ตอนที่ 252 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 23
ตอนที่ 252 ลูกพี่ลูกน้องลงชื่อเข้าร่วมการแข่งขันหัวหน้าครั้งใหญ่ 23
รูปร่างหน้าตาของเธอเหมือนกับสาวน้อยที่เป็นกันเอง น่ารักบริสุทธิ์ ทว่าดวงตาของเธอกลับเต็มไปด้วยความหยอกเย้า ราวกับว่าเธอสามารถคิดกลอุบายมากมายเพื่อทำให้ผู้คนสนุกได้ตลอดเวลา…
ลูคัสลังเลอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะนั่งลง วินเซอร์เองก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย
เพราะชายหนุ่มตรงหน้าไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอด้วยซ้ำ! เขาตาบอดหรือไง?! เขากล้าเฉยเมยต่อหญิงสาวรูปงามที่อยู่ตรงหน้าเขาได้อย่างไร?!
ลูคัสนั่งลงด้านข้างสวี่หลิงอวิ๋น “เอ่อ คุณน่าทึ่งมากเลยครับ”
สวี่หลิงอวิ๋นหันไปส่งยิ้มให้กับชายหนุ่มรูปงาม “ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ แต่คุณก็ทำได้ดีเหมือนกัน!”
เหตุผลที่เขาน่าทึ่ง และสาเหตุที่นักเรียนชั้นปีที่หนึ่งทั้งหลายฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง
นั่นเป็นเพราะว่าทุกกระบวนการที่นักเรียนทั้งหลายกระทำลงไปจะได้รับผลตอบแทนเป็นเงินจำนวนเล็ก ๆ น้อย ๆ กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ เขาเป็นผู้เข้าแข่งขันที่คว้าชัยชนะมาอย่างง่ายดาย!
ชาร์ลถึงกับหายใจหอบเมื่อมาถึงที่หมาย เขาถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าเธอนั่งอยู่กับหญิงสาวที่อยู่ในชุดกระโปรง
ไม่เป็นไร อย่างน้อยเธอก็ไม่ได้อยู่กับองค์ชายรัชทายาท! ดีมาก! ไม่เป็นไรหรอก!
แต่ว่า! ชาร์ลยังหายใจได้ไม่ทันขาดตอน! องค์หญิงสามก็เชื้อเชิญหนุ่มหล่อให้มานั่งด้วยอย่างนั้นเหรอ!
มากเกินไปแล้ว!
จำเป็นต้องหยิบสมุดโน้ตขนาดเล็กออกมาจด!
ถ่ายรูปเอาไว้ด้วย! เพราะเกรงว่าองค์หญิงสามจะไม่ยอมรับ!
ชาร์ลจดบันทึกอย่างระมัดระวัง และรีบวิ่งเข้าไปด้านข้างของสวี่หลิงอวิ๋น
รูปลักษณ์ที่เหน็ดเหนื่อยจากการตะลอนไปทั่วทำให้องค์หญิงวินเซอร์ตกใจกลัว!
“นายทำอะไร? เห็นไหมว่านายทำให้องค์หญิงวินเซอร์กลัวหมดแล้ว!” สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกได้ว่าลูกพี่ลูกน้องที่อยู่ด้านข้างเริ่มสั่นเทาและหันศีรษะหนี ชายหนุ่มทำหน้าละห้อยและจ้องมองเธออย่างโศกเศร้า
วินเซอร์กุมหน้าผาก
ลูกพี่ลูกน้องไปทำให้หนุ่มหล่อคนไหนเสียใจอีก? ทำไมชายหนุ่มถึงโผล่เข้ามาทีละคน?
แต่สิ่งที่เหลือร้ายที่สุดคือลูกพี่ลูกน้องของเธออยู่ในท่าทีสงบมาก!
เธอไม่ได้รู้สึกอิจฉาอะไรทั้งนั้น ไม่ได้อิจฉาริษยาที่ลูกพี่ลูกน้องมีชายหนุ่มห้อมล้อมสักหน่อย! จริงมาก! จริงที่สุด!
เธอคิดว่าดวงตาของผู้ชายพวกนี้จะมือบอดเพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น!
ชาร์ลจ้องมององค์หญิงสามอย่างไม่พอใจ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยคำกล่าวหา!
และจ้องมองลูคัสราวกับชายชู้เป็นครั้งคราว
ลูคัสไม่เคยมีความรักมาก่อน และเขาไม่สามารถเข้าใจถึงสายตาที่สื่ออารมณ์ของชายหนุ่มตรงหน้าได้ แต่สายตานั้นกลับทำให้เขารู้สึกกระสับกระส่าย ราวกับว่าเขาได้ทำอะไรบางอย่างที่ไม่ควรทำลงไป?
“โอเค อย่ามัวแต่มองค้อน รีบนั่งลงซะ!” สวี่หลิงอวิ๋นจ้องมองชาร์ลที่ไม่ยอมพูดจา “ฉันบอกนายว่าอีกสิบนาทีค่อยมาไม่ใช่เหรอ? ทำไมมาถึงเร็วนัก?”
ชาร์ลครุ่นคิดในใจ ก็ฉันวิ่งมาตลอดทางจะไม่ให้เร็วได้ยังไง?!
โชคดีที่เขาวิ่งมาถึงเร็ว ไม่อย่างนั้นจะทันได้เห็นสวี่หลิงอวิ๋นแอบสมคิดคบชู้กับชายหนุ่มรูปงามอยู่เหรอ?!
ชาร์ลนั่งลงและแอบชำเลืองมองลูคัสเล็กน้อย จนทำให้ลูคัสรู้สึกอึดอัด
“เอ่อ คุณครับ ทำไมถึงจ้องมองผมตลอดเลยเหรอครับ?” ลูคัสรู้สึกคลางแคลงใจเล็กน้อย อารมณ์ของเขาไม่ดีนัก และค่อนข้างจะหงุดหงิด
แต่ชายหนุ่มจะต้องตระหนักถึงคำสั่งสองของผู้อาวุโสว่าให้คำนึงถึงภาพลักษณ์ และห้ามทำให้จักรวรรดิขายหน้าเด็ดขาด!
บรรยากาศชะงักกะทันหัน!
“ฉันอยากจะบอกนายอย่างหนึ่ง” ชาร์ลกล่าวขึ้นเบา ๆ “องค์หญิงสามมีแฟนแล้ว”
มีแฟนแล้ว? ลูคัสขมวดคิ้ว “องค์หญิงสามมีแฟนแล้วเกี่ยวอะไรกับผมเหรอครับ?”
อา! ไอหมอนี่หยิ่งผยองนักนะ! ตั้งใจจะเข้ามาแทรกกลางจริง ๆ ล่ะสิ! ต่อให้มีแฟนหนุ่มหรือไม่ก็ไม่สามารถหยุดเขาจากการไล่ตามหัวใจขององค์หญิงสามได้สินะ!
“เกี่ยวแน่นอน!” ชาร์ลพูดขึ้นขณะจ้องมองเขา “อยู่ให้ห่างจากเธอซะ!”
ลูคัสแปลกใจ “หืม???”
ฉันแค่แวะเข้ามาเรียนรู้กับเธอเท่านั้น และดูเหมือนว่าเธอจะประสบการณ์ในการฝึกฝนพลังจิตที่ฉันสามารถเรียนรู้ได้จากเธอ!
การอยู่ห่างจากเธอหมายความว่าอย่างไร!
พูดอย่างกับเขาเป็นไอ้ทึ่มที่คอยหลอกล่อหญิงสาวอย่างนั้นแหละ!
มีคนกล่าวไว้ว่าคนที่สมบูรณ์แบบมักจะอารมณ์เสียภายในสามนาที ยิ่งไปกว่านั้น อารมณ์ร้อนของลูกรักของพระเจ้าอย่างลูคัสก็ไม่เคยได้รับการขัดเกลาจากสังคมมาก่อน ด้วยเหตุนี้เขาจึงผนึกพลังดวงดาวแปรสภาพเป็นดาบยาวเล่มใหญ่มาต่อสู้กับชาร์ล
สวี่หลิงอวิ๋นมองดู เฮ้ นี่มันเรื่องใหญ่เกินไปแล้ว!
เธอรีบขยายพลังจิตเข้าไปในจิตใจของชายหนุ่มผู้ดุร้ายทั้งสองคน เพื่อกักขังพลังจิตของพวกเขาเอาไว้!
เยี่ยมมาก!
ลูคัสรู้สึกตกตะลึง มีดเล่มใหญ่ในมือของเขาหายไปไหน?!
ชาร์ลบีบคั้นฝ่ามือของเขา เอ๊ะ? ทำไมเขาถึงไม่มีพลังดวงดาวล่ะ?!
ขณะที่ชายหนุ่มสองคนกำลังตกตะลึง สวี่หลิงอวิ๋นก็รีบปลดปล่อยพลังจิตของทั้งสองออกไปรวดเร็ว
และเดินเข้าไปหาทั้งสองคน “อะไรเนี่ย พวกนายทั้งสองคนจะทำอะไรกัน? อยากจะเป็นประเด็นให้คนดูหลายร้อยล้านคนพูดถึงหรือไง?”
“ก็ได้ ผมก็แค่นั่งอยู่เฉย ๆ! ไม่เห็นจะเข้าใจอะไรเลย! ทำไมเด็กนั่นต้องโกรธจัดจนถึงขั้นลงไม้ลงมือกันด้วย?! อ่อนต่อโลกนัก!”
สวี่หลิงอวิ๋นยังคงติเตือนไม่หยุด “พวกนายไม่กลัวว่าซอฟต์แวร์ถ่ายทอดสดจะมาจับภาพพวกนายได้บ้างหรือไง?”
“ก็แค่การต่อสู้ครั้งใหญ่!” ลูคัสยังคงแน่วแน่!
สวี่หลิงอวิ๋นมองดู เฮ้ เจ้าเด็กกะโปโลนี่ให้อารมณ์ลูกพี่ชะมัด อีกทั้งยังไม่สนใจด้วยซ้ำว่าตอนนี้เป็นยังไง!
“ต่อสู้? เฮ้! นายบ้าแล้วเหรอ?! นายไม่รู้จักความเน่าเฟะของสื่อหรือไง?!” สวี่หลิงอวิ๋นชี้นิ้วสั่งสอนเขา
“สื่อดี ๆ คงจะบอกว่านายกับชาร์ลตกหลุมรักผู้หญิงคนเดียวกัน ยกตัวอย่างเช่นฉัน! พวกนายเลยต่อสู้แย่งชิงกัน”
วินเซอร์ที่ยืนอยู่ด้านข้างถึงกับพ่นลมหายใจออกมา ลูกพี่ลูกน้องของเธอหลงตัวเองเกินไป!
แลนเซล็อตที่เพิ่งผ่านมาสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่าง และได้ยินคำพูดของสวี่หลิงอวิ๋น มุมปากของเขาก็กระตุกเล็กน้อยและเกือบจะหัวเราะออกไป
“แต่ถ้าเลวร้ายล่ะก็ พวกเขาคงจะบอกว่าชาร์ลตกหลุมรักนาย หรือนายตกหลุมรักชาร์ล พวกนายทั้งสองคนต่อสู้กันเพื่อที่ใครจะได้อยู่ข้างบนและใครจะได้อยู่ข้างล่าง!”
พวกเขาแทบจะลื่นล้มเมื่อเข้าใจความหมายของมุขตลกลามกที่โพล่งออกมา
ไม่รู้ว่าใครจะได้อยู่ข้างบนและใครจะได้อยู่ข้างล่างอย่างนั้นเหรอ?!
อย่างน้อยตอนนี้คุณหนูวินเซอร์ได้พ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์แบบ พอมาคิดอีกที ยังจำเป็นจะต้องสู้อีกเหรอ?!
ถึงแม้ว่าแลนเซล็อตจะไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ดีนัก แต่เขาก็ยังเข้าใจความหมายของมันอยู่บ้าง เขาขมวดคิ้ว ทำไมองค์หญิงสามถึงรู้เรื่องนี้ดีนัก?!
เขาจำการกระทำของสวี่หลิงอวิ๋นครั้นเมื่อเธอพบเจอกับเอริก้าได้… เป็นไปได้ไหมว่าเธอจะชอบผู้หญิงเหมือนกัน?!
เอ่อ! คู่แข่งของเขาไม่เพียงแต่จะเป็นผู้ชาย แต่ยังรวมถึงผู้หญิงด้วยเหรอ?!
ชาร์ลทำหน้าเหยเก! องค์หญิงสามกลายเป็นคนลามกได้อย่างไร? ถึงกับกล้าพูดจาแบบนี้ข้างนอก?!
โธ่เอ๊ย!
ประตูหลังบ้านแย่แล้ว!
ลูคัสรู้สึกตกตะลึงอย่างมาก ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นชายหนุ่มผู้ใสซื่อบริสุทธิ์ และไม่เข้าใจมุขตลกขององค์หญิงสามมากนัก แต่เมื่อมองดูท่าทางของชาร์ลที่อยู่ตรงข้ามกับน้ำเสียงขององค์หญิงสาม มันจะต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่นอน
เขาสูดลมหายใจเข้างอย่างเย็นชา กำนิ้วเข้ากันแน่น หือ? พลังดวงดาวกลับมาแล้ว!
“ครั้งนี้ผมจะปล่อยคุณไป!” ลูคัสยังคงเป็นหนุ่มน้อย ถึงแม้จิตใจจะอ่อนยวบลง แต่ก็ยังไม่ยอมยกโทษให้ใครง่าย ๆ เขาหันหลังแล้วจากไปอย่างสง่างาม!
เพียงในใจกลับรู้สึกสงสัย ข้างบนข้างล่างคืออะไร? มันคืออะไรกันแน่?!
