หวนคืนชะตาแค้น – ตอนที่ 495 ฮ่องเต้แคว้นเย่ว์ประชวรหนัก(3)

หวนคืนชะตาแค้น

มู่​ชิง​อี​ดึง​มือ​ของ​เขา​ออก​อย่าง​เอือมระอา​ ​เอ่ย​ถาม​ ​“​ใน​วัง​เป็น​อย่างไรบ้าง​เพ​คะ​ ​เมื่อ​ครู่​เหมือน​ท่าน​อารมณ์​ไม่​ค่อย​ดีนัก​”​ ​ใน​สถานการณ์​ปกติ​หาก​หรง​จิ​่​นอา​รมณ์​ไม่ดี​ก็​จะ​ยิ่ง​ชอบ​รังแกหั​่ว​เอ๋อร​์​อยู่​เรื่อย

หรง​จิ​่น​แววตา​เป็นประกาย​ ​เอ่ย​เสียง​เรียบ​ ​“​วันนี้​ตอนที่​ข้า​ไป​ตำหนัก​เหมย​ ​ข้า​แวะ​ไป​ที่​พระตำหนัก​ชิง​เห​อด​้วย​”

มู่​ชิง​อี​ชะงัก​ไป​ ​แม้แต่​มือ​ที่​กำลัง​ลูบไล้​ขนของ​หัว​เอ๋อร​์​ก็​ชะงัก​ไป​ด้วย​ ​มุ่น​คิ้ว​เอ่ย​ ​“​พระตำหนัก​ชิง​เหอ​หรือ​ ​ท่าน​ไป​…​”​ ​พระตำหนัก​ชิง​เหอ​เพิ่ง​มี​ข่าวลือ​ว่า​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ทรง​เขียน​คำสั่ง​เสีย​ ​หาก​หรง​จิ​่น​ไปหา​ตอนนี้​จะ​ไม่​ดูร​้อน​ใจ​ไป​หน่อย​หรือ​ ​หาก​ใคร​เห็น​เข้า​ ​อาจมี​เรื่อง​ไม่​คาดคิด​โผล่​ตามหลัง​มาก​็​ได้

หรง​จิ​่น​ยิ้ม​กล่าว​ ​“​ข้า​จะ​โง่​ถึง​เพียงนั้น​เชียว​หรือ​ ​ข้า​ย่อม​ไม่ได้​ไป​เพราะ​สาสน์​สั่งเสีย​พวก​นั้น​ ​แต่​ไป​เพื่อ​…​ดู​อาการป่วย​ของ​ตา​เฒ่า​นั่น​ให้​มั่นใจ​ก็​เท่านั้น​แต่กลับ​ทำให้​ข้า​ได้​ค้นพบ​เรื่อง​ที่​น่าสนใจ​อย่างหนึ่ง​”

มู่​ชิง​อี​เลิก​คิ้ว​แล้ว​มอง​เขา​ด้วย​ท่าที​ประหลาดใจ​ ​หรง​จิ​่น​ยก​ยิ้ม​ที่​มุม​ปาก​กล่าว​ ​“​มี​คน​วางยา​ตา​เฒ่า​นั่น​”

“​วางยา​หรือ​”​ ​มู่​ชิง​อี​ผงะ​ไป​ ​ใน​วัง​หลวง​คุ้มกัน​อย่างเข้มงวด​ ​สิ่ง​ที่​ฮ่องเต้​ต้อง​กิน​ยิ่ง​ต้อง​ผ่าน​การ​ตรวจสอบ​หลาย​ขั้นตอน​แต่​ยัง​มี​คน​สามารถ​วางยา​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​สำเร็จ​ภายใต้​สถานการณ์​เช่นนี้​ ​คนที​่​ทำได้​คงมี​เพียง​…​เย​่า​หวัง​กู่​!

มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​ไม่มีทาง​ทำ​เรื่อง​แบบนี้​แน่นอน​ ​เช่นนั้น​คงมี​เพียง​หลิง​ซู​แล้ว

“​นาง​คิด​จะ​ทุ่ม​แรง​ทั้งหมด​เพื่อ​ทำลาย​เย​่า​หวัง​กู่​เลย​หรือ​ ​หาก​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ทรง​สวรรคต​เพราะ​โดน​วางยา​ขึ้น​มา​จริงๆ​ ​นี่​จะ​ไม่ใช่​แค่​เรื่อง​ของ​หลิง​ซู​หรือ​หมอ​คนใดคนหนึ่ง​ ​เกรง​ว่าย​อด​ฝีมือ​ที่​มีชื่อเสียง​ใน​แคว้น​เย​่ว​์​ก็​คง​เดือดร้อน​ตาม​ไป​ด้วย​ ​มั่ว​เวิ​่น​ฉิง​ย่อม​หนี​ไม่​พ้น​เช่นกัน​”

หรง​จิ​่น​ยิ้ม​เย็นชา​กล่าว​ ​“​หาก​ตาแก่​กิน​ยา​ชะล้าง​หยก​ไป​จริงๆ​ ​ใน​ระยะเวลา​สั้น​ๆ​ ​นี้​ไม่มีทาง​ที่จะ​มียา​พิษ​ใด​มีผลต่อ​เขา​ได้​แน่นอน​ ​หาก​ไม่ได้​กิน​ยา​ชะล้าง​หยก​ก็​คงมี​ชีวิต​รอดไป​ได้​อีก​ไม่​กี่​วัน​ ​แต่​วางยาพิษ​ที่​ออกฤทธิ์​ช้าๆ​ ​เช่นนี้​จะ​มีประโยชน์​อัน​ใด​เล่า​”

พอนึก​ถึง​คน​บงการ​เบื้องหลัง​อย่าง​หลิง​ซู​ ​มู่​ชิง​อีก​็​ถอนหายใจ​แผ่วเบา​ ​มอง​หรง​จิ​่น​แล้ว​เอ่ย​เสียง​เบา​ ​“​หรง​จิ​่น​ ​ท่าน​จะ​ไม่​นึก​เสียใจ​ทีหลัง​จริงๆ​ ​น่ะ​หรือ​”

คน​เหล่านั้น​ใช่​ว่า​จะ​เป็น​คนอื่น​คน​ไกล​ที่​ไม่ได้​มีสา​ยสัม​พันธ์​ใด​ด้วย​เสียหน่อย​ ​อย่างไร​เสีย​เขา​ก็​เป็น​บิดา​แท้ๆ​ ​ของ​หรง​จิ​่​น.​..​หรือ​อาจ​เป็น​เสด็จ​ปู่​ ​แต่​ไม่ว่า​อย่างไร​เขา​ก็​ไม่ใช่​คนอื่น​ ​หาก​หรง​จิ​่น​ไม่สน​ใจ​เลย​สักนิด​จริงๆ​ ​ขณะที่​เอ่ยถึง​พวกเขา​ ​หรง​จิ​่​นคง​ไม่มีทาง​เผยอา​รมณ์​เย็นชา​และ​ไม่สบอารมณ์​เช่นนี้​แน่นอน

หรง​จิ​่น​ชะงักงัน​หลุบ​ตาลง​เล็กน้อย​ ​จากนั้น​ก็​ยกมือ​ขึ้น​โอบ​เอว​เล็ก​บาง​ของ​นาง​ไว้​พร้อม​คว้า​ตัวหั​่ว​เอ๋อร​์​มา​วาง​ไว้​ที่​หน้าตัก​ตน​ใน​ครา​เดียว​ ​ต่อมา​ก็​เอียง​ตัว​เอา​ศีรษะ​หนุน​บน​ตัก​ของ​มู่​ชิง​อี​เอ่ย​เสียง​เบา​ ​“​เหตุใด​ต้อง​เสียใจ​ด้วย​ ​อืม​…​บางที​รอ​พวกเขา​ตาย​แล้ว​ข้า​อาจจะ​พิจารณา​ดู​ว่า​ควร​นึก​เสียใจ​หรือไม่ก็​แล้วกัน​”​ แต่​เวลานี้​เขา​อยาก​ให้​คน​พวก​นี้​ตาย​ไป​เสีย​ให้​สิ้น​!

มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​ขมขื่น​ หาก​รอ​พวกเขา​ตาย​คง​ไม่ทัน​แล้ว​กระมัง

มู่​ชิง​อี​ไม่ใช่​คนอ่อนแอ​ ​เพราะ​แม้แต่​องค์​ชาย​แห่ง​แคว้น​หวานาง​ยัง​วางแผน​จัดการ​ได้​โดย​ไม่​คิด​ปรานี​สักนิด​ ​ทว่า​นาง​กลับ​กลั้นใจ​ทำ​กับ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​และ​หรง​จัง​ไม่​ค่อย​ลง​ ​ไม่ใช่​เพราะ​พวกเขา​ ​แต่​เป็น​เพราะ​บุรุษ​ตรงหน้า​นาง​ที่​บางครั้ง​ก็​เย่อหยิ่ง​และ​หัวรั้น​ ​แต่บางที​ก็​อ่อนแอ​เหมือน​เด็กอ่อน​หัด​คน​หนึ่ง​มากกว่า

สุดท้าย​นาง​ก็​วาง​เขา​ไว้​ใน​ใจ​ของ​นาง

“​ได้​เพ​คะ​ ​เชื่อ​ท่าน​ก็แล้วกัน​”​ ​มู่​ชิง​อี​ยิ้ม​บาง​กล่าว​ ​หาก​วันหน้า​ท่าน​นึก​เสียใจ​ ​ข้า​จะ​รับบาป​กรรม​ครั้งนี้​ไว้​เอง​ ​หรง​จิ​่น​ยกมือ​ขึ้น​กุมมือ​เรียว​งาม​ที่อยู่​บน​ใบหน้า​ตน​อย่าง​อาลัยอาวรณ์​ก่อน​ยิ้ม​เอ่ย​เสียงทุ้ม​ต่ำ​ ​“​ชิง​ชิง​ ​ข้า​ต้อง​เป็น​คน​จัดการ​เรื่อง​นี้​เอง​ ​ชิง​ชิง​รอดู​อยู่​เฉยๆ​ ​ก็​พอ​ ​ขอ​แค่​จบเรื่อง​เหล่านี้​ด้วยตัวเอง​ ​ข้า​ถึง​จะ​มีความสุข​”​ ​เขา​จะ​ไม่รู้​ทัน​ความคิด​ของ​ชิง​ชิง​ได้​เช่นใด​ ​แต่​เขา​จะ​ทน​เห็น​นาง​แบกรับ​เรื่อง​เหล่านี้​ได้​หรือ​ ​ในเมื่อ​เขา​รู้ดี​ต่อให้​ชิง​ชิง​จะ​ฆ่า​ใคร​ ​เขา​ก็​ไม่มีทาง​โทษ​นาง​แน่นอน​ ​แต่​เขา​ไม่​อยาก​ทำให้​นาง​ไม่สบายใจ

“​หรง​จิ​่น​ ​ท่าน​โง่​หรือ​อย่างไร​กัน​”​ ​มู่​ชิง​อี​มุ่น​คิ้ว​กล่าว

หรง​จิ​่น​ยิ้ม​ตาหยี​กล่าว​ ​“​เพราะ​ข้า​ฉลาด​เหนือ​ใคร​ต่างหาก​ ​ฉะนั้น​การตัดสินใจ​ของ​ข้ามัก​ถูก​เสมอ​”​ ดังนั้น​ข้า​จะ​ยอมให้​ชิง​ชิง​มี​ปม​ใน​ใจ​เพราะ​คน​พวก​นั้น​ได้​เช่นไร​เล่า

ช่วงต้น​เดือน​สาม​ ​หลังจาก​เกิดเรื่อง​วุ่นวาย​ระหว่าง​จวง​อ๋อง​และต​วน​อ๋อง​จน​ดัง​กระฉ่อน​ราว​เดือน​กว่า​ ​ในที่สุด​ทุก​เรื่อง​ก็ได้​ยุติ​ลง​ชั่วขณะ​ภายใต้​อิทธิพล​ของ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ ​สุดท้าย​หรง​เหยี​่​ยน​ถูก​ลดขั้น​เป็น​เพียงจ​วิ​้​นอ​๋​อง​ ​พรรคพวก​ของต​วน​อ๋อง​ล้ม​กัน​ไม่เป็นท่า​ ​ถึงแม้​หรง​เซ​วี​ยน​จะ​รักษา​ตำแหน่ง​ชิน​อ๋อง​ไว้​ได้​แต่​ก็​นอน​ป่วย​ติด​เตียง​ ​ทุกคน​ต่าง​รู้ดี​ว่า​เขา​ไร้​ซึ่ง​อิทธิพล​อำนาจ​ใด​แล้ว​ ​ชั่ว​วินาที​นั้น​เหล่า​องค์​ชาย​วัย​ละ​อ่อน​ทั้งหลาย​ก็​เริ่ม​อด​ผุด​ความคิด​บางอย่าง​ขึ้น​มา​ไม่ได้​ ​ทว่า​พวกเขา​ยัง​ไม่ทัน​คิด​วางแผน​ตระเตรียม​สิ่งใด​ ​ข่าว​เรื่อง​ที่​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ทรง​ประชวร​หนัก​ก็​แพร่งพราย​ไป​ทั่ว​แล้ว​ ​ประชุม​ราชสำนัก​ตอนเช้า​ยัง​ไม่ทัน​จบ​ดี​ ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ก็​กระอัก​เลือด​ออกมา​กลาง​ราชสำนัก​ ​จากนั้น​ก็​ล้ม​ตัว​พิง​พนักเก้าอี้​หมดสติ​ลุก​ไม่​ขึ้น

เวลานี้​เหล่า​องค์​ชาย​และ​ขุนนาง​ใน​ราชสำนัก​ถึง​สังเกตเห็น​ว่า​ฝ่า​บาท​ที่​พวกเขา​เคย​หวาดกลัว​และ​เกรงขาม​กลายเป็น​เพียง​ชาย​ชรา​ที่​ซูบผอม​และ​แก่เฒ่า​คน​หนึ่ง​ ​ท่าที​สูงส่ง​ยิ่งใหญ่​ใน​ความทรงจำ​เมื่อ​วันวาน​หลงเหลือ​เพียง​ริ้วรอย​เหี่ยว​ย่น​และ​เส้น​ผม​ขาวโพลน​ตาม​อายุ​ที่​ล่วงเลย​มา

“​เสด็จ​พ่อ​เป็น​อย่างไรบ้าง​”​ ​เหล่า​ขุนนาง​ต่าง​ชะโงกหน้า​มอง​อยู่​ด้านนอก​ ​ส่วน​ภายใน​ห้อง​บรรทม​มี​เหล่า​องค์​ชาย​คอย​จับจ้อง​หมอ​หลวง​ที่​กำลัง​ตรวจ​เส้น​ชีพจร​ให้​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​อย่าง​จดจ่อ

เวลานี้​เป็นช่วง​ต้นเดือน​สาม​ ​ทว่า​หมอ​หลวง​กลับ​เหงื่อ​ชุ่ม​เต็ม​แผ่น​หลัง​ ​จากนั้น​ก็​วางมือ​ผอมแห้ง​ของ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ลง​อย่างระมัดระวัง​ท่ามกลาง​สายตา​ของ​ทุกคน​ ​เอ่ย​เสียงสั่น​เครือ​ว่า​ ​“​กระหม่อม​ทูล​ท่าน​อ๋อง​ ​ร่างกาย​ของ​ฝ่า​บาท​…​อ่อนแรง​มาก​ ​กระทั่ง​…​พวก​กระหม่อม​ไร้ความสามารถ​ ​ไร้​หนทาง​จะ​ให้​เสวย​ยา​ใด​ได้​แล้ว​จริงๆ​”

หรง​ซิง​เอ่ย​อย่าง​หงุดหงิด​ใจ​ ​“​ข้า​ถาม​ว่า​เสด็จ​พ่อ​ทรง​ประชวร​เป็นโรค​อะไร​กัน​แน่​”

หมอ​หลวง​ส่าย​ศีรษะ​กล่าว​ ​“​ฝ่า​บาท​มิได้​ประชวร​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​”

ทุกคน​ต่าง​เงียบกริบ​ ​การ​ไม่มี​โรค​ถือว่า​เป็นการ​ป่วย​ที่​ยุ่งยาก​ที่สุด​ ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ใกล้​เจ็ดสิบ​ชันษา​แล้ว​ ​ถือว่า​อายุ​ยืน​ที่สุด​ใน​ราชวงศ์​แล้วก็​ว่า​ได้​ ​พอ​อายุ​มากขึ้น​ก็​เหมือน​ไม้ใกล้ฝั่ง​ ​ฉะนั้น​ใคร​ก็​ย่อม​ไร้​หนทาง​ทั้งสิ้น​ ​เพียงแต่​ปีก่อน​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ยัง​มี​กำลังวังชา​ ​แผ่อำนาจ​น่าเกรงขาม​อยู่​เลย​ ​ทว่า​จู่ๆ​ ​กลับกลาย​เป็น​เช่นนี้​เลย​ชวน​ให้​ใครๆ​ ​ต่าง​ตั้ง​รับ​ไม่ทัน​ไป​ชั่วขณะ

“​ออก​ไป​ต้ม​ยา​เถิด​”​ ​สุดท้าย​หรง​เหยี​่​ยน​ก็​เปิดปาก​เอ่ย​เสียง​ขรึม​ ​ต้ม​ยาที​่​กล่าวถึง​คง​ทำได้​แค่​หายา​บำรุง​ร่างกาย​เท่านั้น​ ​เพราะ​อย่างน้อย​มี​ก็​ยังดี​กว่า​ไม่มี

“​พ่ะ​ย่ะ​ค่ะ​ ​กระหม่อม​ขอตัว​”​ ​หมอ​หลวง​ขานรับ​อย่างนอบน้อม​แล้ว​ถอย​เดิน​ออก​ไป​อย่างเบามือ​เบา​เท้า

ภายใน​ห้อง​บรรทม​พลัน​ตก​อยู่​ใน​ความ​เงียบงัน​ ​เหล่า​องค์​ชาย​ต่าง​มอง​ตากัน​ด้วย​สีหน้า​ที่​แตกต่าง​กัน​ออก​ไป​ ​แต่​สายตา​กลับ​อด​มอง​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ที่นอน​หลับ​หมดสติ​บน​เตียง​ไม่ได้​ ​จากนั้น​ก็​รู้สึก​สับสน​ไป​ชั่วขณะ

“​เสด็จ​พ่อ​ฟื้น​แล้ว​!​”​ ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​หมดสติ​ไป​ไม่นาน​ ​หมอ​หลวง​เพิ่ง​เดิน​ออก​ไป​ ​เขา​ก็​ค่อยๆ​ ​ลืมตา​ขึ้น​ ​องค์​ชาย​สิบเอ็ด​ที่​เห็น​เป็น​คน​แรก​เลย​รีบ​พุ่งตัว​เข้าไป​หา

“​จิ​่น​เอ๋อร​์​…​”​ ​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ตรัส​เรียก​เสียง​เบา

สายตา​ของ​ทุกคน​จึง​ตก​มา​อยู่​ที่​ร่าง​ของ​หรง​จิ​่น​ ​สายตา​อิจฉา​ปน​เกลียดชัง​จับจ้อง​ไป​ที่​สีหน้า​ราบเรียบ​ของ​หรง​จิ​่น​ ​หรง​จิ​่น​เลิก​คิ้ว​ก่อน​เดิน​มาตรง​หน้า​เตียง​ ​“​เสด็จ​พ่อ​”

ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​หันไป​กวาดตา​มอง​ทุกคน​ ​ตรัส​เสียงอ่อน​แรง​ว่า​ ​“​พวก​เจ้า​กลับ​ไป​เถิด​ ​เรา​มีเรื่อง​อยาก​คุย​กับ​อวี​้​อ๋อง​ ​เรา​เอา​สาสน์​ส่งมอบ​ตำแหน่ง​วาง​ไว้​หลัง​ป้าย​พระตำหนัก​ชิง​เหอ​แล้ว​ ​รอ​เรา​ตาย​ ​พวก​เจ้า​ค่อย​ไป​หยิบ​มาดู​แล้วกัน​ ​ส่วน​ตอนนี้​…​ให้​เวลา​เรา​ได้​อยู่​อย่างสงบ​หน่อย​เถิด​!​”​ ​ถึงแม้​ร่างกาย​อ่อนแรง​ ​แต่​คำพูด​ที่​ฮ่องเต้​แคว้น​เย​่ว​์​ทรง​ตรัส​ออกมา​กลับ​แฝง​ไป​ด้วย​ไอ​สังหาร​เย็นยะเยือก

ชั่วขณะ​นั้น​องค์​ชาย​ทุกคน​ต่าง​ผุด​ความน้อย​เนื้อ​ต่ำ​ใจ​ขึ้น​มา​ไม่ได้​ หรือ​สำหรับ​ใน​ใจ​ของ​เสด็จ​พ่อ​แล้ว​ ​แต่ไหนแต่ไรมา​องค์​ชาย​อย่าง​พวกเขา​ไม่มีค่า​ใด​เลย​ ​แต่กลับ​เป็น​เพียง​เครื่องมือ​สืบทอด​ตระกูล​ก็​เท่านั้น​ ​ไม่​แม้แต่​จะ​เห็น​พวกเขา​เป็น​ลูกชาย​เลย​ด้วยซ้ำ​กระมัง

หวนคืนชะตาแค้น

หวนคืนชะตาแค้น

Status: Ongoing
ความงาม…ไหวพริบ… ล้วนเป็นหมากในเกมกระดานของนาง เพื่อช่วยเหลือพี่ชายและกอบกู้ตระกูล แม้หัวใจนางก็พร้อมยอมแลก!ในเมื่อสวรรค์ต้องการให้ข้ามีชีวิตอยู่…ความแค้นและความเกลียดชังเอย…แม้ตายเก้าครั้งก็ยากจะลืมเลือน…ความยุติธรรมหมดไป…เหตุใดแคว้นยังไม่สูญสิ้น? ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกันจากหญิงสาวผู้เพียบพร้อมด้วยรูปโฉมและยศฐากลับร่วงหล่นสู่โคลนตมเพราะแผนร้ายของคนใกล้ตัวบ้านแตกสาแหรกขาด เสียทั้งเพื่อนสนิทและคู่หมั้นไปในคราวเดียวในงานประมูลคืนแรกของตน หญิงสาวฝังคมมีดลงบนร่างศัตรูและเผาร่างในกองเพลิงเมื่อฟื้นตื่นมาอีกครั้งนางกลับกลายเป็น มู่ชิงอี ญาติผู้น้องผู้อ่อนแอไปเสียแล้วเมื่อได้มีชีวิตกลับมาอีกครั้งนางจะทวงทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนคืนมาคืนความยุติธรรมให้ตระกูลกู้ด้วยสองมือของนางเอง!“ตั้งแต่นี้ต่อไป ข้าคือมู่ชิงอีและคือกู้อวิ๋นเกอด้วยเช่นกัน ความอยุติธรรมทั้งหลายข้าจะคืนมันกลับไปทั้งหมด!”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท