เวลาผ่านไปไม่กี่วินาที เซิ่งอันหรานก็ค่อยๆทรงตัวยืนขึ้นและเงยหน้าขึ้นมาได้ เมื่อแววตาของเธอสัมผัสกับใบหน้าที่แข็งกระด้างของชายคนนั้น เธอก็ค่อย ๆ หันศีรษะไปด้านข้างและสาปแช่งเขาอยู่ภายในใจ
อวี้หนานเฉิง ทำไมถึงได้บังเอิญขนาดนี้นะ ทำไมเธอถึงได้บังเอิญเจอกับเขาในลิฟต์ถึงสองครั้ง ?
หลีเย่ว์เปล่งเสียงออกมาว่า”อันหราน เธอไม่เป็นไรไหม？”
เซิ่งอันหรานกำมือแน่น
ตั้งแต่เข้ามาในลิฟต์ หลีเย่ว์มักจะทำท่าทางโอ้อวดและพูดเสียดสีเธอ
ถ้าหากหลีเย่ว์รู้ว่าเธอไม่มีแฟน แน่นอนว่าหลีเย่ว์อาจจะได้ใจมากกว่านี้ และที่น่ารำคาญกว่านั้นก็คือ ผู้ชายที่เธอเพิ่งเคยเจอเป็นครั้งที่สามกำลังเฝ้ามองดูความตื่นเต้นระหว่างพวกเธอทั้งสองอย่างเห็นได้ชัด!
เธอฉุกคิดอยู่สักพัก และในวินาทีต่อมา เซิ่งอันหรานก็จับแขนของอวี้หนานเฉิงอย่างสนิทสนม ตอนที่เธอโน้มตัวเขาไปใกล้กอดเขา เธอรู้สึกได้ว่าร่างกายของชายคนนี้ดูแข็งทื่ออย่างเห็นได้ชัด และตอนนี้เองเซิ่งอันหรานก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก เธอพูดอย่างอ่อนหวานขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า
“ที่รัก คุณแอบมารออยู่ในลิฟต์นี่เอง อยากเซอร์ไพรส์ฉันใช่ไหม？ ทำไมถึงได้ร้ายแบบนี้นะ !”
“…”
นอกจากเซิ่งอันหรานแล้ว อีกสี่คนที่อยู่ในลิฟต์ก็ต่างตกตะลึง
โดยเฉพาะหลีเย่ว์ เธอกัดฟันอย่างดุดัน
ผู้ชายคนนี้ดูดีเอามากๆ เย็นชาและดูสูงส่ง ดูจากชุดสูทที่เขาสวม เขาต้องเป็นเจ้านายหรือระดับหัวหน้าใหญ่แน่ๆ เซิ่งอันหรานจะไปคบกับผู้ชายที่หล่อและรวยขนาดนี้ได้ยังไง?
หลีเย่ว์หัวเราะ “อันหราน ตอนที่เธอเดินเข้ามาในลิฟต์ เขาแทบจะไม่ได้ชายตามองเธอเลย แล้วเขาจะเป็นแฟนของเธอได้ยังไงกัน หากว่าเธอต้องการหาคนที่จะมาแสดงตบตาพวกเรา เธอก็ควรตกลงกับเขาให้ดีๆเสียก่อนมั้ย!”
เซิ่งอันหรานมีท่าทางกังวล เธอแอบเหลือบหันไปมองอวี้หนานเฉิงอย่างลับๆ
เธอไม่แน่ใจว่าชายผู้นั้นกำลังคิดที่อะไรอยู่ และไม่กล้าที่จะเอ่ยปากพูดต่อ
ชายคนนั้นเงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างเย่อหยิ่ง พร้อมกับเปล่งเสียงออกมาอย่างเย็นชาและแข็งทื่อ “คุณคิดว่าเธอสามารถจ่ายเงินให้กับผมเพื่อมาแสดงให้คุณดูราคาแพงแค่ไหนกันล่ะ?”
“…” เซิ่งอันหรานตกตะลึง นี่เขายอมรับว่าเขาเป็นแฟนของเธออย่างนั้นเหรอ?
ผู้ช่วยหลินเป็นคนฉลาดและมีไหวพริบดีมาก เธอแสร้งทำเป็นพลิกดูเอกสาร จากนั้นก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ไม่ดังจนเกินไปว่า “ท่านประธานอวี้ นี่คือบทสุนทรพจน์ที่จะต้องใช้ในงานเฉลิมฉลอง…”
“ประธานอวี้?” หลีเย่ว์ไม่สามารถควบคุมน้ำเสียงของเธอได้ เธอเรียกชื่อเขาออกมาเสียงดัง
ผู้ชายคนที่อยู่ตรงหน้าของเธอ คืออวี้หนานเฉิง?
เธอไม่มีวาสนาที่จะได้เจอกับชายคนนี้จริงๆจังๆสักที แต่ก็เคยได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเขามากมาย
อวี้หนานเฉิงไม่ชอบใกล้ชิดกับผู้หญิง ครั้งหนึ่งมีหุ้นส่วนธุรกิจคนหนึ่งรู้เท่าไม่ถึงการ เขาจัดการส่งหญิงสาวขึ้นบนเตียงให้กับอวี้หนานเฉิง สุดท้ายอวี้หนานเฉิงโกรธเป็นอย่างมากพร้อมทั้งฉีกสัญญาความร่วมมือทางธุรกิจ ทำให้บริษัทของหุ้นส่วนคนนั้นล้มละลายภายในชั่วข้ามคืน
ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ เขากับมีคุณชายน้อย แต่เขาไม่เคยเอ่ยหรือเปิดปากพูดถึงมารดาผู้ให้กำเนิดคุณชายน้อยออกมาเลย หรือว่าคุณชายน้อยจะเกิดจากแม่อุ้มบุญหรือใช้สเปิร์มของคนอื่นแทน เพราะใครๆก็พูดถึงเรื่องนี้กัน
มีหญิงสาวจำนวนไม่น้อยต่อคิวคอยที่จะมาเป็นแม่เลี้ยงให้กับคุณชายน้อย แต่ก็ยังไม่มีใครที่สามารถเข้าใกล้เขาได้เลย
แต่ทว่าตอนนี้…
เฉียวเจ๋อมองไปที่เซิ่งอันหรานที่อยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนอื่น แถมผู้ชายคนนั้นยังดูดีกว่าเขาในทุกๆด้าน ใบหน้าของเฉียวเจ๋อดูไม่ค่อยพอใจขึ้นมาในทันที
หลีเย่ว์ไม่ก็แทบจะอดไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เธอลากเอาเฉียวเจ๋อเดินออกมาจากลิฟต์ทันทีเมื่อถึงทางด้านล่าง จากนั้นก็ยิ้มแห้งๆและพูดขึ้นว่า “อันหราน ถ้าอย่างนั้นเธอก็พาคุณอวี้มาร่วมงานวันหมั้นของเราด้วยสิ เรายินดี”
เมื่อประตูลิฟต์ปิดลงอีกครั้ง เซิ่งอันหรานก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
อวี้หนานเฉิงเหลือบมองไปที่เธอ “ตอนนั้นยังกล้ายั่วยุผมอยู่เลย ตอนนี้ทำไมถึงได้ดูขี้ขลาดซะแล้วล่ะ?”
เขาขยับเข้ามาชิดเธอ เซิ่งอันหรานไม่กล้าแม้แต่จะขยับ เธอเอาแต่ถอยไปทางด้านหลังจนหลังชิดกับผนังของลิฟต์ มือทั้งสองก็กำแน่นขึ้น
เป็นเพราะทั้งสองอยู่ใกล้ชิดกันมาก จนกระทั่งลมหายใจอันร้อนระอุของชายคนนั้นพุ่งมากระทบกับแก้มของเธอ
“คุณ… คุณจะพูดก็พูด อย่าขยับเข้ามาใกล้มาก!”เซิ่งอันหรานรู้สึกประหม่า เธอพูดตะกุกตะกัก ราวกับลิ้นถูกผูกเป็นปม
ผ่านเสื้อผ้าชั้นบางๆ อวี้หนานเฉิงสามารถสัมผัสได้ถึงมือเล็กๆที่กดทับลงบนหน้าอกของเขา มันทั้งนุ่มและอบอุ่น ซึ่งทำให้เขาหวนคิดถึงความรู้สึกที่คุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ถูก
ความรู้สึกที่ละเอียดอ่อน ทำให้ร่างกายส่วนล่างดูเหมือนว่าจะมีปฏิกิริยาที่เปลี่ยนแปลงไป
ผู้หญิงคนนี้สามารถทำให้เขามีปฏิกิริยาตอบสนองได้ และความรู้สึกนี้ก็เหมือนกับผู้หญิงเมื่อ 5 ปีที่แล้วเลย!
ปฏิกิริยาที่ผิดปกติของร่างกายทำให้อวี้หนานเฉิงมีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้น เขาไม่ชอบความรู้สึกแบบนี้ความรู้สึกที่ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้
แต่ทำไมผู้หญิงคนที่อยู่ต่อหน้าของเขาสามารถทำให้เขาสูญเสียการควบคุมครั้งแล้วครั้งเล่า
“วันนั้นที่คุณให้ท่าผมในลิฟต์ เราไม่ได้ใกล้ชิดกันมากกว่านี้หรอกเหรอ?”
“ใคร…ใครให้ท่าคุณ ฉันก็บอกว่าไปแล้วไงว่าวันนั้นฉันรีบ มันเป็นอุบัติเหตุ!”
