ตอนที่ 362 เจ้าคนน่าเกลียด?
ตอนที่ 362 เจ้าคนน่าเกลียด?
ถึงแม้เกมนี้จะยังไม่สมบูรณ์แบบมากนัก แต่ก็ยังให้โอกาสผีธรรมดาที่มีเลเวลต่ำอย่างเธอได้ซ่อนตัว!
ทว่าร่างกายที่เปล่งประกายเช่นนี้ เธอจะแฝงตัวกลมกลืนกับผู้คนอื่นได้อย่างไร?
ชายหนุ่มทั้งสองคนหวาดกลัวแทบตายเมื่อเห็นการปรากฏกายของเธอ แต่เมื่อมองดูให้ใกล้ขึ้น นี่คือผีเลเวลต่ำธรรมดา และทันใดนั้นความกล้าหาญก็เพิ่มขึ้นทันที ชายหนุ่มทั้งสองพยายามไม่จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเธออย่างสุดความสามารถ ก่อนจะรุมเข้าไปทุบตีสวี่หลิงอวิ๋น!
สวี่หลิงอวิ๋นมองดู เฮอะ! เกมนี้ทุบตีภูตผีได้ด้วยหรือไง? ถ้าอย่างนั้นอย่ากล่าวหาว่าเธอไร้ความปรานีก็แล้วกัน!
ชายหนุ่มทั้งสองคิดว่าผีน้อยตัวนี้เหมือนกับผีเลเวลต่ำธรรมดาที่มีประสิทธิภาพการต่อสู้ต่ำเช่นเดียวกับที่พวกเขาเคยเล่นมาก่อน แต่ก็ไม่คาดคิดว่าหลังจากทุบตีเพียงแค่สองสามครั้งและยังไม่ทันได้พูดอะไร พวกเขาก็ถูกสวี่หลิงอวิ๋นกดลงกับพื้นและทุบตีจนจมูกช้ำและใบหน้าบวมเป่งเข้าเสียก่อน
เธอที่ตกอยู่ในอารมณ์ค้างคากำลังมัดชายหนุ่มทั้งสองไว้ด้วยกัน และเริ่มมองหามนุษย์คนอื่น!
การปรากฏกายของเสี่ยวอ้ายทำให้ผู้เล่นมนุษย์ทั้งหลายเปล่งประกายขึ้น
สาวน้อยผู้งดงาม ช่างดูน่ารักเสียกระไร! และดูเหมือนว่าเธอจะเป็นนักบวชหญิงใช่ไหม? เรียกได้ว่าเป็นมือปราบเหล่าภูติผี!
พวกเขาเองก็ต้องการเล่นเป็นนักบวชเช่นกัน ทว่าน่าเสียดายที่ระบบบอกว่าพวกเขาไม่ตรงตามข้อกำหนดของการเป็นนักบวช?! ตัวละครนักบวชต้องการอะไร?! ต้องเป็นตัวละครที่มนุษย์ไม่ใช่ผู้เล่นอย่างนั้นเหรอ?!
สาวน้อยคนนี้คงเป็นตัวละครที่มนุษย์ไม่ได้เป็นผู้เล่นใช่ไหม?! ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์รีบวิ่งออกไปทันทีและต้องการให้เสี่ยวอ้ายเข้าร่วมกับพวกเขา
แต่เมื่อเสี่ยวอ้ายเหลือบเห็นพวกเขา มันกลับเพิกเฉยและหนีไป!
ในขณะเดียวกัน สวี่หลิงอวิ๋นเข้ามาที่นี่พร้อมกับชายสองคนที่ถูกทุบตีจนใบหน้าฟกช้ำ ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์ทั้งหลายมองดูสวี่หลิงอวิ๋นที่ปรากฏกายขึ้นต่อหน้าต่อตา
นี่คือประตูไปสู่หนทางแห่งชัยชนะ! จะต้องเอาชนะให้ได้! จะต้องล้มมันลงให้ได้! ก็แค่ผีตัวหนึ่งไม่ใช่หรือไง ขณะที่ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์ทั้งสองยังคงปิดปากเงียบสนิท!
หากไม่ใช่เพื่อนร่วมทีม พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องเตือน!
ผู้เล่นที่เป็นมนุษย์พยายามเข้าไปรุมทึ้ง แต่กลับถูกสวี่หลิงอวิ๋นกำจัดจนสิ้นซากอีกครั้ง เธอใช้เชือกมัดรวมมนุษย์เหล่านี้ไว้ด้วยกัน และลากออกไปให้ผีตัวใหญ่!
ผีตัวใหญ่มีหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวจนรู้สึกไม่น่ามอง อีกทั้งยังดูมีความสามารถกว่าสวี่หลิงอวิ๋น
สวี่หลิงอวิ๋นครุ่นคิดในใจ เกมนี้ไม่สมเหตุสมผลเอาเสียเลย พวกเลเวลต่ำดูดีและเปล่งประกาย แต่ในขณะที่พวกเลเวลสูงมีร่างกายสูงใหญ่และหน้าตาน่ากลัว แถมยังไม่สามารถแยกแยะระหว่างผีผู้ชายและผีผู้หญิงได้ ความสามารถของผีค่อนข้างแข็งแกร่ง มันสามารถกลืนกินผู้คนเข้าไปได้โดยตรง และไม่เกรงกลัวอะไรทั้งสิ้น
คงไม่มีใครในชาติที่แล้วได้เล่นเกมแบบนี้!
ผู้เล่นทั้งหลายรู้สึกหวาดกลัวเมื่อมองเห็นใบหน้าอันน่าเกลียดน่ากลัว!
ผีเลเวลต่ำจะไม่กลืนกินผู้คน แต่พวกมันจะพาเหล่ามนุษย์ไปให้ผีเลเวลสูงแทน และปล่อยให้ผีเลเวลสูงกลืนกินพวกเขา
“เชี่ยเอ๊ย! ถ้ารอบนี้ฉันโดนกินอีก ฉันจะตายเป็นครั้งที่ห้าแล้วนะ!” ผู้เล่นมนุษย์พูดขึ้นอย่างขุ่นเคือง “ทำไมฉันถึงโชคร้ายอย่างงี้วะ? เจอผีเลเวลต่ำแล้วยังโดนจับอีก! เกมนี้ไม่สมเหตุผลเกินไปแล้ว!”
“ช่างนายปะไร! นายแค่ห้าครั้ง ฉันนี่ครั้งที่สิบแล้วเหอะ จนป่านนี้ยังไม่รู้เลยว่าใครคือราชาผี?!”
“ฉันได้ยินมาว่าราชาผีปลอมตัวมาเป็นมนุษย์ หรือจะพูดได้อีกอย่างว่าในหมู่พวกเรามีมนุษย์ที่เป็นราชาผีแฝงตัวอยู่!”
“อย่าทำให้ฉันกลัวสิ!”
ผู้เล่นมนุษย์ที่ถูกมัดรวมกันเอาไว้ยังคงคาดเดาว่าใครคือราชาผี ขณะที่ผีเลเวลสูงร้องคำรามใส่สวี่หลิงอวิ๋น โดยสั่งให้เธอวางมนุษย์เหล่านี้ลงเพื่อป้อนเป็นของว่างให้แก่มัน!
สวี่หลิงอวิ๋นได้ยินชัดเจน เฮ้ย! จะแย่งของว่างจากปากเสือไปหรือไง? ไปตายซะเถอะ!
มนุษย์ทั้งหลายเตรียมพร้อมสำหรับการถูกกลืนกิน ทว่าสวี่หลิงอวิ๋นที่อยู่ตรงนั้นกลับถูกผีเลเวลสูงทุบตีเข้าเสียก่อน แต่หลังจากนั้นไม่นาน ผีเลเวลสูงก็ถูกเธอทุบตีจบใบหน้าฟกช้ำและกลายเป็นพาหนะให้เธอขี่
มนุษย์ทั้งหลายมองดูสวี่หลิงอวิ๋นด้วยสายตาหวาดกลัว หรือว่าผีน้อยตัวนี้จะเป็นราชาผี?!
นากาลากคนที่เข้ามายุ่งวุ่นวายไปกับมันด้วย ขณะที่กัดกินและอาเจียนเรี่ยราดไปตลอดทาง มันก็ยังคิดไม่ออกว่าทำไมที่นี่ถึงไม่มีของอร่อย?!
ผู้เล่นมนุษย์ที่อยู่ด้านหลังของมันเริ่มมองเห็นว่าจุดอ่อนของพี่ใหญ่คืออาหาร และนี่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของประชากรชาวชิงเหย้าของพวกเขา
ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นว่า “พี่ใหญ่ ถ้าพี่ทำให้ผมมั่นใจว่าจะรอดผ่านเกมนี้ไปได้ ผมจะส่งรถบรรทุกอาหารกระป๋องไปให้พี่เลย!”
“ฟ่อ! อาหารกระป๋องอะไร?” นาการู้สึกตื่นเต้นเมื่อได้ยินคำว่าอาหารกระป๋อง “ใช่ปลาหมึกกระป๋องอะไรนั่นไหม!?”
“ใช่ ๆ! พี่ใหญ่ อันนั้นแหละ!” ชายหนุ่มหลอกล่อมัน!
ตอนนี้อาหารกระป๋องมีจำนวนไม่มากนัก การคว้าอาหารกระป๋องมาได้ทำให้เขามีความสุขเหลือล้น แล้วเขาจะยอมมอบมันให้กับใครได้อย่างไร? ดูเหมือนว่าพี่ใหญ่จะโดนหลอกเข้าเต็มประตูเสียแล้ว?!
แต่ใครจะรู้ว่าใครจะผ่านเกมนี้ไปได้?!
นากาพยักหน้าด้วยความพึงพอใจเมื่อได้ยินว่าอาหารกระป๋องคือของรางวัล ไม่จำเป็นจะต้องรับประกันว่าเขาจะไม่ตายสักหน่อยนี่น่า? เพราะฉะนั้นมันง่ายมาก!
มันจึงแบกคนดังกล่าวขึ้นมา และเดินทอดน่องไปตามท้องถนน เมื่อไหร่ก็ตามที่มันเห็นผี นากาจะรีบกำจัดไปในทันที!
ชายหนุ่มคนดังกล่าวเริ่มเชื่อมากขึ้นเรื่อย ๆ ว่านากาคือเซียนเกม อย่างน้อยก็เป็นยอดฝีมือในการต่อสู้แล้วกัน!
สวี่หลิงอวิ๋นนำกลุ่มเข้ากับมาปะทะกับนากา!
“เชี่ยแล้วพี่ใหญ่! ผีตัวนั้นต้องเลเวลสูงแน่! พี่เห็นไหมว่ามีผีเลเวลสูงถูกลากจูงอยู่ข้างหลังเธอด้วย! หรือว่าเธอจะเป็นราชาผีที่แอบมาซ่อนตัว!”
ชายหนุ่มมองดูมนุษย์จำนวนมากที่ถูกผีตัวน้อยลากจูงไปตามท้องถนน ขณะที่เธอนั่งอยู่บนศีรษะของผีเลเวลสูงด้วยท่าทางหยิ่งยโส เพียงแวบเดียวก็รู้ว่าเธอจะต้องไม่ใช่ผีธรรมดาทั่วไป
หรือบางทีรูปลักษณ์ผีธรรมดาอาจจะเป็นเพียงหน้ากากของเธอที่หลอกให้พวกเขาประมาทก็ได้…
ชายหนุ่มรู้สึกตื่นเต้นมาก หากเขาโค่นล้มราชาผีได้ บางทีเขาอาจจะเป็นมนุษย์คนแรกที่ผ่านด่านนี้ไปได้!
เมื่อได้ยินเช่นนั้น นากาก็ไม่พูดพร่ำทำเพลง รีบเข้าไปต่อสู้กับสวี่หลิงอวิ๋นโดยตรงเพราะเห็นแก่รถบรรทุกปลาหมึกกระป๋องของมัน
สวี่หลิงอวิ๋นหลบหลีกอย่างว่องไว เกิดอะไรขึ้นกับเจ้าคนน่าเกลียดนี่? มันเห็นเธอและพุ่งเข้ามาอย่างตื่นตัวราวกับกินยาเข้าไปเกินขนาด! ถ้าอยากจะโค่นเธอลง ก็ต้องดูก่อนว่าจะแข็งแกร่งสักแค่ไหนกันเชียว!
นากายังคงเคร่งขรึม ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา ทั้งรวดเร็วและว่องไว เธอจะต้องเป็นยอดฝีมือแน่!
สวี่หลิงอวิ๋นสังเกตเห็นว่าเจ้าคนน่าเกลียดนี้ดูไม่ค่อยกลมกลืนมากนัก? ทว่าทักษะกลับค่อนข้างว่องไวและใช้วิธีการต่อสู้แบบโค้งตัวลงราวกับสัตว์?!
ไม่เสี่ยวอ้ายก็นากา?
สวี่หลิงอวิ๋นคาดเดาว่าฝ่ายตรงข้ามคงไม่ใช่เสี่ยวอ้ายใช่ไหม? เสี่ยวอ้ายเป็นพวกรักษาหน้าตา มันคงไม่มีวันปล่อยให้ตัวเองดูน่าเกลียดแบบนี้หรือเปล่า?!
ก่อนจะร้องตะโกนก้อง “นากา ดูนั่นสิ!”
นากาได้ยิน “ฟ่อ! เธอคือผู้หญิงงั้นเหรอ! ดูฉันสิฟ่อ!”
เป็นอย่างที่คาดไว้! ทั้งสองคนต่อสู้กันอีกครั้ง ขณะเดียวกันเสี่ยวอ้ายก็ได้ยินเสียงของนายท่านว่า นากา ดูนั่นสิ และเสียงของการเคลื่อนไหวอีกสองถึงสามตลบ!
เมื่อมองดูชายผู้อัปลักษณ์ที่กำลังต่อสู้ด้วยท่าทางหลังค่อม เธอก็สังเกตได้ตั้งแต่แรกเห็นว่าคนคนนี้จะต้องเป็นนากา!
นากากล้าต่อสู้กับนายท่านอย่างนั้นเหรอ!?
เสี่ยวอ้ายกระทืบเท้าด้วยความขุ่นเคือง รีบตรงดิ่งเข้าไปคว้าหูของนากา เตะอีกฝ่ายอัดเข้ากับกำแพงด้วยขาเพียงข้างเดียว ขณะที่นากาต้องใช้เวลานานกว่าจะหลุดออกมาจากกำแพงได้
เสี่ยวอ้ายเท้าสะเอว และชี้นิ้วไปที่นากา ก่อนจะตะคอกใส่ “เจ้ากล้าดียังไงมาตีนายท่านของเสี่ยวอ้าย โฮ่ง! ฮึ่ม! เสี่ยวอ้ายจะสั่งสอนบทเรียนแก่เจ้าแทนนายท่านเอง โฮ่ง!”
