The Divine Nine Dragon Cauldron – ตอนที่ 1184 – เตรียมรับมือ

DND.

　　ซือหยูออกจากมุกวิญญาณเก้าหยกตอนนี้เขามีหอกจากพลังปีศาจเป็นตัวช่วย เขามีศรทลายฟ้า ผีเสื้อโกลาหล และเทพไม้

　　แต่เทพไม้นั้นเอาชนะได้เพียงว่าที่เทพขั้นต้น

　　 นี่ยังห่างไกลจากคำว่าพอ! 

　　ซือหยูคาดเดามียอดฝีมือแข็งแกร่งมากมายในโลกเทพกระเรียน แต่ต่อหน้าว่าที่เทพ จำนวนหาใช่ความได้เปรียบแต่เป็นการเสียเปรียบ

　　มือสังหารจะเข้าถึงตัวเขาโดยการแฝงตัวกับกลุ่มคน

　　แม้ซือหยูจะเป็นเทพเขาก็ไม่มีคนรับใช้มากนัก

　　เขาต้องพึ่งตัวเอง!

　　เขานึกขึ้นได้ซือหยูเรียกลูกไฟสีม่วงออกมาหลายลูก ด้านในลูกไฟนี้มีหยดไผ่เงินกล้วยไม้สวรรค์หลอมอยู่

　　เขายังเหลือมันอีกหกหยดมากพอที่เขาจะตีกระบี่อีกหกเล่ม

　　ในโลกจิวโจวไม่มีใครตีสมบัติภูติขึ้นมาได้ยกเว้นกิเลนน้อย แต่มันจะเป็นเรื่องง่ายในโลกพันธมิตรบูรพา!

　　โลกของเทพแห่งอุปกรณ์ถูกสร้างโดยเทพที่ตีอุปกรณ์ได้ดีมีปรมาจารย์มากมายในโลกใบนั้น ซือหยูสามารถขอให้พวกเขาตีดาบให้ได้โดยง่าย

　　ครึ่งวันต่อมาเหอหลูจูเดินมาหาซือหยู

　　 เทพขนนกท่านจะไปจากที่นี่หรือ? 

　　ซือหยูพยักหน้า

　　 ใช่!ข้าอาจจะไปแค่คืนเดียว หรืออาจจะหนึ่งเดือน! 

　　หลังพูดคุยกับเหอหลูจูสักครู่ซือหยูออกเดินทางไปยังโลกของเทพแห่งอุปกรณ์

　　เขาจะใช้เวลาห้าถึงหกวันกว่าจะถึงที่หมายแม้จะใช้ประตูมิติเทวะ

　　หลังจากซือหยูออกเดินทางสตรีวัยกลางคนหน้าตางดงามปรากฏตัวที่ตลาดในเมืองชายแดนโลกเทพกระเรียน

　　ทุกคนที่กำลังวุ่นวายในตลาดอันคับคั่งมิได้สนใจสตรีอันน่ารักอย่างนางแม้จะเดินผ่านก็ไม่มีใครสนใจนางเลย

　　ดูเหมือนทุกคนเมินนางไปหมด

　　ที่ร้านอาหารในตลาดเจิ้งหยวนชิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

　　 นางเป็นว่าที่เทพนางน่าจะกำลังใช้วิชาปิดบังตัว ผู้คนถึงไม่สนใจนางแม้นางจะอยู่ตรงหน้า ข้าไม่รู้เลยว่านางเรียนวิชานั้นมาจากไหน! 

　　ปู้หลูยี่ที่นั่งตรงข้ามกับเจิ้งหยวนชิงเหลือบมองสตรีคนนั้นและก็เป็นตามคาด เมื่อเขาพยายามจะจ้องมองนาง ภาพที่เขาได้เห็นกลับถูกสะท้อนกลับมา

　　เขาพยายามหลายครั้งแต่ก็ล้มเหลวในการมองนางให้ชัดเจน

　　 ชิ!ถ้าหากนางเป็นมือสังหาร นางจะต้องแกร่งมากแน่! 

　　ปู้หลูยี่พูดอย่างไม่คิดอะไร

　　 เจิ้งหยวนชิงพยัหน้าเบาๆ 

　　 เจ้าเจอตัวคังเตี้ยยี่หรือไม่? 

　　ปู้หลูยี่พยักหน้าตอบ

　　 ตอนเขาออกจากตระกูลเทพกระเรียนเขาหายตัวในทันทีเพื่อหนีจากการถูกตระกูลเทพกระเรียนสังหาร เขาไม่ได้กลับโลกเทพตำราแต่ไปที่โลกแห่งเทพอุปกรณ์ ข้าคิดว่าเขากำลังเก็บตัว! 

　　เจิ้งหยวนชิงตอบ

　　 อืมไปที่โลกใบนั้นกันเถอะ เขาคือผู้รอดชีวิตจากโลกจิวโจว ข้าพนันว่าเขาต้องรู้เรื่องฉินคั่ว! 

　　 หยวนชิงทำไมเจ้าถึงกังวลเรื่องฉินคั่วนัก? 

　　ปู้หลูยี่ถามด้วยความสับสนตามปกติ หัวหน้าผู้คุมกฎอาวุโสมักจะไม่สนใจคดีเล็ก ๆ เช่นนี้

　　เจิ้งหยวนชิงไม่กล้าบอกเขาถึงความจริงที่อยู่เบื้องหลังภารกิจโลกจิวโจวนางแสร้งโมโห

　　 ผู้คุมกฎตายที่นั่นนะ!หากฆาตกรไม่ถูกลงโทษ พวกนอกรีตจะเหิมเกริม! 

　　ปู้หลูยี่พูดตาม

　　 จริงด้วย!ผู้คุมกฎสูงส่ง แต่ก็ยังมีบางคนกล้ามาดูถูกพวกเรา! 

　　เขาพูดพลางคิดถึงซือหยูที่ท้าทายเขาโดยการปฏิเสธไม่ให้เขาพบ

　　 เอ๋…ก็จริง!เจ้าพูดถูก! 

　　เจิ้งหยวนชิงพูดด้วยความรู้สึกผิด

　　…

　　หกวันต่อมาในโลกเทพอุปกรณ์

　　ตามข้อมูลที่ซือหยูได้มาโลกเทพอุปกรณ์นั้นมีปรมาจารย์ช่างสี่คนที่อยู่กันคนละทิศทางของโลก

　　ปรมาจารย์ตะวันออกมีนามหวังยุ่นเสวียนเขาคือคนที่เก่งที่สุด มีเพียงเทพในโลกใบนี้เท่านั้นที่จะเทียบวิชาช่างฝีมือของเขาได้

　　เขาขึ้นชื่อในด้านการตีอุปกรณ์คุณภาพสูงอย่างรวดเร็ว

　　เวลานี้ซือหยูกำลังไม่มีเวลา!

　　และหวังยุ่นเสวียนที่มีชื่อเสียงที่สุดก็ไม่อยากจะเสียเวลาตีอุปกรณ์ง่ายๆ ด้วย

　　แต่หวังยุ่นเสวียนนั้นจุกจิกยิ่งกว่านั้นสิ่งที่เขาจะตีมิได้แต่ท้าทายเท่านั้น แต่มันต้องเป็นสิ่งที่ทำให้เขาตื่นเต้นด้วย มิเช่นนั้นเขาจะปฏิเสธลูกค้าไม่ว่าจะเสนอเงินเท่าไหร่ก็ตาม

　　อุปนิสัยของเขาคาดเดาไม่ได้

　　การตีกระบี่หกเล่มให้ซือหยูเป็นเรื่องยากแต่ก็ไม่มีใครรู้ว่ามันจะเข้าตามเงื่อนไขของหวังยุ่นเสวียนหรือไม่

　　หลังจากคิดอย่างละเอียดซือหยูก็ได้ไปที่ตำหนักของหวังยุ่นเสวียน

　　หลายคนรอพบหวังยุ่นเสวียนอยู่นอกตำหนักซือหยูที่ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมิได้เปิดเผยตัวตนเทพขนนก เขาเลือกยืนต่อแถวอย่างเงียบงันเช่นคนอื่นที่รอการต้อนรับจากหวังยุ่นเสวียน

　　 ในวันนี้ท่านอาจารย์จะตีสมบัติภูติขั้นกลางเท่านั้น! 

　　หวังยุ่นเสวียนกำลังจะพบลูกค้าและศิษย์คนหนึ่งของเขาก็ตะโกนเสียงดังหลังเดินออกมาจากประตู

　　เมื่อได้ยินเสียงตะโกนแทบทุกคนเดินออกจากแถวทันที

　　ล้อกันเล่นหรือ?ตีสมบัติภูติขั้นกลางไม่ใช่เรื่องง่าย! ทั้งเงินและทรัพยากรมันเหนือกว่าสมบัติภูติชั้นต่ำเป็นสิบเท่า!

　　พวกเขาไม่แปลกใจเพราะหวังยุ่นเสวียนมักจะทำแบบนี้เมื่อเขาอารมณ์ดี เขาจะบอกให้ศิษย์มาประกาศเงื่อนไขที่ลูกค้ารับไม่ได้ เพื่อที่เขาจะได้ไล่ลูกค้ากลับไป

　　ไม่นานคนอื่นที่เรียงแถวอยู่ก็หายไปหมด

　　ศิษย์ที่เห็นซือหยูถาม

　　 เจ้าจะตีสมบัติภูติชั้นกลางหรือ? 

　　ซือหยูส่ายหน้า

　　 ไม่ใช่แค่สมบัติภูติชั้นต่ำหกชิ้นเท่านั้น! 

　　ศิษย์หวังยุ่นเสวียนส่ายหัวไร้เส้นผมน้อยๆ ของเขา

　　 โปรดกลับไปเถอะ!วันนี้ท่านอาจารย์ไม่อยากจะตีอะไรเลย! 

　　ซือหยูตอบด้วยรอยยิ้ม

　　 ข้าว่าอาจารย์เจ้าจะออกมาเจอข้าไปบอกเขาว่าข้ารออยู่! 

　　ศิษย์หัวล้านยิ้มแห้งๆ

　　 นี่เจ้า!เจ้ามีปัญหาอะไรกัน? ช่วงนี้อาจารย์ข้าไม่ได้ตีอะไรน่าสนุกเลย อารมณ์เขาไม่ดีอยู่เสมอ ถ้าเจ้าไม่กลัวว่าของเจ้าจะพัง ข้าจะให้เจ้าเข้าไป! 

　　 หึหึ!ถ้าอาจารย์เจ้ารู้ว่าข้าเป็นใคร ข้าว่าเขาคงจะอารมณ์ดีขึ้นนะ! 

　　ศิษย์หัวล้านสับสนกับท่าทีของซือหยูเขาถาม

　　 เจ้าเป็นใครกันล่ะ? 

　　 ซือหยู!อืม…เรียกข้าว่าเทพขนนกก็ได้! 

　　ศิษย์หัวล้านตกใจ

　　 ท่านคือเทพขนนกรึ? 

　　 อาจารย์เจ้าคงจะสนใจการมาเยือนของข้าแล้วล่ะ! 

　　ซือหยูพูด

　　แต่ศิษย์หัวล้านกับมีสีหน้าหม่นหมองเขาพูด

　　 ข้าว่าท่านรีบกลับไปเดี๋ยวนี้จะดีกว่าท่านอาจารย์พูดร้าย ๆ กับท่านหลายเรื่องนักในไม่กี่วันที่ผ่านมานี้! 

　　หืม…ซือหยูงุนงงเรื่องข้ารึ?

　　 ไม่เป็นไร!บอกเขาว่าถ้าหากไม่มารับข้าในสิบนาที ข้าจะไปหาปรมาจารย์คนอื่น! 

　　เมื่อได้ยินเช่นนั้นศิษย์หัวล้านจึงเข้าไปหาหวังยุ่นเสวียน

　　หวังยุ่นเสวียนอายุราวห้าสิบปีพลังของเขาไม่ได้มากนัก แต่ไม่เหมือนกับปรมาจารย์ช่างคนอื่นที่มีร่างกายกำยำ เขาค่อนข้างหล่อเหลาและดูสง่า

　　หลังจากได้ฟังเรื่องจากศิษย์หวังยุ่นเสวียนลุกขึ้นซัดหมัดลงบนโต๊ะตรงหน้า เขาตะโกนด้วยความโมโห

　　 มารดามันเถอะกล้าดียังไงถึงมาหาข้า? ข้าเกลียดมันเพราะมันไม่ชวนข้าร่วมแผนชิงตำแหน่งเทพ นั่นมันเรื่องน่าตื่นเต้นไม่ใช่หรือยังไง! 

　　ศิษย์หัวล้านอ้าปากค้าง

　　‘บ้าน่า!ข้ารู้แล้วว่าทำไมท่านอาจารย์ถึงเอาแต่ก่นด่าซือหยู เขาไม่ชอบใจเพราะซือหยูไม่ขอให้เขาร่วมแผนด้วยนี่เอง!’

　　เขาคิด