ตอนที่ 73 การต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งหัวหน้า 6
“ใช้พลังจิตของพวกเธอจัดเรียงมัน เพราะปลาหมึกที่พวกเธอเพิ่งกินเข้าไปมีพลังงานสูงมาก ดังนั้นมันไม่ควรจะเสียเปล่า ถ้าเกิดมันเสียเปล่า…พลังของพวกเธอก็จะไม่อัปเกรด ดังนั้นก็จะไม่ได้กินมันเทศหวาน!”
คำขู่ของสวี่หลิงอวิ๋นได้ผลเป็นอย่างดี!
ทันทีที่นักเรียนทั้งหลายได้ยินว่าหากพวกเขาได้รับการอัปเกรดพลังดวงดาวไปถึงระดับสาม ก็จะได้กินมันเทศหวาน จากตอนแรกที่ต่อต้านห้องแรงโน้มถ่วง ตอนนี้กลับกลายเป็นว่าพวกเขาไม่ต่อต้านมันอีกต่อไป และกระตือรือร้นที่จะฝึกฝนเพื่อเลื่อนขั้นไปยังระดับสามแทน นี่จึงเป็นวิธีที่จะทำให้พวกเขาได้กินมันเทศหวาน!
นักเรียนทั้งหลายที่นี่ต่างก็เคยลิ้มลองรสชาติของมันเทศหวานจากประสบการณ์ปุ่มแชร์รสชาติของสวี่หลิงอวิ๋นมาก่อน ซึ่งเป็นรสชาติที่ทำให้พวกเขาไม่เคยลืมเลือน ไม่คิดมาก่อนเลยว่าองค์หญิงสามจะเป็นคนจิตใจดีเช่นนี้ ถึงขนาดมอบมันเทศหวานเป็นรางวัลแก่พวกเขา
ต่อสู้เพื่อมันเทศหวาน!
นักเรียนแผนกเกษตรกรรมถูกเติมเต็มด้วยพลังงาน ใครก็ตามที่ได้รับการเลื่อนขั้นไปถึงสามดาวแล้ว ต่างก็ไปหยิบมันเทศหวานชิ้นเล็กจากองค์หญิงสามอย่างภาคภูมิใจและกินมัน โอ้ มีความสุขจัง!
อร่อยมาก! หวานด้วย!
ใบหน้าของทุกคนเผยให้เห็นรอยยิ้ม นั่นทำให้นักเรียนทั้งหลายที่ยังไม่ได้รับการเลื่อนขั้นไปถึงสามดาวเริ่มตะกละตะกลาม จนพลังดวงดาวอัปเกรดขึ้น
สำหรับเบนเน็ตนั้น แม้ว่าเขาจะไม่ได้รับอัปเกรด เพราะเดิมทีเขามีพลังดวงดาวถึงสามดาวแล้ว และนั่นทำให้เขาโชคดีได้รับมันเทศหวานไปกิน
สวี่หลิงอวิ๋นจึงเรียกเบนเน็ตเข้ามาคุยเป็นการส่วนตัว เธอใช้จิตวิญญาณแทรกซึมเข้าไปในหลุมดำของเขาอีกครั้ง และต้องประหลาดใจเมื่อเธอพบว่าหลุมดำของเขาได้เปลี่ยนตำแหน่งไปจากเดิม!
“เกิดอะไรขึ้น?! หลุมดำสามารถเคลื่อนที่ได้เหรอ?” สวี่หลิงอวิ๋นไม่รู้เกี่ยวกับหลุมดำ แต่ก่อนหน้านี้เธอได้ค้นคว้าบนอินเทอร์เน็ตและพบว่าหลุมดำนี้จะยึดติดอยู่กับตำแหน่งเดิมตลอด!
“มันก็อยู่ตำแหน่งเดิมมาตลอดตั้งแต่ฉันเล็กจนโต ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ ๆ มันถึงเคลื่อนที่” เบนเน็ตรู้สึกตกตะลึงเช่นกัน แต่หลังจากที่มันเคลื่อนตัวย้ายออกไปจากหัวใจของตัวเอง เขาก็รู้สึกถึงการดูดซึมของพลังดวงดาวที่รวดเร็วขึ้นเล็กน้อย
เดิมทีเขาเป็นคนอัจฉริยะ การกินปลาหมึกจำนวนมากเข้าไปจะช่วยให้ตัวเบนเน็ตดูดซับพลังงานได้มากยิ่งขึ้น ทว่าพลังงานหนึ่งในสามของเขากลับถูกหลุมดำกลืนกิน และตกตะกอนเหลือสองในสามไว้ใช้เป็นการเลื่อนขั้นระดับสี่ดาวให้แก่เขา
“นั่นเป็นเพราะปลาหมึกหรือเปล่า?” สวี่หลิงอวิ๋นคิดเกี่ยวกับมัน ไม่ใช่เหรอ? หลุมดำชอบอาหารหรือเปล่า? ถ้าเกิดว่าใช่ ก็ต้องกินให้เยอะขึ้น!
เธอใช้พลังจิตของตนเองจ้วงแทงหลุมดำและขยับมันมาที่แขนด้านซ้ายของเบนเน็ต แต่เธอคาดไม่ถึงว่าพลังจิตของเธอจะถูกกลืนหายไป!
“เฮ้! เจ้านี่มันโลภเกินไปแล้ว!” สวี่หลิงอวิ๋นเค้นพลังจิตออกมามากขึ้น ตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่าหลุมดำนี้เป็นสิ่งมีชีวิตอย่างหนึ่ง มันเริ่มไหลผ่านพลังจิตเข้ามารวมตัวกับเธอ!
สิ่งนี้ทำให้เธอตกใจ!
หากต้องการปล่อยหลุมดำนี้ไป จะต้องเอามันไปปล่อยไว้ที่ไหน?!
สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย บ้าเอ๊ย หลุดจากเบ็ด! มันทำได้อย่างไร?!
เมื่อมองเห็นหลุมดำนี้หลุดรอดฝ่าเข้าไปในพลังจิตวิญญาณของเธอ ทันใดนั้นจี้หยกมิติของหญิงสาวก็เริ่มเปล่งพลังอันแรงกล้า พลังนี้โผล่ออกมาอย่างไม่คาดคิด และกลืนกินหลุมดำเข้าไปในจี้มิติโดยตรง!
“เกิดอะไรขึ้น?!” สวี่หลิงอวิ๋นรีบเข้าไปตรวจสอบสถานการณ์ในมิติกักเก็บของตนเอง มีสมบัติมากมายอยู่ในพื้นที่แห่งนี้ จะปล่อยให้หลุมดำทำลายมันไม่ได้!
“บัดซบ!” สวี่หลิงอวิ๋นเข้าไปในมิติกักเก็บแล้วมองดู โอ้พระเจ้า! พื้นที่ในนี้ขยายออกไปถึงหนึ่งในสามของเท่าตัว! เกิดอะไรขึ้นกับที่นี่กันแน่?!
มองดูพื้นที่อีกที หึหึ เดิมทีพื้นที่เหล่านี้เป็นเพียงที่ดินธรรมดา แต่ตอนนี้มันกลับแปรเปลี่ยนเป็นสีดำ และมองดูพืชพันธุ์ที่ปลูกทิ้งเอาไว้ พวกมันกลับงอกงามขึ้นเป็นจำนวนมาก!
แม้แต่ต้นอ้อยที่ปลูกไว้ยังสุกงอม!
“หลุมดำบ้านี้คืออะไรกันแน่? มันถูกมิติกักเก็บของฉันกลืนกินเข้าไปและยังส่งอิทธิพลให้กับมิติกักเก็บได้ยังไง? อย่างกับดินในตำนานโบราณ”
‘คัมภีร์ภูเขาและท้องทะเล’ มีในบันทึกของ “อวี่ใช้ดินวิเศษแก้ไขน้ำท่วม”
‘คัมภีร์ภูเขาและท้องทะเล ศาสตร์ด้านสมุนไพร’ ถูกบันทึกไว้ว่า “คลื่นยักษ์สีแดงพุ่งทะยานขึ้นสูงจนทำให้กุ่นต้องขโมยดินวิเศษของจักรพรรดิออกมาเพื่อกักเก็บน้ำท่วม โดยปราศจากความยินยอม จึงมีรับสั่งให้จู้หรงจบลมหายใจของกุ่นในอวี๋หยวน ขณะนั้นภรรยากุ่นกำลังให้กำเนิดอวี่ และจักรพรรดิสั่งให้อวี่ขยายดินแดนไปตั้งรากฐานในคิวชู”
อ้างอิงตามกัวผู ‘บันทึกคัมภีร์ภูเขาและท้องทะเล’ : “ผู้ครอบครองดินวิเศษว่ากันว่าดินนั้นไม่มีที่สิ้นสุด เหตุนั้นมันจึงหยุดน้ำได้” กล่าวได้ว่า : คลื่นยักษ์ท่วมท้นขอบฟ้า กุ่นจึงขโมยดินวิเศษของจักรพรรดิเหยาเพื่อป้องกันน้ำท่วม หากแต่จักรพรรดิเหยาไม่ยินยอม จักรพรรดิเหยาจึงสั่งให้จู้หรงประหารกุ่นในอวี๋หยวน บัดนั้นมหาบุรุษอวี่จึงได้เติบใหญ่ จักรพรรดิเหยาจึงสั่งการให้อวี่แก้ปัญหาน้ำท่วมและกำหนดเขตแดนคิวชูในจีนโบราณ
นอกจากนี้มันยังหมายถึงดินที่อุดมสมบูรณ์
ไม่ว่าหลุมดำบ้านั้นจะเป็นอะไร แต่มันน่าจะเป็นสิ่งที่ดีสำหรับมิติกักเก็บของเธอ
สวี่หลิงอวิ๋นออกมาจากมิติกักเก็บด้วยความพึงพอใจ และทันทีที่หญิงสาวลืมตาขึ้น เธอก็พบเข้ากับเบนเน็ตที่กำลังวิตกกังวล
เห็นได้ชัดว่าอีกฝ่ายก็ผงะไปเช่นกัน ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นหลุมดำไหลตามเข้าไปในพลังจิตขององค์หญิงสาม แถมมันยังแล่นเข้าสู้จิตวิญญาณขององค์หญิงสามโดยตรง เขาไม่รู้เลยว่าสิ่งนี้จะส่งผลด้านลบกับองค์หญิงสามหรือไม่?
สวี่หลิงอวิ๋นยิ้มเล็กน้อย “เป็นอะไรไป?”
“ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?” เบนเน็ตถามขึ้นอย่างวิตกกังวลและระมัดระวัง
“ไม่เป็นไร! ฉันสบายดี! ไม่เคยรู้สึกดีเท่านี้มาก่อน!” สวี่หลิงอวิ๋นยกยิ้ม ‘ฮ่าฮ่า’ ราวกับว่าเธอกำลังอารมณ์ดีจริง ๆ
นั่นทำให้เบนเน็ตรู้สึกโล่งใจ
สวี่หลิงอวิ๋นมองมาที่เขา “ตอนนี้นายไม่มีหลุมดำแล้ว ความแข็งแกร่งของนายจะเลื่อนขั้นขึ้นอย่างรวดเร็วใช่ไหม?”
อย่างน้อยดาว 6 ดวงก็มั่นคงแล้ว
“ผมไม่รู้ แต่ผมรู้สึกได้ว่าตัวเองดูดซับพลังงานได้เร็วขึ้น” เบนเน็ตรู้สึกสับสนเล็กน้อย
ตั้งแต่เด็กจนโตมีผู้คนมากมายที่สงสารและเวทนาเขา นั่นทำให้เด็กหนุ่มขาดความมั่นใจในตนเองอย่างมาก ไม่คาดคิดว่านี่จะเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต
“ไปฝึกพลังที่ห้องแรงโน้มถ่วง นายต้องจัดการพลังของตัวเองให้ดี ด้วยรากฐานที่มั่นคง นายจะพัฒนาตัวเองไปได้อย่างต่อเนื่อง”
สวี่หลิงอวิ๋นกำลังฝึกซ้อมอย่างหนักกับผู้ติดตามของเธอ ในขณะที่ท่านพลเอกโอคาซีมองดูเธอผ่านรายการถ่ายทอดสดด้วยความสงบนิ่ง
แม้ว่ารายการถ่ายทอดสดขององค์หญิงสามจะมีน้อยลงหรือแทบไม่มีเลย ทว่าผู้คนรอบตัวเธอก็ยังชื่นชอบการถ่ายทอดสดทุกสิ่งที่เกี่ยวกับเธอ ดังนั้นพลเอกโอคาซีจึงสามารถเข้าใจสถานการณ์ของสวี่หลิงอวิ๋นได้อย่างแจ่มแจ้ง
“ท่านพลเอก ผมติดต่อกับจอมพลก็อดวินเรียบร้อยแล้วครับ ว่าจะกลับมาถึงที่นี่ในตอนบ่ายโมง” ผู้ช่วยชาร์ลรายงานสถานการณ์แก่ท่านพลเอกโอคาซี
พลเอกโอคาซีผู้ไม่เคยลาพักร้อนมานานนม จู่ ๆ กลับตัดสินใจลางานเสียอย่างนั้น นี่ต้องเป็นเรื่องใหญ่หลวงอย่างแน่นอน! ไม่รู้เลยว่าท่านพลเอกโอคาซีกำลังจะทำเรื่องสำคัญอะไร แต่เขากลับกำลังทำลายสไตล์บ้างานและนิสัยของตัวเอง!
“ดีมาก ฉันเข้าใจแล้ว” ท่านพลเอกโอคาซีพยักหน้า ทันใดนั้นเขาก็นึกบางอย่างออก “ไปเอาใบรับรองการสอนขับขี่เครื่องจักรกลของฉันมาที มันน่าจะมีประโยชน์”
