สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际 – ตอนที่ 377 กุ้ง!

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

ตอนที่ 377 กุ้ง?!

ตอนที่ 377 กุ้ง?!

เงือกทั้งหลายนอนเกยอยู่บนพื้นบริเวณทางเข้าลานขนาดเล็กที่กลุ่มสวี่หลิงอวิ๋นอยู่ สายตาก็เฝ้าดูแขนกลที่กำลังทอดชิ้นปลาขนาดใหญ่ในหม้ออย่างระมัดระวัง

พวกเขาพบปลาชนิดนี้ได้บ่อยครั้ง แม้ว่ามันจะมีขนาดใหญ่ แต่รสชาติของมันกลับไม่ได้เรื่อง!

ชาวเงือกชอบปลาขนาดเล็กที่มีรสชาติอร่อย ไม่ค่อยชอบกินปลาขนาดใหญ่เช่นนี้เพราะมันมีไขมันเยอะเกินไป! พวกเขาคิดว่ามันเลี่ยนเกินกว่าจะกินไหว!

ทว่ากลับไม่คาดคิดมาก่อนว่าปลาเช่นนี้จะอร่อยขึ้นเมื่อนำมาปรุงสุก?! อ๊ะ! ท้องร้องโครกครากแล้ว!

ชาวเงือกสมองใสที่ต้องการแลกเปลี่ยนสิ่งของกับมนุษย์รีบนำเอาอัญมณีและของตกแต่งบ้านทั้งหลายออกมา

แต่ไม่ได้ยินหรือไงว่ามนุษย์ไม่ชอบของไร้สาระเช่นนี้?!

ภายในเวลาไม่ถึงสิบนาที ชาวเงือกก็ห้อมล้อมลานขนาดเล็กของสวี่หลิงอวิ๋นเป็นวงกลมหนาสามชั้น!

แขนกลตักเนื้อปลาทอดวางลงจานขนาดใหญ่!

สวี่หลิงอวิ๋นผัดหัวหอม ขิง กระเทียม และเครื่องปรุงรสอื่น ๆ ก่อนจะใส่พริกไทยเสฉวนลงไป ชาวเงือกทั้งหลายสำลักทันทีที่ได้กลิ่นพริกโชยออกมา!

ทุกคนไอโขลก ๆ ราวกับวิญญาณกำลังจะหลุดออกจากร่าง แต่กลับไม่มีเงือกตัวไหนปลีกตัวออกไป! ทั้งหมดยังคงจ้องมองอยู่!

สวี่หลิงอวิ๋นสั่งให้แขนกลเทเนื้อปลาลงไปในกระทกอีกครั้ง ก่อนจะลงมือผัดให้เข้ากับพริกไทย หลังจากเติมไวน์สำหรับปรุงอาหารและซอสลงไปแล้ว เนื้อปลาก็ถูกตักขึ้นมาวางไว้บนจานอีกครั้ง

“หื้ม หอมมาก!” ทันทีที่ชาวเงือกได้กลิ่นหอม น้ำลายของพวกเขาก็แทบจะไหลออกมา!

กลุ่มองครักษ์กล้ำกลืนน้ำลาย และพยายามจะแยกกลุ่มเงือกออกไป แต่ตอนนี้ใครจะอยากออกไปกัน!?

เดิมทีเงือกเป็นกลุ่มสิ่งมีชีวิตที่สุขุมเรียบร้อย แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นเจ้าตัวปัญหา พวกเขากัดฟัน และแสดงกรงเล็บอันแหลมคม ราวกับพร้อมจะต่อสู้สุดชีวิต องครักษ์เงือกไม่สามารถทำอะไรได้ จึงปล่อยให้พวกเขาได้ดูต่อไป

องครักษ์เงือกกลายเป็นผู้ดูแลรักษาความสงบเป็นที่เรียบร้อย

ว่าแต่กลิ่นช่างหอมเหลือเกิน!

สวี่หลิงอวิ๋นมองดูชาวเงือกที่ห้อมล้อมอยู่ ชาวเงือกพวกนี้กินอาหารดิบมาตลอดชีวิต พวกเขาจะไม่รู้สึกคลั่งเลยหรือที่ได้กลิ่นอาหารปรุงสุกเป็นครั้งแรก!?

เธอถึงกับเริ่มคิดอย่างชั่วร้ายว่า เหตุผลที่องค์หญิงคนโตแห่งจักรวรรดิเงือกแต่งงานกับมนุษย์ เป็นเพราะอาหารของชาวเงือกไม่ถูกปากหรือไม่?

เสี่ยวอ้ายกับนากาเฝ้าดูเงือกทั้งหลายอย่างระมัดระวัง พวกมันปกป้องอาหารของตนเองสุดชีวิต ในที่สุดพวกมันก็ได้กินอาหารปรุงสุกสักที พวกมันจะไม่ยอมให้พวกเงือกพรากอาหารไปเด็ดขาด

เงือกผู้กล้าหาญก้าวเข้าไปด้านหน้าและร้องตะโกนว่า “องค์หญิงมนุษย์แลกเปลี่ยนอาหารกับเราได้ไหม? เรามีไข่มุกรัตติกาลเม็ดงาม!”

“ส่วนฉันมีอัญมณีที่ดีที่สุด รับประกันได้ว่าท่านจะต้องชอบมันแน่ มันยังอยู่ในสภาพดีและดูดีมาก!”

“ฉันมีไข่มุกรัตติกาลที่มีค่ามหาศาล!”

สวี่หลิงอวิ๋นต้องการจะแลกเปลี่ยนกับพวกเขา ทว่าเสี่ยวอ้ายกลับไม่ยอม

พวกมันจ้องมองสวี่หลิงอวิ๋นด้วยน้ำตาที่เอ่อล้น และพูดว่า “นายท่าน! เสี่ยวอ้ายไม่ได้กินอาหารของท่านมานานแล้วนะ! ฮือ ๆๆ! จะเอาไปให้พวกเขาไม่ได้นะ!”

สวี่หลิงอวิ๋นรู้สึกเศร้าใจมากเมื่อได้ยินเช่นนั้น!

“ไม่ต้องห่วงนะเสี่ยวอ้าย! ฉันจะเอาอาหารของพวกแกไปแลกเปลี่ยนกับพวกเขาได้ยังไง?” สวี่หลิงอวิ๋นพูดรับรอง “ในใจของฉัน พวกแกมีค่ามากกว่าสิ่งของพวกนั้นอีก!”

พวกเงือกหรืออะไรนั้นออกไปให้ไกลกว่านี้หน่อยสิ!

พวกเธอควรอยู่ให้ไกลกับเสี่ยวอ้าย พวกสร้อยคอไข่มุกไพลินทับทิบก็อยู่ให้ไกลกว่านี้หน่อย!

ชาวเงือกต่างรู้ดีว่าอาหารอันแสนอร่อยพวกนี้มีไว้สำหรับสัตว์เลี้ยงของเธอ!

ก็ได้! แต่คิดว่าพวกเขาจะยอมแพ้หรือ?! ไม่มีวัน!

พวกเขานำปลาทุกชนิดที่พวกเขาไม่อยากกินออกมาจากบ้าน และขอให้สวี่หลิงอวิ๋นปรุงรสให้พวกเขา

“ทำปลาของฉันด้วยน้า!” ชาวเงือกร้องขออย่างกระตือรือร้น “ขอให้ฉันลองชิมสักคำก็ได้!”

เมื่อมองดูความเจียมเนื้อเจียมตัวแล้ว! หากสวี่หลิงอวิ๋นไม่ยอมทำ อีกฝ่ายก็จะไม่ยกตะกร้าอัญมณีให้ใช่ไหม?!

ถ้าอย่างนั้นก็ต้องทำ!

สวี่หลิงอวิ๋นค้นหาส่วนผสมที่ชาวเงือกนำมาให้ นอกจากนี้ยังมีเงือกอีกมากมายที่เห็นว่ามนุษย์คนนี้เต็มใจจะใช้วัตถุดิบของพวกเขามาปรุงอาหาร ชาวเงือกที่มาโดยมือเปล่าก็รีบแหวกว่ายออกจากเมืองไปล่าสัตว์ทะเลทันที!

ทิศทางเชิงบวกทำให้เงือกทั้งหลายรีบแหวกว่ายออกไปที่ชานเมือง!

สวี่หลิงอวิ๋นหันกลับมา ลองเดาดูสิว่าเธอพบอะไร? มันคือกุ้งนั่นเอง!

กุ้ง!

นี่คือวัตถุดิบที่นักกินทั้งหลายควรมี!

ดูสิ มีจำนวนค่อนข้างเยอะทีเดียว! จะต้องเก็บไว้เป็นความลับ!

กุ้ง คือวัตถุดิบที่ง่ายที่สุดในการทำเมนูกุ้งอบน้ำมัน และเป็นวัตถุดิบขั้นพื้นฐานในการทำอาหารแสนอร่อย!

หากในชาติที่แล้ว หากสวี่หลิงอวิ๋นเลือกจะกินกุ้ง เมนูกุ้งอบน้ำมันจะเป็นเมนูที่เธอโปรดปรานมากที่สุด

แน่นอนว่ายังมีเมนูกุ้งต้มหรือเมนูอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกัน สวี่หลิงอวิ๋นจึงตัดสินใจเลือกเมนูที่ทำง่ายและรวดเร็วที่สุด!

เมนูกุ้งอบน้ำมันทำง่ายมาก ขั้นตอนแรกต้องทำความสะอาด จากนั้นจึงจะผ่าเอาเส้นที่หลังกุ้งออก

ตั้งอุณหภูมิน้ำมันที่เหมาะสม ผัดหัวหอมใหญ่ ขิง และกระเทียมจนส่งกลิ่นหอม ส่วนขั้นตอนที่สำคัญที่สุดคือขั้นตอนนี้! เทกุ้งลงไป ห้ามกลับด้านก่อน ต้องรอให้เนื้อด้านล่างเปลี่ยนสีแล้วจึงพลิกกลับอีกด้านได้

จากนั้นจึงเอามาผัดให้คลุกเคล้ากันอีกที

รอจนกลับเนื้อกุ้งจนสุกได้ที่ แล้วจึงราดซอสที่เตรียมไว้ลงไป เยี่ยมมาก! สมบูรณ์แบบ!

สวี่หลิงอวิ๋นดมกลิ่น เมื่อคลุกเคล้าจนซอสแทรกซึมเข้าไปในเนื้อแล้ว เธอจึงปิดไฟและตักมาวางลงบนจาน!

ชาวเงือกทั้งหลายรู้สึกว่าเวลาช่างเดินช้าเหลือเกิน! เหตุใดจึงชักช้าเช่นนี้?!

ทั้งที่พวกเขาอดทนรอไม่ถึงครึ่งชั่วโมง แต่พวกเขากลับรู้สึกว่าการรอคอยมันยาวนานเป็นศตวรรษ!

เมื่อมองดูวัตถุดิบเรียบง่ายสุดแสนจะธรรมดา ก็เห็นได้ชัดว่ามีแต่คนยากจนเท่านั้นที่จะกินมัน แต่ตอนนี้มันกลับกลายมาเป็นอาหารอันโอชะที่พวกเขาคว้ามาไม่ได้

พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าวันหนึ่งพวกเขาจะต้องเอาเครื่องประดับชิ้นโปรดมาแลกกับกุ้งตัวนี้

สวี่หลิงอวิ๋นเป็นคนขี้เหนียวมากเช่นกัน!

เธอเอากุ้งมาแลกเปลี่ยนเป็นอัญมณีของเหล่าเงือก ทว่าเงือกทั้งหลายกลับคิดว่านี่เป็นความคิดที่ดี!

เงือกที่ต้องการจะแลกเปลี่ยนนั้นจับกุ้งอย่างระมัดระวัง และก้มกัดหัวกุ้งภายในคำเดียว สวี่หลิงอวิ๋นอยากจะพูดเตือนทุกคนว่าไม่ควรกินหัวกุ้งแบบนั้น…

แต่พวกเขากลับไม่สนใจ!

บริเวณหัวกุ้งมีรสชาติซอสที่เข้มข้น! อา! นี่สิความสุขทางจิตวิญญาณอย่างแท้จริง!

พวกเสี่ยวอ้ายกินเนื้อปลาจนหมดเกลี้ยงแล้ว!

เมื่อมองดูกุ้ง พวกมันทั้งสองก็ชิมกุ้งคนละตัวด้วยความอยากรู้อยากเห็น

อื้ม! กลิ่นหอมมาก!

ต้องกินเพิ่มอีกสักหน่อย!

แต่เมื่อมองดูวัตถุดิบที่เหลือเพียงน้อยนิด และเห็นว่านายท่านเก็บเกี่ยวของได้เยอะแล้ว เสี่ยวอ้ายกับนากาก็ครุ่นคิดบางอย่างและออกไปล่าสัตว์!

สวี่หลิงอวิ๋นมองดูกลุ่มเงือกที่เขยิบเข้ามาห้อมล้อมกันมากขึ้นเรื่อย ๆ หน้าที่การงานของเธอเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง แม้แต่องครักษ์ก็กำลังยุ่งวุ่นวายเช่นกัน!

สาวใช้ดอลลี่กลับมาแล้ว!

เธอขมวดคิ้ว ปริปากเล็กน้อย และทันใดนั้นพื้นดินก็สั่นไหวด้วยแรงสั่นสะเทือนที่มองไม่เห็น เงือกทั้งหลายสงบลงก่อนจะหันไปมองดอลลี่

ดอลลี่มองดูสวี่หลิงอวิ๋น และพูดทักทาย “สวัสดี องค์หญิงมนุษย์”

สวี่หลิงอวิ๋นจ้องมองเธอ “มีอะไรรึเปล่า?”

อย่ามาขัดขวางการทำเงินกันสิ!

ดอลลี่พูดว่า “สถาบันวิจัยได้ข้อสรุปแล้วว่า น้ำพริกไข่ปูของท่านทำให้ฝ่าบาทของเรากับคาชาวิวัฒนาการ”

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

สตรีมเมอร์สาว กินพิชิตอวกาศ [她靠吃播征服星际

Status: Ongoing
เมื่อมาเกิดใหม่ในที่ที่เต็มไปด้วยของอร่อย เรื่องอะไรจะต้องอยู่เฉยกันล่ะ อย่างนี้มันต้องจับหั่น ยัดลงหม้อไฟร้อนๆ แล้วก็ถ่ายทอดสดออกอากาศสิถึงจะถูก!สวี่หลิงอวิ๋น หญิงสาวที่อยู่ในโลกที่เต็มไปด้วยซอมบี้มาหลายปีแล้ว แถมยังมีนิสัยชอบกินอีกตังหากก็ต้องมีชีวิตที่ถึงคราวจากไปก่อนวัยอันควร เพราะดันไปกินเนื้อแกะที่ติดเชื้อซอมบี้เข้าให้!จากนั้นเธอก็พบว่าตัวเองได้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเจ้าหญิงองค์ที่สาม แห่งจักรวรรดิชิงเหย้า ในโลกยุคอวกาศ ซึ่งดูท่าทางไม่เป็นที่ชื่นชอบของผู้คนสักเท่าไหร่ แต่ใครสนกันล่ะ! ตอนนี้เธอสนแต่เรื่อง กิน กิน และกินเท่านั้น แถมเอเลี่ยนดาวดวงนี้ยังมีแต่ของอร่อยเต็มไปหมด! เธอจะอยู่เฉยได้อย่างไร ต้องจับพวกมันมาหั่น มาต้ม มาย่าง แล้วก็อะไรอีกดีนะ? อ้อ…สตีมเมอร์ออกอากาศด้วยเลย!ทั้งหมดนี้จะถือเป็นสงครามอวกาศที่จะชวนให้คุณน้ำลายสอไปด้วยอาหารแบบต่าง ๆ ที่สวี่หลิงหยุนไปพิชิตและสรรค์สร้างมาได้ สวี่หลิงอวิ๋นหรือองค์หญิงสามนี้จะสามารถล่าเอเลี่ยนและคิดเมนูอะไรออกสตรีมเมอร์บ้าง ไปตามลุ้นเอาใจช่วยกันได้ที่ สตีมเมอร์สาวกินพิชิตอวกาศ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท