หมอเทวดาขอกลับมาเป็นป๊ะป๋า [超级奶爸] – บทที่ 28 การรักษาที่สะดวก

บทที่ 28 การรักษาที่สะดวก

บทที่ 28 การรักษาที่สะดวก

ปีนี้เฉินเยว่ฉินอายุเพียงสี่สิบต้น ๆ และเธอยังค่อนข้างดูดี เธอรักษารูปร่างได้ดี ดังนั้นเมื่อได้ยินว่าโจวอี้ต้องการจะรักษาเธอที่นี่ เธอก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมาะสมนัก

“ทำไมคุณไม่ไปรักษาให้ฉันที่อื่นดูล่ะ?” เฉินเยว่ฉินถามอย่างลังเล

“ผมจะไปโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนจินหลิงเพื่อไปรายงานตัว ผมไม่มีเวลามากนัก นอกจากนี้ การฝังเข็มรักษาคุณก็ใช้เวลาไม่เกินสิบนาทีเท่านั้น คุณแค่นอนลงบนโซฟา มันก็จะจบลงในสิบนาทีแล้ว” โจวอี้ตอบ

แค่สิบนาที?

เฉินเยว่ฉินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ในที่สุดก็พยักหน้า

เธอหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรออก “พี่ซี มาที่ห้องทำงานฉันหน่อย”

“ได้ค่ะ!”

ครู่ต่อมา ฉู่ซีซีก็มาที่ห้องผู้อำนวยการ

เมื่อเธอเห็นโจวอี้ แววตาของเธอก็สว่างวาบขึ้นเล็กน้อย แต่เมื่อเธอคิดได้ว่าโจวอี้แต่งงานแล้ว และอีกฝ่ายยังเป็นสามีของถังหว่านซึ่งเป็นดาราดัง ความสนใจที่เธอมีอยู่นั้นก็หมดไป

“คุณต้องการให้ฉันทำอะไรคะ?” ฉู่ซีซีถาม

“ซีซี หมอโจวกำลังจะรักษาฉันด้วยการฝังเข็ม จึงไม่อยากให้ใครรบกวน คุณช่วยระวังนอกสำนักงานให้หน่อย หากไม่มีเหตุฉุกเฉิน ห้ามให้ใครเข้ามาในสำนักงานนี้ได้” เฉินเยว่ฉินสั่ง

ฝังเข็มรักษา?

ฉู่ซีซีจำเหตุการณ์ที่โจวอี้ปฏิบัติต่อเฉินเยว่ฉินเมื่อวันก่อนได้ จึงพยักหน้า “ไม่ต้องกังวลค่ะ ฉันจะไม่ยอมให้ใครมารบกวนคุณ”

“ขอบคุณ!” เฉินเยว่ฉินยิ้มอย่างอ่อนโยน

ฉู่ซีซีออกไปปิดประตูจากด้านนอก จากนั้นก็เฝ้าประตู

ทันใดนั้นเธอก็ได้ยินการสนทนาระหว่างโจวอี้และเฉินเยว่ฉินที่อยู่ด้านในอย่างคลุมเครือ

“ถอดเสื้อคลุมออก เหลือแต่กางเกงใน”

“เอ่อ…”

“ผมเป็นหมอ…”

“ไม่เป็นไร!”

การแสดงออกของฉู่ซีซีกลายเป็นเรื่องแปลกไปเล็กน้อย ถ้าเธอกล้าบุกเข้าไปในห้องทำงาน เธอก็อยากเห็นสีหน้าอาจารย์ใหญ่ในตอนนี้ เพราะรูปร่างของอีกฝ่ายเซ็กซี่มาก

เธอไม่เห็น แต่โจวอี้เห็น

ถ้าโจวอี้ไม่มีจิตใจที่แน่วแน่ เขาอาจจะเลือดกำเดาไหลได้

ในขณะที่บัดนี้เฉินเยว่ฉินกำลังหน้าแดง แม้เธอจะเป็นผู้ใหญ่และมีความสุขุม แต่เธอก็ยังเขินอายต่อหน้าชายหนุ่มที่เป็นผู้ปกครองของเด็กในโรงเรียน แม้ว่าเขาจะเป็นหมอที่ต้องรักษาเธอก็ตาม

“นอนลงบนโซฟา” โจวอี้กล่าว

“อืม!”

เฉินเยว่ฉินนอนลงบนโซฟาโดยไม่ได้ถอดรองเท้า

โจวอี้หยิบกล่องไม้ออกมาแล้ววางลงข้าง ๆ เขาคว้าข้อมือของเฉินเยว่ฉินเพื่อจับชีพจรของเธอ

“ผมเคยให้ใบสั่งยาไป คุณทำตามที่ผมบอกหรือเปล่า?” โจวอี้ถาม

“ใช่!” เฉินเยว่ฉินปิดตาของเธอลง

“ไม่เลว…อะไร ๆ ก็ดีขึ้น” โจวอี้รู้สึกถึงชีพจรอยู่ประมาณหนึ่งนาที จากนั้นจึงปล่อยมือเพื่อเปิดกล่องไม้ และจัดการฆ่าเชื้อเข็มเงินด้วยสำลีแอลกอฮอล์

เป็นไปไม่ได้เลยที่แพทย์แผนจีนทั่วไปจะรักษาโรคหัวใจด้วยการฝังเข็ม

อย่างไรก็ตาม โจวอี้กลับแตกต่างออกไป การฝังเข็มและการรมยากระตุ้นชุดชีพจรและเปลี่ยนกลไกฉี*[1] ของผู้ป่วยเป็นเพียงวิธีการเสริมเท่านั้น แต่สิ่งที่มีผลต่อการรักษาอย่างแท้จริงคือพลังปราณของเขาที่เข้าไปยังจุดฝังเข็ม

ทักษะที่เขาฝึกฝนนั้นเป็นทักษะภายในที่วิเศษมาก พลังปราณที่เขาฝึกฝนมีลักษณะพิเศษและสามารถฉีดเข้าไปในร่างกายของผู้ป่วยเพื่อบำรุง ซ่อมแซม และงอกใหม่

กล่าวอีกนัยหนึ่งคือ แม้แต่ผู้ปฏิบัติงานด้านการแพทย์แผนจีนคนอื่น ๆ ที่ฝึกพลังปราณมาก็อาจพบว่าการรักษาโรคหัวใจของเฉินเยว่ฉินเป็นเรื่องยาก

เข็มเงินหนึ่งเข็มเจาะเข้าไปยังจุดฝังเข็มรอบหัวใจของเฉินเยว่ฉิน เมื่อเข็มเงินเข็มที่สิบสามเจาะเข้าไปในตัวเธอ โจวอี้ก็ส่งพลังปราณเข้าไป แล้วปล่อยมือเธอลง

มือเขาเกือบจะสั่น…

เพราะรูปร่างเย้ายวนของเธอส่งผลต่ออารมณ์ของเขา

แม้ว่าเขาจะเป็นหมอ แต่ถึงอย่างไรก็ยังเป็นชายหนุ่ม

โจวอี้หันกลับมาและเดินไปที่หน้าต่าง และใช้พลังปราณในร่างกายของเขาจัดการตัวเองอย่างเงียบ ๆ ความกระสับกระส่ายในร่างกายของเขาจึงถูกระงับ

สามนาทีต่อมา…

โจวอี้เดินกลับมาหาเฉินเยว่ฉิน สะบัดเข็มเงินด้วยนิ้วของเขา แล้วดึงเข็มออกมาทีละเล่ม

“หันหลังแล้วนอนลง” โจวอี้สั่ง

“ได้!”

เฉินเยว่ฉินรู้สึกว่าร่างกายของเธอสบายมากขึ้น ตอนนี้มันสบายมากกว่าตอนที่เธอรักษาเพียงแค่ยาที่อีกฝ่ายแนะนำเสียอีก ดังนั้นเธอจึงพลิกตัวอย่างเชื่อฟัง…

โจวอี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาเช็ดเข็มเงินด้วยสำลีแอลกอฮอล์ จากนั้นเจาะจุดฝังเข็มด้านหลังเธอทีละจุดพร้อมกับส่งพลังปราณแก่นแท้ตามเข้าไป แล้วรออย่างเงียบ ๆ

“เอ๊ะ? กระดูกคอของคุณยื่นออกมาไม่ดี! ไหล่นี่ก็…ควรจะมีกระดูกสะบักไหม?” โจวอี้ไม่ได้สัมผัสกระดูกคอและไหล่ของเฉินเยว่ฉิน แต่ก็พบความผิดปกติ

“ใช่ ฉันเป็นโรคกระดูกพรุนและกระดูกสะบัก” เฉินเยว่ฉินอธิบายระหว่างนอนอยู่

“คุณต้องการให้ผมช่วยรักษาให้ในภายหลังหรือไม่ ไม่ต้องกังวล มันไม่มีค่าใช้จ่าย” โจวอี้กล่าว

การรักษาที่สะดวกแบบนี้ไม่จำเป็นต้องขัดขืน

“รักษาได้เหรอ?” เฉินเยว่ฉินถาม

แท้จริงแล้วไม่ใช่โรคหัวใจ แต่เป็นภาวะกระดูกสันหลังคดและยังมีความผิดปกติที่เส้นเอ็นแถวปากมดลูก…

เธอเคยไปคลินิกแพทย์แผนจีนเป็นระยะ ๆ หมอจีนแก่ ๆ จะนวด ฝังเข็ม และบำบัดด้วยไฟฟ้า ในเวลานั้นให้ผลดีมาก แต่ในไม่ช้าเธอก็รู้สึกเจ็บปวด…

สิ่งที่เธอรู้คือการรักษาจากคนชราเหล่านั้นทำได้เพียงบรรเทา ไม่สามารถรักษาจนหายขาดได้

“แน่นอน เชื่อใจผม แล้วคุณจะมีสุขภาพแข็งแรง” โจวอี้พูดอย่างมั่นใจ

“งั้นฉันรบกวนคุณด้วย” เฉินเยว่ฉินกล่าว

สามนาทีต่อมา โจวอี้สะบัดเข็มเงินด้วยนิ้วของเขาแล้วดึงมันออกมา

จากนั้น หลังจากที่เขาเช็ดเข็มเงินเพื่อฆ่าเชื้อแล้วใส่กลับเข้าไปในกล่องไม้ เขาก็พูดขึ้นว่า “ผมจะจัดวางกระดูกของคุณก่อนแล้วจึงนวด ตอนแรกมันจะเจ็บ แต่คุณต้องอดทนหน่อย ไม่เกินสองหรือสามนาที แล้วคุณจะสบาย”

“ไม่ต้องห่วง ฉันทนได้!” เฉินเยว่ฉินสัญญา

โจวอี้ไม่ได้พูดอะไรออกมาอีก

เขาใช้นิ้วกดกระดูกคอของเฉินเยว่ฉินเบา ๆ และพบว่ากระดูกคอส่วนที่ยื่นออกมานั้นรุนแรงกว่าที่เขาคาดไว้ เป็นการยากที่จะรักษาเธอเพียงแค่ครั้งสองครั้ง

“ปึก ปึก…”

“กร๊อบ กร๊อบ…”

“อ๊าาาา!”

เสียงกรีดร้องของเฉินเยว่ฉินดังขึ้น…

“ใจเย็น ๆ เดี๋ยวก็หาย…”

“ฉันทนไม่ไหวแล้ว อ๊าา…!!!”

โจวอี้ไม่ขยับเขยื้อน แต่แรงกดของเขาก็หนักแน่นมากขึ้นเรื่อย ๆ แม้จะพยายามกลั้นเสียงไว้ แต่เฉินเยว่ฉินก็อดไม่ได้ที่จะร้องออกมา

“อ๊ะ! อ๊าา! อุ๊ย! โอ๊ย!!”

นอกห้องทำงาน…

ฉู่ซีซีเอนตัวไปใกล้ประตูและได้ยินเสียงของเฉินเยว่ฉินข้างใน

คุณอ่อนโยนหน่อยได้ไหม?

คุณทนไม่ได้เหรอ?

เสียงนั่นร้องว่าอะไรนะ?

คุณโจวและเธออยู่ในนั้น พวกเขากำลังฝังเข็มบำบัดหรือไม่? แต่การฝังเข็มไม่ควรมีเสียงแบบนี้นี่นา!

พวกเขากำลังทำอะไรที่อธิบายไม่ได้อยู่เหรอ?!

เมื่อฉู่ซีซีคิดถึงเรื่องนี้ แก้มขาว ๆ ของเธอก็แดงขึ้นมาเล็กน้อย และหูของเธอก็กดแนบลงไปที่ประตูเพื่อฟังสิ่งที่เกิดขึ้นภายใน

ทำไมอาจารย์ใหญ่ถึงกรีดร้องครวญคราง?

“พี่ซี ทำอะไรเหรอคะ?!” คำถามนี้ดังมาจากหญิงสาวที่กำลังจะเดินผ่านมา

“อา…”

และมันก็เกือบจะทำให้วิญญาณของฉู่ซีซีแทบหลุดออกไป

[1] การรมยา (Moxibustion) คือการรักษาโรคด้วยการเผาสมุนไพรโกฐจุฬาลัมพา แล้วนำมารมบริเวณจุดฝังเข็มตามตำแหน่งของเส้นลมปราณ