เหตุใดยักษ์ทะเลขมถึงมาที่เมืองชมทะเลกัน?
ทีแรกซือหยูคิดว่าสาเหตุที่ยักษ์ทะเลขมปรากฏตัวขึ้นฝั่งเพราะเขาเอะอะวุ่นวาย
แต่ทำไมยักษ์ถึงเปลี่ยนเป้าหมายและไปที่เมืองชมทะเลในทิศตรงข้ามแทนเล่า?
อะไรทำให้ยักษ์ทะเลขมเปลี่ยนเป้าหมายกัน?
ขณะที่ซือหยูกำลังคิดตัวประหลาดเล็ก ๆ ที่เต็มไปด้วยขนก็ร่วงลงมาจากฟ้าดั่งดาวตก
เจ้าตัวเล็กนี้ดูเฉลียวฉลาดมันบินมาที่ซือหยู
ปั้ง!
กองไฟถูกกระแทกใส่หลุมขนาดยักษ์เกิดขึ้นบนพื้น
ซือหยูมองสิ่งที่ตกมาจากฟ้าและพบว่ามันเป็นสิ่งที่คล้ายจิ้งจอกขาวไม่ก็สุนัขมันนอนอยู่ในหลุม มันมีขาที่สั้น ขนสีขาว และดวงตาสีดำที่ดูน่ารัก
ชาเอ๋อหายตกใจและตะโกนด้วยความแปลกใจ
ว้าว!นั่นมันตัวอะไรน่ะ? มันน่ารักมากเลย!
นางพยายามจะสัมผัสแต่เฉียนจุนก็รีบตะโกนหยุดนาง
หยุดนะ!
เจ้าตัวเล็กนี้ตกลงมาจากฟ้าพร้อมกับโลหิตเทพแต่ขนของมันมิได้เปื้อนโลหิต ยิ่งไปกว่านั้น เฉียนจุนที่เป็นอสูรยังไม่เคยเจอสิ่งนี้ในแดนอสูรมาก่อน
สิ่งที่ไร้พิษภัยอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้!
ซือหยูจ้องมองเจ้าตัวเล็กสีขาวเขาหรี่ตามองมันด้วยจิตสังหาร
เมื่อครู่เขาเห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันหล่นมาจากฟ้าไกลจากพวกเขา แต่เมื่อมันเห็นพวกซือหยู มันก็เปลี่ยนทิศทางในการตกมาใกล้พวกเขาแทน
ฟึ่บ!
เจ้าตัวสีขาวที่กระแทกพื้นอย่างแรงมิได้มีรอยแผลบนกายมันกระโดดขึ้นและเริ่มวิ่งเข้าไปในป่าลึกด้วยขาสั้น ๆ ทั้งสี่ของมัน
ซือหยูฉีกยิ้ม
ไอ้บ้านี่!เจ้าสัตว์ชั่ว! มันพยายามจะลวงศัตรูมาหาพวกเรา!
ดูเหมือนว่าเจ้าตัวเล็กสีขาวนี่กำลังหนีจากบางสิ่งบางอย่าง
มันเลือกที่จะตกลงใกล้พวกซือหยูเพราะมันอยากจะล่อให้ศัตรูมาเจอเขาแทน
เฉียนจุนขมวดคิ้ว
ข้ารู้แล้วมีบางอย่างไล่ตามมันอยู่ มันพยายามจะใช้พวกเราเพื่อขวางทางศัตรู! ช่างน่าขันนัก! ท่านราชาอสูร ข้าขอจับมันเอง!
เฉียนจุนชักกระบี่สั้นทมิฬขว้างใส่มันทันทีกระบี่สั้นพุ่งไปโดนขาหลังของเจ้าตัวเล็กด้วยกำลังมหาศาลของสมบัติอสูรขั้นกลาง
แต่เฉียนจุนตกใจมากเพราะเจ้าตัวเล็กเตะกระบี่สั้นกลับมาด้วยขาหลังของมันโดยไม่เหลียวหลัง
กระบี่สั้นมิอาจได้แม้แต่ขนเส้นเดียวของเจ้าตัวเล็กกลับมา
อะไรกัน…
เฉียนจุนตกตะลึงเขาใช้พลังหกในสิบส่วนของตัวเอง ซึ่งนั่นมากพอที่จะทำให้เซียนขั้นสองบาดเจ็บสาหัส เจ้าตัวเล็กนั่นมีพลังเท่าใดกันแน่?
เฉียนจุนเก็บกระบี่สั้นคืนด้วยความอับอายจากนั้นเขาก็พุ่งเข้าไปพร้อมกับตะโกนด้วยความโมโห เขาคว้าเจ้าตัวเล็กด้วยมือ
หยุดนะ!ไอ้สัตว์ชั่ว!
แต่เจ้าตัวเล็กไม่ได้หวาดกลัวแม้แต่น้อยมันหันกลับมาแยกเขี้ยวเย้ยหยันพลางร้องเสียงแหลม มันถีบเฉียนจุนด้วยขาหลัง
เฉียนจุนผู้เป็นเซียนขั้นสามกระเด็นถอยโดยเจ้าตัวเล็กที่ดูไร้พิษสงเขากระอักเลือดออกมา เสียงกระดูกแตกดังลั่นจากอก กระดูกอกของเขาหัก
เจ้าตัวเล็กร้องเสียงแหลมมาอีกสองหน
เจ้าตัวเล็กเงยหน้าจ้องซือหยูและพรรคพวกด้วยความเหยียดหยาม
จากนั้นมันก็หันกลับไปวิ่งเข้าสู่ป่าลึกด้วยความหยิ่งผยอง
แต่ลำแสงสีเงินได้พุ่งเข้าไปหามันแล้ว
เจ้าตัวเล็กโต้กลับแสงสีเงินด้วยขาหน้าอย่างไม่ลังเลแสงสีเงินปะทะกับเจ้าตัวเล็กตรง ๆ
เจ้าตัวเล็กกรีดร้องมันปัดกระบี่อย่างง่ายดายและกำลังจะหนีไป แต่ในตอนนั้นเองมันก็หยุดมองตรงหน้าด้วยความกังวล
แท้จริงแล้วข้างหน้ามันยังมีกระบี่สีเงินอีกแปดเล่มถ้าหากมันวิ่งต่อไป มันจะติดอยู่ในค่ายกลกระบี่
ในจังหวะนั้นเจ้าตัวเล็กบิดตัวหลบได้อย่างน่าอัศจรรย์และหนีพ้นจากค่ายกลกระบี่ได้อย่างเหลือเชื่อ
จากนั้นเจ้าตัวเล็กก็หันกลับมามองข้างหลังอีกครั้งมันถึงกับชี้พื้นด้วยอุ้งเท้าแสดงความดูถูก
แต่เสียงของซือหยูก็แล่นมาถึงหูของเจ้าตัวเล็กในต่อมานั้นเอง
น่าสนุกนี่!เจ้าสัมผัสเพลงกระบี่เก้าสุริยาได้ล่วงหน้า สัมผัสเจ้าดีกว่าพวกว่าที่เทพเสียด้วยซ้ำ!
เจ้าตัวเล็กตัวแข็งทื่อเมื่อได้ยินเสียงซือหยูมันหันมาเห็นซือหยูมาหยุดอยู่ตรงหน้ามันซะแล้ว
มันพุ่งมาข้างหน้าพยายามจะพุ่งชนซือหยูให้พ้นทางเหมือนที่ทำกับเฉียนจุน
แต่เมื่ออุ้งเท้าของมันกำลังจะถึงตัวซือหยูภูเขาห้าธาตุขนาดมหึมาก็ปรากฏออกมาขวาง
พลังของเจ้าตัวเล็กถูกภูเขาดูดซับและสะท้อนกลับด้วยพลังอันรุนแรง มันกลิ้งกับพื้นหลายตลบขนขาวของมันยุ่งเหยิง
เจ้าตัวเล็กร้องคำรามเสียงแหลมแยกเขี้ยวด้วยความโมโห
ก่อนที่มันจะกระโดดขึ้นจากพื้นดินภูเขาห้าธาตุก็ตกมาทับมันแล้ว
เจ้าตัวเล็กร้องและเริ่มขุดดินด้วยอุ้งเท้าเล็กๆ ของมัน มันแง้มภูเขาห้าธาตุขึ้นมาได้
ฟึ่บ!
แต่เชือกทมิฬก็ลอยเข้ามาพันรอบคอของมันไว้กับพื้น
เจ้าตัวเล็กนอนลงกับพื้นราวกับโคลนเหลวแม้มันจะยังส่งเสียงขู่ในลำคอ มันก็ขยับไม่ได้อีกแล้ว
ท่านราชาอสูรสิ่งนี้คือตัวอะไรรึ?
เฉียนจุนถามขณะที่ถลึงตามองเจ้าตัวเล็ก
ซือหยูไม่ตอบเขาจ้องเจ้าตัวเล็กด้วยความแปลกใจเช่นกัน เขาไม่คิดว่าเจ้าตัวเล็กจะยกภูเขาห้าธาตุที่สามารถทับเทพขึ้นได้!
แม้ซือหยูจะไม่ได้ใช้พลังเต็มที่ของภูเขาห้าธาตุเขาก็สามารถสยบว่าที่เทพด้วยภูเขาได้อย่างง่ายดาย
ดังนั้นซือหยูจึงตกใจเมื่อเห็นพลังของมัน
หากซือหยูผนึกพลังของเจ้าตัวเล็กไม่ได้มันคงจะหนีไปในไม่ช้าก็เร็ว
ออกไปจากที่นี่กันก่อนศัตรูของเจ้าตัวเล็กนี่กำลังเข้ามาใกล้ อยู่ต่อไปไม่ดีแน่!
ซือหยูรีบพูด
เขาเก็บภูเขาห้าธาตุและกระชับเชือกในมือจนแน่น
เมื่อภูเขาห้าธาตุถูกเก็บกลับไปเจ้าตัวเล็กก็กระโดดแยกเขี้ยวด้วยความโมโห
ป๊าบ!
ซือหยูตีก้นเจ้าตัวเล็กพร้อมกับตะโกน
ทำตัวให้มันดีๆ หน่อย! เจ้าตัวเล็กยืนสองขาร้องราวกับมนุษย์มันเอาขาหน้าปิดก้นและจ้องซือหยูตาเขม็งราวกับว่ามันกำลังอับอาย
โอ้!ไม่คิดเลยว่ามันจะฉลาดถึงเพียงนี้! ซือหยูตกใจ
มองอะไรของเจ้า?ข้าจะฟาดก้นเจ้าอีกถ้าเจ้าไม่รู้ว่าต้องทำตัวเช่นใด!
ซือหยูพูดห้วนๆ จากนั้นเขากระโดดขึ้นสมบัติอสูรและลากเจ้าตัวเล็กราวกับพาสุนัขเดินเล่น พวกเขาออกไปจากพื้นที่ทันที
ครึ่งชั่วยามต่อมา
เมฆาทมิฬแผ่ขยายมาถึงมีรังสีพลังของว่าที่เทพหลายตำแหน่งและมีเซียนขั้นสี่มากกว่าร้อยชีวิต
หนึ่งในว่าที่เทพในนั้นเป็นอสูรเลือดบริสุทธิ์ที่ปรากฏตัวเมื่อหลายเดือนก่อน
เขาร่อนลงกับพื้นเพื่อตรวจดูพื้นที่จากนั้นเขาก็พูด
ใช่แล้ว!นี่มันพลังขององค์หญิงเก้า!ยักษ์ทะเลขมเอาชนะนางและทำให้นางกลายเป็นร่างต้น นางหนีมาถึงที่นี่! แยกกันไปค้นหานาง เป็นไปไม่ได้ที่นางจะหนีไปไกลในเวลาไม่นาน!
ผ่านไปสักระยะพวกเขากลับมาในจุดรวมตัว
อะไรนะ?เจ้าไม่เจอนางในระยะล้านลี้นี้เรอะ?
อสูรเลือดบริสุทธิ์ขมวดคิ้ว
ขยายบริเวณค้นหา!นี่เป็นโอกาสเดียวในชีวิตที่จะสังหารองค์หญิงเก้า! องค์หญิงหกจะให้รางวัลเราอย่างงามถ้าเราทำภารกิจนี้สำเร็จ!
ขอรับ!
อสูรตนอื่นแยกกันหาอีกครั้งในพื้นที่ที่กว้างกว่าเดิม
อสูรเลือดบริสุทธิ์มองท้องนภาอย่างดุร้าย
องค์หญิงเก้า… เขากล่าว
ครั้งนี้เจ้าหนีไม่รอดแน่!
