ระบบอัพเกรดเทพชาย – ตอนที่ 61 ทักษะการปรุงยาระดับต่ำ

ตอนที่ 61 ทักษะการปรุงยาระดับต่ำ

หลิงเซียวกล่าวด้วยสีหน้าที่เศร้าโศกและโกรธเคือง “ทุกวันฉันต้องตื่นขึ้นในวิลล่าเดี่ยวที่มีพื้นที่กว่าพันตารางเมตร พวกคุณเข้าใจความรู้สึกเหงานี้ไหม?”

“นักเรียนคนอื่นๆ อาศัยอยู่ในโรงเรียนหรือไม่ก็เดินหรือนั่งรถบัสมาโรงเรียน แต่ฉันได้แต่ขับลมโบร์กีนี พวกคุณเข้าใจความรู้สึกอึดอัดนั้นไหม?”

“ไม่ว่าฉันจะทําอะไร ไม่ว่าจะดีหรือร้าย คนรอบข้างก็จะชื่นชมในความยิ่งใหญ่ของฉันเสมอ พวกคุณเข้าใจความรู้สึกที่มีแต่ความไม่จริงใจนั้นไหม?”

“เงินค่าขนมทุกเดือนอาจเป็นความพยายามตลอดทั้งชีวิตของคนธรรมดาทั่วไป พวกคุณเข้าใจความรู้สึกของการไม่มีเป้าหมายในชีวิตหรือไม่?”

“แม้ว่าฉันจพพยายามมากแค่ไหน แต่บางคนก็มักจะบอกว่าฉันเป็นลูกเศรษฐีที่พึ่งพาแต่เงินของพ่อแม่ พวกคุณเข้าใจความรู้สึกที่ไร้อํานาจนั้นไหม?”

“คนรวยจะต้องมีความสุข เพราะซื้อทุกอย่างที่พวกคุณต้องการได้งั้นหรือ?”

เมื่อมาถึงจุดนี้ ดวงตาของหลิงเซียวพลันเปลี่ยนเป็นสีแดงและเริ่มเอ่อคลอด้วยน้ำตา

เมื่อดูจากท่าทางของหลิงเซียวแล้ว ดูเหมือนว่าน้ำตาของเขาจะพร้อมหลั่งออกมาได้ทุกเมื่อ

ในเวลานี้หลิงเซียวรู้สึกว่าเขาถูก มาร์ลอน แบรนโด และ ทอม แฮงส์ เข้าชิงรางวัลออสการ์จะเป็นของใครไปได้ถ้าไม่ใช่ของเขา!

บรรยากาศในห้องเรียนพลันเปลี่ยนไปในทันที

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ของเหล่านักเรียนก็เปลี่ยนทิศทาง

“เฮ้อ ชีวิตของคนรวยไม่จําเป็นต้องมีความสุขเสมอไป”

“ก็จริง ชีวิตแบบนั้นน่าจะสูญเสียแรงจูงใจไปจนหมดใช่ไหม?”

“พวกเราไม่ควรถูกบดบังความสามารถและความพยายามโดยบรรพบุรุษของเรา แต่หลิงเซียว…”

“การจะได้อะไรมามันก็มีราคาที่ต้องจ่าย บางทีนี่อาจเป็นราคาของมัน”

“…”

หลิงเซียวกล่าวออกมาอย่างแช่มช้าว่า “ความสุขของคนรวยคือสิ่งที่คนจนไม่สามารถจินตนาการได้”

“บางสิ่งบางอย่างไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน เพราะมันต้องใช้เงินเป็นจํานวนมาก”

เสียงซุบซิบนินทาทั้งหมดพลันหายไป ทุกคนเบิกตากว้างและจ้องมองไปที่หลิงเซียว นายคือปีศาจเหรอ? !

เมื่อหลิงเซียวเห็นดังนั้นก็กล่าวออกมาด้วยสีหน้าที่ไร้เดียงสาว่า “มีอะไรเหรอ? มันไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ? ”

อาจารย์และนักเรียนไม่สามารถโต้แย้งได้ เพราะหลิงเซียวพูดถูกทั้งหมด แล้วท่าทางที่เศร้าโศกและโกรธเคืองก่อนหน้านี้ของนายมันคืออะไร!

พวกเขาสัมผัสได้ถึงความโหดร้ายของสังคมนี้อย่างสุดซึ้ง และยังสัมผัสได้ถึงความสิ้นหวังอีกด้วย!

อาจารย์ปรุงยายังคงบรรยายบทเรียนนี้ต่อในบรรยากาศที่แปลกประหลาดนี้ บทเรียนที่เขาบรรยายคือการสกัดกลั่นเม็ดยาลมปราณโลหิตขั้นต้น

“ติ้ง! ระบบตรวจพบทักษะการปรุงยาที่ไม่รู้จัก โฮสต์ต้องการเรียนรู้หรือไม่? ”

หลิงเซียวกําลังรอช่วงเวลานี้อยู่ เขาตอบทันที “เรียนรู้!”

“ตั้ง! ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่เชี่ยวชาญทักษะการปรุงยาระดับต่ำ “หัวตัน” ระดับความชํานาญในปัจจุบันคือระดับเริ่มต้น”

หลิงเซียว เบ้ปาก ชื่อของทักษะการปรุงยาระดับต่ำนี้ช่างตรงไปตรงมาจริงๆ

ยี่สิบนาทีต่อมา อาจารย์ปรุงยาก็สอนเสร็จและกล่าวว่า “ต่อไปพวกเธอจะต้องฝึกฝีมือด้วยตัวเอง จําไว้ให้ดีว่าต้องระมัดระวังให้มาก!”

กลุ่มนักเรียนพยักหน้า และหลังจากนั้นก็มีคนมองไปที่หลิงเซียวอย่างมีเจตนาร้าย เห็นได้ชัดว่าพวกเขากําลังรอดูการแสดงของหลิงเซียว

พวกเขาเรียนทฤษฎีมาหลายครั้งแล้ว แม้ว่าจํานวนครั้งที่พวกเขาปฏิบัติจริงจะไม่มากนัก แต่เมื่อเทียบกับหลิงเซียวแล้ว ไม่ใช่ว่าความสามารถของพวกเขาจะบดขยี้หลิงเซียวจนไม่เห็นฝุ่นเลยหรอกหรือ

“การปรุงยา ไม่ใช่ว่าใครๆก็สามารถเรียนรู้ได้”

“บางคนควรจะรู้จักประเมินความสามารถของตัวเองบ้าง”

“ฮ่าฮ่าฮ่า น่าสนุกดีนะ”

“เย่ปิง เธอควรอยู่ให้ห่างจากเขา ถ้าเตาปรุงยาของเขาระเบิดขึ้นมา มันอาจส่งผลกระทบต่อการปรุงยาของเธอได้”

“คุณชายใหญ่หลิงเซียว ให้เราดูว่าท่านมีความสามารถอะไร”

“….”

เหล่านักเรียนหัวเราะอย่างสนุกสนาน พวกเขาไม่คิดว่าหลิงเซียวจะสามารถสกัดกลั่นเม็ดยาลมปรานโลหิตขั้นต้นได้

เม็ดยาลมปราณโลหิตขั้นต้นเป็นยาระดับเริ่มต้นไม่ผิด แต่คนที่ไม่มีพื้นฐานใดๆ และเพิ่งเข้าเรียนได้แค่ 20 นาที จะปรุงยานี้ได้อย่างไร