หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 390 พระราชโองการศักดิ์สิทธิ์ (1)

หวนคืนชะตาแค้น

แม้ว่า​ราชโองการ​พระราชทาน​ยศฐาบรรดาศักดิ์​เพิ่มเติม​ของ​จื้อ​อ๋อง​จะ​ยัง​ไม่​ลงมา​ ​แต่ว่า​ผู้คน​ใน​เมืองหลวง​กลับ​รู้กัน​เกือบ​หมด​แล้ว​ ​คาด​ว่า​คงจะ​ถึง​เวลา​ที่​จื้อ​อ๋อง​จะ​ได้รับ​ราชโองการ​พระราชทาน​บรรดาศักดิ์​เพิ่มเติม​แล้ว​ ​ในเวลานี้​หาก​เขา​ยังคง​ซ่อนตัว​ไม่​ไป​จุด​ธูป​ที่​จวน​จื้อ​อ๋อง​ ​กลับ​ไป​ไม่แน่​พี่ใหญ่​อาจจะ​ตำหนิ​เขา​อย่างรุนแรง

มู่​ชิง​อี​ไม่ได้​สนใจ​ ​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​สุรา​เอาไว้​ดื่ม​ทีหลัง​ได้​ ​อย่า​ทำให้​เรื่องสำคัญ​ต้อง​ล่าช้า​”​ ​หนา​นก​งอ​วี​้​พยักหน้า​ ​ลุกขึ้น​เอ่ย​ ​“​อย่า​ลืม​สุรา​ที่​หลิว​อวิ​๋น​สัญญา​ว่า​จะ​ให้​ข้า​”​ ​มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​อย่าง​ช่วยไม่ได้​พลาง​เอ่ย​ว่า​ ​“​ไม่มีทาง​”

เมื่อ​ออกมา​จาก​หอ​ชิง​เฟิง​ ​มู่​ชิง​อีกำ​ลัง​จะ​หันหลัง​เตรียม​กลับ​จวน​ก็​เห็น​หรง​จิ​่น​เดิน​มาทาง​นี้​ ​หนา​นก​งอ​วี​้​เหลือบมอง​หรง​จิ​่น​ด้วย​ความสงสัย​เล็กน้อย​ ​เดิมที​ควรจะ​เข้าไป​ทักทาย​ ​แต่​เมื่อ​นึกถึง​ครั้ง​ที่แล้ว​ที่​องค์​ชาย​เก้า​โกงเงิน​เขา​หลาย​หมื่น​ตำลึง​อย่าง​หน้าตาเฉย​ ​เขา​ก็​อด​รู้สึก​กลัว​ไม่ได้​ ​คิด​อยู่​ครู่หนึ่ง​ก่อน​จะ​ตัดสินใจ​ปลีกตัว​หนี​ไป​ก่อน

เมื่อ​หรง​จิ​่น​เดิน​เข้ามา​ใกล้​ ​หนา​นก​งอ​วี​้​ก็​หาย​เข้าไป​ใน​ฝูงชน​แล้ว​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​อย่าง​ไม่พอใจ​ว่า​ ​“​หนา​นก​งอ​วี​้​ผู้​นั้น​เป็น​อะไร​ ​พอ​เห็น​ข้า​ก็​วิ่งหนี​ไป​อย่าง​กับ​อะไร​ดี​ ​ช่าง​ไร้มารยาท​เสีย​จริง​”

มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ด้วย​ความโกรธเคือง​ว่า​ ​“​องค์​ชาย​เก้า​ยัง​ไม่รู้​อีก​หรือว่า​ทำไม​พอค​นอื​่น​เห็นท่าน​แล้ว​ถึง​ได้​วิ่งหนี​เพ​คะ​”

หรง​จิ​่น​เอ่ย​อย่างมั่นใจ​ ​“​อยาก​โดน​อัด​หรือ​อย่างไร​ ​กลับ​ไป​จะ​ให้​หนา​นก​งอี​้​สั่งสอน​น้องชาย​ของ​เขา​ให้​เข็ดหลาบ​”

“​น้อย​ๆ​ ​หน่อย​เถิด​ ​เวลานี้​ท่าน​ก็​ควร​อยู่​ที่​จวน​จื้อ​อ๋อง​ไม่ใช่​หรือ​ ​เหตุใด​จึง​มา​อยู่​ที่นี่​เล่า​”​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​อย่าง​หมดปัญญา​ ​เมื่อ​ร่าง​ของ​จื้อ​อ๋อง​ถูก​ส่งกลับ​มา​ ​ตาม​หลัก​แล้ว​บรรดา​องค์​ชาย​ควรจะ​ไปรอ​ต้อนรับ​ที่​จวน​จื้อ​อ๋อง

หรง​จิ​่​นก​ลอก​ตา​เอ่ย​ ​“​ข้า​ก็​มาหา​หัวหน้า​ผู้ดูแล​ของ​ข้า​น่ะ​สิ​ ​ไป​ตอนนี้​ก็​ยัง​ทัน​ ​ขบวน​ขนย้าย​พระศพ​ไม่ได้​เร็ว​ขนาด​นั้น​”​ ​พูด​จบ​ก็​ลาก​มู่​ชิง​อี​มุ่งหน้า​ไป​ยัง​จวน​จื้อ​อ๋อง

“​หม่อมฉัน​…​ก็​ต้อง​ไป​ด้วย​หรือ​”​ ​มู่​ชิง​อี​ถาม​ด้วย​ความสงสัย

ขณะที่​กำลัง​เดิน​ ​หรง​จิ​่​นก​็​เอ่ย​ว่า​ ​“​ทำไม​เจ้า​ถึง​จะ​ไม่​ไป​เล่า​ ​ข้า​เป็น​ถึง​องค์​ชาย​จะ​ให้​ไป​ไหน​มา​ไหน​คนเดียว​ได้​อย่างไร​”

มู่​ชิง​อี​เลิก​คิ้ว​พลาง​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​เข้าใจ​แล้ว​ ​องค์​ชาย​เก้า​ต้องการ​ขบวน​ใช่​หรือไม่​ ​กลับ​ไป​หม่อมฉัน​จะ​จัด​ขบวน​หรูหรา​มีสง่า​ให้​กับ​องค์​ชาย​เก้า​เพ​คะ​”

“​องค์​ชาย​อย่าง​ข้ามี​ชิง​ชิง​แค่​คนเดียว​ก็​นับว่า​ดู​สง่า​ที่สุด​แล้ว​ ​ยัง​จะ​ต้องการ​ขบวน​อะไร​อีก​”​ ​หรง​จิ​่น​เอ่ย​พลาง​เลิก​คิ้ว​ ​อย่างไรก็ตาม​ชายหนุ่ม​รูปงาม​สอง​คน​ยืน​อยู่​ด้วยกัน​คน​หนึ่ง​สวม​ชุด​สีดำ​ ​อีก​คน​หนึ่ง​สวม​ชุด​สีขาว​ ​ก็​มักจะ​เป็นที่ดึงดูด​สายตา​เป็นอย่างมาก​ ​แทบจะ​ดึงดูด​ความสนใจ​ของ​ทุกคน​ได้​ใน​พริบตา​ ​ใคร​จะ​ยัง​สน​ว่า​องค์​ชาย​เก้า​จะ​มี​ขบวน​หรือไม่

เมื่อมา​ถึง​จวน​จื้อ​อ๋อง​ ​ปรากฏ​ว่า​ขบวน​พระศพ​ยัง​ไม่​มาถึง​จริงๆ​ ​แต่​บรรดา​องค์​ชาย​และ​ข้าราชบริพาร​คนสำคัญ​ใน​เมืองหลวง​กลับมา​ถึงกัน​หมด​แล้ว​ ​เนื่องจาก​หลาย​วัน​มานี​้​องค์​ชาย​เก้า​มาสั​กกา​ระ​บูชา​อย่าง​มีระเบียบ​วินัย​ ​เมื่อ​ผู้คน​เห็น​เข้า​ก็​ไม่ได้​มีสี​หน้า​หวาดกลัว​เหมือน​เมื่อก่อน​แล้ว​ ​แต่​เมื่อ​เห็น​ชายหนุ่ม​รูปงาม​สวม​ชุด​ขาว​ราวกับ​หิมะ​ที่​เขา​พามา​ด้วย​ก็​อด​มอง​ด้วย​ความ​มึนงง​ไม่ได้

หรง​จิ​่น​เดิน​ไป​จุด​ธูป​ด้วยตัวเอง​ ​จากนั้น​ก็​พามู​่​ชิง​อี​ไป​ดื่ม​ชา​ที่​ห้องโถง​ด้าน​ข้าง​ ​แม้ว่า​จะ​มีเรื่อง​เล็ก​ๆ​ ​น้อย​ๆ​ ​มากมาย​ที่​ต้องการ​ให้​บรรดา​องค์​ชาย​ช่วย​ ​แต่​คน​ส่วนใหญ่​ที่​มีส​มอง​เป็นปกติ​มักจะ​ไม่​คิด​ที่จะ​ขอความช่วยเหลือ​จาก​องค์​ชาย​เก้า​ ​ดังนั้น​หรง​จิ​่น​จึง​เป็น​คนที​่​ว่าง​ที่สุด​ ณ​ ​ที่​แห่ง​นี้

“​พี่​เก้า​ ​นี่​คือ​หัวหน้า​ผู้ดูแล​คน​ใหม่​ของ​จวน​ท่าน​หรือ​”​ ​เด็กหนุ่ม​สวม​เสื้อ​แพร​สีน้ำตาล​วิ่ง​มาหา​ ​หมอบลง​ข้าง​โต๊ะ​พลาง​สำรวจ​มอง​มู่​ชิง​อี​อย่าง​สงสัย

หรง​จิ​่น​หรี่​ตา​หงส์​ของ​เขา​ก่อน​จะ​ยกมือ​แล้ว​จับ​เด็กหนุ่ม​โยน​ออกจาก​โต๊ะ​ไป​ ​ซ้ำ​ยัง​ไม่ลืม​ที่จะ​ใช้​พัด​ตี​ไป​หนึ่ง​ที​ ​จากนั้น​ก็​มอง​ไป​ที่​มู่​ชิง​อี​ที่​กำลัง​สงสัย​พลาง​เอ่ย​ว่า​ ​“​ตง​ฟังซ​วี่​บุตรชาย​จิ้ง​หย่วน​โหว​”

ชายหนุ่ม​นาม​ว่า​ตง​ฟังซ​วี่​ลุกขึ้น​มา​โดยที่​ไม่ได้​โกรธ​แต่อย่างใด​ ​ปัดฝุ่น​บน​ร่างกาย​ของ​เขา​ ​โค้ง​คำนับ​มู่​ชิง​อี​ด้วย​ท่าทาง​ที่​สง่างาม​แล้ว​ยิ้ม​พลาง​เอ่ย​ว่า​ ​“​ผู้น้อย​นาม​ว่า​ตง​ฟังซ​วี่​ ​เป็น​ลูกพี่ลูกน้อง​ของ​พี่​เก้า​”

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​เล็กน้อย​ ​ยกมือ​ขึ้น​คำนับ​เอ่ย​ ​“​ที่แท้​ก็​เป็น​บุตรชาย​สุดที่รัก​ของ​องค์​หญิง​เซียง​เฉิง​ ​ผู้น้อย​นาม​ว่า​กู้​หลิว​อวิ​๋น​ ​คำนับ​ท่าน​โหว​น้อย​”​ ​องค์​หญิง​เซียง​เฉิง​เป็น​ธิดา​องค์​โต​ของ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ ​อภิเษก​กับ​ตง​ฟัง​เฟย​จิ้ง​หย่วน​โหว​เมื่อ​อายุ​ได้​สิบ​แปด​ปี​ ​ให้กำเนิด​บุตรชาย​ที่​ปีนี​้​อายุ​สิบ​เจ็ด​ปี​ ​เพียงแต่ว่า​มู่​ชิง​อี​คิดไม่ถึง​ว่า​ตง​ฟังซ​วี่​ดูเหมือน​จะ​มี​ความสัมพันธ์​ที่​ดี​กับ​หรง​จิ​่น

“​เพียงแต่​คิดไม่ถึง​ว่า​ท่าน​อ๋อง​กับ​ท่าน​โหว​น้อย​จะ​มี​ความสัมพันธ์​ที่​ดี​”​ ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​ตง​ฟังซ​วี่​ได้รับ​การ​เลี้ยงดู​จาก​องค์​หญิง​ใหญ่​ ​แค่​ดู​จาก​ท่าทาง​ก็​รู้​ว่า​เป็นคุณ​ชายน้อย​ที่​เอาแต่ใจ​ ​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​เลย​ที่​คน​เช่นนี้​จะเข้า​กับ​หรง​จิ​่น​ได้

หรง​จิ​่น​เอ่ย​ด้วย​ความ​ดูหมิ่น​ว่า​ ​“​ใคร​มี​ความสัมพันธ์​ที่​ดี​กับ​เขา​กัน​ ​เป็น​เขา​ที่​ดื้อดึง​ที่จะ​ไปมาหาสู่​กับ​ข้า​ต่างหาก​”​ ​ตง​ฟังซ​วี่​มอง​หรง​จิ​่น​ ​แล้ว​มอง​มู่​ชิง​อี​ ​ทันใดนั้น​ก็​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​ต่อไป​ข้า​ก็​ไม่ต้อง​เล่น​กับ​ท่าน​แล้ว​ ​ต่อไป​ข้า​จะ​เล่น​กับ​หลิว​อวิ​๋น​ ​คิดไม่ถึง​จริงๆ​ ​ว่า​ใน​โลก​นี้​ยัง​จะ​มี​คน​น่าทึ่ง​ที่สามา​รถ​นำมา​เปรียบเทียบ​กับ​พี่​เก้า​ได้​ ​สาวงาม​ดั่ง​ดอกไม้​…​ ​”

โครม​!​ ​คำพูด​ของ​ตง​ฟังซ​วี่​ยัง​กล่าว​ไม่ทัน​จบ​ก็​ถูก​หรง​จิ​่น​เตะ​กระเด็น​ออก​ไป​นอนคว่ำ​อยู่​บน​พื้น

มู่​ชิง​อี​อด​ตาก​ระ​ตุก​ไม่ได้​ ​สาวงาม​…​ถ้าหาก​ตง​ฟังซ​วี่​ตามติด​หรง​จิ​่น​ด้วย​เหตุผล​นี้​แต่​ยัง​ไม่​ถูก​หรง​จิ​่​นอัด​จนตาย​ ​ก็​นับว่า​มี​ความสามารถ​ไม่น้อย​เลย

ตง​ฟังซ​วี่​ที่นอน​คว่ำ​หน้า​อยู่​บน​พื้น​เงยหน้า​ขึ้น​มา​ ​สะบัด​ศีรษะ​ด้วย​ความ​มึนงง​ ​ก่อน​จะ​มองดู​ทั้งสอง​คน​ด้วย​ความโกรธเคือง​ ​เอ่ย​พลาง​ถอนหายใจ​ว่า​ ​“​เป็นไปตาม​คาด​…​สาวงาม​ดั่ง​ดอกไม้​…​อยู่​ไกล​ดั่ง​เมฆา​”

“​สาวงาม​ดั่ง​ดอกไม้​…?​”​ ​ใบหน้า​รูปงาม​ที่​ไม่ธรรมดา​ของ​องค์​ชาย​หรง​จิ​่น​ถูก​ปกคลุม​ไป​ด้วย​ไอ​สังหาร​อัน​เยือกเย็น​ ​เขา​จ้องมอง​ไป​ยัง​คนที​่​กำลัง​นอน​อยู่​บน​พื้น​โดย​ไม่รู้​อีโหน่อีเหน่​ด้วย​สายตา​ดุร้าย

โชคดี​ที่​คุณชาย​ตง​ฟังซ​วี่​ที่​ชอบ​โผล่​มา​ให้​องค์​ชาย​เก้า​เห็น​ใน​หลาย​ปี​มานี​้​ยัง​มีชีวิต​อยู่​มา​จนถึง​ทุกวันนี้​ ​ ​อย่างน้อย​ก็​พิสูจน์​ได้​ว่าความ​สามารถ​ใน​การรับรู้​ถึง​อันตราย​ของ​เขา​นั้น​อยู่​ใน​อันดับ​ต้นๆ​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​รีบ​ลุก​จาก​พื้น​ทันที​แล้ว​กระโดด​ไป​อยู่​ข้างหลัง​มู่​ชิง​อี​ด้วย​ความเร็ว​ที่​น่าอัศจรรย์

“​พี่​เก้า​…​ข้า​ผิด​ไป​แล้ว​ ​ข้า​ผิด​ไป​แล้ว​พอใจ​หรือยัง​”​ ​ตง​ฟังซ​วี่​หลบ​อยู่​ด้านหลัง​มู่​ชิง​อี​พลาง​ร้อง​อ้อนวอน

