น​…​คง​ไม่ใช่​แค่​องค์​ชาย​อย่าง​หรง​เหยี​่​ยน​ ​หรือ​อาจจะ​เป็น​…​มู่​หรง​เทียน​ ​ฮ่องเต้​แห่ง​แคว้น​เย​่ว​์​นั่นเอง

ณ​ ​จวน​ราชทูต​แคว้น​เย​่ว​์​ ​บรรยากาศ​ใน​ห้อง​ของ​หรง​จิ​่น​เย็นเฉียบ​ราวกับ​ถูก​น้ำแข็ง​ปิดผนึก​ไว้​ ​หรง​จิ​่​นม​อง​อู๋​ซิน​ที่​คุกเข่า​อยู่​บน​พื้น​ด้วย​สายตา​เย็นชา​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ ​“​เอา​คำพูด​ที่​เจ้า​เพิ่ง​บอก​เมื่อ​ครู่​พูด​ใหม่​อีกครั้ง​สิ​”

​อู๋​ฉิง​ที่​คอย​ยืน​รับใช้​อยู่​ด้าน​ข้าง​อด​สะท้าน​เฮือก​ไม่ได้​ ​ถึงแม้​เห็น​สหาย​รัก​ที่​รู้จัก​กัน​มา​หลาย​ปี​บาดเจ็บ​หนัก​ล้ม​ลงพื้น​จน​อด​เห็นใจ​ไม่ได้​ ​แต่​เวลานี้​ต่อให้​ทำ​เช่นไร​เขา​ก็​ไม่กล้า​เข้าไป​ช่วย​ประคองตัว​อู๋​ซิน​ขึ้น​มา

​อู๋​ซิน​ปาด​รอย​เลือด​ที่​ริมฝีปาก​ก่อน​เอ่ย​ด้วย​เสียง​นอบน้อม​ ​“​คุณหนู​ถูก​กง​อ๋อง​จับตัว​ไป​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​“​คน​ไร้ประโยชน์​!​”​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​เสียงเย็น​ชา

​อู๋​ซิน​เงียบ​ไป​ ​เพราะ​เขา​เห็น​กง​อ๋อง​จับตัว​คุณหนู​ไป​เต็ม​สอง​ตา​ ​แต่​เขา​ก็​ยัง​ทิ้ง​คุณหนู​แล้ว​หนี​ออกมา​อีก​ ​ถึงแม้​จะ​เป็นความ​ต้องการ​ของ​คุณหนู​แต่​ก็​ปกปิด​ความจริง​ที่ว่า​เขา​ทำงาน​ไม่ได้เรื่อง​และ​ไร้ความสามารถ​ไม่ได้​เลย

​อู๋​ฉิ​งก​ระ​แอม​เสียง​เบา​เอ่ย​ขึ้น​อย่างระมัดระวัง​ ​“​องค์​ชาย​ ​พวกเรา​…​ควร​ไป​ช่วย​คุณหนู​ก่อน​หรือไม่​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

​หรง​จิ​่น​แค่น​เสียงเย็น​ชา​ ​ลุกขึ้น​ยืน​ก่อน​จะ​เดิน​ออก​ไป​ข้างนอก​ ​อู๋​ฉิง​รีบ​คว้า​เสื้อ​กัน​ลม​อีก​ด้าน​หมาย​จะ​สวม​ให้​เขา​แต่กลับ​ถูก​มือ​เขา​ปัด​ออก​แล้ว​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​ไม่จำเป็น​”

​อู๋​ฉิง​รีบ​เดินตาม​ไป​ ​ส่วน​อู๋​ซิน​ที่อยู่​ด้านหลัง​ก็​รีบ​ลุกขึ้น​เดินตาม​ไป​เช่นกัน

​ยัง​ไม่ทัน​เดิน​ออกจาก​ประตู​ใหญ่​ก็​ถูก​หรง​เหยี​่​ยน​พุ่ง​เข้ามา​ขวางทาง​ไว้​ก่อน​ ​ครั้น​เห็น​สีหน้า​เรียบ​นิ่ง​ของ​หรง​จิ​่​นร​้อน​ใจ​จะ​รีบ​ไป​ไหน​สัก​แห่ง​ก็​เอ่ย​อย่าง​ไม่เข้าใจ​ว่า​ ​“​น้อง​เก้า​ ​ดึกดื่น​ขนาด​นี้​แล้ว​จะ​ไป​ไหน​หรือ​”

​หรง​จิ​่น​เอ่ย​อย่าง​รำคาญใจ​ ​“​ไป​ตามหา​คน​!​”

​“​ตามหา​คน​หรือ​”​ ​หรง​เหยี​่​ยน​มอง​องครักษ์​ด้านหลัง​ของ​หรง​จิ​่น​ด้วย​ความสงสัย​แวบ​หนึ่ง​ก่อน​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ ​“​องค์​ชาย​เก้า​ทำ​เรื่องเหลวไหล​ ​พวก​เจ้า​ก็​เอา​กับ​เขา​ด้วย​หรือ​ ​ที่นี่​มิใช่​แคว้น​เย​่ว​์​ของ​เรา​ ​ที่นี่​เป็น​เมืองหลวง​ของ​แคว้น​หวา​ ​ตอนนี้​เป็นเวลา​ห้าม​ไม่​ให้​คน​สัญจร​ด้านนอก​ ​เจ้า​จะ​ไป​ตามหา​ใคร​กัน​ ​หรือ​เดี๋ยว​จะ​ให้​ข้า​ไป​ขอความช่วยเหลือ​จาก​องครักษ์​ละแวก​นี้​”

​ถึงแม้​คำพูด​นี้​จะ​เป็นการ​ตำหนิ​อู๋​ซิน​และ​อู๋​ฉิง​ ​แต่​ใคร​ต่าง​ก็​รู้ดี​ว่า​เขา​จงใจ​ตำหนิ​หรง​จิ​่น​ ​เพียงแต่​หรง​จิ​่น​เป็น​คน​นิสัย​ประหลาด​ ​หาก​ตำหนิ​เขา​ตรงๆ​ ​ล่ะ​ก็​ ​ใคร​จะ​รู้​ว่า​เขา​จะ​ก่อเรื่อง​อะไร​อีก​หรือเปล่า​ ​หรง​เหยี​่​ยน​ก็​แค่​กล่าวโทษ​ทางอ้อม​เท่านั้น

​หรง​จิ​่น​แค่น​เสียง​เบา​ที​หนี่​งก​่อน​จะ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​ไม่ต้อง​หรอก​ ​เพราะ​ตอนนี้​ข้า​จะ​ไป​ศาล​อิง​เทียนฝู​่​”

​หรง​เหยี​่​ยน​อดใจ​ทำท่า​ทาง​เอือมระอา​ใส่​เขา​ไม่ได้​ ​“​อยู่ดีๆ​ ​เจ้า​จะ​ไป​ศาล​อิง​เทียนฝู​่​ทำไม​กัน​ ​หรือ​คนที​่​เจ้า​จะ​ไปหา​คือ​เซ่า​จิ​่น​ ​พี่​ไม่เห็น​เคย​ได้ยิน​มาก​่อ​นว​่า​เจ้า​จะ​รู้จักมักคุ้น​อะไร​กับ​เขา​เลย​นี่​นา​”

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท