คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ – ตอนที่ 114 พ่ออิ๋งลงมือก็แฮกมันทั้งเว็บ

คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ

แฮชแท็กอันนี้เห็นได้ชัดว่าปรากฏขึ้นอย่างกะทันหัน เพราะทุกครั้งที่รีเฟรชหน้าแอปจะอยู่ในกรอบแฮชแท็กแนะนำ

ซื้อมาอย่างชัดเจน อีกทั้งยังใช้เงินจำนวนไม่น้อย

ดันกระแสขนาดนี้ไม่มีทางที่ชาวเน็ตจะไม่เห็น

แต่ข้อความของแฮชแท็กทำให้พวกเขางงมากกว่า ต่างกดเข้าไปทีละอัน

#จงซื่อกรุ๊ป ดีเคกรุ๊ป สัญญาเดิมพัน#

แฮชแท็กอันแรกที่ติดอันดับมาจากดีเคกรุ๊ป

อีกทั้งยังเป็นสองภาษา มีทั้งภาษาจีนและภาษาอังกฤษ

ดีเคกรุ๊ปสำนักงานใหญ่ประเทศจีน : [เดิมทีรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เซ็นสัญญาซื้อขายกับจงซื่อกรุ๊ป พวกเราเองก็ไว้วางใจต่อชื่อเสียงของจงซื่อกรุ๊ป แต่น่าเสียดายที่จงซื่อกรุ๊ปทำลายความเชื่อใจของพวกเรา แต่หลังจากที่หารือเรื่องนี้กับจงซื่อกรุ๊ปแล้ว พวกเราก็มีทางแก้ปัญหาใหม่ หวังว่าชาวจีนทุกท่านจะร่วมเป็นสักขีพยาน]

ด้านล่างโพสต์หนึ่งรูป เป็นรูปหนังสือสัญญาเดิมพันที่วันนี้ดีเคกรุ๊ปกับจงซื่อกรุ๊ปเพิ่งเซ็นกันไป

ด้านล่างสุดเป็นลายเซ็นและตราประทับของทั้งสองบริษัท

[โอ้โห ถึงขนาดทำสัญญาเดิมพันเลยเหรอ ถ้าจงซื่อกรุ๊ปแพ้จะต้องยกเฝ่ยชุ่ยไจกิจการร่วมร้อยปีให้งั้นเหรอ]

[ฉันเดิมพันด้วยขนมเส้นเผ็ดหนึ่งห่อ จงซื่อกรุ๊ปหาโลกสิบทิศไม่เจอหรอก ต้องเสียเฝ่ยชุ่ยไจแน่]

[จึ๊ๆ ก็ไม่รู้ว่าใครมันกล้าได้ขนาดนั้น ถึงได้ทำสัญญาเดิมพันแบบนี้กับดีเคกรุ๊ป คิดว่าดีเคกรุ๊ปเป็นบริษัทเล็กๆ ที่ไม่มีดีหรือไง]

อันที่จริงดีเคกรุ๊ปไม่ได้มีชื่อเสียงอะไรในประเทศจีน งานสำคัญของบริษัทส่วนใหญ่อยู่ที่ยุโรปเหนือ และทำการค้าขนาดใหญ่จำนวนไม่น้อยกับประเทศในยุโรปที่เจริญก้าวหน้าด้านกิจการปศุสัตว์

อีกทั้งหากตัดเรื่องพวกนี้ทิ้ง ดีเคกรุ๊ปก็มีกิจการหยก จัดหาสินค้าให้ราชวงศ์ของประเทศขนาดกลางในยุโรป รวมถึงตระกูลขนาดเล็กและกลาง

หากพูดถึงเรื่องขนาดกิจการก็ใหญ่กว่าจงซื่อกรุ๊ปหลายเท่า

[เดี๋ยวนะ นี่ทุกคนมองไม่เห็นต้นตอของปัญหาเหรอ เรื่องนี้จงซื่อกรุ๊ปผิดอยู่ก่อนแล้วหรือเปล่า สัญญาเดิมพันมาจากฝ่ายไหนอันนี้ไม่รู้ แต่ประเด็นคือทำไมดีเคกรุ๊ปต้องยกออเดอร์มูลค่าสามร้อยล้านดอลล่าร์ให้ด้วย]

ออเดอร์สามร้อยล้านดอลล่าร์ ต่อให้เป็นตระกูลใหญ่แห่งตี้ตูก็ใช่ว่าจะเอาไปได้ง่ายๆ

ถึงแม้ดีเคกรุ๊ปจะเป็นบริษัทข้ามชาติ แต่เมื่อเทียบกับตระกูลมหาเศรษฐีของตี้ตูก็ยังด้อยกว่ามาก แล้วจะยอมยกให้ง่ายๆ ได้อย่างไร

[นั่นสิ มันน่าแปลก ถ้าจงซื่อกรุ๊ปหาอัญมณีล้ำค่ากลับมาได้จริง แบบนี้ไม่เท่ากับว่าดีเคกรุ๊ปไม่ได้รับการชดใช้ แถมยังต้องสูญเสียออเดอร์สามร้อยล้านดอลล่าร์ให้ด้วยเหรอ บ้าไปแล้วหรือเปล่า]

[ไม่แน่เขาอาจจะรู้อยู่แล้วหรือเปล่าว่าจงซื่อกรุ๊ปไม่มีทางหาอัญมณีล้ำค่ากลับมาได้]

[คอมเมนต์บนพูดแบบนี้ ฉันมาคิดดูดีๆ มันก็น่ากลัวอยู่นะ คงไม่ใช่ว่าดีเคกรุ๊ปเป็นคนเอาอัญมณีล้ำค่าของเฝ่ยชุ่ยไจไปหรอกนะ จากนั้นก็วางแผนคิดฮุบเฝ่ยชุ่ยไจของจงซื่อกรุ๊ป]

[นักเลงคีย์บอร์ดบางคนก็ว่างกันเหลือเกินนะ วันๆ วิจารณ์ไปในทางเลวร้าย ดีเคกรุ๊ปยิ่งใหญ่กว่าจงซื่อกรุ๊ปตั้งเท่าไร จะเอาเฝ่ยชุ่ยไจไปทำอะไร]

[ขอสรุปให้คนที่อ่านสัญญาเดิมพันไม่เข้าใจนะ ถ้าจงซื่อกรุ๊ปแพ้ หุ้นของจงซื่อกรุ๊ปอย่างน้อยเกือบครึ่งต้องตกอยู่ในมือของดีเคกรุ๊ป การเปลี่ยนประธานบริษัทก็เป็นเรื่องที่ไม่ช้าก็เร็ว]

เพราะต้องจัดการงานที่บริษัท ผู้เฒ่าจงจึงไม่ได้กลับบ้านพักผ่อนตามที่รับปากอิ๋งจื่อจินไว้ แต่ยุ่งอยู่ที่บริษัทตลอด

ตัวผู้เฒ่าจงเองก็รู้สึกแปลกใจ ทำไมเขาวุ่นทำงานมาทั้งวันเอวก็ยังไม่ปวด ขาก็ยังไม่เมื่อย

เขามองพวกคนหนุ่มสาว ขอบตาดำเป็นหมีแพนด้าไปแล้ว

สู้คนแก่อย่างเขาก็ไม่ได้

“ประธานจงครับ สถานการณ์ไม่ค่อยดีครับ” ผู้ช่วยพิเศษวิ่งหอบเอกสารเข้ามา “เรื่องโลกสิบทิศหาย ตอนนี้ดังไปทั้งเวยปั๋วแล้วครับ”

พอผู้เฒ่าจงได้ยิน ปฏิกิริยาตอบสนองอย่างแรกคือ “บริษัทบ้านๆ อย่างพวกเราคู่ควรให้โด่งดังในเวยปั๋วด้วยเหรอ”

ผู้ช่วยพิเศษ “…”

เขารู้สึกพูดไม่ค่อยออก

แต่ก็จำต้องยอมรับว่าคำพูดนี้มีเหตุผลมากทีเดียว

“ขอฉันดูก่อน” ผู้เฒ่าจงหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา พอดูเสร็จกลับใจเย็นมาก “เดาได้อยู่ก่อนแล้ว”

เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับดีเคกรุ๊ปอย่างไม่ต้องสงสัย นับตั้งแต่วันแรกที่เซ็นสัญญาซื้อขายกับพวกเขาก็ได้ตกหลุมพรางเข้าให้แล้ว

“หุ้นเป็นไงบ้าง” ผู้เฒ่าจงถามต่อ “ดิ่งจนดูไม่ได้หรือเปล่า”

“เปล่านะครับประธานจง” ผู้ช่วยพิเศษเกาหัว “หุ้นของพวกเราไม่ได้ดิ่ง ยังคงขึ้นเอาๆ”

ผู้เฒ่าจงทำเสียงซี้ด “เป็นไปไม่ได้มั้ง”

เขาเปิดคอมพิวเตอร์ ดูสถานการณ์ในตลาดหุ้นก็พบว่าหุ้นของจงซื่อกรุ๊ปยังคงเป็นสีเขียว ก็แสดงว่าไม่ได้ตก

ด้านหลังชื่อหุ้นยังถูกติดสัญลักษณ์ว่าหุ้นขึ้น

นี่มันพิลึกไปแล้วหรือเปล่า

ผู้เฒ่าจงตกอยู่ในห้วงความเงียบ

“อ้อ จริงสิครับประธานจง” ผู้ช่วยพิเศษพูดต่อ “เมื่อสักครู่อยู่ๆ พวกเราก็ได้ออเดอร์ใหญ่ หลายร้อยล้านเลยครับ”

เขาพูดด้วยความระมัดระวัง “มาจากทางยุโรปด้วยครับ แต่อีกฝ่ายบอกว่าจ่ายเงินก่อนได้ สินค้ายังไม่เอา ไว้พวกเขาจะมารับวันหลัง ท่านจะรับไหมครับ”

กระแสในเวยปั๋วยังคงดำเนินต่อเนื่อง

ยูจีนอ่านคอมเมนต์ในเวยปั๋วเสร็จก็จัดเครื่องแต่งกายแล้วเปิดประตูห้องชุดของบอส

เขาโค้งตัวให้คนที่อยู่ในนั้นแล้วพูดด้วยน้ำเสียงนอบน้อม “บอสครับ ทั้งหมดเรียบร้อยดีครับ จงซื่อกรุ๊ปไม่มีทางมีโอกาสกลับคำ”

มีพยานเป็นชาวเน็ตจำนวนมากขนาดนั้น ถ้าจงซื่อกรุ๊ปคิดกลับคำก็คงได้เจ๊งจริงๆ

คนที่ถูกยูจีนเรียกว่าบอสก็เป็นชายชาวต่างชาติ แต่หนุ่มกว่าอย่างเหนือความคาดหมาย

“ดีมาก” ชายหนุ่มพยักหน้า ใบหน้าผุดรอยยิ้ม “ที่เหลือก็แค่รอเฝ่ยชุ่ยไจมาอยู่ในมืออีกห้าวันให้หลัง”

“แผนของบอสก็จะสมบูรณ์แบบ” ยูจีนชื่นชมจากใจจริง “ให้ผมไปเซ็นสัญญาซื้อขายกับจงซื่อกรุ๊ปก่อน จากนั้นก็ไปเคลื่อนย้ายโลกสิบทิศจากเฝ่ยชุ่ยไจ แบบนี้ความผิดพลาดก็อยู่กับพวกเขาเท่านั้น”

กระแสวิจารณ์ของชาวเน็ตกับข้อสันนิษฐานของพวกผู้ถือหุ้นใกล้เคียงมากจริงๆ

ดีเคกรุ๊ปเป็นฝ่ายขโมยโลกสิบทิศมาจากเฝ่ยชุ่ยไจจริง อีกทั้งยังขนออกจากประเทศไปแล้ว

ต่อให้จงซื่อกรุ๊ปหาโลกสิบทิศเจอก็ไม่มีทางเอามาทันภายในห้าวัน

นี่ถึงเป็นสาเหตุที่พวกเขากล้าเซ็นสัญญาเดิมพัน

ขอเพียงแค่เฝ่ยชุ่ยไจตกมาอยู่ในมือ การควบกิจการของจงซื่อกรุ๊ปจะไม่ใช่เรื่องไม่ช้าก็เร็วหรอกเหรอ

“ครั้งนี้คุณทำได้ไม่เลว” ชายหนุ่มหยิบหนังสือสัญญาเดิมพันฉบับนั้นมาดูลายเซ็นด้านล่าง ขมวดคิ้วเล็กน้อย “อิ๋ง…อิ๋งจื่อจินคนนี้เป็นใครกัน”

ภาษาจีนของเขาไม่ได้เป๊ะมาก อ่านชื่อได้ค่อนข้างลำบาก

“บอสไม่ต้องสนใจครับ” ยูจีนยิ้มอย่างสบายๆ “เธอไม่ใช่คนของจงซื่อกรุ๊ป ผมสืบมาแล้ว เป็นลูกสาวที่ตระกูลอิ๋งตระกูลเศรษฐีอีกตระกูลหนึ่งในฮู่เฉิงรับมาเลี้ยงครับ”

“แต่ผู้เฒ่าจงบอกว่า เธอเป็นตัวแทนของจงซื่อกรุ๊ป เด็กสาวที่ไม่ประสีประสาน่ะครับ”

ในสายตาของยูจีน อิ๋งจื่อจินก็แค่ทำอะไรตามอารมณ์ ถึงได้เซ็นสัญญาเดิมพันนี้

แต่รู้เรื่องออเดอร์ใหญ่สามร้อยล้านของดีเคกรุ๊ปได้ ก็แสดงว่ามีดีอยู่บ้าง

เด็กสาวคนเดียวคิดว่าตัวเองจะช่วยจงซื่อกรุ๊ปได้จริงๆ เหรอ

เห็นๆ อยู่ว่ามีแต่จะผลักจงซื่อกรุ๊ปเข้ากองไฟ

ถ้าจงซื่อกรุ๊ปไม่เซ็นสัญญาเดิมพันนี้ หากพวกเขาคิดจะทำอะไรกับจงซื่อกรุ๊ปก็ยากอยู่พอสมควร

แต่ตอนนี้เซ็นสัญญาเดิมพันนี้แล้ว พวกเขาก็สามารถเข้ายึดจงซื่อกรุ๊ปได้อย่างเปิดเผยแล้ว

ชายหนุ่มพยักหน้า “ดีมาก ผมจะรอฟังข่าวดีจากคุณ”

เวลาห้าทุ่ม

อิ๋งจื่อจินทำภารกิจล่าแต้มอันสุดท้ายเสร็จ

ในที่สุดแต้มสะสมการใช้งานของเธอก็ถึงหนึ่งหมื่น

คนแปลกๆ ในเว็บบอร์ดเอ็นโอเคมีอยู่ไม่น้อย แต่ล้วนซ่อนอยู่ในพื้นที่ปิด

งานพวกนั้นที่อยู่ในหน้าแรกรวมถึงภารกิจอื่นๆ ให้แต้มประสบการณ์ที่น้อยจนน่าสงสาร หลายงานให้แค่หนึ่งร้อยแต้ม

อิ๋งจื่อจินรู้สึกว่าตัวเองมีความอดทนเป็นเลิศ ไม่ได้รู้สึกหงุดหงิดภารกิจล่าแต้มที่จุกจิกพวกนั้น

เมื่อแต้มสะสมการใช้งานครบหนึ่งหมื่นก็จะมีหน้าต่างเด้งขึ้นมาในหน้าแรก

[ไอดีโค้กชานมเฟรนช์ฟรายส์มีคุณสมบัติเข้าร่วมสมาพันธ์ลับได้ คุณต้องการเข้าร่วมหรือไม่]

สมาพันธ์ลับก็คืออีกชื่อหนึ่งของพื้นที่ปิด

อิ๋งจื่อจินเลื่อนเมาส์แล้วกดใช่

พอกดปุ๊บหน้าแรกของเว็บบอร์ดก็เปลี่ยนไปในชั่วพริบตา

เรียบง่ายยิ่งกว่าเดิม ธรรมดามาก ไม่น่าสนใจ

เป็นเว็บบอร์ดแบบที่แค่มองแวบแรกก็ไม่อยากกดเข้าไปดูแล้ว

อิ๋งจื่อจินกวาดตามองหน้าแรกของพื้นที่ปิด ไม่ได้ดูอะไรมาก เธอเริ่มโพสต์งานล่ารางวัล

[ล่ารางวัล]

ตามหาหยกเย็นที่งดงามเหนือหยกทั้งมวล กว้าง 0.5 เมตร สูง 0.75 เมตร

เงินรางวัลแปดสิบล้าน คิดเป็นเจ็ดล้านสี่แสนสามหมื่นดอลล่าร์

ส่งของมาที่เมืองฮู่เฉิงประเทศจีนก่อนห้าโมงเย็นวันพรุ่งนี้ พิกัดตามด้านล่าง

หลังจากกดโพสต์ โพสต์นี้ก็ปรากฏขึ้นที่หน้าแรก

แต่เนื่องจากไอดีของเธอเป็นไอดีใหม่ ผู้ใช้หน้าเก่าที่อยู่ในพื้นที่ปิดมานานไม่มีทางสนใจ

ถึงแม้หยกเย็นจะเป็นของหายาก แต่ก็ไม่ถือว่ายากถึงขนาดหาไม่ได้

เพียงแต่การจะให้หาหยกเย็นที่ชิ้นใหญ่ขนาดนี้ภายในเวลาสิบกว่าชั่วโมงแล้วเอาไปส่งตามพิกัดก็เป็นเรื่องที่ยากมาก

ดังนั้นมีความเป็นไปได้ว่าอีกไม่กี่นาทีโพสต์ล่ารางวัลนี้ก็จะหลุดลงอย่างสิ้นเชิง

อิ๋งจื่อจินครุ่นคิด

เธอเคาะแป้นคีย์บอร์ด ปักหมุดโพสต์นี้ด้วยตัวเอง

อีกทั้งยังคาดแดงอย่างเอาใจใส่

สิ่งที่ทำได้ไม่ต่างจากพวกผู้ดูแลเว็บบอร์ด

พอๆ กับการแฮกเว็บบอร์ดเอ็นโอเค

การแฮกเว็บบอร์ดเอ็นโอเคไม่ต่างจากการแฮกเว็บข่าวกรองที่ใหญ่ที่สุดในโลก

นี่เป็นสิ่งที่บอสใหญ่ของสมาพันธ์แฮกเกอร์นิรนามอยากทำมาตลอด แต่กลับไม่กล้าทำ และก็ทำไม่สำเร็จ

อิ๋งจื่อจินมองโพสต์ที่เธอโพสต์ ครุ่นคิดอีกรอบ จากนั้นก็ใส่เครื่องหมายตกใจขนาดใหญ่ที่ด้านหลังเพื่อดึงดูดความสนใจของผู้ใช้งาน

แทบจะชั่วขณะแรกที่ปักหมุดโพสต์ บรรดาบอสจากทั่วโลกที่เล่นอยู่ในเว็บบอร์ดต่างก็เห็นโพสต์นี้กันหมด!

คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ

คุณหนูไฮโซยอดอัจฉริยะ

Status: Ongoing
ชาตินี้เธอขอแค่ได้ปลูกดอกไม้ เลี้ยงหมู กลายเป็นมอดที่สุขสบายที่สุดก็พอ เพื่อชีวิตวัยเกษียณอันสุขสบายสงสัยงานนี้ต้องลงแรงกันหน่อย!อิ๋งจื่อจิน คือลูกเลี้ยงแห่งตระกูลอิ๋งตระกูลเลื่องชื่อแห่งเมืองฮู่เฉิง พ่วงตำแหน่งคลังเลือดมีชีวิตของอาสาวเธอถูกรังแกสารพัด เป็นเด็กหัวไม่ดีที่แม่แท้ๆ ยังไม่อยากยอมรับแต่นั่นเป็นเรื่องก่อนที่ ‘เธอ’ จะตื่นขึ้นเธอเคยมีชีวิตอยู่เมื่อหลายร้อยปีก่อน หลายตัวตน หลายฐานะ ไม่ว่าจะเป็นหมอ แม่มด ผู้บำเพ็ญ ได้รู้จักกับบุคคลในตำนานมากมายแต่นั่นก็เป็นเรื่องนานมาแล้ว…ชาตินี้เธอเลยอยากลองเป็นมอดที่มีความสุขไร้กังวล ใช้ชีวิตวัยเกษียณให้สุขสบายดูบ้างจัดการคนในตระกูล ฟาดหน้าเพื่อนตัวร้าย ขึ้นเป็นหัวโจกโรงเรียนเอาเถอะ อยากสบายก็ต้องลำบากก่อน กวาดมันให้ราบก่อนค่อยว่ากัน!อิ๋งจื่อจิน “มาตกลงกันหน่อย เลิกเรียกฉันว่าเด็กน้อยได้ไหม”“อายุห่างสามปีก็มีช่องว่างระหว่างวัยแล้ว พี่ชายคนนี้โตกว่าเธอห้าปี เธอไม่ใช่เด็กน้อยจะเป็นอะไร”อิ๋งจื่อจินชะงัก ขมวดคิ้ว “พี่ชายเหรอ”ดวงตาดอกท้อหรี่ลง “เรียกพี่ชายให้ฟังอีกครั้งซิ”“ฝันเก่งนะคุณ”“…”ได้ การเจรจาล้มเหลว ฟู่อวิ๋นเซินยอมแพ้เด็กน้อยหลอกยากพอตัว

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท