ตอนที่ 413 ความลับในชาติก่อน ผลการจัดอันดับ
ชาตินี้ ไม่สิ สองชาติของไอริน่าไม่มีทางลืมชื่อนี้ได้ลง
สำหรับเธอ ชื่อนี้ก็คือการย้ำเตือนความพ่ายแพ้ และความอัปยศของเธอมาตลอด
อันที่จริงก็เหมือนกับที่ข่าวภายนอกแพร่ออกไป เพราะการสะกดจิตทำให้เธอนึกความทรงจำในอดีตชาติได้
ตอนที่นักข่าวมาสัมภาษณ์เธอ เธอก็ไม่ได้ปิดบัง บอกคนอื่นอย่างเปิดเผย
อย่างไรเสียเรื่องแบบนี้พูดออกไปก็ไม่มีคนเชื่อ
แม้แต่ตอนแรกสุดไอริน่าเองก็รู้สึกเหลือเชื่อ แต่ต่อมาเธอก็ยอมรับมันด้วยความดีใจ
จะมีสักกี่คนที่เป็นแบบเธอได้
เพียงแต่มีบางจุดที่ไอริน่าพูดโกหก
เธอไม่ใช่นักวิทยาศาสตร์
เพราะในประวัติศาสตร์ของยุโรปไม่มีชื่อเธอ และเธอก็ไม่ถูกวงการวิทยาศาสตร์ในตอนนั้นยอมรับ
เมื่อชาติก่อนเธอตายตอนอายุยี่สิบแปดปี
ศตวรรษที่สิบเจ็ด ปีพันหกร้อยสามสิบเก้า
เธอตายในคุก ก่อนตายสภาพน่าอนาถ ไม่ได้กินข้าวมาหลายวัน
เรียกได้ว่าถูกปล่อยให้หิวตาย
ไอริน่าจึงรู้สึกไม่ยอม
หากว่ากันด้วยเรื่องไอคิว เธอไม่แพ้เกว็น บราวน์ แน่นอน
ต่อให้ด้อยกว่าบ้างก็ไม่ถือว่าต่างกันเยอะ
แต่เป็นลูกศิษย์ของไซมอน แบรนด์เหมือนกัน เขากลับไม่เคยมองเห็นเธอเลย ให้ความสำคัญแค่เกว็น บราวน์
ไอริน่ารับไม่ได้กับการเลือกปฏิบัติที่แตกต่างขนาดนี้
เพียงแต่ตัวเกว็น บราวน์ ไม่ใช่คนโอ้อวด และไม่ได้ตั้งใจเข้าวงการวิทยาศาสตร์
เธอเข้าร่วมโปรเจ็กต์ทดลองของไซมอน แบรนด์หลายโปรเจ็กต์ แต่ไม่ได้ใส่ชื่อลงไป ยิ่งไปกว่านั้นไม่ต้องการเกียรติยศใดๆ
แต่ไอริน่าก็ยังคงเกลียดไซมอน แบรนด์เข้าไส้
ถ้าเขาให้เธอเข้าร่วมโปรเจ็กต์ทดลอง เธอก็จะสามารถมีตำแหน่งในวงการวิทยาศาสตร์ อนาคตโชติช่วง
แต่เปล่าเลย
ไซมอน แบรนด์ ไม่ให้เธอเข้าร่วมการวิจัยที่สำคัญๆ
ยุโรปในยุคสมัยนั้น ถึงแม้เทคโนโลยีจะก้าวหน้าไปเร็ว ความคิดของคนก็เปิดกว้างมากขึ้น แต่ก็ยังมีปัญหาบางอย่างที่แก้ไม่หมดไป นอกจากสงครามแล้วก็ยังมีภัยพิบัติต่างๆ เกิดขึ้น เช่น โรคระบาด เป็นต้น
แต่เรื่องเหล่านี้ก็สู้ประวัติศาสตร์อันมืดมนช่วงนั้นไม่ได้ นั่นเป็นการกดขี่ที่ยาวนานถึงสามศตวรรษ กวาดล้างยุโรปยาวนานถึงสามร้อยปี จนถึงปีพันเจ็ดร้อยแปดสิบถึงหยุดลงอย่างเป็นทางการ การพิจารณาคดีแม่มด ในประวัติศาสตร์เรียกว่า ‘การล่าแม่มด’
คนที่ถูกกดขี่ทำร้ายไม่ใช่แค่นักทำนายอย่างแท้จริง
ที่มากกว่านั้นคือผู้หญิงบริสุทธิ์
ผู้หญิงคนใดก็ตามที่ถูกตราหน้าว่าเป็น ‘แม่มด’ ไม่จำเป็นต้องมีหลักฐานใดๆ ก็ต้องถูกตัดหัวต่อหน้าสาธารณชนทันที จากนั้นยังต้องเอาศพไปเผา
จำนวนวิญญาณที่ถูกปรักปรำมีมากเกินกว่าจะนับ
แน่นอนว่าไอริน่าไม่รู้ว่าบนโลกนี้ยังมีนักทำนายอยู่ด้วย ถึงแม้เธอจะมีความรู้ในด้านวิทยาศาสตร์สูงมาก แต่ก็ยังคงถูกจัดอยู่ในกลุ่มคนทั่วไป วิชาเล่นแร่แปรธาตุ วิชาดาราศาสตร์ เธอไม่มีทางเข้าถึง
เว้นเสียแต่ตอนนั้นเธอจะสามารถเข้ามหาวิทยาลัยนอร์ตันได้
แต่มหาวิทยาลัยนอร์ตันในตอนนั้นไม่เปิดกว้าง และไม่รับนักศึกษา คนส่วนใหญ่ต่างไม่รู้ว่ายังมีมหาวิทยาลัยแบบนี้อยู่ด้วย
ด้วยความเกลียดชังที่มีต่อไซมอน แบรนด์ ทำให้ไอริน่าไปบอกบาทหลวงในตอนนั้นว่าภรรยาของไซมอน แบรนด์เป็นแม่มด
ความบังเอิญก็คือ ตอนนั้นเกิดโรคระบาดขึ้นในเมืองพอดี มีคนตายจำนวนมาก และยังมีคนตกยากอีกมากมาย
ภรรยาของไซมอน แบรนด์เป็นผู้หญิงธรรมดา ไม่เข้าใจเรื่องวิชาการ
แต่เธอจิตใจดี มักจะทำขนมหรือโจ๊กไปช่วยคนตกยากในเมือง
ครั้นแล้วไอริน่าจึงปล่อยข่าวลือออกไปว่า ภรรยาของไซมอน แบรนด์เป็นคนนำพาโรคระบาดในครั้งนี้
ตอนนั้นบาทหลวงมีอำนาจมาก ด้วยเหตุนี้หญิงสาวบริสุทธิ์ถึงได้ถูกเผาตายต่อหน้าสาธารณชน
ไซมอน แบรนด์ก็สะเทือนใจอย่างมากเพราะเรื่องนี้ จึงออกจากเมือง กลับไปยังตำบลเล็กๆ ที่เขาเคยใช้ชีวิต
ไอริน่าสะใจมาก
อย่างไรเสียเธอก็ได้ความรู้มาไม่น้อยแล้ว เธอไปประเทศอื่นแล้วเริ่มต้นใหม่ได้
พอถึงตอนนั้นชีวิตเธอก็จะรุ่งโรจน์ในไม่ช้าก็เร็ว
แต่ตัวเธอก็ออกไปจากตรงนั้นไม่สำเร็จ
เกว็น บราวน์ ที่หายไปหนึ่งปีอยู่ๆ ก็กลับมา ทั้งยังส่งเธอเข้าคุก
คุกนั้นไม่ได้เป็นของโบสถ์ และไม่ได้เป็นของราชวงศ์ไหน ไอริน่าไม่เคยเห็นมาก่อน
เธอทรมานอย่างแสนสาหัสอยู่ในนั้น สุดท้ายก็ตายไปอย่างอนาถ
เมื่อได้สติอีกครั้งเธอก็พบว่าเธอมาอยู่ในอีกสามร้อยกว่าปีให้หลังแล้ว
นี่เป็นยุคที่เทคโนโลยีพัฒนาไปรวดเร็วมาก จินตนาการหลายอย่างของนักวิทยาศาสตร์สมัยก่อนได้กลายเป็นจริงแล้ว
ไอริน่ารู้ว่าโอกาสของเธอมาแล้ว
เธอต้องการยืนอยู่บนเวทีโลก ทำให้ไซมอน แบรนด์รู้ว่าเมื่อก่อนเขาเลือกผิดคน
แต่เธอนึกไม่ถึงเลยว่าเธอจะพ่ายแพ้อีกครั้งอย่างหมดรูป
“เป็นเธอ! จะต้องใช่เธอแน่นอน!” สีหน้าของไอริน่าบิดเบี้ยว
“ถ้าไม่ใช่เธอ ทำไมเธอถึงรู้จักภาพวาดฝีมือของไซมอนดีขนาดนั้น”
“น่าสนใจ” อิ๋งจื่อจินเหลือบตาขึ้น
“เมื่อวานซืนฉันเพิ่งไปพิพิธภัณฑ์ยุโรปมา ภาพวาดนั้นของไซมอนอยู่ที่ห้องจัดแสดงหมายเลขหนึ่ง”
เธอรู้แล้วว่าไอริน่าเป็นใคร ก็คือลูกศิษย์ทรยศของไซมอน แบรนด์
คนที่ทำให้ภรรยาของอาจารย์เธอต้องตาย และก็เป็นคนที่เธอส่งเข้าคุกด้วยตัวเอง
ถ้าไม่ใช่เพราะเธอรีบกลับจากโลกจอมยุทธของประเทศจีนไปได้ทันเวลา ไซมอน แบรนด์อาจเป็นบ้าในไม่ช้าก็เร็ว
อัจฉริยะกับคนบ้า เพียงแค่ชั่วเวลาสั้นๆ นั้น
เธอนึกไม่ถึงจริงๆ ว่าการสะกดจิตจะปลุกลูกศิษย์ทรยศคนนี้ขึ้นมาได้
สายตาของอิ๋งจื่อจินเย็นชาลง
ตอนนี้เธอมีเหตุผลสงสัยแล้วว่า นี่เป็นการสะกดจิตที่มีแผนการ เรื่องผิดปกติย่อมมีมูล จะปล่อยความไม่ปกติแม้เพียงเล็กน้อยไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด
เพียงแต่จนถึงตอนนี้พวกเขาก็ยังสืบไม่ได้ว่านักสะกดจิตที่ตอนนั้นทำการสะกดจิตให้ไอริน่าคือใคร
ไม่มีนักสะกดจิตบนชาร์ตเอ็นโอเคที่สอดคล้องสักคน
มีนักล่าฝีมือดีที่เก็บเนื้อเก็บตัวก็จริง แต่ไม่อยู่บนชาร์ต
ฟู่อวิ๋นเซินเลิกคิ้ว “อืม ผมเป็นพยานได้ เพราะผมไปเป็นเพื่อนเธอ”
คนที่อยู่รอบๆ มีสีหน้าตะลึง พากันชี้พลางซุบซิบ
“เธอบ้าไปแล้วเหรอ”
“ก็เพิ่งได้ศูนย์คะแนนมาใช่ไหมล่ะ สภาพจิตใจของเด็กเทพเปราะบางเกินไปแล้ว”
“ฉันเป็นแฟนคลับตัวยงของไซมอน แบรนด์ ลูกศิษย์ของเขาไม่มีคนที่เธอพูดมา”
ลูกศิษย์ของไซมอน แบรนด์ก็เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่โด่งดังในประวัติศาสตร์เหมือนกัน
นี่คือความยิ่งใหญ่ของเขา
“พวกคุณต้องไม่รู้อยู่แล้ว!” ไอริน่าตะโกนขึ้น ใบหน้าแดงก่ำ เริ่มร้อนใจกระทืบเท้า
“เพราะเธอถ่อมตัว ไซมอนให้เกียรติเธอ เขาเลยไม่เคยเขียนชื่อเธอลงไป!”
นี่ก็คือการปฏิบัติอย่างแตกต่าง
ไม่ทิ้งชื่อไว้เหมือนกัน แต่เธอกลับเป็นความอัปยศ
“เธอมาแก้แค้นฉันใช่ไหม” ไอริน่าอารมณ์ขึ้นยิ่งกว่าเดิม
“ทำไมเธอต้องอยากทำลายเกียรติของฉันอยู่ตลอด ทำไม!”
อิ๋งจื่อจินไม่พูด แค่มองไอริน่าด้วยสายตาเย็นชา
“ยังจะกล้ามองฉันแบบนี้อีกเหรอ ยังกล้าอีกเหรอ ฉัน…” ขณะที่ไอริน่าตะโกนอยู่ดูเหมือนสภาพจิตใจจะรับไม่ไหว ตาเหลือก อยู่ๆ ก็หมดสติไป
คนที่มุงอยู่รีบถอยไปหนึ่งก้าว เหมือนกลัวจะติดเชื้ออะไร
คราวนี้พวกตำรวจไม่อยากเข้าไปก็ต้องเข้าแล้ว
พวกตำรวจประคองไอริน่าที่หมดสติขึ้นมาแล้วพาออกจากตรงทางเดิน หัวหน้าตำรวจเดินเข้ามาพูดขอโทษ
“ต้องขอโทษจริงๆ ครับคุณอิ๋งที่สร้างความตกใจ และความไม่สะดวกให้”
อิ๋งจื่อจินกระชับเสื้อสูทที่ฟู่อวิ๋นเซินคลุมให้ พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ไม่เป็นไรค่ะ”
“เรื่องเฉพาะทางก็มอบให้คนที่เชี่ยวชาญเฉพาะทางจัดการ” ฟู่อวิ๋นเซินพูด
“เสวี่ยเซิงจะจัดการทุกอย่าง เยาเยา ไปพักผ่อนก่อน”
การสะกดจิตสามารถปลุกความทรงจำได้ และก็สามารถลบความทรงจำได้เช่นกัน
พูดให้ถูกคือ ไอริน่าดีขึ้นมาได้เพราะการสะกดจิต
ขอเพียงแต่อวี้เสวี่ยเซิงถอนการถูกสะกดจิตของเธอ เธอก็จะกลายเป็นเหมือนเมื่อก่อน ไม่ใช่เด็กเทพอีกต่อไป
การลงโทษนี้รุนแรงยิ่งกว่าการส่งเธอเข้าคุกอีกครั้ง
อิ๋งจื่อจินพยักหน้า “ไปเถอะ”
…
ภายในสนามแข่ง
ตอนนี้เป็นช่วงที่คณะกรรมการรวบรวมคะแนน
ทีมตัวแทนของแต่ละประเทศต่างตื่นเต้นมาก ยกเว้นพวกของไอริน่า
จั่วหลีก็ตื่นเต้นพอสมควร คลายเนกไทที่คอออก
การแข่งทีมยังพอไหว เพราะระบบการแข่งเดี่ยวค่อนข้างซับซ้อน ดังนั้นตอนแปลงคะแนนจะมีความยุ่งยาก
เพราะผลงานของอิ๋งจื่อจิน สมองของจั่วหลีจึงเต็มไปด้วยคำว่า ‘สุดยอด’ ไม่ได้คิดจะคำนวณคะแนนด้วยตัวเอง
สีหน้าของอาจารย์จากมหาวิทยาลัยเฮลก้าที่อยู่ข้างจั่วหลีกลับดูแย่มาก อย่าว่าแต่ประเทศจีนเลย แม้แต่ผู้เข้าแข่งขันจากประเทศสหรัฐอเมริกากับประเทศฝรั่งเศสเขาก็ไม่สนใจ
นักเรียนเหล่านี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไอริน่าอยู่แล้ว
แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่พวกเขาจะแพ้การแข่งขัน แม้แต่เรื่องมารยาทก็แพ้ด้วย ทันใดนั้นโทรศัพท์มือถือได้ดังขึ้นในเวลานี้
“ว่าไงนะ ไอริน่าถูกส่งไปโรงพยาบาลเหรอ” พออาจารย์ได้ฟังก็สีหน้าเปลี่ยน
“ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ ให้หมอประสาทกับหมอสมองตรวจดูก่อนนะครับ”
พูดจบเขาก็ไม่รอคะแนนจัดอันดับออกแล้ว รีบออกไปทันที
จั่วหลีทำเสียงฮึดฮัด “ขยะ”
เขาเองก็ขี้เกียจจะถือสาหาความคนพวกนี้ จ้องหน้าจอใหญ่ด้วยสายตาร้อนแรง
“คะแนนสุดท้ายที่คำนวณโดยกรรมการทั้งยี่สิบสี่คน” พิธีกรยืนอยู่บนเวที
“คะแนนเต็มหนึ่งร้อยคะแนน เชิญดูครับ”
บนหน้าจอใหญ่ปรากฏผลคะแนนสุดท้ายขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
