The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1147 – การต่อสู้ระหว่างซือหยูกับอสูร

　　ราวกับว่าเพลิงเทวะที่ไม่มีทางหยุดยั้งนี้จะฆ่าพวกเขาจหมดในอีกไม่นาน

　　ในตอนนั้นเองคนรอบข้างสัมผัสได้ถึงพลังอันเข้มข้นของห้าธาตุ มันพุ่งออกมาจากรอยแยกมิติขนาดยักษ์บนท้องนภา

　　ภูเขาหลากสีตกลงมาจากรอยแยกมิติมันพุ่งมาที่นี่อย่างรวดเร็ว

　　ก่อนที่ภูเขาจะมาถึงพลังห้าธาตุได้พัดพาเพลิงเทวะที่กำลังจะปะทะเทพกิเลนและคนที่เหลือให้ลอยหายไปราวกับวายุกระหน่ำ

　　ราชาเขตกลางหันไปมองด้วยความเหยียดหยาม

　　 ไม่คิดเลยว่าจะยังมีคนกล้าหยุดข้าในตอนนี้อีก! 

　　เมื่อพวกเขามองภูเขาใกล้ๆ ก็พบหนึ่งคนที่สวมชุดขาวและอีกคนที่สวมชุดดำ ทั้งสองใช้พลังเซียนทั้งหมดที่มีแบกภูเขาห้าธาตุเหนือศีรษะ

　　ฟึ่บ!

　　ต่อมาทั้งสองก็หยุดหน้าเทพกิเลนพวกนางเริ่มใช้ค่ายกลใต้ภูเขาเพื่อวางภูเขาลง

　　พวกนางใช้ค่ายกลโดยการใช้พลังเซียนที่มีในร่างกายตัวเองล้วนๆ

　　ค่ายกลที่ถูกใช้งานเริ่มเข้าปกป้องเทพกิเลนและคนที่เหลือโดยการดูดซับพลังห้าธาตุจากภูเขา

　　 เซียนขาวดำหรือ? 

　　ม่อเทียนฉวนแปลกใจแดนบูรพาที่มักจะอยู่อย่างสงบมาโดยตลอดเลือกที่จะก้าวเข้ามาในสงครามระหว่างพวกนางกับราชาเขตกลงได้อย่างไร? พวกนางไม่รู้สถาการณ์ในตอนนี้หรือ? ต่อให้พวกนางเลือกจะช่วยพวกเขา พวกนางก็หยุดราชาเขตกลางได้ไม่นานนัก

　　เซียนขาวดำไม่หันไปแต่ก็พูดทั้งที่จ้องมองราชาเขตกลางอย่างมุ่งมั่น　　 ราชาแห่งจิวโจวเจ้าบังอาจสมคบคิดกับเผ่าอสูรได้อย่างไร? 

　　หลังจากรวบรวมคนตระกูลบูรพาแล้วพวกนางตัดสินใจเข้าช่วยซือหยู พวกนางหารือกันไม่นานและตัดสินใจกลับไปยังตระกูลบูรพาก่อนเพื่อที่จะย้ายภูเขาห้าธาตุออกมา เมื่อพวกนางาถึงเขตกลาง พวกนางก็พบว่าเทพกิเลนกับซือหยูตกอยู่ในอันตราย

　　 อะไรกัน!เจ้าไม่ควรมาที่นี่! 

　　เทพกิเลนถอนหายใจอย่างหมองหม่น

　　แผนอย่างดีของเขาที่เตรียมมาร้อยปีล้มเหลวไม่เป็นท่าและการมาของเซียนขาวดำจะเพิ่มความสูญเสียยิ่งขึ้นไปอีก

　　สถานการณ์ขณะนี้สิ้นหวังนัก…

　　 พวกเราตายไปแล้วหนหนึ่งความตายมิใช่สิ่งที่พวกข้ากลัวอีกแล้ว! เราจะลากคอราชาเขตกลางไปลงนรกแม้ว่าพวกข้าจะต้องตายไปกับมัน! 

　　เซียนทั้งสองกล่าวและปล่อยพลังห้าธาตุในค่ายกลต่อไป

　　พลังห้าธาตุแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แดนบูรพาทั้งซีกสามารถสัมผัสแรงกดดันจากที่นี่ได้

　　ราชาเขตกลางที่อยู่ใกล้สามารถสัมผัสพลังห้าธาตุได้อย่างชัดเจน

　　หลังจากประสานสายตาเซียนขาวดำตะโกนและยกภูเขาห้าธาตุขว้างใส่ราชาเขตกลาง

　　มันเหมือนกับพวกนางขว้างมันออกไปเฉยๆ แต่แท้จริงแล้วพวกนางใช้พลังเซียนทั้งหมดออกมาจนหมด พวกนางล้มลงกับพื้นและเกือบจะสลบเพราะพลังเซียนทั้งหมดได้หมดไปแล้ว

　　การจู่โจมของพวกนางไม่ใช่พลังที่เล็กน้อยเลย

　　 ศึกษามันมาหลายปีเราได้แค่โยนภูเขาห้าธาตุออกมาเป็นอาวุธ หวังว่ามันจะได้ผล! 

　　ครืน….　　แสงตระการตาหลากสีสันพุ่งออกมาจากใต้ภูเขาที่ลอยออกไปราชาเขตกลางถูกแสงปกคลุม

　　ราชาเขตกลางพยายามหลบการโจตีแต่เขาก็ช้าลงเพราะพลังมหาศาลของห้าธาตุ สุดท้ายภูเขาห้าธาตุก็ปะทะกับศีรษะของเขาตรง ๆ

　　พลังอันน่ากลัวของห้าธาตุเข้าปะทะไปพร้อมกับภูเขา

　　เซียนขาวดำตาลุกวาวไปพร้อมกับเทพกิเลนหรือว่าการโจมตีจะได้ผล?

　　นี่คือภูเขาที่เคยใช้สังหารเทพมาก่อนถ้าหากมันได้ผล มันจะต้องทรงพลังจนน่ากลัว

　　แต่ทุกคนก็ต้องใจหายเมื่อเห็นภาพต่อมา

　　ราชาเขตกลางยกภูเขาห้าธาตุด้วยมือเดียว!

　　เขายิ้มเหยียดหยาม

　　 ถ้าเจ้าเป็นเซียนขั้นสองข้าคงจะต้องระแวงพวกเจ้าอยู่บ้าง น่าเวทนานัก! พลังเซียนขั้นหนึ่งสองคนมีไม่ถึงหนึ่งในสิบของเซียนขั้นสอง! 

　　หลังจากวางเขาห้าธาตุลงเขาแสยะยิ้ม

　　 ถึงเวลาจบการต่อสู้อันไร้ความหมายแล้วข้าจะฆ่าใครก่อนดีล่ะ? 

　　เขาพูดและเหลือบมองเหล่าเซียนที่กำลังบาดเจ็บ

　　จักรพรรดิผีที่ไม่อยากจะเสียศักดิ์ศรีตะโกนอย่างเย็นชา

　　 ฆ่าพวกข้าซะและข้าจะไม่มีวันขอความเมตตาจากเจ้า! 

　　เพราะจักรพรรดิผีรู้ว่าราชาเขตกลางจะไม่มีวันเมตตาแม้พวกเขาจะขอความเมตตา

　　ราชาเขตกลางมองจักรพรรดิผีและพูดอย่างเย็นชา

　　 หากเจ้าอยากตายข้าก็จะทำให้เจ้าตายก่อน! 

　　พรึ่บ! 　　เพลิงเทวะพุ่งออกมา

　　แต่เป้าหมายของเพลิงเทวะหาใช่จักรพรรดิผีแต่เป็น…ซือหยู!

　　 เจ้าเด็กบัดซบข้าต้องฆ่าเจ้าก่อน ข้าจะได้สบายใจได้! 

　　ราชาเขตกลางยิ้มอย่างดุร้าย

　　จักรพรรดิผีชักสีหน้าทันทีเขาก้าวไปขว้างซือหยูอย่างไม่ลังเลเพื่อที่จะหยุดเพลิงเทวะให้ซือหยู

　　พรึ่บ!

　　ร่างจักรพรรดิผีลุกไหม้เป็นเถ้าถ่านดวงวิญญาณที่ล้อมรอบด้วยพลังผีหนีออกจากเพลิงเทวะ

　　ถึงอย่างนั้นดวงวิญญาณของจักรพรรดิผีก็ยังอยู่ขวางหน้าซือหยูและพยายามปกป้องเขาในจังหวะสุดท้าย

　　ราชาเขตกลางแสยะยิ้มเหยียดหยาม

　　 น่าประทับใจจริงๆ! แต่คนทรยศอย่างเจ้าสมควรตายอย่างไร้หลุมฝัง!  　　เขาขว้างหอกยักษ์จากเพลิงเทวะออกมา

　　 ไม่นะ! 

　　 ระวัง! 

　　ม่อเทียนฉวนเจี๋ยนอู๋เชิง และเซียนขาวดำเบิกตากว้าง

　　หอกเพลิงเทวะนี้จะต้องฆ่าจักรพรรดิผีอย่างแน่นอน!

　　จักรพรรดิผียิ้มอย่างไม่เกรงกลัว

　　 ราชาเขตกลาง!เจ้าจะไม่ได้อะไรกลับไปเลย! 

　　เมื่อได้ยินเสียงคำรามอย่างไร้ความกลัวราชาเขตกลางขมวดคิ้วเพราะไม่เข้าใจสาเหตุที่จักรพรรดิผีทุ่มเทในการช่วยเหลือจิวโจว ที่นี่ไม่ใช่ดินแดนของเหล่าภูติผี จำเป็นหรือที่จะต้องสละชีวิต?

　　 ไอ้โรคจิตเอ้ย! 

　　ราชาเขตกลางละสายตาเขาเชื่อว่าจะไม่มีใครหยุดเขาให้เผาจักรพรรดิผีและซือหยูให้เป็นเถ้าถ่านได้ในตอนนี้　　แต่ทันใดนั้นเองราชาเขตกลางก็รู้สึกได้ว่าเขาหัวใจหยุดเต้นเขาสัมผัสบางอย่างที่ทำให้ไม่สบายใจอย่างชัดเจน!

　　เขาไม่ได้สัมผัสความไม่สบายใจนี้ตั้งแต่ที่ขึ้นมาเป็นเซียนแล้ว!

　　พันปีก่อนตอนที่เขาเป็นอสูรเนรมิตรขั้นสูงสุด เขาได้ไปผจญภัยในโลกอันว่างเปล่า ที่นั่น มีสัตว์ป่าที่มีพลังเซียนขั้นแรกพบเขาและเริ่มตามล่าเขา นั่นคือครั้งสุดท้ายที่เขาสัมผัสความรู้สึกนี้

　　สัตว์ป่าตัวนั้นไล่ล่าเขาตลอดสามวันสามคืน!

　　ตลอดสามวันนั้นเขาพยายามสุดชีวิตเพื่อที่จะเอาตัวรอดในทุกลมหายใจ เพราะเขาถูกไล่ตามอย่างไม่ลดละ

　　ความกลัวตายในครั้งนั้นหลอกหลอนเขามาหลายร้อยปี!

　　หลังจากผ่านเรื่องนั้นมาหลายปีความทรงจำอันน่ากลัวนั้นก็เลือนหายจากเขาไปบ้าง　　ต่อมาเมื่อเขาได้เห็นเซียนเขาก็กลับไปยังที่นั่นและฆ่าสัตว์ป่าตัวนั้น จากนั้นความไม่สบายใจที่สะสมมานานก็หายไปในที่สุด

　　เขาไม่ได้สัมผัสความรู้สึกนี้มาอีกพันปีหลังจากนั้น

　　แต่ความรู้สึกเดิมที่เขาเกือบลืมไปแล้วได้เข้ามาสู่จิตใจของเขาอย่างไร้สัญญาณเตือน

　　เขารู้สึกว่าสัตว์ป่าที่เขาเคยฆ่าได้กลับมาอีกครั้งราวกับว่าตอนนี้มันกำลังอ้าปากอยู่ข้างหลังเขาด้วยความหิวโหย

　　ราชาเขตกลางตัวสั่นอย่างไม่รู้ตัวหัวใจเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง เขาหันไปมองด้วยความกลัว

　　ด้านหลังเขาหาใช่สัตว์ป่าแต่เป็นชายที่จ้องมองเขาอย่างเยือกเย็น

　　ต่อหน้าสายตาดำสนิทของชายผู้นี้ราชาเขตกลางรู้สึกเหมือนถูกสัตว์ป่าจ้องมอง เขาหัวใจหยุดเต้นไปอีกครั้ง จากนั้นเขาก็พูดทั้งที่มือและเท้าสั่น　　 ซือ…หยู! 

　　ซือหยูพูดอย่างใจเย็น

　　 เวลาดีนัก!มันเกิดขึ้นในวันที่เก้าพอดิบพอดี! 

　　วิบัติผู้คนเกิดขึ้นแล้ว

　　ต่อหน้าเพลิงเทวะที่กำลังถาโถมซือหยูก้าวออกมาจากใจเย็น

　　จากนั้นสุริยาดำสนิทเก้าดวงก็ปรากฏที่อกซือหยูราวกับชุดเกราะเพลิงเทวะที่ถาโถมมิอาจทำลายการป้องกันของดวงตะวันทั้งเก้าได้

　　ซือหยูสามารถดูดซับสายโลหิตสุดท้ายของเทพบ่มเพาะได้ทันเวลาพอดีตอนนี้เขากลายเป็นเซียนขั้นสูงสุดแล้ว

　　ด้วยพลังระดับนี้เขาสามารถใช้ภาพเขียนทัณฑ์ภูติได้ มันทำให้เขาใช้ดวงสุริยาที่เหลือได้อย่างง่ายดาย

　　วิบัติสายฟ้าขนวิหคของซือหยูกับเพลิงเทวะของราชาเขตกลางมีพลังพอๆ กัน　　ราชาเขตกลางต้องหายใจเข้าลึกเพื่อทำใจให้สงบลงเขาปล่อยเพลิงเทวะออกมาล้อมรอบซือหยูทั้งตัว

　　แต่เพลิงเทวะก็ทำอันตรายซือหยูไม่ได้เลยเขาก้าวออกมาจากกลุ่มก้อนเพลิงเทวะและพูดต่อหน้าราชาเขตกลาง

　　 เจ้ามีพลังอื่นอีกหรือไม่? 

　　 ตายไปสักทีเถอะ! 

　　ราชาเขตกลางปล่อยหมัดใส่ซือหยูมันเต็มไปด้วยพลังเทพอสูร

　　หมัดอสูรใหญ่เท่าภูเขาลูกเล็กเข้าบดขยี้มนุษย์ร่างเล็กด้วยพลังมหาศาลมิติถึงกับเกิดรอยแยกหลายรอย

　　ปั้ง!

　　พื้นสั่นเล็กน้อยเมื่อหมัดปะทะกับซือหยู

　　ม่อเทียนฉวนกับคนที่เหลือเบิกตากว้างเพื่อมองดูซือหยูอย่างตาไม่กระพริบ

　　เมื่อฝุ่นควันสลายพวกเขาโล่งใจกับสิ่งที่ได้เห็น　　ภายใต้หมัดอสูรซือหยูยืนตรงตระหง่าน ดัชนีเดียวในมือขวาของเขาแตะกลางหมัดอสูรพอดี

　　ดัชนีของซือหยูที่ไม่ต่างจากดัชนีมนุษย์ธรรมดาได้มีสีทองอันหาได้ยากเกล็ดสีทองเผยให้เห็นเล็กน้อย

　　ซือหยูตะโกน

　　 แหลกไปซะ! 

　　ตู้ม!

　　ดัชนีที่มีพลังอันน่ากลัวของเขาทำให้เซียนทุกคนที่นี่หวาดผวามันสร้างลำแสงทะลวงผ่านหมัดอสูร ผ่านแขน และผ่านไหลบ่ของราชาเขตกลาง ลอยมาที่ข้างหัว

　　ปั้ง!

　　ลำแสงพุ่งผ่านไปคนได้ยินเสียงระเบิดตลอดทาง หมัดและแขนของราชาเขตกลางแหลกละเอียดเพราะแรงระเบิด

　　เกิดบาดแผลแหวะหวะที่หัวด้านขวาของราชาเขตกลางเห็นกะโหลกจากบาดแผลนี้ได้เลย

　　ซือหยูทำให้ราชาเขตกลางบาดเจ็บได้โดยใช้แค่ดัชนีเดียวหรือ?

　　แม้แต่ม่อเทียนฉวนก็มิอาจทำให้ราชาเขตกลางเป็นแบบนี้ได้ง่ายๆ!

　　 ข้าไม่คิดว่านี่คือพลังของเซียนขั้นสูงสุดเลย! 

　　จักรพรรดิผีตัวสั่นเล็กน้อยเมื่อเห็นลำแสงสีทองที่หายไปจากท้องฟ้า

　　ม่อเทียนฉวนพูดอย่างเคร่งเครียด

　　 ไม่ใช่พลังระดับนั้น!ข้าสัมผัสกลิ่นอายเทพมังกรในลำแสงได้! 

　　ในเก้าวันที่ผ่านมาสายในมังกรทั้งสิบผสานเข้าร่างซือหยู เขาได้กายาเก้ามังกรมาครอง

　　ราชาเขตกลางตกตะลึงเขาไม่คิดเลยว่าเขาจะเสียเปรียบในการเผชิญหน้าตรง ๆ กับซือหยู!

　　 มันยังไม่จบหรอก!  　　ราชาเขตกลางตะโกนพร้อมกระทืบเท้าขนาดยักษ์ของเขา

　　เวลานี้ราชาเขตกลางยังมีความรู้สึกว่าซือหยูคือมดปลวกที่เขาสามารถเหยียบย่ำจนตายได้ตลอดเวลา

　　เขาจะยอมรับการที่ตนต้องเทียบเท่ากับมดปลวกได้อย่างไร?

　　 แหลกไปซะ! 

　　ซือหยูพูดคำเดิมอีกครั้งเขาวาดหมัดซัดใส่เท้าอสูร หมัดของเขาปกคลุมไปด้วยเกล็ดสีทอง

　　ลำแสงสีทองอีกสายพุ่งออกมาจากหมัดมันทะลวงเท้าและขาขวาของราชาเขตกลางไป จากนั้นลำแสงก็ทะลุไปถึงคอของราชาเขตกลาง!

　　��