เมื่อเวลาผ่านไปการต่อสู้ก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ
คนที่แปด…
คนที่เก้า…
ภายในเวลาไม่ถึงชั่วโมงหลิงเซียวก็กวาดล้างไปทั้งหมดเก้าคนติดต่อกัน!
“นี่มัน …… เป็นไปได้อย่างไร?”
“ความแข็งแกร่งทางกายภาพและพลังจิตวิญญาณของมันสามารถอยู่ได้ยาวนานขนาดนี้เลยงั้นหรือ”
“สัตว์ประหลาดตัวนี้น่ากลัวจริงๆ!”
“พรสวรรค์และความแข็งแกร่งเช่นนี้ น่าเสียดายที่ไม่ใช่ฉัน!”
“แม้ว่าจะแข็งแกร่ง แต่ยังไงก็ต้องพ่ายแพ้และเชื่อฟังจะพี่หนิงอยู่ดี”
“ฮ่าๆๆๆ … ใช่แล้ว!”
หวังหนิงมองไปยังหลิงเซียวที่ยืนอยู่บนเวทีด้วยใบหน้าเหนื่อยล้า ด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข
หวังหนิงยิ้มอย่างโหดเหี้ยม “หลิงเซียว ดูเหมือนว่าแกจะถูกลิขิตให้มาคุกเข่าลงต่อหน้าฉันในวันนี้ ฮ่าฮ่าฮ่า…”
หวังหนิงเย้ยหยันเหล่าสมาชิกในโดโจศิลปะการต่อสู้ก็พากันหัวเราะลั่น
ในสายตาของพวกมันหลิงเซียวเป็นเพียงปลาที่อยู่บนเขียง ที่รอให้พวกมันลงมือฆ่า
“หลิงเซียว นายทำได้ เหลือเพียงหวังหนิงคนสุดท้ายเท่านั้น!” ซูเหยาตะโกนเชียร์หลิงเซียว
จางรุ่ยไม่ได้พูดอะไร แต่ความกังวลในสายตาของเธอก็ไม่สามารถหลอกลวงใครได้
ฉากนี้เข้าตาหวังหนิงและทำให้มันไม่พอใจอีกครั้ง
“หลิงเซียว ฉันจะให้โอกาสแก แกสามารถยอมรับความพ่ายแพ้และขอความเมตตาได้ แกเพียงแค่ขอความเมตตาจากฉัน แกต้องการจะทำมั้ย” หวังหนิงกล่าวอย่างเย็นชา
ซูเหยาก่นด่าอย่างโกรธเคือง “หวังหนิง ไอ้สารเลว! แกมีสิทธิ์อะไรมาดูถูกผู้คน?”
“ดูถูก? ถ้าฉันถูกดูถูก แล้วมันจะยังไงล่ะ?” หวังหนิงกล่าวออกมาโดนไม่ได้ปกปิดความชั่วร้ายของตนเองเลยแม้แต่น้อย
ก่อนที่ซูเหยาจะทันได้พูดอะไร เธอก็ได้ยินหลิงเซียวพูดว่า “โอกาส? ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้โอกาสสุดท้ายกับแกด้วยเช่นกัน”
“ถ้าแกสามารถเอาชีวิตรอดจากเวทีประลองนี้ได้เพียงนาทีเดียว ฉันจะเป็นทาสของตระกูลหวังเป็นเวลายี่สิบปีนับจากนี้เป็นต้นไป!”
“แต่ถ้าฉันชนะ แกจะต้องให้ ยาหมุนเวียนโลหิตเริ่มต้น และยาบำรุงจิตวิญญาณเริ่มต้น 100 เม็ด แก่ฉัน แกกล้าหรือไม่กล้า!”
สภาพของหลิงเซียวดูย่ำแย่มาก แต่สิ่งที่เขาพูดกลับมีความมั่นใจเป็นอย่างยิ่ง
บูม!
ห้องโถงศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดราวกับเกิดระเบิดขึ้น ไม่มีใครคิดว่าหลิงเซียวจะเสนอเดิมพันบ้าๆแบบนี้
“ผู้ชายคนนี้บ้าหรือเปล่า?”
“ยี่สิบปีในฐานะทาส!” ถ้าสูญเสียช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดของการฝึกฝนนี้ไป ชีวิตของมันจะต้องจบลงอย่างแน่นอน!”
ยาหมุนเวียนโลหิตเริ่มต้น 100 เม็ด กับยาบำรุงจิตวิญญาณเริ่มต้นอีก 100 เม็ดเป็นเดิมพัน นี่คือการเดิมพันมูลค่า 4 ล้านเหรียญฮัวเซีย!”
“… ”
ซูเหยาและจางรุ่ย ตื่นตระหนกจนพูดไม่ออก
หวังหนิงอยากจะเห็นด้วย แต่เมื่อคิดถึงผลของความล้มเหลว เขาก็พบว่ามันยากที่จะทนได้
ถ้าหลิงเซียวแพ้ มันคงจะดีที่จะให้ยาเหล่านี้กับคนอื่นๆ
แต่ในท้ายที่สุดถ้ายาเหล่านี้ตกไปอยู่ในมือหลิงเซียวมันจะต้องอึดอัดมากขึ้นกว่าการฆ่าเขาทั้งเป็นเสียอีก!
“ทำไม? หรือว่าแกไม่กล้า? ถ้าอย่างนั้นแกก็หันมาหาฉันแล้วเรียกฉันว่าพ่อซะสิ สวะ!” หลิงเซียวหัวเราะเสียงดังพร้อมกับร่างที่โงนเงน
หวังหนิงตาเป็นประกายเมื่อเห็นท่าทางของหลิงเซียว “แกหลอกฉัน!” เห็นได้ชัดว่าแกเหนื่อยล้ามากขนาดนั้น แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นมั่นใจ”
หลิงเซียวเงียบเมื่อได้ยินคำพูดนั้น ความมั่นใจในตนเองก่อนหน้านี้พลันหายไปในทันที
“มาบันทึกวีดีโอกันเถอะ เพื่อเป็นหลักฐาน ไม่ให้คนอื่นพูดว่าตระกูลหวังของฉันรังแกคนนอก! “หวังหนิงหัวเราะเสียงดัง
ใบหน้าของซูเหยาพลันขาวซีดทันที สถานการณ์เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนยากสำหรับพวกเธอที่จะยอมรับ
“หลิงเซียว…” เสียงของซูเหยาดูอ่อนแรงคล้ายกับกำลังจะร้องไห้
หลิงเซียวยิ้มอย่างขมขื่นและกล่าวว่า “บันทึกวีดีโอเถอะ”
จากนั้นหลิงเซียวและหวังหนิงก็สาบานกับจิตวิญญาณของพวกเขาในการวางเดิมพันครั้งนี้ พวกเขาขอให้ซูเหยาและสมาชิกของโดโจศิลปะการต่อสู้บันทึกวีดีโอของพวกเขาไว้
ในวิดีโอ ใบหน้าของหวังหนิงเต็มไปด้วยความสุข ในขณะที่ใบหน้าของหลิงเซียวเต็มไปด้วยความโศกเศร้า แต่ลึกลงไปในดวงตาของเขากลับมีความปิติซุกซ่อนเอาไว้อยู่!