หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 450 เผชิญหน้า (4)

“​อวี​้​อ๋อง​ ​ตอนนี้​เจ้า​ก็​เห็น​แล้ว​ว่า​คุณหนู​มู่​ไม่เป็นอะไร​ ​ไม่ทราบ​ว่า​คนใน​จวน​ของ​ข้า​ยัง​ปลอดภัย​ดี​หรือไม่​”​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​รู้จัก​คนที​่​อยู่​ตรงหน้า​คน​นี้​ดี​ ​มู่​ชิง​อี​ออกมา​ข้างนอก​กับ​เขา​แล้ว​หายตัว​ไป​ ​ไม่มีทาง​ที่​หรง​จิ​่น​จะ​ไม่​ไปหา​เรื่อง​ที่​จวน​

หรง​จิ​่​นม​อง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ด้วย​ความแปลกใจ​ ​“​คนใน​จวน​ของ​เจ้า​เป็น​เช่นไร​ ​ข้า​จะ​รู้​ได้​อย่างไร​ ​ชิง​ชิง​ ​หนาว​หรือไม่​ ​นั่ง​พัก​ก่อน​ ​รอฟ​้า​สว่าง​แล้ว​เรา​ค่อย​กลับ​”

มู่​ชิง​อี​พยักหน้า​อย่าง​รู้ความ​ ​จากนั้น​ก็​นั่งลง​ข้าง​กองไฟ​อีกครั้ง​ ​นาง​ดึง​หรง​จิ​่น​ให้​นั่งลง​แล้ว​ถาม​เสียง​เบา​ ​“​ท่าน​ไม่ได้​นอน​ทั้งคืน​เลย​หรือ​ ​พักผ่อน​สักหน่อย​หรือไม่​”

เห็น​ชิง​ชิง​อ่อนโยน​กับ​ตัวเอง​เช่นนี้​ ​ความโมโห​ที่​เห็น​หน้า​เว​่​ยอู​๋​จี้​ของ​เขา​ก็​ค่อยๆ​ ​จางหาย​ไป​ ​หรง​จิ​่​นนอน​หนุน​ตัก​นาง​อย่าง​ไม่​เกรงใจ​ ​พยักหน้า​เอ่ย​ ​“​ข้าง​่​วง​แล้ว​ ​หลับ​สักครู่​ดีกว่า​”

มู่​ชิง​อี​ยกมือ​ขึ้น​ปัด​เส้น​ผม​ออกจาก​ใบหน้า​ของ​เขา​เบา​ๆ​ ​เอ่ย​ ​“​นอน​เถิด​”​ ​แม้แต่​เว​่​ยอู​๋​จี้​ก็​สังเกต​ไม่เห็น​ ​แต่​มู่​ชิง​อีก​ลับ​รู้​ว่า​ ​ทั้งคืน​ที่ผ่านมา​ ​หรง​จิ​่น​เป็นห่วง​ตน​มาก​จริงๆ​ ​หาก​ทรมาน​ต่อไป​ ​เกรง​ว่า​ครั้ง​ต่อไป​อาการ​คงจะ​กำเริบ​เร็ว​กว่า​เดิม​

นาง​ยกมือ​ขึ้น​นวด​ขมับ​เขา​เบา​ๆ​ ​สีหน้า​ที่​แข็งทื่อ​ของ​หรง​จิ​่​นค​่อย​ๆ​ ​ผ่อนคลาย​ลง​ภายใต้​แสงไฟ​ ​ตอนแรก​ยัง​พูดคุย​กับ​มู่​ชิง​อี​อย่าง​ไม่รีบร้อน​ ​แต่​ผ่าน​ไป​ไม่นาน​ ​เขา​ก็​ผล็อย​หลับ​ไป​ช้าๆ

“​อวี​้​อ๋อง​เชื่อใจ​เจ้า​มาก​”​ ​มองดู​สีหน้า​ที่​อ่อนโยน​ ​ใบหน้า​อัน​หล่อเหลา​ที่​สุขุม​จน​ทำให้​คน​ไม่​อยาก​จะ​เชื่อ​ว่านี​่​คือ​อวี​้​อ๋อง​ที่​มัก​หยิ่งผยอง​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​มอง​มู่​ชิง​อี​ด้วย​สีหน้า​ที่​สับสน​แล้ว​เอ่ย​ด้วย​ความประหลาดใจ

มู่​ชิง​อี​มอง​เว​่​ยอู​๋​จี้​ ​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​ทุกคน​ล้วนแต่​มี​คนที​่​ตัวเอง​เชื่อใจ​ ​คุณชาย​เว​่ย​เอง​ก็​เช่นกัน​”

เว​่​ยอู​๋​จี้​ส่ายหน้า​เอ่ย​ ​“​ไม่​เหมือนกัน​”​ ​อย่างน้อย​เขา​ก็​ไม่มีทาง​ทำ​อะไร​ประเจิดประเจ้อ​ต่อหน้า​คนอื่น​เช่นนี้​ ​เผย​ให้​คนอื่น​เห็น​จุดอ่อน​ทั้งหมด​ของ​ตัวเอง​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​เชื่อ​ว่า​ ​ก่อนที่จะ​ได้​เจอ​กับ​มู่​ชิง​อี​ ​หรง​จิ​่น​เอง​ก็​คง​เป็น​เหมือน​ตน

ขมับ​บน​หัว​เป็น​จุดสำคัญ​ของ​มนุษย์​ ​ใน​ฐานะ​ยอด​ฝีมือ​อย่าง​พวกเขา​นั้น​รู้ดี​ ​ถึงแม้​จะ​อยู่​ต่อหน้า​คนที​่​ตัวเอง​เชื่อใจ​ ​แต่​พวกเขา​ก็​ไม่มีทาง​ปล่อย​ให้​ใคร​แตะต้อง​จุด​นั้น​โดย​ไม่มี​การป้องกัน​ ​แต่​สำหรับ​หรง​จิ​่น​แล้ว​ ​มู่​ชิง​อี​เป็นมา​กก​ว่า​คนที​่​เขา​เชื่อใจ​ ​ดูเหมือนว่า​หรง​จิ​่น​สามารถ​มอบ​ชีวิต​ของ​ตัวเอง​ให้​กับ​ผู้หญิง​ที่อยู่​ตรงหน้า​คน​นี้​ ​แต่​ไม่รู้​ว่า​หาก​เป็น​เช่นนี้​ ​สำหรับ​หรง​จิ​่น​แล้ว​ ​มัน​คือ​เรื่อง​ดี​หรือ​เรื่อง​ร้าย​กัน​แน่

ในขณะที่​กำลัง​พูดคุย​กัน​ ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ที่​ถือ​กระบี่​ปรากฏตัว​ขึ้น​มา​ไม่​ไกล​ ​เห็นได้ชัด​ว่า​เขา​ตาม​ร่องรอย​ของ​หรง​จิ​่​นมา​ ​แต่​เมื่อ​เห็น​พวกเขา​สาม​คน​อยู่​หน้า​กองไฟ​ ​เขา​กลับ​ไม่​เดิน​เข้าไป​ ​คอย​ยืน​เฝ้า​อยู่​ไม่​ไกล​ ​แม้แต่​มู่​ชิง​อีก​็​ไม่เห็น​เขา​

มู่​ชิง​อี​ไม่เห็น​เขา​ ​แต่​ไม่ได้​หมายความว่า​เว​่​ยอู​๋​จี้​จะ​ไม่เห็น​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​เหลือบมอง​คนที​่​ยืน​อยู่​ใน​ความมืด​ไม่​ไกล​ด้วย​ความหวาดระแวง​ ​ถึงแม้​จะ​ไม่รู้​สึก​ถึง​ความ​เป็น​ศัตรู​ ​แต่​เห็นได้ชัด​ว่า​คน​คน​นั้น​ไม่ใช่​คน​ของ​ตัวเอง​ เช่นนั้น​ก็​เป็น​คน​ของ​…

เหลือบมอง​คนที​่​กำลัง​นอนหลับ​บน​ตัก​ของ​มู่​ชิง​อี​อย่างสบายใจ​ ​วิทยา​ยุทธ​ของ​คนที​่​ยืน​อยู่​ใน​ความมืด​คน​นั้น​ไม่​ด้อย​ไป​กว่า​เขา​เลย​ ​หรง​จิ​่​นมี​ยอด​ฝีมือ​เช่นนี้​ตั้งเเต่​เมื่อไร​กัน​ ​หรือ​ควร​พูดว่า​…​บน​โลก​ใบ​นี้​มีย​อด​ฝีมือ​ที่​ไร้​ชื่อเสียง​เช่นนี้​ตั้งแต่​เมื่อไร

ขณะที่​เว​่​ยอู​๋​จี้​กำลัง​ทำ​สีหน้า​เคร่งขรึม​ ​หรง​จิ​่​นที​่​นอนหลับ​ตาก​็​ค่อยๆ​ ​ลืมตา​ขึ้น​ ​เหลือบมอง​เว​่​ยอู​๋​จี้​อย่าง​แผ่วเบา​แล้ว​หลับตา​ลง​อีกครั้ง​ ​แต่​รอยยิ้ม​ของ​เขา​กลับ​มี​ความพึงพอใจ​และ​ผ่อนคลาย​มากขึ้น​กว่า​เดิม

เมื่อ​หรง​จิ​่​นลืม​ตา​ขึ้น​อีกครั้ง​ ​ท้องฟ้า​ก็​เริ่ม​สว่าง​แล้ว​ ​หรง​จิ​่น​หยัด​กาย​ลุกขึ้น​นั่ง​ ​ยิ้ม​แล้ว​มองดู​เว​่​ยอู​๋​จี้​ที่​สีหน้า​ยัง​ไม่​เปลี่ยนไป​ ​“​คุณชาย​เว​่​ยอา​รมณ์​ไม่ดี​หรือ​”

เห็นได้ชัด​ว่า​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ที่ซ่อน​ตัว​อยู่​ใน​ความมืด​ทำให้​เว​่​ยอู​๋​จี้​กดดัน​ไม่น้อย​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ต้อง​เผชิญหน้า​กับ​ยอด​ฝีมือ​สอง​คนที​่​มีฝีมือ​การต่อสู้​ไม่​ด้อย​ไป​กว่า​ตัวเอง​ในเวลาเดียวกัน​ ​เขา​ย่อม​เป็นห่วง​ชีวิต​ของ​ตัวเอง​

เว​่​ยอู​๋​จี้​ยิ้ม​บาง​เอ่ย​ ​“​อวี​้​อ๋อง​ไม่​กลับ​ไปรา​ชสำ​นัก​หรือ​”

หรง​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​ขึ้น​ ​“​ราข​สำนัก​?​ ​ไม่​ไป​แล้ว​จะ​ทำไม​”​ ​ถึงแม้​เขา​จะ​เริ่ม​เข้าไปมีส่วนร่วม​ใน​เรื่อง​ของ​ราชสำนัก​แล้ว​ ​แต่​หรง​จิ​่​นก​็​ไม่​ค่อย​สนใจ​เรื่อง​ใน​ราชสำนัก​สัก​เท่าไร​ ​ใช่​ว่า​จะ​มีเรื่อง​สำคัญ​ทุกวัน​ ​ส่วนใหญ่​ก็​มี​แค่​บรรดา​ขุนนาง​น่าเบื่อ​พูด​นู่น​พูด​นี้​ ​ไร้​แก่นสาร

เว​่​ยอู​๋​จี้​ส่ายหน้า​แต่​ไม่​พูด​อะไร

ไม่​ไกล​นัก​ ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​เดิน​เข้ามา​พร้อมกับ​กระต่าย​สอง​ตัว​ที่​เขา​ไป​จับ​มา​เมื่อ​ครู่​ ​ที่นี่​ห่าง​จาก​เมืองหลวง​สามสิบ​สี่​สิบ​ลี้​ ​ถึงแม้​จะ​ขี่ม้า​กลับ​ไป​ก็​คง​ทานอาหาร​เช้า​ไม่ทัน​

ตอนนี้​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​จึง​เห็น​หน้าตา​ของ​คนที​่​ทำให้​ตัวเอง​สงสัย​ทั้งคืน​ ​เขา​รูปร่าง​สูงใหญ่​ ​รูปร่าง​ไม่ได้​สันทัด​แต่​ทั้งตัว​กลับ​มีกลิ่น​อาย​ของ​นักฆ่า​และ​ความแข็ง​แกร่ง​ ​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​ที่จะ​สามารถ​ซ่อนกลิ่น​อาย​ของ​ตัวเอง​ได้​อย่าง​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​และ​หรง​จิ​่น​ ​โดยเฉพาะ​ตอนที่​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ปลดปล่อย​กลิ่นไอ​สังหาร​แต่กลับ​ไม่​ปรากฏตัว​ ​ทำให้​เว​่​ยอู​๋​จี้​สงสัย​จริงๆ

“​ซิวจู​๋​ ​ท่าน​มาที​่​นี่​ด้วย​หรือ​”​ ​มู่​ชิง​อี​พูด​ด้วย​ความ​ฉงน​ ​นาง​ไม่รู้​ว่า​เซี​่ย​ซิวจู​๋​อยู่​ที่นี่​ด้วย​ ​ดังนั้น​นาง​จึง​ไม่รู้​ว่า​ทำไม​สีหน้า​ของ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ถึง​ได้​ดู​แย่​ลง​เรื่อยๆ​ ​ตั้งแต่​หรง​จิ​่น​หลับ​ไป

เซี​่ย​ซิวจู​๋​พยักหน้า​ ​“​คุณหนู​เป็น​อะไร​หรือไม่​”

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​ข้า​ไม่เป็นอะไร​ ​ลำบาก​ท่าน​แล้ว​”

เซี​่ย​ซิวจู​๋​พยักหน้า​ ​ย่าง​กระต่าย​บน​กองไฟ​ด้วย​ความชำนาญ​ ​จากนั้น​ก็​หยิบ​ผลไม้​สีแดง​สอง​สาม​ผล​ออกมา​โยน​ให้​หรง​จิ​่น​ ​หรง​จิ​่​นรั​บมา​ดูก่อน​จะ​เลิก​คิ้ว​เอ่ย​ ​“​นำ​ออกมา​จาก​ใน​เมือง​ ​สหาย​เซี​่ย​ช่าง​ละเอียดอ่อน​เสีย​จริง​ ​ข้า​ลืม​ไป​เสีย​สนิท​ ​ชิง​ชิง​ทาน​สิ​”​ ​ฤดู​นี้​จะ​หา​เหยื่อ​หรือ​ผลไม้​บน​เขา​ไม่ใช่​เรื่อง​ง่าย​ ​แน่นอน​ว่า​ผลไม้​สีแดง​นี้​เขา​นำ​ออกมา​จาก​เมืองหลวง​

มู่​ชิง​อี​ไม่ได้​ปฏิเสธ​ ​เช้าตรู่​เช่นนี้​นาง​คง​ไม่​ทาน​เนื้อ​กระต่าย​ที่​มันเยิ้ม​ ​และ​ตอนนี้​นาง​ก็​หิว​แล้ว​จริงๆ​

มองดู​พวกเขา​สอง​คน​ ​คน​หนึ่ง​ทาน​ผลไม้​คำ​เล็ก​ๆ​ ​อีก​คน​ถือ​ผลไม้​รอ​ให้​นาง​ทาน​ลูก​หนึ่ง​หมด​แล้ว​ค่อย​ยื่น​ให้​นาง​อีก​ลูก​หนึ่ง​อย่างระมัดระวัง​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​ลูบ​จมูก​ตัวเอง​แล้ว​ส่ายหน้า​อย่าง​เอือมระอา​ ​เขามอง​ไป​ที่​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ที่อยู่​ข้างๆ​ ​ยิ้ม​เอ่ย​ ​“​คุณชาย​คน​นี้​คือ​?​”

“​เซี​่ย​ซิวจู​๋​”​ ​ภายใต้​หน้ากาก​ ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​พูด​อย่างใจ​เย็น

ไม่เคย​ได้ยิน​ชื่อ​นี้​มาก​่อน​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​เลิก​คิ้ว​ ​คนที​่​มี​วิทยา​ยุทธ​เช่นนี้​ไม่มีทาง​ไม่มี​ชื่อเสียง​ ​ ​เว​่​ยอู​๋​จี้​มองดู​หน้ากาก​บน​ใบหน้า​ของ​เขา​ ​การ​ที่​เขา​สวมหน้ากาก​เพื่อ​ป้องกัน​ไม่​ให้​คนอื่น​จำ​เขา​ได้​ ​เช่นเดียวกับ​คุณชาย​อวิ​๋​นอิ​่น​ใน​ตอนนั้น​ ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​คน​นี้​ ​ต้อง​เป็น​คนที​่​มีชื่อเสียง​แต่​ไม่​อยาก​ให้​คนอื่น​จำได้​แน่นอน​

ตอนแรก​เว​่​ยอู​๋​จี้​สงสัย​ว่า​เขา​คือ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​ ​รูปร่าง​ของ​พวกเขา​คล้าย​กัน​ ​แต่​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​เย็นชา​กว่า​คนที​่​อยู่​ตรงหน้า​ตัวเอง​ตอนนี้​ ​และ​ด้วย​ความเย่อหยิ่ง​ของ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​ ​เขา​คง​ไม่มีทาง​ปิดบัง​ใบหน้า​ตัวเอง​ ​แล้ว​อีก​อย่าง​ก็​คือ​ ​ดูเหมือน​วิทยา​ยุทธ​ของ​เซี​่ย​ซิวจู​๋​ที่อยู่​ตรงหน้า​ตน​ตอนนี้​จะ​แข็งแกร่ง​กว่า​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​เสียอีก

“​ที่แท้​ก็​คือ​สหาย​เซี​่ย​ ​ไม่รู้​ว่า​สหาย​เซี​่ย​…​”

เซี​่ย​ซิวจู​๋​เอ่ย​ขึ้น​ ​“​คุณชาย​เว​่ย​ไม่จำเป็น​ต้อง​ให้เกียรติ​ ​ข้า​เป็น​เพียงแค่​องครักษ์​ของ​คุณหนู​่​มู่​”