“​ผิด​ไป​แล้ว​ ​เจ้า​ทำผิด​ตรงไหน​”​ ​หรง​จิ​่น​หรี่​ตาลง​พลาง​ถาม​เบา​ๆ​

ไอ​๊​หยา​ ​ผิด​ตรงไหน​หรือ​ ​เขา​จะ​รู้​ได้​อย่างไร​ว่า​เขา​ผิด​ตรงไหน​ ​แต่ว่า​องค์​ชาย​เก้า​ไม่พอใจ​ ​ก็​แสดงว่า​เป็นความ​ผิด​ของ​เขา​อย่างแน่นอน​ ​ก็​เป็น​เช่นนี้​มาต​ลอด​ไม่ใช่​หรือ​ ​เหตุใด​ตอนนี้​เขา​ถึง​ได้​ถาม​ว่า​ผิด​ตรงไหน​ ​มอง​ไป​ที่​หรง​จิ​่น​ด้วย​ความน้อยใจ​ ​ตง​ฟังซ​วี่​เอ่ย​ด้วย​ท่าทาง​น่าสงสาร​ว่า​ ​“​ข้า​ผิด​ทุก​ตรง​ ​ไม่เคย​ถูก​เลย​”

มู่​ชิง​อี​รู้สึก​ขบขัน​ ​อด​ก้มหน้า​หัวเราะ​ไม่ได้

หรง​จิ​่น​ถอน​สายตา​จาก​ตง​ฟังซ​วี่​ ​มอง​ไป​ที่​มู่​ชิง​อี​ ​“​จื่อ​ชิง​ ​เจ้าหัว​เราะ​อะไร​”​ ​จื่อ​ชิง​โบกมือ​เพื่อ​บอกว่า​ตัวเอง​ไม่ได้​หัวเราะ​อะไร​ ​หันไป​มอง​ตง​ฟังซ​วี่​ด้วย​ความสงสัย​แล้ว​เอ่ย​ถาม​ว่า​ ​“​ท่าน​โหว​น้อย​เป็น​บุตรชาย​ของ​องค์​หญิง​ใหญ่​ไม่ใช่​หรือ​ ​เหตุใด​จึง​…​”​ ​เหตุใด​จึง​เรียก​หรง​จิ​่​นว​่า​พี่​เก้า​ ​ตาม​หลัก​แล้ว​ควรจะ​เรียกว่า​ท่าน​น้า​ถึง​จะ​ถูก

ตง​ฟังซ​วี่​เชิดหน้า​ขึ้น​ ​เอ่ย​อย่าง​สมเหตุสมผล​ว่า​ ​“​มี​อะไร​น่าแปลก​กัน​ ​หาก​นับ​ตาม​รุ่น​แล้ว​พี่​เก้า​ควรจะ​เรียก​ท่าน​ย่า​ของ​ข้าว​่า​ท่าน​ยาย​ ​หาก​ไม่​เรียกว่า​พี่​เก้า​แล้ว​จะ​ให้​เรียกว่า​อะไร​”

ที่​พูดมาก​็​ไม่ผิด​ ​ครอบครัว​คนธรรมดา​ก็​ตัดสิน​ความ​อาวุโส​ของ​พวกเขา​ตาม​ความสัมพันธ์​ของ​บิดา​ ​แต่​ขอ​ถาม​สัก​อย่าง​…​เชื้อพระวงศ์​นั้น​เป็น​ครอบครัว​คนธรรมดา​ทั่วไป​หรือ​ ​ถึงอย่างไร​ก็​ไม่​ควร​ตัดสิน​ความ​อาวุโส​ตาม​ฝั่ง​ของ​จิ้ง​หย่วน​โหวก​ระ​มัง

“​ยิ่งไปกว่านั้น​ ​ปีนี​้​พี่​เก้า​อายุ​สิบ​เก้า​ปี​แล้ว​ ​ข้า​อายุ​สิบ​เจ็ด​ปี​ ​จะ​เรียก​ท่าน​น้า​ได้​อย่างไร​…​อีก​อย่าง​ ​แม้ว่า​ข้า​จะ​เป็น​บุตรชาย​ของ​องค์​หญิง​ ​แต่​ฮ่องเต้​ก็​ไม่มีทาง​แต่งตั้ง​ข้า​เป็นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​ ​แล้วแต่ง​ตั้ง​พี่สาว​ข้า​เป็นจ​วิ​้น​จู่​”​ ​ดังนั้น​…​เหตุใด​จึง​ได้​นับ​ญาติ​ทาง​ฝ่าย​ท่าน​แม่​ ​เหตุผล​ของ​คุณชาย​ตง​ฟัง​นั้น​ ​พอ​ฟัง​ดูแล​้​วก​็​นับว่า​เพียงพอ​เป็นอย่างมาก

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท