ตอนที่ 495 กุ้งมังกรน้อย?
ตอนที่ 495 กุ้งมังกรน้อย?
ดาวโจรสลัดจบสิ้นแล้ว! และทรัพย์สมบัติที่ปล้นไปได้ก็แวววาวระยิบระยับ!
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าชาวเน็ตตื่นตาตื่นใจมากแค่ไหน นักเรียนทหารที่สวี่หลิงอวิ๋นพามายิ่งตกตะลึงมากขึ้นไปอีก…
ด้วยความมั่งคั่งมากมาย ถึงแม้ว่าเงินตราจะไม่เหมือนกับเงินในจักรวรรดิชิงเหย้า แต่ของสิ่งนี้ก็เป็นของที่หาได้ยากในเขตดาวต่างแดน! นับว่าเป็นการหมุนเวียนของเงิน!
สวี่หลิงอวิ๋นสั่งให้เหล่านักเรียนทหารเก็บรักษาทรัพย์สมบัติที่พวกเขาค้นพบด้วยตัวเอง สำหรับทรัพย์สมบัติที่เธอค้นพบนั้นมันเป็นประโยชน์เสียยิ่งกว่า
เหล่านักเรียนทหารไม่ได้คัดค้านการตัดสินใจของเธอ แต่กลับรู้สึกว่าองค์หญิงมีจิตใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ พวกเขาจึงไม่ถูกริบทรัพย์สมบัติคืนไป!
เหล่านักเรียนทหารที่หาเงินมาได้จำนวนมากรู้สึกดีใจอย่างยิ่ง!
สวี่หลิงอวิ๋นขอให้ต้นไม้แห่งชีวิตตรวจสอบว่ามีอะไรสูญหายไปหรือไม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสุดยอดอาวุธในตำนาน ถ้าได้รับมันมาและทำการคัดลอกได้คงจะดีไม่น้อย!
หากเป็นเช่นนั้น เธอจะติดตั้งสุดยอดอาวุธไว้บนดาวเคราะห์ของเผ่ามนุษย์ทุกดวง!
สุดยอดอาวุธจะหาใช้งานได้ง่ายขึ้น รวมถึงติดตั้งมันเข้ากับบาเรียให้เกิดพลังงานความผันผวนเล็กน้อย…
สวี่หลิงอวิ๋นมองดูสิ่งของขนาดเล็กที่อยู่บนฝ่ามือ ไม่น่าเชื่อว่าสิ่งของที่มีขนาดเล็กแบบนี้จะมีพลังทำลายล้างขั้นสูง!
หลังจากตรวจสอบดาวโจรสลัดทั้งบนดินและใต้ดินจนพบเข้าทรัพย์สมบัติมากมาย สวี่หลิงอวิ๋นก็ประกาศเปลี่ยนชื่อดาวโจรสลัดให้เป็นดาวเคราะห์กิเลน!
กิเลนเป็นหนึ่งในสี่สัตว์ในตำนานของช่วงชีวิตชาติที่แล้วของสวี่หลิงอวิ๋น และเป็นสัญลักษณ์มงคลของเผ่ามนุษย์
ดินแดนแห่งนี้ถูกเข้ายึดครอง และชื่อของดาวเคราะห์ก็ได้รับการรับเลือกแล้ว จะไม่เฉลิมฉลองได้อย่างไร?!
ผู้คนนับร้อยบนยานรบรู้สึกบ้าคลั่งทันทีที่ได้ยินสวี่หลิงอวิ๋นป่าวประกาศว่าทุกคนจะได้กินอาหารในคืนนี้!
ในที่สุดก็ได้ลิ้มลองรสชาติอาหารขององค์หญิงสามสักที!
นักล่าเตรียมตัวจะออกไปล่า และแน่นอนว่าอสุรกายได้กลายไปเป็นสหายของพวกเขา เป็นการดีที่พวกเขาจะเลิกกลั่นแกล้งกัน
เสี่ยวอ้ายกับบอนาร์หยุดความคิดของเหล่านักเรียนทหารที่กำลังจะออกไปล่าสัตว์ในเขตดาวต่างแดน และสั่งให้พวกอสุรกายออกไปยังเขตดาวต่างแดนแทนพวกเขา!
อสุรกายเหล่านี้ออกไปล่าด้วยการบุกโจมตีเพียงครั้งเดียว และภายในเวลาน้อยกว่าครึ่งชั่วโมง สัตว์ป่าจำนวนนับไม่ถ้วนก็ถูกโยนออกมาจากทางเชื่อมมิติที่ปรากฏขึ้นกลางอากาศ สัตว์ป่าแต่ละตัวมีเนื้อนุ่มและรสอร่อย!
ชาวเน็ตมองดูอย่างตื่นตาตื่นใจ
ทั้งหมดล้วนพากันคาดเดาว่าเผ่ามนุษย์จะทำอาหารประเภทไหน?
สวี่หลิงอวิ๋นหยิบกุ้งที่เลี้ยงเอาไว้ในปุ่มกักเก็บมิติขึ้นมา ขณะที่เธอกำลังคิดเมนูอาหาร อะไรบางอย่างก็ถูกโยนออกมาจากทางเชื่อมมิติ
พอมองดูใกล้ ๆ เฮ้! หน้าตาแบบนี้! ลักษณะแบบนี้! สีแดงสดใสแบบนี้! ทำไมวัตถุดิบชิ้นนี้ถึงดูคล้ายกับกุ้งมังกรน้อยของประเทศจีนเลยล่ะ?!
มาลองกันเถอะ!
สวี่หลิงอวิ๋นตื่นเต้นมากเมื่อเห็นมัน! รีบหยิบมีดมาผ่าเปลือกออก และลองชิมโดยด่วน ก่อนจะร้อง ‘ว้าว’ ออกมาทันทีที่ได้ลิ้มลองรสชาติของมัน!
“ฮือ ๆๆๆ! มันคือกุ้งมังกรน้อย! ฮือ ๆๆๆ!”
เธอคิดว่าเธอจะไม่ได้กินกุ้งศักดิ์สิทธิ์นี้ไปตลอดชีวิตแล้ว! และนี่คือวัตถุดิบที่นักชิมต้องมี!
เสียงร้องของสวี่หลิงอวิ๋นไม่ได้สำคัญอะไร แต่นักเรียนทหารกลับตกใจมาก! อะไรทำให้องค์หญิงร้องไห้ออกมาแบบนั้น?!
โอคาซีรีบลุกขึ้นไปกอดแฟนสาว อีกทั้งยังหยิบน้ำไปให้เธอบ้วนปาก “รีบบ้วนปากสิครับ ไม่งั้นจะแย่เอา!”
“ฮือ ๆ! ไม่เอา!”
สวี่หลิงอวิ๋นเคี้ยวเนื้อดิบของกุ้งมังกรน้อย และไม่คิดที่จะคายมันออกมา!
นี่คือกุ้งมังกรน้อยเชียวนะ!
โอคาซีเช็ดคราบน้ำตาของเธอ และรับรู้ได้ในทันทีเมื่อเห็นสวี่หลิงอวิ๋นที่ตื่นเต้นออกนอกหน้า ของสิ่งนี้น่าจะเป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยม!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าชาตินี้เธอจะได้กินกุ้งมังกรน้อยอีก! เธอจึงตื่นเต้นมาก!
เหล่านักเรียนทหารก็ตื่นเต้นเช่นกัน! วัตถุดิบที่ทำให้องค์หญิงผู้สงบนิ่งรู้สึกโหยหาได้จะต้องเป็นวัตถุดิบขั้นเทพประเภทไหน? พวกเขาควรจะเอามันใส่เข้าไปในปากใช่ไหม?!
เสี่ยวอ้ายสั่งให้อสุรกายทั้งหลายออกไปจับกุ้งมังกรน้อยมาเพิ่ม!
อสุรกายทะยานขึ้นปกคลุมท้องฟ้าและออกไปจับกุ้งมังกรน้อยอีกครั้ง!
กุ้งมังกรน้อยเป็นเอเลี่ยนประเภทหนึ่งที่สามารถขยายพันธุ์ได้อย่างรวดเร็ว เนื่องจากทั่วทั้งร่ายกายของมันถูกปกคลุมไปด้วยเปลือก ทำให้อสุรกายขนาดใหญ่ไม่ชอบกินพวกมัน ดังนั้นพวกมันจึงมีจำนวนค่อนข้างมาก
การจับกุมค่อนข้างแม่นยำ และในไม่ช้า กุ้งหลายร้อยตัวก็ถูกโยนออกมาจากทางเชื่อมมิติ…
เพียงเท่านี้ก็สามารถกินไปได้อีกหลายวัน!
สวี่หลิงอวิ๋นดีใจมาก!
สั่งแขนกลให้เตรียมการสถาปนาประเทศทันที โดยเริ่มจากทำความสะอาดกุ้งมังกรน้อย!
หลังจากทำความสะอาด เอาอวัยวะภายในทิ้งและถอดเส้นดำด้านหลังออก ก็ต้องทำความสะอาดอีกครั้ง
เครื่องปรุงรสทุกชนิดถูกจัดเตรียมไว้แล้ว เครื่องปรุงรสเหล่านี้ล้วนเอาออกมาจากปุ่มมิติกักเก็บ จึงสามารถรับประกันคุณภาพได้อย่างแท้จริง!
หอมหัวใหญ่ กระเทียม หอมจีน วัตถุดิบเหล่านี้ถูกเทลงในหม้อขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยน้ำมันร้อน กระตุ้นกลิ่นหอมโชยออกมาในทันที!
นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้กลิ่นหอมแบบนี้?! เหล่านักเรียนตกอยู่ในภวังค์!
แม้แต่บอนาร์ก็อดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปใกล้หม้อ มันช่างหอมเหลือเกิน!
เมื่อใกล้จะสุกแล้วก็ใส่พริกไทยเสฉวนและเต้าเจี้ยวเสฉวนลงไปผัด!
แค่ก! กลิ่นค่อนข้างจะฉุนไปหน่อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังหอมอยู่ดี หอมจนทำให้ผู้คนลังเลที่จะถอยห่าง!
ต่อจากนี้ไปจะเป็นวัตถุดิบหลัก! กุ้งมังกรน้อยขนาดใหญ่ถูกโยนลงไปในหม้อ
กุ้งมังกรน้อยของที่นี่มีขนาดค่อนข้างใหญ่ และเพื่อให้ได้รสชาติที่เข้มข้นขึ้น รวมถึงความสดอร่อย สวี่หลิงอวิ๋นจึงเจาะเปลือกของกุ้งเพื่อให้น้ำซอสไหลเข้าไปรวมกับเนื้อ
ที่ผ่านมาสวี่หลิงอวิ๋นค่อย ๆ ค้นคว้าเรื่องเบียร์ผ่านกองหนังสือในปุ่มมิติกักเก็บ เบียร์ชนิดนี้ยังไม่ได้ให้ทุกคนได้ลองชิม มีเพียงส่วนของกุ้งมังกรน้อยเท่านั้น
ต่อมาก็โรยเกลือ ใส่น้ำมันหอย และอื่น ๆ แน่นอนว่าพริกไทยเสฉวนเป็นสิ่งสำคัญที่สุด!
จากนั้นจึงปิดฝาหม้อ และรอจนกว่าจะเดือด…
กลิ่นของมันหอมกรุ่นเสียจนสหายทั้งหลายวิตกกังวลและเริ่มจับเวลา ไม่รู้ว่าต้องรออีกนานเท่าไหร่!
สวี่หลิงอวิ๋นไม่ได้นั่งว่าง รีบหันไปหุงข้าวทันที อย่าปล่อยให้เนื้อสัตว์ที่โดนทุบตีเสียเปล่า หยิบมันขึ้นมาซะ และสั่งให้แขนกลผ่าเอาหนังออก หั่นเนื้อเป็นแผ่นและเสียบเข้าไป
อย่าใส่ใจอะไรมากเวลาอยู่ข้างนอก หรือก็คือตอนนี้เรามากินบาร์บีคิวกันเถอะ!
แต่เธอคงจะใช้เวลาทำอาหารทั้งหมดนี้ไม่ได้หรอกจริงไหม?!
แขนกลมีโปรแกรมการทำบาร์บีคิวอยู่แล้ว ดังนั้นสวี่หลิงอวิ๋นจึงไม่ต้องกังวลกับมันมากนัก
เนื้อผ่านการหมักเรียบร้อยแล้ว และสามารถเสียบลงไปในไม้ได้ทันทีที่หมักเสร็จ
กุ้งมังกรน้อยก็พร้อมแล้วเช่นกัน นอกจากนี้สวี่หลิงอวิ๋นยังได้เพิ่มเครื่องเคียงลงไปอีกด้วย เยี่ยมมาก! กุ้งมังกรน้อยนี้เอาออกไปเสิร์ฟได้!
เหล่านักเรียนทหารตื่นเต้นมาก รีบหยิบถ้วยของตัวเองออกมา เตรียมกินกุ้งมังกรน้อยที่แสนอร่อย
กุ้งมังกรน้อยมีความสูงหกถึงเจ็ดเมตร และมีขนาดเพียงพอสำหรับผู้คนกว่าร้อยคน แต่สำหรับเสี่ยวอ้ายกับบอนาร์คงไม่พออย่างแน่นอน!
และสวี่หลิงอวิ๋นได้จัดเตรียมให้พวกมันแล้ว!
