หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 402 นักลอบสังหารจวนอานซุ่นจวิ้นอ๋อง (1)

หวนคืนชะตาแค้น

“​น่าเบื่อ​…​”

“​คุณชาย​เว​่​ยมา​ถึง​แล้ว​!​”​ ​มีเสียง​ดัง​ขึ้น​ด้านนอก​ประตู​ ​ดูเหมือนว่า​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​จะ​มีหน้ามีตา​ไม่น้อย​เลย​ ​ไม่เพียงแต่​คนใน​ราชวงศ์​ผู้มีอำนาจ​ ​แม้แต่​เว​่​ยอู​๋​จี้​ก็​มาด​้วย

หลังจากนั้น​ไม่นาน​ก็​เห็น​เว​่​ยอู​๋​จี้​ที่​สวม​ชุด​สีม่วง​เดิน​เข้ามา​ ​ไม่​แปลกใจ​เลย​ที่​คนที​่​ติดตาม​อยู่​ข้างๆ​ ​ผู้​นั้น​คือ​เชียน​หลิง​ ​เชียน​หลิง​สวม​เสื้อคลุม​สีม่วง​อ่อน​ ​เดิน​อยู่​ข้าง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ด้วย​สีหน้า​ซีดเซียว​ ​ดูท่าทาง​อ่อนแอ​เล็กน้อย​ ​ราวกับว่า​จะ​เป็นลม​เมื่อใด​ก็ได้

เว​่​ยอู​๋​จี้​เดิน​เข้ามา​ ​กวาดสายตา​มอง​ผู้คน​ใน​โถง​ใหญ่​ ​ในขณะที่​ผู้คน​ยัง​ไม่ได้​สังเกตเห็น​ ​พวกเขา​ก็​เดิน​ไป​อยู่​ใน​มุม​ที่​ห่างไกล​ที่สุด​ ​ซึ่ง​บังเอิญ​อยู่​ไม่​ไกล​จาก​ตำแหน่ง​ของ​มู่​ชิง​อีกับ​หรง​จิ​่น​ ​นั่งลง​ใน​ตำแหน่ง​ที่​มีโต​๊ะ​กั้น​เพียงแค่​หนึ่ง​โต๊ะ

สาวใช้​ที่อยู่​ด้านหลัง​เชียน​หลิง​เดิน​เข้ามา​ข้างหน้า​แล้ว​ถอด​ผ้าคลุม​ให้​นาง​ ​เผย​ให้​เห็น​เสื้อ​สีม่วง​อ่อน​ปัก​ด้วย​ลาย​ดอก​พุด​ตาน​ ​ที่​คอเสื้อ​กับ​แขน​เสื้อ​ถูก​ตกแต่ง​ด้วย​ขน​จิ้งจอก​สีขาว​ ​ชุด​ฤดูหนาว​ทำให้​เชียน​หลิง​ดู​เปราะบาง​น้อยลง​แต่กลับ​ดู​สงบนิ่ง​มากขึ้น

สร้อยข้อมือ​สีแดง​ห้อย​อยู่​ที่​ข้อมือ​ของ​เชียน​หลิง​ ​อัญมณี​แต่ละ​เม็ด​เปล่งประกาย​แวววาว​ ​พลอย​ทำให้​ผู้คน​รู้สึก​อบอุ่น​หัวใจ​ ​เห็นได้ชัด​ว่านั​่น​เป็น​สิ่ง​ที่​หลิง​ซู​เอ่ยถึง​เมื่อ​ครู่​ ​หรือ​ก็​คือ​ไข่มุก​เปลวเพลิง

ด้วย​ร่างกาย​ที่​ป่วย​ออด​ๆ​ ​แอด​ๆ​ ​ของ​เชียน​หลิง​ ​ใน​ปลาย​ฤดูหนาว​ที่​หนาวเย็น​เช่นนี้​นับว่า​สวม​เสื้อผ้า​ค่อนข้าง​บาง​แต่กลับ​ไม่เห็น​ว่านาง​จะ​รู้สึก​ถึง​ความ​หนาว​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​เป็นผล​จาก​ไข่มุก​เปลวเพลิง

หรง​จิ​่น​เหลือบมอง​สร้อยข้อมือ​บน​ข้อมือ​สีขาว​เนียละ​เอียด​ราว​หิมะ​ที่​ดึงดูดสายตา​ ​จากนั้น​ก็​ละสายตา​แล้ว​ก้ม​มอง​มือ​หยก​เรียว​ของ​มู่​ชิง​อี​ที่​กำลัง​ถือ​เตาผิง​มือ​อยู่

มู่​ชิง​อี​ถอนหายใจ​ ​เอื้อมมือ​ไป​ตบ​ที่​มือ​เขา​เบา​ๆ​ ​เป็น​สัญญาณ​ว่า​ไม่​ให้​เขา​ทำ​อะไร​แผลง​ๆ​ ​แม้ว่า​จะ​ต้องการ​สร้อยข้อมือ​ไข่มุก​ใน​มือ​ของ​เชียน​หลิง​จริงๆ​ ​ก็​ไม่จำเป็น​ต้อง​ก่อความวุ่นวาย​ใน​จวน​อาน​ซุ่นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​แห่ง​นี้​ ​หรง​จิ​่น​แค่น​เสียง​เบา​แล้ว​เอ่ย​ว่า​ ​“​หาก​จื่อ​ชิง​ใส่​จะ​ต้อง​ดูดี​กว่านาง​แน่นอน​”

มู่​ชิง​อี​ไม่รู้​จะ​ทำ​อย่างไร​ ​“​มัน​ไม่​เหมาะกับ​กระหม่อม​”​ ​ตอนนี้​นาง​มีส​ถานะ​เป็น​บุรุษ​ ​จะ​สวม​กำไล​ข้อมือ​ของ​สตรี​ได้​อย่างไร

ตง​ฟังซ​วี่​มอง​ไป​ที่​ทั้งสอง​คน​ด้วย​ความสงสัย​ ​ถาม​ขึ้น​มา​ว่า​ ​“​พวก​เจ้า​กำลัง​เล่น​ปริศนา​อะไร​กัน​อยู่​หรือ​”

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​ไม่มี​อะไร​ ​ไม่ว่า​จะ​ไป​ที่ไหน​ก็​สามารถ​พบเห็น​คุณชาย​ตง​ฟังได้​ทุกที่​ ​องค์​หญิง​เซียง​เฉิง​กับ​จิ้ง​หย่วน​โหว​สบายดี​หรือไม่​”

ตง​ฟังซ​วี่​โบกมือ​พลาง​เอ่ย​ ​“​มี​หรือ​ที่​พวกเขา​จะ​ไม่สบาย​ ​หาก​มีเรื่อง​อัน​ใด​ที่​ไม่​อยาก​จะ​ทำ​ก็​ให้​บุตรชาย​อย่าง​ข้า​ออกหน้า​แทน​พวกเขา​”​ ​องค์​หญิง​เซียง​เฉิง​กับ​จิ้ง​หย่วน​โหว​เป็น​คู่รัก​ที่​หา​ได้​อยาก​ใน​เมืองหลวง​ ​แม้ว่า​องค์​หญิง​เซียง​เฉิง​จะ​มีส​ถานะ​เป็น​องค์​หญิง​ใหญ่​แห่ง​แคว้น​เย​่ว​์​ ​แต่กลับ​ไม่ได้​มี​ความหยิ่ง​ยโส​ของ​ความ​เป็น​เชื้อพระวงศ์​ ​จาก​ที่​แต่งงาน​กับ​จิ้ง​หย่วน​โหว​มา​แล้ว​ยี่สิบ​กว่า​ปีก​็​นับว่า​ให้​ความเคารพ​ซึ่งกันและกัน​ ​ไม่เคย​มีส่วนร่วม​ใน​การสู้​รบ​ระหว่าง​เชื้อพระวงศ์​เหล่านี้

ตง​ฟังซ​วี่​มอง​หรง​จิ​่น​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​ถาม​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​ท่าน​…​น้า​เก้า​ไม่​ชอบ​คุณชาย​เว​่ย​หรือ​”​ ​คุณชาย​ตง​ฟัง​รู้จัก​กับ​หรง​จิ​่​นมา​หลาย​ปี​ ​สายตา​แหลมคม​ยิ่งกว่า​ใคร​ ​แม้ว่า​หรง​จิ​่น​จะ​เพียงแค่​เหลือบมอง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ครู่เดียว​ ​แต่กลับ​ถูก​เขา​สังเกตเห็น​สายตา​ที่​ไม่​เป็นมิตร​ได้

หรง​จิ​่น​ไม่ได้​ปฏิเสธ​ ​เลิก​คิ้ว​พลาง​เอ่ย​ ​“​ถ้า​ใช่​แล้ว​จะ​ทำไม​”

ตง​ฟังซ​วี่​ยักไหล่​ ​สื่อ​ให้​เห็น​ว่า​เขา​เอง​ก็​ทำ​อะไร​ไม่ได้​ ​“​ก็​ไม่​ทำไม​ ​ฝ่า​บาท​เกรงใจ​คุณชาย​เว​่​ยมา​กก​ว่า​ข้า​ที่​เป็น​หลาน​นอก​เสียอีก​ ​ดังนั้น​…​หลาน​นอก​อย่าง​ข้า​ก็​ทำ​อะไร​คุณชาย​เว​่ย​ไม่ได้​เช่นกัน​”

ไม่​สามารถ​ปฏิเสธ​คำพูด​นี้​ได้​ ​แต่ไหนแต่ไรมา​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ก็​ไม่ได้​เอาใจ​บรรดา​องค์​ชาย​และ​หลานชาย​มาก​นัก​ ​ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​หลาน​นอก​กับ​บุตรสาว​ที่​แต่ง​ออก​ไป​แล้ว​ ​แต่​คน​อย่าง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ที่​ร่ำรวย​ที่สุด​ใน​ใต้​หล้า​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​เป็น​คนที​่​ไม่ว่า​ใครๆ​ ​ก็​ไม่​สามารถ​มองข้าม​ได้​ ​แม้ว่า​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​จะ​คิด​ว่า​ตัวเอง​เป็น​คนที​่​น่าเกรงขาม​มาก​ที่สุด​ ​แต่​ตราบใดที่​ยัง​ไม่​อยาก​ถูก​ฉีกหน้า​ก็​จะ​ไม่มีทาง​ทำให้​เว​่​ยอู​๋​จี้​ต้อง​ขุ่นเคือง​ง่ายๆ​

แม้ว่า​ผู้คน​จะ​ดูถูก​สถานะ​ที่ต่ำ​ต้อย​ของ​คน​ทำ​กิจการค้า​ขาย​ ​แต่​ก็​มีน​้อย​คนที​่​จะ​ไม่​อิจฉา​เว​่​ยอู​๋​จี้​ผู้ทำ​กิจการค้า​ขาย​ที่​ท่องเที่ยว​ไป​ทั่ว​และ​ได้รับ​การปฏิบัติ​เหมือน​เป็น​แขก​ของ​ราชวงศ์​ใน​แต่ละ​แคว้น​ ​แต่​ใน​ทางเดียว​กัน​ ​คน​เช่นนี้​เดิมที​มี​ไม่​มาก​นัก

เดิมที​ใน​มุม​ที่​พวกเขา​นั่ง​อยู่​ค่อนข้าง​สงบ​ ​แม้ว่า​จะ​มี​คนที​่​ชอบ​แกว่ง​เท้า​หา​เสี้ยน​ต้องการ​เข้าหา​อวี​้​อ๋อง​ ​แต่เพียง​แค่​เหลือบมอง​ใบหน้า​ที่​ไร้ความปราณี​ของ​อวี​้​อ๋อง​พวกเขา​ก็​หยุดชะงัก​ทันที​ ​แต่​เมื่อ​เว​่​ยอู​๋​จี้​มาร​่ว​มงาน​ด้วย​ทำให้​สถานการณ์​แตกต่าง​ออก​ไป​ ​ไม่ต้อง​พูดถึง​ว่า​มี​ผู้มีอำนาจ​ครึ่งหนึ่ง​กำลัง​จ้องมอง​มาทาง​นี้​ ​แม้แต่​บรรดา​องค์​ชาย​ที่​เดิมที​นั่ง​อยู่​ด้านหน้า​สุด​ก็​เข้ามา​ด้วย​ ​และ​ย่อม​ไม่​สามารถ​ขาด​มู่​หร​งอ​วี​้​ซึ่ง​เป็นเจ้าภาพ​ไป​ได้

“​เหตุใด​คุณชาย​เว​่​ยกั​บอ​วี​้​อ๋อง​ถึง​มานั​่ง​ตรงนี้​ได้​เล่า​ ​ข้า​ต้อนรับ​ได้​ไม่ดี​ ​ขอ​ทั้งสอง​ท่าน​โปรด​อภัย​ด้วย​”​ ​มู่​หร​งอ​วี​้​เดิน​เข้ามา​ ​เอ่ย​พลาง​ยกมือ​คำนับ​ด้วย​รอยยิ้ม​ ​เพียงแค่​ประโยค​เดียว​ก็​ทำให้​คน​ทั้งสอง​โต๊ะ​ที่​เดิมที​อยู่​ใคร​อยู่​มัน​พากั​นม​อง​ไป​ที่​มู่​หร​งอ​วี​้​แล้ว​หันมา​ชำเลือง​มอง​ซึ่งกันและกัน​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​เอ่ย​ด้วย​รอยยิ้ม​ว่า​ ​“​อาน​ซุ่นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​เอ่ย​เกินไป​แล้ว​ ​ผู้น้อย​รัก​ความเงียบสงบ​ ​ที่นี่​กำลังดี​”​ ​ท่าทาง​ดังกล่าว​ ​ทำให้​รู้สึก​ราวกับว่า​มู่​หร​งอ​วี​้​เป็น​เพียงแค่​อาน​ซุ่นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​แห่ง​แคว้น​เย​่ว​์​ ​ไม่เคย​มีศักดิ์​เป็น​กง​อ๋อง​แห่ง​แคว้น​หวามา​ก่อน

มู่​หร​งอ​วี​้​เอ่ย​อย่าง​รู้สึก​ผิด​ ​“​จะ​เป็น​เช่นนั้น​ได้​อย่างไร​…​ข้าว​่า​คุณชาย​…​”

หรง​จิ​่น​ถอนหายใจ​เบา​ๆ​ ​เอ่ย​อย่าง​เกียจคร้าน​ว่า​ ​“​เจ้า​ฟัง​ไม่​ออก​จริงๆ​ ​หรือ​แสร้งทำ​เป็น​ฟัง​ไม่​ออก​ ​ความหมาย​ของ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ก็​คือ​ให้​เจ้า​รีบ​ไสหัวไป​เร็ว​ๆ​ ​เข้า​”

ทั้ง​โถง​ใหญ่​พลัน​เงียบเสียง​ลง​ ​รอยยิ้ม​บน​ใบหน้า​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้​แข็งทื่อ​ในทันที​ ​แต่​สีหน้า​เว​่​ยอู​๋​จี้​กลับ​ไม่​เปลี่ยน​เลย​แม้แต่​นิดเดียว​ ​ยังคง​แย้มยิ้ม​อยู่​เช่น​เดิม​ ​“​อวี​้​อ๋อง​ชอบ​พูดจา​ล้อเล่น​ ​อาน​ซุ่นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​อย่า​ได้​ใส่ใจ​เลย​ ​ผู้น้อย​ไม่ได้​มี​เจตนา​เช่นนั้น​แน่นอน​”

ในที่สุด​มู่​หร​งอ​วี​้​ก็ได้​สติก​ลับ​มา​ ​ก่อน​จะ​ฝืนยิ้ม​เอ่ย​ ​“​คุณชาย​เว​่ย​เกรงใจ​แล้ว​”​

เว​่​ยอู​่​จี้​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​ผู้น้อย​นั่ง​อยู่​ตรงนี้​ก็​พอแล้ว​ ​อาน​ซุ่นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​งาน​ยุ่ง​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ต้อนรับ​ผู้น้อย​เป็นพิเศษ​”

“​ก็​หมายความว่า​ให้​เขา​ไสหัวไป​ไม่ใช่​หรือ​”​ ​ตง​ฟังซ​วี่​ที่อยู่​ด้าน​ข้าง​พยายาม​พูดเสี​ยง​เบา​แล้ว​ ​แต่​ก็​ยัง​ได้ยิน​ความสงสัย​ของ​เขา​อย่างชัดเจน

มู่​หร​งอ​วี​้​กัดฟัน​ ​เอ่ย​ด้วย​สีหน้า​แข็งทื่อ​ว่า​ ​“​ถ้าอย่างนั้น​ข้า​ขอตัว​ก่อน​”​ ​คุณชาย​เว​่ย​ยิ้ม​อย่าง​อ่อนโยน​ ​“​เชิญจ​วิ​้​นอ​๋​อง​”​ ​แม้ว่า​มู่​หร​งอ​วี​้​จะ​มี​จิตใจ​ที่​ทะเยอทะยาน​ ​แต่​ก็​ยัง​ไม่​ถึง​จุด​ที่​ไร้ค​วาม​ละอาย​ ​ถูก​หรง​จิ​่น​เย้ยหยัน​ใน​เวลา​ที่​มี​แขกเหรื่อ​เต็ม​จวน​เช่นนี้​จึง​ไม่​สามารถ​ทน​อยู่​ต่อไป​ได้​ ​ทำได้​เพียง​เอ่ย​ขออภัย​แล้ว​เดิน​ออก​ไป

แม้ว่า​สถานะ​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้​จะ​ไม่ใช่​เพียงแค่​อาน​ซุ่นจ​วิ​้​นอ​๋​อง​อีกต่อไป​ ​แม้ว่า​ตำแหน่ง​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​จะ​ทำให้​ผู้คน​มากมาย​ต้อง​เห็นแก่หน้า​เขา​ ​แต่​ใน​ใจ​ของ​ผู้​มียศ​ถา​บรรดาศักดิ์​ชั้นสูง​ใน​เมืองหลวง​แห่ง​แคว้น​เย​่ว​์​ ​พวกเขา​ยังคง​ดูถูก​มู่​หร​งอ​วี​้​ซึมลึก​ถึง​กระดูก​ ​แม้ว่า​กฎหมาย​ของ​แคว้น​เย​่ว​์​จะ​ไม่​เข้มงวด​เท่า​แคว้น​หวา​ ​แต่​ก็​ไม่ใช่​บ้าน​ป่า​เมือง​เถื่อน​ ​ไม่ว่า​จะ​เป็น​ชาติกำเนิด​หรือ​ศีลธรรม​ก็​ต้อง​ให้ความสำคัญ​

เดิมที​มู่​หร​งอ​วี​้​เป็น​องค์​ชาย​แห่ง​แคว้น​หวา​ ​แต่​ตอนนี้​กลับ​บอกว่า​เป็น​บุตรชาย​ของ​อดีต​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​และ​จะ​สืบทอด​ตำแหน่ง​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​ ​ด้วยเหตุนี้​สถานะ​องค์​ชาย​แห่ง​แคว้น​หวา​ของ​เขา​จึง​ถูก​ถกเถียง​อยู่​ ​ดังนั้น​ภูมิหลัง​นับว่า​เป็น​รอยเปื้อน​ที่​ลบ​ไม่​ออก​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้​ ​หาก​มู่​หร​งอ​วี​้​มีอำนาจ​มาก​ใน​มือ​ของ​เขา​ ​เขา​จะ​ไม่มีวัน​ยอมรับ​ว่า​ตัวเอง​เป็น​บุตรชาย​ของ​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​ ​น่าเสียดาย​ที่​ตอนนี้​เขา​ไม่มี​อะไร​สัก​อย่าง​ ​ดังนั้น​จึง​ทำได้​เพียง​ยึด​ตำแหน่ง​เจ้าสำนัก​เย​่า​หวัง​กู่​ไว้​ให้​แน่น

เมื่อ​เห็น​ว่า​มู่​หร​งอ​วี​้​ถูก​หรง​จิ​่​นกับ​ตง​ฟังซ​วี่​เย้ยหยัน​จน​ออกจาก​ห้องโถง​ไป​ ​แม้ว่า​ใบหน้า​ของ​ทุกคน​จะ​นิ่งเฉย​แต่​ใน​ใจ​กลับ​รู้สึก​ยินดี​ใน​ความทุกข์​ของ​มู่​หร​งอ​วี​้

เว​่​ยอู​๋​จี้​มอง​หรง​จิ​่​นที​่​อยู่​อีก​ด้าน​หนึ่ง​ ​จากนั้น​สายตา​ก็​ไป​หยุด​อยู่​ที่​มู่​ชิง​อี​ ​คิ้ว​โค้ง​งามสง่า​ของ​เขา​ขมวด​มุ่น​เล็กน้อย

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท